บรื้นนนนนนนนน.......
ตอนนี้ผมกำลังเดินทางจนใกล้หมู่บ้านคนแล้วล่ะ เหลืออีกไม่ถึง 5 กิโลเมตร จากที่ดูแผงหน้าปัดอ่านะ
ผมไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามีอะไรบางอย่างตามผมมาอย่างกระชั้นชิด ผมก็เลยไม่ได้เร่งความเร็วไรมากนัก
เหนือหัวผมไป เกือบ 1 กิโลเมตร
พรึบๆๆ
แซกๆๆ
เสียงกระพือปีกผสมกับเสียงสายฟ้าตามร่างกายของ สาวน้อยพังค์ร็อค คนเดิมนี่เอง
เธอแอบตามกลิ่นเค้าตั้งแต่ จุดที่เธอพักฟื้นอยู่ ด้วยความที่ประทับใจชายหนุ่มที่แตะต้องกายเธออย่างย่ามใจแล้วหนีไปเฉยเลย เธอโกรธมาก
ทำไมไม่อยู่กับข้าต่อนะ นั่นเป็นสิ่งที่เธอคิด ในเมื่อเธอโกรธเค้าขนาดนี้ก็ต้องตามล่า เธอจะต้องจัดการเค้าซะ และต้องรีบด้วย ไม่งั้นพวกมนุษย์ใจร้ายจะทำร้ายเธอได้ เพราะใกล้ถึงหมู่บ้านมนุษย์แล้วด้วย ถึงเพื่อนๆ ร่วมเผ่าพันธุ์ของเธอจะจับเอามนุษย์จากที่นั่นมากกเป็นสามีไปพอสมควร แต่ก็มีไม่น้อยที่เพื่อนเธอถูกทำร้ายจนสาหัส บางทีก็ตายเลย เธอเองก็เกือบเป็นพวกนั้น ถ้าไม่ได้มนุษย์คนนั้นช่วยไว้ ฮื้ย ยิ่งคิดยิ่งแค้น บังอาจหนีเธองั้นหรอ
แม่นกน้อยอัสนีสวาทขุ่นเคืองถึงที่สุด ก็โฉบลงมาโจมตีชายหนุ่มทันทีหลังจากชาร์ตไฟมาได้ซักระยะหนึ่งแล้ว
.......................................
บรื้นนนนน
แซกๆๆๆ
ฟ้าววววววววว
เสียงไรหว่าคุ้นๆ ผมคิด เมื่อพอฟังออกว่าน่าจะมาจากบนฟ้า ผมก็แหงนหน้าขึ้่นไปมอง
หืม
อ้อ.. แม่วิหกสายฟ้า ชุดเท่ห์บาดใจนี่เอง หายแล้วหรอ?? ผมก็ว่าไปตามที่เห็น
เห้ย ไหงมาแรงอย่างงั้นล่ะเนี่ย ผมว่าเธอไม่น่าจะมาดีแล้วล่ะ
เวรแท้ ทำคุณบูชาโทษ ชัดๆ ว่าได้ไม่ทันไร ก็
เปรี้ยงง
เอี้ยดด ซื้มมมมมม
ฟู่... ดีที่ผมหลบทัน ยังไม่ทันใด้พักหายใจ
ตุบ
อ๊าาา
อึกก
เอี๊ยดดด
ย.. ย...ยัยบร้านี่เอาตัวมาดักหน้าผมอย่างกะนกรู้ว่าผมจะหลบมาทางนี้(ก็เป็นนก นี่) ที่ว่าดักหน้าเนี่ยหน้าจริงๆนะ เต็มๆหน้าเลย หน้าผมอยู่ตรงหว่างขาของเธอพอดี ผมเลยจำต้องเบรกรถไว้แต่เพียงเท่านี้
ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็........
อิ๊.........ย้าาาา (ธันเดอร์เบิร์ด)
เปรี้ยงงงงงง(สายฟ้า)
เจี้ยกกกกกก(ผม)
ไหนในหนังสือ มันบอกว่าไม่เจ็บไงฟร่ะ(ในนั้นเค้าบอกไม่บาดเจ็บไม่ได้บอกไม่เจ็บซะหน่อย) แน่นอนความเจ็บที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมกับความseoที่ใหญ่ยิ่ง
"หึ หึ เสร็จข้าล่ะ" วิหกสายฟ้าสาวกระหยิ่มยิ้มย่อง
แต่เสียใจด้วยผมไม่แพ้สายฟ้า หึหึ แม้จะยังseoกระสันอยู่ ผมก็พยายามหาจุดที่เป็นต้นกำเนิดไฟฟ้าบนตัวเธอแล้วผมก็เจอ(เนื่องจากข้อมูลที่มีไม่ได้ระบุไว้ว่าอยู่ตรงจุดไหน Writer ขออนุญาติสมมุติเอาเองว่าอยู่ตรงไหน) หางของเธอนั่นเอง ผมจัดการคว้าหมับตรงปลายหางทันที
เปรี้ยงงง ๆ ๆ
อิ๊ๆๆๆ อ๊าาาาๆ
วิหกสายฟ้าเหนื่อยหอบ แต่ก็พยายามถามผมว่า...
"แฮกๆ ทะ ทำไม จะ..เจ้า ถึง ข ขยับได้" วิหกน้อยสงสัยอย่างที่สุด โดยปกติมนุษย์ไม่น่าจะขยับได้ เมื่อเธอยิงสายฟ้าใส่ ไม่ต้องพูดถึงเธอที่ชาร์ตมาเต็มพิกัดเลย
ผมเห็นเธอมองมาอย่างประหลาดใจปนเหนื่อยสุดๆ ก็นึกสงสารแม่นกน้อยชุดบาดใจ ตอบคำถามเธอไป
"สายฟ้าเธอทำอะไรผมไม่ได้หรอก เพราะผมก็ใช้สายฟ้าได้เหมือนกัน ถึงจะคนละแบบก็เถอะ"
ว่าแล้วผมก็พิสูจน์ให้เธอดูเผื่อเธอจะไม่เชื่อ
ผมชี้นิ้วไปที่ต้นไม้ต้นนึงแถวๆ นั้น ไม่ทันไรสายฟ้าเส้นเล็กสีทองก็พุ่งไปที่ต้นไม้
แซก เปรี้ยงง พรืบ ฟู่....
ต้นไม้เบื้องหน้าลุกเป็นไฟทันที
วิหกสายฟ้ามองไปทางต้นไม้อย่างตื่นตะลึง หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เธอหันกลับมามองผมแล้วถามว่า
"เจ้าทำได้ยังไง เจ้าไม่ใช่มนุษย์หรอ"
ผมก็ตอบไป "ผมทำได้ไงก็ไม่รู้หรอก ผมก็เป็นมนุษย์นี่แหละ" ผมคิดว่าผมเป็นนะ ถึงร่างกายดูแข็งแรงผิดธรรมชาติก็เหอะ
"เอาหล่ะ ในเมื่อผมช่วยชีวิตคุณแล้ว ทำไมคุณยังมาทำร้ายผมอีก" ผมถามคำถามข้องใจทันที อันที่จริงผมก็พอรู้ว่าสายพันธุ์เธอค่อนข้างดุร้ายนิดหน่อย แต่ช่วยกันถึงขนาดนั้นไม่เห็นต้องมาทำร้ายกันนี่
เธอได้ยินดังนั้นก็หน้าแดงแปร๊ด ตวัดตาคมดุ แต่ก็ยังดูน่ารักมาทางผม
"จ เจ้าบังอาจทิ้งข้า ข้าจะจัดการเจ้าซะ"
"เห... ขยับตัวยังไม่ได้จะมาจัดการผมงั้นหรอ" ผมยิ้มเยาะเย้ยให้เธอไป "ในเมื่อผมช่วยชีวิตคุณแล้วไม่สำนึกยังมาทำร้ายกันอีก ผมคงต้องจัดการกับคุณเองซะแล้ว หึหึ"
"จ จะทำอะไรหน่ะ"
"หึหึ" ผมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
จ๊วบบบบ
อื้อออออ
เปรี้ยงงง
ผมจูบเธอเต็มแรง แทรกลิ้นเข้าปากน้อยๆ ของเธอซะ เหมือนเธอจะเกิดอาการไฟรั่ว ช็อตตัวเอง สม..กรรมตามสนองแล้ว
เธอหมดแรง แอ่นตัวด้วยความseoซ่านและสุขสันต์ ผมปลดกางเกงตัวจ้อยของเธอและของตัวเอง ควักอาวุธคู่กาย จ้าวมังกรผงาดฟ้า ผมรู้สึกว่าอาวุธคู่ชีพผมโลกนี้จะมีขนาดใหญ่กว่าโลกเก่าเยอะอยู่พอสมควร ของเก่าว่าใหญ่แล้วแต่แทบอันนี้ไม่ได้เลย ตอนมีอะไรกับแองจี้ไม่ได้สังเกตุ ถึงว่าครางสะดังลั่น
ผมจัดการอุ้มแม่วิหกสายฟ้าขึ้นคร่อม ตัวเธอเบามากเลย
อืมม ดอกไม้จิ๋วของเธอเหมือนจะพรั่งพร้อมรอไว้อยู่แล้ว น่าจะเป็นเพราะอาการไฟรั่วของเธอเอง ชุ่มซะ ไม่พูดพร่ำทำเพลง ผมจ่ออาวุธคู่กายที่จุดศูนย์รวม ตัวเธอสั่นงกๆ เมื่อได้ที่แล้วผมก็ดึงร่างเธอลงมาสุดแรง
ปรึดดด
กรี๊ดดดด
เห... ดูเหมือนผมจะเจอสาวมอนบริสุทธิ์อีกแล้วแหะ ได้ข่าวว่าหายากไม่ใช่หรือไง ผมบอกเพราะกับขนาดที่บีบเค้นของผมเสียจนแน่นบวกกับเลือดที่ไหลมาจากร่างของ เธอ
ไม่ปล่อยให้เธอตั้งตัวได้นาน ก็จับเอวเธอ ชักออกแล้วกระแทกลงมาใหม่
อ้าาๆๆๆ ๆๆๆ ๆ
อ้าาา ซีดดีเหลือเกิน สายฟ้าในร่างกายเธอมหาศาลกว่าภายนอกเยอะ สติสตางค์ผมไม่เหลือแล้ว ซอยใส่เธออย่างไม่ยั้ง จนถึงเวลาปลดปล่อย
เปรี้ยงงงงง สายฟ้าของเธอรั่วไปทั่วบริเวณ รู้สึกจะรุนแรงกว่าเดิมจนเทียบไม่ติด
เหมือนสายฟ้าของเธอจะเพิ่มเอาคุณสมบัติของสายฟ้าผมเข้าไปด้วย
อ้า seoมากพลังสายฟ้าของเธอนี่แจ่มจริง เมื่อติดแล้วก็ต้องเสพอีก กามารมณ์ผมมันผิดธรรมชาติอยู่แล้ว เลยจัดไปตามระเบียบ ซึ่งกว่าจะเสร็จกิจกาม.........ก็ล่อไปเช้าของอีกวันหนึ่ง
..................................................