ต่อจากตอนที่เเล้ว
จองซูอาศัยจังหวะนั้นหนีจากอาณัติของร่างสูง ขาเรียวอ่อนปวกเปียกพยายามพากายตนให้ออกพ้นจากเขตห้องพยาบาล แต่ไหล่บางก็ถูกรั้งไว้จนได้ มือแกร่งฉุดกระชากร่างโปร่งแล้วดันให้หลังบางกระแทกกับตู้ยาด้านหลัง คางสวยถูกบีบให้เชิดขึ้นเพื่อเผชิญหน้ากับร่างสูง ดวงตาคมดุดันวาวโรจน์ด้วยความโกรธแต่ก็ผันแปรเป็นสายตาเจ้าเล่ห์แทนเมื่อเลือบไปเห็นสิ่งที่อยู่ตู้ที่อ้าแง้มไว้เนื่องจากแรงกระแทก มือหนาไม่รอช้าที่จะคว้าขวดเล็กรูปทรงคุ้นตาในตู้ออกมา
“ รู้จักมันไหมจองซู ” มือหนาถือขวดเล็กในมือยื่นให้ดู จองซูมองตามอย่างร้อนรน แม้จะไม่รู้จักมันก็ตาม แต่เชื่อได้เลยว่า ถ้าเป็นสิ่งคนตรงหน้านำเสนอล่ะก็
มันคงไม่ใช่สิ่งที่ดีแน่!!
“ ใครกันนะที่เอาของดีมาทิ้งไว้ในที่แบบนี้...หึ..มันเป็นเจลหล่อลื่นน่ะครับคุณจองซู เค้าเอาไว้ใช้เพิ่มประสิทธิภาพในขณะที่สอดใส่น่ะครับ ”
“ .... ”
“ อธิบายไปคุณก็คงไม่เข้าใจหรอกครับ แต่ก็ดีแล้วที่เจอมันเข้า ” ปากหยักโน้มลงมากระซิบข้างหู
“ เพราะครั้งแรกของคุณ...มันจะได้ไม่เจ็บมากไงล่ะ ”
ทันทีที่พูดจบมือเรียวก็พยายามเข้าทุบที่ไหล่หนาแต่ก็ไม่เป็นผล มือแกร่งเลื่อนซิบกางเกงลงปลดปล่อยสิงฆ์ร้ายของตนให้ผงาดท้าทายสายตา สารหล่อลื่นถูกเทราดลงบนแก่นกายใหญ่จนชุ่มโชก ร่างสูงยกขาเรียวให้พาดบนเอวหนาของตน ยกกายบางขึ้นราวกับสิ่งไร้น้ำหนัก จ่อแก่นกายใหญ่ที่แข็งขืนให้เสียดสีกับสะโพกกลมกลึงแผ่วเบาราวกับจะทักทาย
“ ไม่นะ!! ” จองซูดิ้นกายด้วยความกลัวในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ขาเรียวปัดป่ายอยู่ในอากาศ
จนมือแกร่งปล่อยออกจากเอวบางให้ช่องทางสวยเคลื่อนลงมาดุนดันกับแก่นกายใหญ่ จองซูกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างหนาดันให้แก่นกายตนทะลวงลึกเข้าไปในช่องทางร้อนแต่อ่อนนุ่มที่กำลังตอดรัดแก่นกายใหญ่อย่างหนักหน่วงจนสุดความยาว กายหนาแช่นิ่งค้างไว้เพื่อช่องทางร้อนปรับตัว
“ อ๊ะ..อึก... ”
จองซูโน้มกายซบไหล่หนาด้วยความเจ็บจุกที่สุดเท่าที่เคยเจอมา มือสากลูบไล้หลังขาวเนียนมือราวกับจะปลอบประโลม แต่ก็เลื่อนลงไปยกเอวบางจนช่องทางคับแคบแทบหลุดออกจากกายแกร่งแล้วกระแทกเข้าไปจนสุดความยาวอีกครั้ง จองซูแทบกรีดร้องออกมาไม่เป็นภาษา กายหนากระแทกซ้ำเข้าไปอีกครั้งเรียกเสียงครางหวานหูได้ทันที
“ อึก..อ๊า~ ” จองซูครางหวาน ช่องทางร้อนตอดรัดแก่นกายใหญ่ยิ่งขึ้น
“ แสดงว่าตรงนี้สินะ.. ” ร่างสูงยิ้มกว้างเมื่อเจอจุดกระสัน มือหนาคว้าแขนเรียวที่ยังไม่ได้แก้มัดให้คล้องคอแกร่งเพื่อความสะดวกมากขึ้น
กายหนากดย้ำยังจุดกระสันอีกครั้งแล้วขยับกายเข้าออกรัวแรง ช่องทางคับแคบเกร็งตอดรับแก่นกายใหญ่ ทำเอาร่างหนาแทบคลั่ง เช่นเดียวกันกับจองซูที่แทบสำลักความเสียวซ่านตายเพราะแรงกระแทกตรงจุดกระสัน ฟันคมขบกัดเรียวปากตัวเองจนแผลเก่าที่ปากปริแตก
นิ้วแกร่งข้างหนึ่งผละออกจากก้นกลมกลึง ไต่วนอยู่ที่ตุ่มไตสีสวยบนอกขาวบีบขยี้ราวกับจะรีดเอาหยาดน้ำหวานจากจุกปลาย ใบหน้าคมโน้มลงลากลิ้นสากตวัดหยอกล้อยอดอกนั้น
“อ๊า~....อ๊ะ..ตะ..ตรงนั้น..อึก..มัน..” กายบางบิดเร่า ความสุขสมฉุดคร่าสติจนไม่เหลือหลอ
“ เรียก...ชื่อฉันสิ...จองซู.. ” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูสั่งการให้คนใต้อำนาจเรียกชื่อตน
“ อ๊ะ..อ๊า..... ” แต่กายบางก็เอาแต่ร้องคราง จนร่างสูงต้องกดแก่นกายจนลึกแล้วนิ่งข้าง จองซูแทบจะตายด้วยความจุกแน่น ส่งสายตาอ้อนวอนคนเบื้องหน้า
“ เรียกชื่อฉันจองซู..แล้วฉันจะขยับ.. ”
“ อึก..คะ..คังอิน..ขอร้องล่ะ ชะ..ช่วยขยับออกที.. นะคังอิน..”
คางเรียวพาดเกยกับไหล่หนาเสียงหวานพร่ำเรียกชื่อร่างแกร่งข้างหู ยิ่งเป็นตัวเร่งให้ร่างหนากระแทกกายเข้าออกถี่รัวยิ่งขึ้น มือเรียวขยุ้มเสื้อเชิ๊ตสีดำสนิทจนกระดุมขาดออกจากรังดุมเผยแผ่นอกกว้างและกล้ามหน้าท้องแกร่งชัด แต่ตอนนี้ตาสวยกลับพร่าเลือนจนแทบมองไม่เห็นภาพตรงหน้า ความเสียวซ่านที่แล่นไปทั่วกายบีบให้จองซูถึงปลายทางอีกครั้งแก่นกายเล็กปลดปล่อยน้ำรักเลอะทั่วหน้าท้องแกร่ง เมื่อรู้ว่าร่างโปร่งปลดปล่อยแล้วกายหนาก็รีบเด้งสะโพกกระแทกให้ตนเองถึงปลายทางบ้าง จนในที่สุดแก่นกายใหญ่ก็พ่นของเหลวอุ่นร้อนเข้าไปในกายบาง จองซูรู้สึกอุ่นวาบที่หน้าท้องจนต้องครางเสียงแหบพร่าตอบรับ
ตาคมมองหน้าคนเหนื่อยหอบนิ่ง มือหนาปัดไรผมที่ตกลงมาระหน้าขาวนวลออก หยาดเหงื่อปะทะแสงไฟส่งผลให้จองซูดูสวยผุดผาดราวกับนางฟ้าก็ไม่ปาน ปากหยักกดจูบขมับชื้นอย่างหลงใหล เรียกเสียงหัวใจที่เต้นรัวจากร่างโปร่งได้เป็นอย่างดี
กายบางพยายามจะขยับตัวลงแต่ก็ติดอยู่ที่แก่นกายใหญ่ที่ยังไม่ยอมถอนออกของคนตรงหน้า
“ คังอิน..ฉันเมื่อย ฉันอยากลง.. ” จองซูพูดด้วยใบหน้าแดงจัดด้วยความอาย พยายามขอร้องร่างสูงด้วยรู้ดีว่าคนตรงหน้าจะยอมทำตามหากพูดดีๆด้วย ร่างสูงกดยิ้มด้วยความพึงพอใจ
“ ได้สิครับ ถ้าจองซูต้องการ ” ร่างโปร่งเผลอยิ้มด้วยความดีใจ แต่ก็ต้องยิ้มค้างเมื่อแขนแกร่งโอบรัดร่างตนแน่น มือแกร่งอีกข้างประคองสะโพกก้มกลึงไว้ไม่ยอมถอนกายออก อุ้มไปยังเตียงนุ่ม จองซูแทบดิ้นเมื่อแผ่นหลังสัมผัสเข้ากับที่นอนหนานุ่ม แต่กายแกร่งก็โน้มตัวลงมากดไว้
“ แบบนี้สิครับถึงจะไม่เมื่อย^^ ” ร่างสูงเผยรอยยิ้มในแบบที่จองซูลงความเห็นว่าน่าชกเป็นที่สุด
“ ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนี้!! ”ร่างโปร่งตะคอกเสียงหลง แต่คนตรงหน้าก็หาได้สนใจไม่!
“ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ท่านี้มันไม่เมื่อยหรอกคุณแค่... ”
“ ..... ”
“ อ้าขากว้างๆก็พอ^^”พูดจบร่างสูงก็ขยับกายตนอีกครั้ง มือหนาดันสองขาบางให้อ้ากว้างยิ่งขึ้น
“ ...!! ไม่นะคังอิน! อะ..อ๊า... ”
แล้วทุกสรรพสิ่งก็เงียบเสียงลง เหลือเพียงเสียงครางสองเสียงสอดประสานกันอย่างสุขสม..ก็เท่านั้น...
.....................................................................................................................................................................................
กายบางค่อยๆขยับตัวออกจากอกแกร่งเมื่อรู้สึกตัวขึ้น ความปวดร้าวจากเบื้องล่างแล่นไปทั่วร่างกายจนแทบทรุดลงไปกับเตียงนุ่มอีกครั้ง แม้จะหมดแรงจนแทบไม่เหลือสติ แต่ในหัวก็สั่งการให้ลุกขึ้นไปทำงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จให้ได้
ใช่! เส้นตายคือวันพรุ่งนี้แล้ว ไม่ว่ายังไง..เค้าก็จะต้องทำต่อให้เสร็จ!!
พยายามเคลื่อนกายลงจากเตียงให้ได้ แต่แค่เพียงปลายเท้าสัมผัสเบื้องล่าง ขาเรียวก็แทบทรุดลงกับพื้นเสียให้ได้จนแขนแกร่งของคนที่คิดว่าหลับอยู่ตวัดรั้งไว้
“ ให้ตายเถอะจองซู สภาพแบบนี้แล้วคุณจะไปไหนอีกหือ ” คังอินกระซิบถามอย่างห่วงใย...แต่จองซูเบี่ยงตัวออกอย่างหัวเสีย
ตัวเองทำให้เจ็บแล้วยังจะมาว่าคนอื่นอีก!!!
“ ฉันยังมีงานที่ต้องทำให้เสร็จ มันเป็นความรับผิดชอบของฉัน..คนอย่างนายคงไม่เข้าใจ ” จองซูกัดเข้าให้ จนคังอินต้องยกมือยอมแพ้
“โอเคๆ ทำงานก็ทำงาน แต่คุณจะไปสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ เดี๋ยวผมพาไปเอง”
.....................................................................................................................................................................................
ตอนหน้าตอนจบของจริง^^ เพราะมันเป็นเเค่SF น่ะฮะ
ไม่ใช่เนื้อเรื่องยาว เเค่ลองเอามาลองเล่นๆ ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านรึเปล่า
ป.ล.เตือนเเล้วนะฮะว่าเป็นNC เป็นนิยาย Y ใครที่รับไม่ได้กรุณาเถอะฮะ อย่าอ่านเลย
ป.ล.2 เนื่องจากเป็นเเค่SF ที่ป๋มลองเอาลงเล่นๆเท่านั้น จึงอาจจะไม่อัพเพิ่มหรืออะไรก็เเล้วเเต่ เพราะไม่ได้คาดหวังให้ใครมาติดตาม
เเต่ถ้ามีคนที่อยากอ่านจริง เเค่เพียงคนเดียวก็ตาม ป๋มก็ยินดีจะอัพให้อ่านฮะ^^ เพราะถือว่าเเชร์ๆเรื่องกันอ่าน อ่านเเค่คลายเครียดหรืออ่านฆ่าเวลาติกันไป เพื่อการพัฒนาฝีมือ(เพราะรู้สึกว่ามันจะมึนๆ เเปลกๆไร้ฝีมือมาก) เพราะฉะนั้นถ้าใครอยากอ่านเพิ่มก็เม้นบอกได้ฮะ(เพราะป๋มไม่สามารถมโนเองได้ว่ามีคนอยากอ่านไหม จะได้อัพเพิ่ม ถ้าไม่มีก็จะสรุปเองว่า ไม่มีใครอยากอ่าน) หรือใครเห็นเเล้วรู้สึกมันไม่สนุก อยากติอยากช่วยคอมเม้นก็บอกได้ฮะ ยินดีน้อมรับฮะ^^