บทที่ 1 สองพี่น้องแห่งเสียงเพลง
ในเช้าวันหนึ่งในฤดูหนาว สองพี่น้องนอนกอดคลุมโปงอยู่ในผ้าหุ่มเพื่อให้ความอบอุ่นซึ่งกันและกัน และทันใดนั้นเสียงของนาฬิกาได้ดังขึ้น “กริ้งงงงงงงงงง” พี่สาวที่กอดน้องชายอยู่นั้นตกใจ ซัดเจ้านาฬิกาไก่เหลืองกระเด็นตกไปที่เตียงน็อตหลุดพังกันเลยทีเดียว สาวน้อยสะลึมสะลือขึ้นแล้วตรงไปที่ตู้เย็นหมายที่จะทำอาหารเช้าสุดอร่อยให้น้องชายของเธอ แต่กลับพบว่าในตู้นั้นมีแต่ไข่ กล้วย และส้มเท่านั้น พอเด็กสาวเห็นเช่นนั้นจึงอุทานออกมาว่า “เฮ้อ... เลนเนี่ยนะ!! บอกให้ซื้อของจากซุปเปอร์มาเมื่อวานกลับซื้อมาแค่นี้ ไม่ไหวเอาซะเลย ลำบากแล้วสิเนี่ย! ” เด็กสาวถอนหายใจ แล้วบอกว่า “ช่วยไม่ได้น้า เช้านี้ทำไข่เจียวกินกันก็แล้วกัน” พี่สาวผู้แสนดีตรงไปที่ครัวแล้วเริ่มทำอาหาร กลิ่นหอมไปทั้งบ้านเลยทีเดียว
กลับมาดูทางด้านน้องชายผู้นอนหลับไม่รู้เรื่องกันบ้าง ทันทีที่กลิ่นอาหารชวนเย้ายวน(ไข่เจียวนี่แหละ^^) ก็ตื่นตัวในทันที เด็กชายได้พูดออกมาว่า “อ๋า!! หอมจังเลย พี่รินทำอาหารอยู่แหงมๆ” ทันใดนั้นความคิดพิเรนทร์ได้วิ่งเข้าหัวเด็กชายในทันที ดังนั้นเด็กชายจึงย่องลงบันไดไปอย่างเงียบๆ แล้วแอบมองเข้าไปในห้องครัว แล้วเขาก็พบกับรินที่ทอดไข่เจียวเสร็จพอดี เด็กหนุ่มตาลุกวาวเป็นประกายในทันที “พี่ริน!!” เลนกระโดดไปกอดริน ทันใดนั้นเองรินไหวตัวทัน รินหลบแล้วบอกว่า “หึๆ จะเข้าข้างหลังฉันได้ยังเร็วไปอีก 100…” แต่ทว่ารินยังไม่ทันพูดจบ เลนก็ลื่นเปลือกกล้วย(คนเขียนกินทิ้งไว้ :P)แขนสองข้างวืดไปดึงกางเกงวอร์มของรินหลุด เหลือแต่กางเกงในลายกระต่ายสีชมพู เลนกับรินหน้าแดงฉ่า ทำอะไรไม่ถูก
. . .
เลน : ระ...ริน เค้าขอโต๊ด!!!
ริน : เลน คนบ้า!!!>[]< ตู้ม!!!
รินต่อยเข้าที่ท้องเลนด้วยความเขิน ส่วนเลนนั้นกระเด็นไปติดฝาผนังนอนสติ สะลึมสะลือเหมือนคนไม่เต็มเต็งแล้วอุทานออกมาว่า
“รินเนี่ย.. หมัดหนักตลอดเลยแฮะ ไม่เคยออมแรงเลย... อะ”
แล้วเลนก็หมดสติไป(5555)
หลังจากนั้น รินที่เขินอยู่ในขณะนั้น พอมองไปที่เลนที่หมดสติอยู่นั้น ก็วิ่งไปที่เลนแล้วตะโกนออกไปว่า
“เลนนน!!! >[]<!!!”
และนี่คือจุดเริ่มต้นเรื่องราวของพี่น้องvocaloidที่อาศัยอยู่ในบ้านพักบนภูเขาในช่วงหน้าหนาวอันแสบหนาวเหน็บ
ซึ่งพรากน้ำตา(ผู้เขียน)และความประทับใจได้
ปล.เดี๊ยวมาเขียนต่อนะครับ ขอบคุณที่หลงแวะมาอ่านน้า >..<