"คืนนี้พี่ไม่กลับนะ"
"อะไรกัน พี่จะปล่อยผมไว้คนเดียวหรอ"
"น้อยๆ หน่อย พี่มีงานต้องทำเธอก็รู้ กำหนดว่างพรุ่งนี้แล้ว"
"นั้นเพราะพี่ค้างงานเองนี่"
"ซอนจิน!! เธอกำลังว่าพี่สาวตัวเองอยู่นะ"
"แล้วพี่จะไปค้างที่ไหน บ้านพี่มินหรอ"
"ใช่"
ปื๊น ปื๊น!!
เสียงแตรดังขึ้นติดต่อกันสองครั้ง ฉันรีบหันขวับไปมองมินที่นั่งบีบแตรอยู่พรางทำหน้าบูด
เธอโบกมือเรียกฉันให้รีบๆ ไปขึ้นรถเสียที
"มินเรียกพี่แล้ว พี่คงต้องไปก่อน"
"แล้วผมจะกินอะไร ผมเพิ่งกลับมาเองนะ ทำไมพี่ทิ้งผมแบบนี้"
ปลายสายยังคงตื๊อไม่เลิก น้ำเสียงออดอ่อนทำให้ฉันหวั่นใจเล็กน้อยแต่ซอนจินอายุสิบแปด
แล้วนะ เป็นผู้ชายอีกด้วย อยู่คนเดียวแค่นี้ทำไมจะทำไม่ได้ แต่ในทางกลับกัน เขาเพิ่งกลับมาจาก
ต่างประเทศ เพิ่งมาอยู่ที่ไทยได้ไม่กี่วัน คงจะยังไม่คุ้นเคย ยังไงดีหละ
"โซวา เร็วหน่อยสิ เรามีงานต้องทำนะ" ในขณะที่ฉันกำลังสองจิตสองใจอยู่นั้น เสียงของมินก็ทำ
ให้ฉันรับตัดสินใจ
"ในตู้เย็นมีอาหารเยอะแยะ หรือไม่อีกทีเธอก็ลงไปซื้ออาหารสำเร็จรูปมากินสิ" ........
แย่จัง ไม่มีเวลาไว้จะเขียนต่อ
ปล.จากหนังสือนิยายนะ