"ขอบคุณที่มาส่ง"
"อาฮะ เจอกันพรุ่งนี้นะ"
ฉันปิดประตูแล้วรถบีเอ็มของมินก็เคลื่อนตัวออกไปช้าๆการเป็นเด็กมหา'ลัยก็มีข้อดีกับข้อเสียงปนเป
กันไปอย่างข้อดีก็อาจจะเป็นบางวันที่มีเรียนน้อยคาบนั่นเป็นสิ่งที่ฉันปราถนามากเลยหละและคิดว่า
หลายๆคนคงจะเป็นอย่างนั้นด้วยเช่นกัน
"คุณหนูโซวากลับมาแล้วเหรอครับ"ลุงเสริมยิ้มต้อนรับพร้อมเปิดประตูฉันชอบลุงเสริมมากๆถึงเขา
จะเป็นยามของคอนโดฯ แห่งนี้ แต่ลุงเสริมเป็นคนที่จิตใจดีนะ ยิ้มง่าย เป็นกันเองอารมณ์ดีมาก
น้อยครั้งที่จะเห็นลุงเสริมทำหน้าบูดหน้าบึ้งหรืออารมณ์เสีย ฉันชอบนะ ชอบคนที่ยิ้มเก่งๆ
แบบนี้ดูมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก ฮ่าๆ
ไม่ได้หมายความว่าฉันตกหลุมรักลุงเสริมหรอกนะ
"วันนี้มีเรียนน้อยหนะค่ะ เลยกลับมาเร็ว"
"หน้าตาดูเหนื่อยๆ นะครับคุณหนู พักผ่อนบ้างก็ดีนะครับ"
"ลุงเสริมก็เหมือนกันนะ อย่าหักโหมให้มาก"
"ลุงแข็งแรงจะตายครับคุณหนู"ลุงเสริมว่าพรางเบ่งกล้ามแขนให้ดู ฉันหัวเราะออกมาเบาๆ
"เชื่อแล้วค่ะว่าลุงเเสริมแข็งแรง อ๋อ! ลุงเสริมคะ ซอนจินกลับมารึยัง"
"กลับมาแล้วครับ เห็นหน้าบูดหน้าบึ้งเชียว"
"งั้นเหรอคะ ฮ่าๆ เขาเป็นอย่างนี้ประจำแหละค่ะ"
"ผมก็ว่าตามคุณหนูแหละครับ"
"ค่ะ งั้นโซไปก่อนนะคะ"
"ครับ คุณหนู"