โซโลมอน

โซโลมอน (ภาษาอังกฤษ: Solomon; ภาษาฮิบรู: שְׁלֹמֹה) มาจากราก S-L-M ที่แปลว่าความสงบ ในอิสลาม เรียกว่า สุลัยมาน[1]เป็นบุคคลในคัมภีร์ฮิบรู (พันธสัญญาเดิม) และในอัลกุรอาน คัมภีร์กล่าวว่าพระเจ้าโซโลมอนเป็นลูกของเดวิด[2] ชื่ออีกชื่อหนึ่งที่ใช้กันคือ “Jedidiah” ในคัมภีร์ทานัคห์ (Tanakh) (พันธสัญญาเดิม) และกล่าวว่าเป็นกษัตริย์องค์ที่สามของสหราชอาณาจักรอิสราเอลและกษัตริย์องค์สุดท้ายก่อนที่จะแยกเป็นราชอาณาจักรอิสราเอลทางเหนือและราชอาณาจักรยูดาห์ทางใต้ หลังจากการแยกตัวผู้ที่สืบเชื้อสายก็ปกครองแต่เพียงราชอาณาจักรยูดาห์เท่านั้น

พระคัมภีร์กล่าวว่าพระเจ้าโซโลมอนเป็นผู้สร้างพระวิหารโซโลมอน (Solomon's Temple) ในกรุงเยรุซาเล็มที่ถือกันว่าเป็นพระวิหารแห่งเยรุซาเล็มหลังแรก[2] และเป็นผู้มีความฉลาด, มั่งคั่ง และอำนาจ