@187649

[นิยาย]Rewind! [ตอนที่ 5:ลมพัด]

horan1e1 View 431
หลังจากชิโร่ได้ลงจากรถตู้แล้วใช้เวลากว่า 20 นาทีในการเดินทางก็ถึง คลับเอโร่เพียเรียบร้อยแล้ว ด้านหน้ามีรถจอดมากมาย ผู้คนมาชุมนุมหน้าคลับจำนวนไม่น้อย
"ก๊าา~ คุยกะนายสนุกเป็นบ้าเลย" คริสต้าพูด
"ถึงซักทีนะครับ คุณเควิ่น ไปกับผมนะ จะจองที่นั่งให้ เพราะในกลุ่มนี้มีลงแข่งแค่ 3 คน" เซนะบอกกับชิโร่
จะปฎิเสธชื่อให้เรียกตามธรรมดาในตอนนี้ก็น่าเกลียดเกินไป ในกลุ่มอุสาตั้งชื่อให้เรา ชิโร่คิดในใจ
"ครับคุณเซนะ"
"ครึด~" เสียงประตูรถตู้เลื่อน
ได้ยินเสียงดังจากผู้คนมากมายคุยกันจากด้านล่าง แล้วชิโร่ก็ลงจากรถและเดินเข้าไปในคลับภายในดูเหมือนเป็นคลับตามปกติ เซนะเข้าไปคุยกับบาเทนเดอร์ เขาก็ให้พวกชิโร่และกลุ่มเดินเข้าไปทางด้านประตูหลัง ชิโ่ร่ก็ได้พบกับสนามขนาดใหญ่เข้าใจว่าเป็นสนามแข่งขันและผู้คนชมมากมายกำลังรออยู่ ตอนนี้พวกชิโร่กับกลุ่มก็ได้อยู่ด้านข้างสนามมีทีนั่งเรียงกัน พวกชิโร่เลือกนั่งด้านหน้าสุด พบกับจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่กำลัง แสดงรายชื่อผู้เข้าแข่งขันหนึ่งในนั้นมี หัวหน้าห้อง คริสต้า และ มอแกน อยู่ด้วย แล้วมีเสียงประกาศออกมาว่า
"อีก 20 นาทีจะเริ่มการแข่งขัน ขอให้ผู้เข้าแข่งห้องเตรียมตัวก่อนเวลาแข่งด้วย"
"จริงสินะ ชั้นยังไม่ถามเลยว่า นายมีพลังคอนดิชั่นอะไร" เฟร่าถาม
"บอกไม่ถูกเหมือนกันนะ ฮะๆ"
ความจริงชิโร่ไม่อยากบอกให้ใครรู้
"เห๋~ แสดงว่าพลังของนายยังไม่แน่ชัด"
"ไม่แน่ชัด?"
"ใช่แล้ว พลังของนายอาจจะใช้ได้ไม่เต็มที่ เพราะเงื่อนไขการใช้พลังคงจะกำกวม"
เงื่อนไขของฉันคือการตายของฉันเองนี้นา ไม่กำกวมหรอกมั้ง เธอคงเข้าใจผิดไปเองแต่ก็ไม่เป็นไรฉันก็ไม่อยากบอกอยู่แ้ล้ว ชิโร่คิดในใจ
"นายรู้ตัวเมื่อไหรหรอ ว่ามีพลัง"
"สัปดาห์ที่แล้ว"
"บอกก่อนนะพลังมี 5 ระดับ คือ ครีเอท-การสร้าง เป็นพลังระดับคัมมอนเกิดในผู้ใช้คอนดิชั่นทั่วไป มีอยู่ประมาณ 60% ของผู้ใช้คอนดิชั่นทั้งหมดพลังจะเกิดขึ้นมาเองได้ ในหลังเงื่อนไขถูกต้องเข้าใจกันง่ายๆ เดสทรอย-การลบล้้าง ระดับนี้เป็นอันคอมมอน ในระดับนี้เป็นพลังที่เงื่อนไขคอนข้างเยอะ แต่พลังไม่ซับซ้อนแบบ ถึงดูชื่อระดับจะโหดแต่มันเป็นพลังแห่งการป้องกันตัวดีๆนั้นเอง ระดับต่อมา ฟิวชั่น-การรวม พลังระดับอันคอมมอนเช่นกัน เป็นพลังที่ซับซ้อนมากต้อง มีหลายปัจจัยและต้องอยู่ในเงื่อนไขอีก บางคนอาจมีพลังนี้อยู่แต่ใช้พลังนี้ไม่ได้เลยเพราะไม่รู้พลังตัวเองไม่รู้เงื่อนไขนี้ก็มากอยู่เหมือนกัน ในกลุ่มของเรามี คริสต้าที่อยู่ใน ระดับฟิวชั่นอยู่ นะ"
"คริสต้านะเหรอ เธอมีพลังเป็นแบบไหนหรอ"
"คอยดูเอาแล้วกันเดี๋ยวเดี๋ยวชั้นจะอธิบายสดๆให้เลย เหลืออีกสองระดับ คือโมชั่น-การเคลื่อน ระดับแรร์เป็นพลังที่ไม่แน่ชัด เงื่อนไขไม่แน่นอน ในปกติผู้ใช้มักใช้พลังนี้โดยไม่รู้ตัวตลอด อย่างไรก็ได้ดีนายอาจจะเป็นพลังระดับนี้ก็ได้ โมดิฟลาย-การแก้ไข ระดับนี้...น่ากลัวไม่เคยเห็นคนใช้เลยไม่มีคนใช้ด้วยซ้ำ แต่ยินข่าวลือนานมากผู้ใช้พลังคอนดิชั่นนี้สามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตได้ น่ากลัวจริงๆ"
ไม่ต้องพูดละฉันเองแหละ ระดับโมดิอะไรนั้น แต่มันน่ากลัวตรงไหน ชิโร่คิดในใจ
"ในกลุ่มนี้ระดับ ครีเอท หมดยกเว้น คริสต้า กับ ทีเจ แต่ เซนะไม่ยอม ใช้พลังซักทีอยากเห็นจริงๆเลย"
"ไม่จำเป็นผมก็ไม่ใช่ครับ" เซนะพูด
แล้วชิโร่กับกลุ่มคุยกันไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาการแข่งขัน รอบแรก A เป็นการต่อสู้ระหว่าง มีคอนดิชั่น แรงโน้มถ่วง กับ ผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้มวยจีน?
"มวยจีนใช่ไหมแต่นั้นไม่ใช่พลังคอนดิชั่นนี้" ชิโร่พูดออกมา
"ดูเหมือนเขาจะีมีคอนดิชั่นระดับ โมชั่น..."
ชิโร่ได้ชมการต่อสู้ระหว่างผู้มีพลังพิเศษแต่ดูเหมือนคนที่มีพลัง แรงโน้มถ่วงจะแข็งแกร่งกว่าก็เลยชนะไปในรอบการแข่งขัน รอบแรก A และต่อมาในรอบ B พบกับ มอแกน ปะทะ คนใส่ชุดหมอ ซึ่งดูเหมือนจะไม่แกร่งอะไรแต่ พลังคอนดิชั่นของเขาคือ อีตเทอ คือการดูดพลังของคู่ต่อสู้ให้เป็นพลังงานของตัวเอง มอแกนที่ใช้พลังสร้างใบมีดเบลด ก็แพ้ไปอย่างไม่ต้องสงสัย
"แพ้รอบแรกได้ไง น่าขายหน้าจริงๆ" เบอเรินพูด
"เอาหน่าดูเหมือนพลังของพวกนั้นก็แข่งแกร่งเอาเรื่องอยู่และ"
ชิโร่ก็ดูการแข่งขันต่อไปทามกลางเสียงเชียร์ อย่างสนุกสนานในรอบ C เป็นการแข่งขันระหว่างมีคอนดิชั่น พายุคลั่ง กับ คอนดิชั่น บีตฮันเตอร์ เป็นระดับฟิวชั่น ดูแข่งแกร่งจริงๆ เพราะเขาใช้แรงดันมหาศาล โจมตีเป็นจังหวะใส่ ผู้มีคอนดิชั่นพายุคลั่ง จนทำให้เขา เรียก ลมแรงๆออกมา สิ่งของทุกอย่างพัดเป็นวงกลมรอบตัวเขา ขนาดคนดูด้านข้างก็ยังเกือบจะบินไปด้วย แล้วชิโร่ก็ฉุนคิดได้ว่า ตนตายเพราะพลังลมนี้แน่ๆ
"ไอหมอนี้..." ชิโร่พูดกับตัวเองเบาๆ
แต่สุดท้ายบีตฮันเตอร์ กำจัดพายุคลั่งได้อย่างไม่มีที่ติ รอบ D , E ผ่านจนถึงรอบ F ได้ยินเสียงเชียร์อย่างไม่ขาดสายในรอบนี้เป็นการแข่งระหว่าง หัวหน้าห้อง มารุเอะ กับ คริสต้า
"เดี๋ยวนะทำไมแข่งกันเองละ" ชิโร่ถามคนในกลุ่ม
"ก็การแข่งมันสุ่มเอานิ ก็ดีจะได้วัดพลังกันไง เออแล้วเดี๋ยวฉันจะอธิบายพลังคริสต้าให้ฟังนะ" เฟร่าตอบ
"ชั้นลงคริสต้า ร้อยหนึ่ง" เบอเรินพูด
"ไม่เอาครับผมไม่เป็นการพนัน"
"โถ่แค่ ร้อยหนึ่งเอง"
"เงินไม่ใช่ปัญหาหรอกครับ"
ชิโร่ก็ดูการแข่งขันต่อไปเห็นมารุเอะใช้พลังลมเช่นกันกับ ผู้มีคอนดิชั่นพายุคลั่ง แต่ระบุยังไม่ได้ว่ามีพลังจำกัดขนาดไหน คริสต้า จ้องมารุเอะ อย่างไม่ละสายตา 
"หึๆ ลองดูที่คริสต้าสิเห็นไหมเธอจ้องมารุจังอยู่ ถ้าเมื่อมารุจัง เดินเมื่อไหรก็เท่ากับเป็นปัจจัยในการวางพลังในตำแหน่งนั้น เงื่อนไขก็คือพื้นนั้นเอง"
หลังจากมารุเอะเริ่มเคลื่อนที่บนพื้นดินกลายเป็นสีแดง
"ใช่แล้วพลังของ คริสต้าคือการเผาไหม้นั้นเอง" เฟร่าพูด
เมื่อมารุเอะเหยียบก็ไหม้เท้าเธอทันทีแต่ เธอหนีได้เพราะใช้ลมดันตัวเอง
"เฮ~" เสียงเชียเริ่มกระหื่มขึ้นมา
ชิโร่เห็นลมอ่อนๆปกคลุมสนามไม่สิ ทั่วบริเวณนั้นเลย ทวีความแรงขึ้นเมื่อเธอใช้พลังในแต่ละครั้งทำให้ มองไม่เห็นการแข่งขัน ทำให้เสียงเชียร์หยุดลง แล้วลมก็หยุดลง คริสต้าเป็นฝ่ายแพ้ แล้วสนทนาภายในกลุ่มกันว่า
"..มารุจังเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร"
"บ้าหน่าเกือบพนันไปละ"
"ถึงคุณเบอเรินจะลง มารุเอะ ผมก็ไม่พนันหรอก"
เดี๋ยวนะเป็นไปได้รึเ้ปล่าว่าหัวหน้าจะเป็นคนใช้ลมแล้วฉันจะตายในตอนนั้น ชิโร่คิดในใจอยู่ได้ซักพัก
"อ่าวเควิ่นคุง ตะลึงหรอทำไมถึงเงียบละปกติก็คุยตลอดเลยนี้"
"ตื่นเต้นดีมากเลยในรอบนี้!"
"คิดเหมือนกันสินะ"
ตื่นเต้นก็จริง แต่ควรยกโทษให้เธอดีไหมว่ามันเป็นอุบัติเหตุทำให้ฉันตาย.. ชิโ่ร่คิดในใจ ชิโร่ก็ยังคงดูการแข่งต่อไปแล้วรอบแรก G ผ่านไป มอแกนกับคริสต้าก็มานั่งชมการแข่งขันแล้วคุยกันทั่วๆไป จนถึงการแข่งรอบที่ 2 A เริ่มขึ้นเป็นการสู้ระหว่างผู้ชนะรอบแรก A กับผู้ชนะรอบแรก B ก็คือ คนที่ใช้แรงโน้มถ่วงกับ อีตเทอ รอบ 2 ผ่านไปได้ด้วยดี มารุเอะ ก็ยังคงชนะในรอบนี้แต่ถึง ผู้ชนะในรอบแรก G กับผู้เข้าแข่งขันตัวเศษ เพราะไม่มีผู้เข้าแข่งขันอีกคนในรอบแรก H จึงไม่ได้เห็นการต่อสู้ จึงเรียกว่าผู้เข้าแข่งขันตัวเศษ แต่ผู้ชนะในรอบแรก G เลือดออกบาดเจ็บสาหัด ในการเริ่มการแข่งขันเพียงไม่กี่วินาที ผู้ชนะคือผู้เข้าแข่งขันตัวเศษ ชื่อ ฮิโร อายุเมะ การแข่งขันในรอบจึงเป็นไปด้วยความเงียบ
"รางไม่ดีเลยมารุจะไหวไหม" 
"มารุจัง ล้มชั้นคนนี้ได้ ทุกคนก็น่าจะง่ายไปหมด"
เวลาผ่านไปเริ่มรอบที่ 3 เหลือ 2 คู่สุดท้ายและแล้วการแข่งขัน ฮิโร อายุเมะ กับ หัวหน้าห้องก็มาถึง ทุกอย่างก็เงียบอีกครั้ง ชิโร่ก็ชมการแข่งขันต่อไป ไม่ทันได้เห็นอะไรมารุก็ล้มลงไปซะแล้ว บาดเจ็บสาหัสแต่ มารุเอะ พยามลุกขึ้นมา ฮิโร่ อายุเมะพึมพำ ว่า
"ลุกทำไม ตายซะเถอะ"
มารุเอะเลือดไหลไม่หยุดจนตาย คนในกลุ่มอยู่ด้วยความเงียบกำลังตกตะลึง ชิโร่ ไม่นิ่งนอนใจอยากรู้จุดประสงค์ของ ฮิโร อายุเมะ จึงแอบลอบเข้าห้องเตรียมตัว ของฮิโร อายุเมะ แต่ในระหว่างทางชิโร่หลงคลับและพบกับ ฮิโร อายุเมะ จึงถามตรงๆ
"เธอ ฆ่า คนทำไม"
"ไม่ฆ่าก็ถูกฆ่า" น้ำเสียงตอบอย่างเยือกเย็น
"คนนั้ินเป็นเพื่อนชั้นนะ"
"แล้ว? จะแก้แค้น"
"ไม่ ขอถามเหตุผลที่ฆ่าเธอหน่อย"
"ไม่มี"
"ฆ่าชั้นสิ"
"ฉึก" เสียงชิโร่ถูกแทง
"ถะ..ถามหน่อ....ย มี...พลัง...นี้..ปะ..ไปเพื่ออะไร" ชิโร่พูดไปด้วยกั้นความเจ็บไปด้วย
ฮิโร อายุเมะเริ่มแสดงสีหน้าไม่สบายใจ
"มะ...ไม่เป็นไร สะบายที่ชั้น แล้ว ละ..เล่าเรื่องมา...ก็ได้ 
อายุเมะ กำลังจะดึงมืิออีก
"อย่า! อย่าดึงมีดอีก ดะ...เดี๋ยวมันไหล"
"ขอโทษ ขอโทษ ชั้นผิดไปแล้ว" อายุเมะร้องไห้
"ระ...ระบาย ความรู้สึกมาซะ ก่อนที่จะ..จะตาย"
หลังจากนั้น ฮิโร อายุเมะ ก็เริ่มเล่าเรื่องตอนถูกพวกคนดิชั่นฆ่า ครอบครัวตาย พอไม่มีพลังอะไรพยามปกป้องเธอ เริ่มจับใจความได้แล้วสติชิโร่ เริ่มเลื่อนรางแล้วก็ตายหลังจากนั้นเวลาก็ย้อนกลับไปก่อนการแข่งขันรอบที่ 3 จะเริ่ม ชิโร่ไป เตรียมตัวเพื่อจะได้พบกับ อายุเมะ 
"นี้ๆ ชั้นท้องเสียขึ้นมารู้ทางไปห้องน้ำไหม" ชิโร่โกหกทุกคนในกลุ่ม
"ออกประตูนู้นไปนะแล้วเลี้ยวซ้ายไป จะเจอห้องน้ำเอง"
"ขอบคุณมาก"
ดูเหมือนโชคร้ายทางไปห้องน้ำอยู่คนละฝั่งกับทางไปห้องเตรียมตัวของผู้เข้าแข่ง ชิโร่ต้องอ้อมไกลจนไปถึงผ่านการตรวจจับ การรักษาความปลอดภัยได้้เกือบหมดแต่ต้องเสียเวลาเป็นอย่างมากการแข่งขัน มารุเอะ กับ อายุเมะ เริ่มขึ้นพอดีชิโร่ คิดใจว่าไม่ทันแน่ๆ เห็นมารุเอะล้มลง แล้วพยามลุกขึ้น ชิโร่วิ่งเข้าสนามไปช่วยโดยผลักมารุเอะออกไป แต่ตนถูกโดนแทงเสียเอง
"ไม่นะ ชะ...ชิโร่" มารุเอะพูดกับชิโร่
"ชะ...ชั้นน่าจะมะ.......มาให้ไวกว่านี้....."
หลังจากนั้นอายุเมะก็เดินจากไป ไม่มีเสียงจากด้านข้างสนามเลย
"ใครก็ได้หน่วยพยาบาล ช่วยเอาเขาไปรักษาที"
"ชะ..ชิโร่" มารุเอะร้องไห้และกอดชิโร่
"ชะ...ชั้นว่าเธอควรจะรักษาตัวเองก่อนนะ บะ...บาดเจ็บขนาดนั้น" ชิโร่อดทนพูด
หลังจากนั้นชิโร่ก็ขึ้นเปลเพื่อไปรักษาต่อแต่ไม่ทันการรักษา ชิโร่ตาย ย้อนกลับไปตอนออกประตูหน้าห้องน้ำ ในระหว่างย้อนดูเหมือนชิโร่จะเห็นทางลัดระหว่างห้องน้ำกับทางไปห้องเตียมตัว จากนั้นชิโร่ก็เตรียมเปลี่ยนเส้นทางจนถึงห้องเตรียมตัวและผ่านการรักษาความปลอดภัยอย่างฉลุย เห็นมารุเอะ กำลังนั่งรออยู่
"เฮ้..." ชิโร่ได้ทักมารุเอะแต่มีเสียงประกาศ
"จะเริ่มการแข่งขันรอบที่ 3 คู่ที่ 2 แล้วในอีกไม่ช้า"
มารุเอะหันมามองชิโร่และพูดว่า "เอ๊ะ..ชิโร่ เข้ามาได้ไงเนี้ย เอ่อเดี๋ยวไปเตรียมตัวก่อนนะ"
"ยอมแพ้ตอนนี้เถอะมารุเอะ"
"...ถึงขนาดนี้แล้วไม่เอา"
"เพื่อชีวิตตัวเอง"
"พูดเป็นรางไปได้"
"ฉันพูดจริงๆ"
มารุเอะไม่สนใจชิโร่แล้วเดินเข้าห้องไปเตรียมตัว ชิโร่ตัดสินใจขวางประตูแต่ไม่เป็นผล
"บอกแล้วไงไม่ยอมง่ายๆหรอก" มารุเอะพูดและเดินเข้าสนามไป
"ชิ...ต้องหยุดเธอไม่ให้ลุกขึ้น" ชิโร่พูดกับตัวเอง
แต่ไม่ทันทุกอย่้างจะเป็นเหมือนเดิม ชิโร่จึงวิ่งไปช่วยมารุเอะอีกครั้ง คราวนี้ทำให้ตนเองรับบาดเจ็บให้น้อยที่สุดโดยการพุ่งตัวไปกอดมารุเอะ 
"ชะ...ชิโร่!!?"
จึงทำให้แขนขวาเลื่อดไหล แต่ดูเหมือน อายุเมะจะเข้ามาโจมตีอีกรอบ ชิโร่จึงตัดสินใจพูดออกไปว่า
"ชั้นจะปกป้องมารุเอะถึงจะตาย ก็จะตายแบบมีเกียรติเหมือนพ่อของเธอที่ปกป้องเธอจากพวกนั้นยังไงละ!"
อายุเมะหยุดการโจมตีซักพักใหญ่แล้วออกจากสนามไป การแข่งขันรอบนี้มารุเอะก็เป็นฝ่ายแพ้ ในหลังเดินทางกลับไปยังห้องเตรียมตัวของมารุเอะ มารุเอะรู้สึกผิดและทำแผลให้ชิโร่
"ชั้นผิดเองที่ไม่เชื่อชิโร่"
"เอาหน่าเรื่องมันก็ผ่านมาละ เธอไม่ตายก็ถือว่าโอเคแล้ว"
"ถึงชั้นไม่ตาย แล้วถ้าเธอตายละ"
"ชั้นตายน่ะหรอเหอะไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้าเธอตายสิชั้นเหนื่อยแย่"
"ตาบ้าชิโร่ ตาบ้า ตาบ้า"
มารุเอะหยุดและก้มหน้าดูเหมือนเธอจะร้องไห้ ชิโร่คิดในใจว่า แต่ชั้นพูดจริงนะเออร้องทำไมละนั้น หลังจากนั้นเพื่อนๆในกลุ่มก็เข้าห้องเตรียมตัว
"เห้ย เควิ่น นายเข้าไปในสนามได้ไำง"
"เป็นอะไรไหม ชิโร่"
"บาดเจ็บนิดๆหน่อยๆ แต่ของมารุเอะเยอะกว่าชั้นอีก ช่วยทำให้เธอหน่อยสิ"
"นั้นสินะ"
เพื่อนในกลุ่มก็ช่วยทำแผลให้มารุเอะ
"เดี๋ยวสิ!! ชั้นยังทำแผลให้ ชิโร่คุง ไม่เสร็จเลย"
"คุง?" ชิโร่สงสัย
"ไม่มี..อะไรหรอกพูดผิดเํฉยๆ
"คงรู้นะเควิ่น ว่าเธอหมายถึงอะไร"
"ฮ่าๆๆๆ"
"มานี้เดี๋ยวพันแผลให้ก่อน"
"อุ เดี๋ยวๆเจ็บๆๆๆ"
ดูในกลุ่มสนุกกันได้พักใหญ่ ในกลุ่มให้ความสนใจกับมารุเอะ แล้วอายุเมะก็เข้ามาอย่างเงียบๆแล้วดึง ตัวชิโร่ไป
"จะพาไปไหน?"
"ที่ที่คุยสะดวก"
"ด้านหน้าร้านของฝากนู้น"
ใช่เป็นจุดที่ฉันเจอเธอในตอนที่เธอเล่าเรื่องให้ฉัน ชิโร่คิดในใจ แล้วก็มาถึงด้านหน้าร้านของฝาก
"ดูเหมือนนายมั่นใจจริงๆว่าไม่มีคน"
"หึๆ ถ้าให้ชั้นเดา เธอจะถามว่า เธอรู้เรื่องพ่อของเธอได้อย่างไร ใช่ไหม"
"พลังของนายอ่านใจสินะ..แต่ชั้นไม่ได้คิดถึงเรื่องของพ่อตอนในระหว่างการแข่งเลย บอกมารู้ได้อย่างไร"
"พลังของชั้นคล้ายความหยั่งรู้....แหละ"
แน่นอนว่าชั้นโกหกอีก ชิโร่คิดในใจ
"เข้าใจละ ชื่อของนายละ"
"ชั้น ทาเกะ ชิโร่ หรือเรียกว่า ชิโร่ ไม่ก็เควิ่น ก็ได้"
ไม่ๆ อย่าเรียกเควิ่นเลย ชิโร่คิดในใจ
"เอาแหละเควิ่น ชั้นคงพอแค่นี้่แหละ ขอโทษที่รบกวนความสุขของ นายกับเพื่อนนายนะ"
"อือ ไม่เป็นไร"
แล้วอายุเมะ ก็เดินจากชิโร่ไปแล้ว ชิโร่ก็เดินไปหน้าห้องเตรียมตัวแต่ไม่เจอใครจึงไปรอที่ลานจอดรถและเตรียมตัวกลับกันต่อไป

< ตอนที่แล้ว ตอนถัดไป >