วันนี้มารู้จักตำนานของเกนโซเคียวที่เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างเรื่องโทโฮ(โทวโฮว)กันดีกว่า
เกนโซวเคียว 幻想郷 (ดินแดนมายา) Gensoukyou
(มักย่อเป็น Gensokyo แต่ที่จริงเหนือตัว o ต้องมีขีดด้วย (ō) เพื่อแสดงว่าให้รู้ว่าเป็นเสียงยาว)
สถานที่แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ที่ไหนสักแห่งในทิศตะวันออกของประเทศญี่ปุ่นและห่างไกลจากหมู่บ้านของผู้คน
ที่แห่งนี้มีเหล่าภูตผีปิศาจสัตว์ประหลาดนานาชนิดมาอาศัยอยู่มากมาย และคอยเล่นงานมนุษย์ในบริเวณนั้นไปทั่ว
ผู้ใดโชคร้าย ล้วนถูกจับกินไม่เหลือรอดสักราย ผู้คนต่างพากันขนานนามที่แห่งนี้ว่า "เกนโซวเคียว"
เพื่อดับความหวาดกลัวของชาวประชา เหล่ามนุษย์ผู้มากด้วยวิชาและความกล้า จึงเข้ามาต่อสู้กำราบปราบปรามเหล่าภูตอย่างรุนแรง
และได้ตั้งหลักปักฐานในเกนโซวเคียว เพื่อเฝ้าระวังเหล่าภูตมิให้ออกไปทำร้ายผู้คน จนกลายเป็นหมู่บ้านมนุษย์ขึ้น
ในช่วงเวลานั้น เหล่าผู้กล้าต้องต่อสู้กับเหล่าภูตอยู่ทุกราตรีร่ำไป
1000 ปีล่วงเลยไป...เหล่าภูตถูกตีต้อนจนไม่อาจกำแหงออกมานอกเกนโซวเคียวได้
เหล่ามนุษย์เลิกกลัวรัตติกาล เพราะสามารถสร้างแสงสว่างในยามราตรีได้
มนุษย์ศึกษาวิทยาศาสตร์และหลงใหลในวัตถุนิยม จนหลงลืมความเชื่อและตัวตนของเหล่าภูตผีปิศาจ
เกนโซวเคียวค่อยๆถูกลืมเลือนไป จนไม่มีผู้ใดในโลกภายนอกที่รู้จักมัน
หากแต่ผู้คนในเกนโซวเคียวยังคงต่อสู้เรื่อยมา หาได้มีวันสิ้นสุดไม่
ในที่สุด เหล่านักบวชก็ได้ตัดสินใจทำการผนึกเกนโซวเคียวมิให้เข้าออกได้โดยง่าย
จึงรวมพลังกันสร้าง "มหาเขตแดนฮาคุเรย์"
โดยมี "ศาลเจ้าฮาคุเรย์" ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกสุดของเกนโซวเคียว
เป็นตัวกำหนดขอบเขตของเขตแดนนี้ และเป็นทางเข้า-ออกอย่างถูกต้องเพียงทางเดียว
โดยมี "มิโกะแห่งฮาคุเรย์" คอยดูแลศาลเจ้าแห่งนี้อย่างกล้าแข็ง
เหล่าภูตผีปิศาจรวมทั้งเหล่าผู้กล้าหาญที่อาศัยอยู่ในนั้นล้วนถูกกักขัง
ประวัติศาสตร์เกี่ยวกับพวกเค้าทั้งหมด ล้วนถูกลืมเลือนไปตามกาลเวลา
ปัจจุบัน.. เกนโซวเคียวก็คือสถานที่ซึ่งใช้ดำเนินเรื่องราวของโทโฮนั่นเอง โดยมี เรย์มุ ฮาคุเรย์เป็นตัวเอกของเรื่อง
(มักย่อเป็น Gensokyo แต่ที่จริงเหนือตัว o ต้องมีขีดด้วย (ō) เพื่อแสดงว่าให้รู้ว่าเป็นเสียงยาว)
สถานที่แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ที่ไหนสักแห่งในทิศตะวันออกของประเทศญี่ปุ่นและห่างไกลจากหมู่บ้านของผู้คน
ที่แห่งนี้มีเหล่าภูตผีปิศาจสัตว์ประหลาดนานาชนิดมาอาศัยอยู่มากมาย และคอยเล่นงานมนุษย์ในบริเวณนั้นไปทั่ว
ผู้ใดโชคร้าย ล้วนถูกจับกินไม่เหลือรอดสักราย ผู้คนต่างพากันขนานนามที่แห่งนี้ว่า "เกนโซวเคียว"
เพื่อดับความหวาดกลัวของชาวประชา เหล่ามนุษย์ผู้มากด้วยวิชาและความกล้า จึงเข้ามาต่อสู้กำราบปราบปรามเหล่าภูตอย่างรุนแรง
และได้ตั้งหลักปักฐานในเกนโซวเคียว เพื่อเฝ้าระวังเหล่าภูตมิให้ออกไปทำร้ายผู้คน จนกลายเป็นหมู่บ้านมนุษย์ขึ้น
ในช่วงเวลานั้น เหล่าผู้กล้าต้องต่อสู้กับเหล่าภูตอยู่ทุกราตรีร่ำไป
1000 ปีล่วงเลยไป...เหล่าภูตถูกตีต้อนจนไม่อาจกำแหงออกมานอกเกนโซวเคียวได้
เหล่ามนุษย์เลิกกลัวรัตติกาล เพราะสามารถสร้างแสงสว่างในยามราตรีได้
มนุษย์ศึกษาวิทยาศาสตร์และหลงใหลในวัตถุนิยม จนหลงลืมความเชื่อและตัวตนของเหล่าภูตผีปิศาจ
เกนโซวเคียวค่อยๆถูกลืมเลือนไป จนไม่มีผู้ใดในโลกภายนอกที่รู้จักมัน
หากแต่ผู้คนในเกนโซวเคียวยังคงต่อสู้เรื่อยมา หาได้มีวันสิ้นสุดไม่
ในที่สุด เหล่านักบวชก็ได้ตัดสินใจทำการผนึกเกนโซวเคียวมิให้เข้าออกได้โดยง่าย
จึงรวมพลังกันสร้าง "มหาเขตแดนฮาคุเรย์"
โดยมี "ศาลเจ้าฮาคุเรย์" ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกสุดของเกนโซวเคียว
เป็นตัวกำหนดขอบเขตของเขตแดนนี้ และเป็นทางเข้า-ออกอย่างถูกต้องเพียงทางเดียว
โดยมี "มิโกะแห่งฮาคุเรย์" คอยดูแลศาลเจ้าแห่งนี้อย่างกล้าแข็ง
เหล่าภูตผีปิศาจรวมทั้งเหล่าผู้กล้าหาญที่อาศัยอยู่ในนั้นล้วนถูกกักขัง
ประวัติศาสตร์เกี่ยวกับพวกเค้าทั้งหมด ล้วนถูกลืมเลือนไปตามกาลเวลา
ปัจจุบัน.. เกนโซวเคียวก็คือสถานที่ซึ่งใช้ดำเนินเรื่องราวของโทโฮนั่นเอง โดยมี เรย์มุ ฮาคุเรย์เป็นตัวเอกของเรื่อง
