มันก็นานแล้วนะตั้งแต่เธอจากไปฉันไม่กล้าแม้แต่จะไปที่นั้นอีกเลย
ความรู้สึกผิดมันติดอยู่ในใจทำไมฉันถึงไม่ไปหาเธฮในวันนั้น
ทำไมฉันถึงเป็นคนแบบนั้นกัน ทำไมฉันถึงไม่ยอมเอะใจอะไรเลย
ฉันได้แต่คิดว่าไปหาเธอเมื่อไหร่ก็ได้ค่อยไปคราวหน้าก็ได้
โดยที่ไม่รู้เลยว่าเธอกำลังจะจากไป
เกือบสี่ปีแล้วสินะฉันยังจำได้นะดอกไม้ที่เธอชอบ ดอกกุหราบสีเหลือง มันดูโดดเด่นดี แต่ต้น forget me not เธออาจชอบเพราะความหมายของมันเธอบอกว่าอย่าลืมนะ ฉันไม่เคยลืม ดอกไม้พวกนั้นมันอยู๋ในใจของฉันเสมอเลยนะ จากชอบดอกกุหราบสีขาวก็กลายเป็นเหลือง
แต่ฉันยังหาสถานที่ที่เธออยากให้ฉันไปไม่ได้เลย เธอชอบทะเล แต่ฉันชอบภูเขามากกว่า เคยบอกว่าจะพาเธอไปเกาะล้านก็ไม่ได้พาไปแต่เธอรู้มั้ยฉันกลับไปสัญญากับใครคนหนึ่งว่าจะพาไปเกาะสีชัง แต่ตอนนี้ฉันกลัวกลัวเหลือเกินเพระาทุกครั้งที่ไปสัญญาอะไรมันมักจะมีเหตุตลอด บางครั้งฉันก็มัวแต่คิดว่ามีเวลาค่อยไปเวลายังมีอีกเยอะ ฉันไม่เคยคำนึงถึงเลยว่าอาจจะมีเหตุการณ์ที่จะทำให้เวลาลดเหลือน้อยลง
ในวันจันทร์ที่ 6 พ.ค. 56 ฉันต้องไปสอบสถานที่ที่เธอเคยให้ฉันไปหาเธอเป็นหำลังใจให้ฉันหน่อยนะเพื่อนรัก