ชะ...ใช่เจ้าของร้านขายของอ่ะเปล่า
ระหว่างที่คิริโตะเส็ดงานบนเตียงกับลุงที่รู้จักกันจู่ๆบานประตูเปิดออก คิริโตะกะตุกตาขึ้นเพราะผู้ที่มาเยือนกลางดึกคือ อาสึนะ(เมียคนแรก)
อาสึนะพูด:คิริโตะคุง...มะ...ไม่จริง !!!
อาสึนะน้ำตาคล้อกับภาพนัยน์ตา
คิริโตะ:อาสึนะ! เดี๋ยวก่อนคือ..ชั้น
อาสึนะเอามือปัดหยาดน้ำใสๆแล้ววิ่งหนีไป คิริโตะกำลังจะลุกขึ้นวิ่งตามเมียคนแรกแต่มือกร้านจากร่างหนาคว้ามือคิริโตะไว้
ลุง:ปล่อยเทออยู่สงบสติอารมคนเดียวก่อนดีกว่า ถึงพูดอะไรไปเทอคงไม่ฟัง เชื่อสิ
ร่างหนายิ้มปลอบใจสามี คิริโตะทิ้งตัวลงนั่งครวญคิดถึงผลที่จะตามมา โดยไม่รู้เลยสักนิดว่าร่างหนาที่อยู่ข้างๆเผยยิ้มเหยียดคนได้ชัยชนะ!
เรื่องที่แต่งขึ้นควรใช้วิจารณญานใช้การอ่าน
ไม่ควรอ่านเกินวันละ 2ครั้งเพราะอาจจะรับไม่ได้