tetupong: เรมิ : หนูขอโทษค่ะ // น้ำตาคลอ
เว้นแต่ถ้ามันไม่ใช่อัยพวกหน้าจืดที่นอนจมกองเลือดอยู่ตรงนั้น // ชี้ไปที่ประตู-- หยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดมือ
tetupong: เรมิ : หนูขอโทษค่ะ // น้ำตาคลอ
tetupong: เรมิ : ก็หนูไม่มีวิญญาณให้ตามล่านี้หน่า
บ้านเราเป็นปีศาจนของ นรก นี้หน่า ...
tetupong: เมื่อกี้ หลังเรมิเก็บพลังไป
เรมิ : เป็นความผิดของหนูเองค่ะ // ก้มหน้า ...