อืม เเล้วเเนวเรื่องเป็นไงอ่ะ

ไม่ถึงขนาดเป็นอาจารย์หรอกน่า ฮาๆ

เเลว้เเต่งเกี่ยวกับอะไรอ่ะ

ยังไงดีละ...บางประโยคมันใช้คำซ้ำๆกันเกินไป มันเลยอาจทำให้คนอ่านเบื่อนะ...เดียวขอแต่งประโยคนึงในตอนที่5 แล้วกันนะ

"ทำไมมันร้อนจังว่ะ" ผมพูด พวกผมเดินต่อเข้าไปเรื่อยๆ ผมเห็นทางออกอยู่ข้างหน้า พวกผมเลยเดินไป พอออกมาจากในนั้นพวกผมก็ตะลึงที่ที่ผมเห็นมันเป็นที่ที่มีแต่พวกคนที่ตายไปแล้ว ว่าแต่ไอฐิตมันมาทำอะไรว่ะ

------------------------------------------------------------------------------

"ทำไมอากาศมันร้อนขึ้นเรื่อยๆเลยนะ!?(อยู่กับผู้หญิงต้องสุภาพเข้าไว้)"ผมพูดพลางปาดเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นตามใบหน้าออกด้วยความรำคาญ(มันร้อนมากๆ ถึงขนาดเหงื่อออกเลยนะเออ!) จู่ๆผมก็เห็นแสงสว่างในปลายทางข้างหน้าเหมือนจะเป็นทางออกจึงรีบจับมือยูมิและพากันวิ่งออกไป(แอบโรแมนติก จับมือผู้หญิงวิ่ง : เป็นผู้ชายต้องนำผู้หญิง หรือให้ผู้หญิงนำบางแล้วแต่กรณี ฮาๆ) แล้วสิ่งที่ปรากฏภายหน้าผมคือเหล่าดวงวิญญาณนับพันที่ร้องโหยหวนกรีดร้องในที่ที่เหมือนนรกภูมินี้ ว่าแต่...อัยฐิตมันมาทำอะไรในที่แบบนี้กัน!!?

**************************************************

ก็ประมาณนี้แหลนะ แต่งเพิ่มได้ยาวโครตเลยเรา
อันนี้แล้วแต่กรณีศึกษานะ

เเล้วคิดยังไงถึงได้เเต่ล่ะ

อืม เดี๋ยวไปอ่าน

เเล้ว ชอบนิยายหรอ

ดองไว้หลายเเล้วล่ะ ในคลับนั่นน่ะ

ของท่านกานต์ด้วย ยังไม่ได้อ่านเลย

เห็นตัวหนังสือในคอมเเล้วมันท้อเลย เหอะๆ

ก็นะ ว่าเเต่ เเต่งนิยายด้วยหรอ

เปล่า ถามว่า ทำไมถึงบอกว่าเเบบนั้นล่ะ

เเต่มันขี้เกียจพิมพ์น่ะ คำมันเลยลดลง

ก็อยากจะบอกเรื่องการอธิบายเนื้อเรื่องด้วยละนะ บางประโยคมันอ่านแล้วดูงงๆนะ