ใครว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคมหรอ สำหรับตัวผมที่เป็นมนุษย์ผมกลับรู้สึกว่า การที่เราเข้าไปในสังคมในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง แล้วเรารู้สึกโดดเดี่ยวล่ะก็ ออกห่างจากจุดๆ นั้นยังดีกว่า ต่อให้เราพยายามจะเข้าหาแค่ไหนสุดท้ายก็ไม่มีที่ยืนสำหรับตัวเราอยู่ดี บางคนพยายามตามให้ทันเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นรอบตัวพวกเขา บางคนคิดจะทำอะไรไปก็ทำโดยไม่คิดเป็นครั้งที่สอง จากที่ชีวิตประจำวันที่ต่อต้านกับมุมมองของพวกสังคม ถ้าเมื่อเราตกอยู่ภายใต้ การโกหก , ความลับ , ความล้มเหลว ความผิดทางใดทางหนึ่งของพวกที่มองเราเป็นคนที่ไม่มีค่าแล้วล่ะก็ พวกคนเหล่านี้ก็จะเห็นเราต่ำกว่าเขาทันทีและดูถูกเหยียดหยามกันอีกตามๆ มา ตัวผมพยายามจะเข้าหากลุ่มคนหรือใครสักคน ก็มีแต่ทำให้เสียๆ หายๆ ดังนั้นผมจึงไม่อยากจะยุ่งกับใคร