แต่พอเรากลับไปห้อง เพื่อนเราก็สอนน้องทำอยู่นี่ ไม่เห็นจะน่าสงสารเลย

ธรรมมะไง หลับชัวร์

งานอะไรง่ะ

ก็กลับไว หนังสือก็ไม่ต้องอ่านเยอะไง

ฟังอ่ะไม่หลังหรอ ต้องอ่านหนังสือสิหลับชัวร์

ใช่เลย เลยพักไสไล่ส่งไปหาท่านเพื่อนที่แสนเก่งกาดที่ตกเช่นกัน

ก็ไม่รู้สินะ แต่คงหายาก

จริงจะโกหกเพื่ออะไร?

ก็มัน.... เมื่อวานมีรุ่นน้องมาถามการบ้านวิชาเคมีที่ชีสเหมือนกับที่เราทำแปะตอนแรกถามว่าอยู่ทับอะไร พอว่าว่าทับหนึ่งก็ยิ้มกันใหญ่แล้วยื้นชีสมาให้เราดู เราคิดในใจว่า"ถามคนผิดแล้วมั้งน้อนถึงพี่อยู่/1แต่พี่ก็ตกเคมีนะ"  แล้วเราก็ตอบน้องไปส่งๆว่า "อันนั้นพี่ส่งไปแล้ว จำไม่ได้ด้วยว่าทำอย่างไงเพราะพี่ลอกเฉลยมา งั้นก็ไปที่ห้องพี่สิ G4 น่ะเพื่อนพี่ยังไม่กลับ อยู่เกือบทั้งห้องไปถามซะ" น้องก็ถามกลับว่า เข้าได้หรอ? เราเลยตอบไปว่า " น้องก็โผล่หน้าเข้าไปไม่เป็นเราหรอก" น้อยก็วิ่งไปห้อง เราก็เดินไปคือนหนังสือด้วยึวามรู้สึกโล่งใจ

ไมอ่ะ?