พี่บุ๋นคับ พี่เป็นรุ่นพี่ในวงการคนนึงทีผมให้เกียรติเเละนับถือเป็นเหมือนพี่ชายเเท้ๆคนนึงเลยละ  . . .ในช่วงเเรกๆทีผมเข้ามาที่ 2th เเห่งนี้ตอนนั้นผมคิดว่าในโลกใบนี้จะมีใครเก่งกว่าที่ผมมจะจินตนาการได้หรือเปล่านา. . . ความคิดของผมในตอนนั้นในที่สุดผมก็เจอคำตอบของคำถามนั้น เเค่เเวบเดียวที่ผมได้เห็นภาพๆหนึ่งเข้า ผมได้ปฏิญาณกับตัวเองไว้ว่าสักวันนึงผมจะต้องเอางานของผมมากลบงานชิ้นนี้ให้ได้ ซึ่งนั้นก็หมายความว่าผมเจอคนที่เก่งเกินกว่าที่ผมจิตนาการไว้ในตอนนั้นนั่นเอง เเต่เเล้วพอเวลาผ่านไป เรื่อยๆจนได้ 1 ปี กว่าๆ ผมก็ได้รู้ตัวเองว่าไม่ว่าผมจะตั้งใจมากเท่าไหรก็ยังไม่อาจจะเอาชนะภาพๆนั้นได้สักที. . . มันทำให้ผมเข้าใจว่า ตัวเองไร้ค่าเเละไม่มีประสิทธิภาพในช่วงเวลานั้น เป็นความน้อยใจเเบบเด็กๆคนนึงเลยก็ว่าได้ ซึ่งถึงเเม้ตอนนี้เองผมก็ยังไม่อาจจะเอาชนะภาพๆนั้นได้อยู่ดี เเต่ความรู้สึกที่ผมมีให้ภาพๆนั้นได้เปลี่ยนไป ผมมองว่าภาพนั้นช่างสวยงามเเละเหมาะสมณ์เเล้วที่งานสวยๆเเบบนี้จะออกมาจากคนๆนั้น คนๆนั้นที่ผมนับถือเป็นพี่ชายเเท้ๆมาตลอด สุดท้ายผมก็รู้ตัวเองว่าการน้อยใจเเละด่าทอตัวเองไม่ได้ช่วยให้ผมเก่งขึ้นมาเลยสักนิดเดียว ตลอดเวลาที่ผมอยู่ที่นี้ผมจ้องเเต่จะเอาชนะทุกคนมากจนเกินไปจนลืมไปว่า เป้าหมายชีวิตที่ผมวางไว้ตั้งเเต่เเรกนั้นไม่ใช่เพื่อให้ทุกคนยกย่องสรรเสริญ เเต่เป็นการที่ผมได้วาดรูปต่างหาก การวาดเพื่อตัวเองจะพัฒนาขึ้นต่อๆไป ไม่ใช่วาดเพื่อให้ใครมายกย่อง การที่จะได้รับการยกย่องเเละยอมรับจากคนรอบข้างนั้นเป็นเพียงเเค่สิ่งตอบเเทนที่ได้มาจากความพยายามของเราต่างหาก นั้นคือสิ่งที่ผมในตอนนี้กำลังคิดอยู่ . . . ผมในตอนนี้เป็นเเค่เด็กที่ไม่รู้จักโตคนนึง อยู่ในห้องเเคบๆ ตัวคนเดียว กับคอมเครื่องนึง การที่ต้องนั้งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ สี่เหลี่ยมเป็นเวลาหลายๆชั่วโมงมันก็ทำให้ผม คิดได้ในหลายๆเรื่องเหมือนกันเเต่ตอนนี้มันหมดเวลาที่ผมจะมานั้งเงียบๆคอยมองคนอื่นคุยกันเเล้วละ(อยากบอกว่าผมเเอบน้อยใจเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน^^") ผมในตอนนี้ไม่เข็มเเข็งพอที่จะทำตามความฝันของตัวเองได้ เมือ่รู้ตัวเเบบนี้ผมก็คงต้องทำสิ่งที่ถูกต้องที่สุดก่อน นั้นก็คือพยายามให้มากกว่านี้ เเต่ยังไงที่ผมได้พูดไปทั้งหมดนั้นความหมายเดียวที่ชัดเจนที่สุดเเละหนักเเน่นที่สุด ที่ผมต้องการจะพูดก็คือ ขอบคุณนะคับ คลับอนิเมอาร์ต ที่ไม่ได้ให้อะไรผมเลย นอกจาก . . . ความเข็มเเข็ง เเละประสบการณ์ดีๆ ที่ทำให้ผมเข้าใจในหลายๆสิ่ง ว่าผมสมควรจะทำอะไร จิงอยู่ที่ ที่นี้คือเเหล่งรวบรวมนักวาดเเละผู้ที่มีความฝันในด่านนี้ ผมคนนี้ขอยอมรับจิงๆว่าที่นี้เคยอบอุ่นเหมือนบ้านหลังหนึ่งมาก่อน เเต่ตอนนี้ที่นี้สำหรับผมเป็นเพียงเเค่ศาลาเท่านั้นหมดเวลาที่ผมจะนั้งพักเหนืี่อยเเล้วถึงเวลาที่ผมจะต้องเดินต่อไปเเล้วละ ความรู้สึกที่ผมเคยมีให้ที่นี่เป็นของจิงผมเคยรักที่นี้มากเลยละเเต่ก็อย่างที่บอกไป ผมยังไม่เก่งพอที่จะมานั้งเอ่อละเหยอยู่เเถวนี้ ที่เเห่งนี้ทุกคนเคยให้ความสำคัญของเเต่ละคนเเท่าเทียมกันเเต่ตอนนี้ผมพูดได้เต็มปากว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนเเล้วละ พูดไปก็คงไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นมากกว่าเดิมเท่าไหร เเต่ถึงยังไงผมก็อยากให้พี่ได้รับรู้ไว้ว่า ผมชอบที่นี้มากจิงๆเพียงเเค่ว่าคนอย่างผมไม่สมควรที่จะอยู่ในที่เเห่งนี้เท่านั้นเอง ผมอาจจะพูดอะไรโง่ๆไปเยอะพอสมควรเหมือนกันเเต่นั้นเป็นความรู้สึกจิงๆของผม ที่อยากให้พี่รับรู้เอาไว้ ผมหวังว่าเราคงได้เจอกันอีกในเวลา เเละ สถานที่ๆ เป็นจิงมากกว่านี้ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่พี่เเละทุกๆคนมอบให้กับผมขอบคุณนะคับ