น้องโฟมสวัสดีนะ ไม่รู้ว่าน้องโฟมจะได้เห็นข้อความนี้หรือเปล่านะ แต่พี่ก็จะทิ้งข้อความนี้ไว้ให้อ่านนะ...
น้องโฟมเองก็เป็นรุ่นน้องที่น่ารักของพี่คนนึง พี่พูดได้เต็มปากว่า ตั้งแต่เกิดมาแล้วท่องโลกอินเตอร์เน็ต พี่มีน้องโฟมคนแรกเลยที่นับถือพี่เป็นเหมือนพี่ชาย แถมยังคอยชื่นชมพี่อะไรพี่ต่างๆนาๆอีก มันก็เป็นเหมือนกำลังใจอย่างนึง ที่ทำให้พี่ค่อยๆมีฝีมือพัฒนาไปได้เรื่อยๆ พูดได้อีกอย่างเลยว่า เพราะมีน้องโฟมคอยเป็นพลังให้ห่างๆ พี่ก็เหมือนจะมีไฟก้าวต่อไปได้ส่วนหนึ่ง วึ่งในส่วนนี้พี่ต้องขอบคุณจริงๆนะ แต่เรื่องที่พี่คาดเดาว่าน้องโฟมอยากจะเอาชนะพี่นั้น พี่รู้มาก่อนแล้วล่ะ... เพราะทุกครั้งที่เข้าคลับมาเจอพี่โยนงาน...น้องโฟมจะพยายามวาดภาพแนวที่พี่เองก็วาดด้วยตลอด เหมือนเพื่อที่จะบอกกับตัวเองว่า "ถ้าพี่วาดได้ น้องเองก็ต้องวาดได้" พี่จะพูดอย่างนึงว่า ไม่ผิดหรอกที่น้องโฟมจะเป็นคนที่ชอบเอาชนะ... การมีคู่แข่ง ได้รู้ถึงความกดดันต่างๆนาๆนั้น มันทำให้เรามีการพัฒนามากขึ้นได้... ช่วงนี้พี่เองก็มีคู่แข่งอยู่เหมือนกัน ซึ่งมันเองก็เก่งกว่าพี่... แต่จำไว้เสมอว่าการวาดรูปนั้นหากเราวาดเพื่อเอาชนะแล้ว สุดท้ายแม้เราจะเอาชนะเขาได้ แต่หัวใจของเราตอนที่เอาชนะเขาได้อาจจะลืมตัวเองที่เคยวาดด้วยความชอบไปแล้วก็ได้... น้องโฟมน่ะเป็นคนที่มีพัฒนาการที่ดีมากนะในสายตาพี่... พี่มองผลงานตามเวลาที่ผ่านไปพี่เองก็เลยพูดได้ว่าเร็วจนน่ากลัวเลยล่ะ.... แต่ที่น้องโฟมอาจจะกำลังขาดก็คงจะเป็นแรงกระตุ้นอะไรบางอย่าง ที่อยากจะทำให้ตัวเองมีไฟ มีแรงฮึด ซึ่งตรงนี้เองต้องเปิดโลกและค้นหาเอา เพราะว่าแต่ละคนจะเจอมาไม่เหมือนกัน หากเป็นตามที่น้องโฟมบอก น้องโฟมอาจจะมีพี่เป็นแรงบันดาลใจ และอยากเห็นการ์ตูนของพี่ใช่ม๊าาา =w= แต่ความจริงแล้วพี่เองก็วาดการ์ตูนอยู่เหมือนกัน วาดส่งสำนักพิมพ์นี่แหละ แต่ด้วยปัญหามากมายแถมยังต้องคอยช่วยเหลือคนในคลับมากมายที่ต้องการคำแนะนำในการวาดรูป จัดกิจกรรมอะไรอีก มันเลยทำให้พี่นั้นไม่ได้วาดเลย แต่ที่พูดมานั้นไม่ใช่ทั้งหมด... ใจจริงแล้วพี่รู้ตัวเองดีว่าพี่เองก็ยังเก่งไม่พอ... พี่ยังต้องการความโหดและฝีมือที่มากกว่านี้ซึ่งตอนนี้มันกำลังพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ พีเองก็รอเวลาที่พี่เองจะวาดอะไรได้ดั่งใจและได้ดั่งจินตนาการที่พี่คิดค้น หากถึงเวลานั้นแล้ว สิ่งที่น้องโฟมขอ พี่จำไม่ได้จริงๆว่ามันคืออะไรแต่พี่คิดว่าน้องโฟม อยากจะเห็นการ์ตูนของพี่ น้องโฟมจะได้เห็นแน่นอนครับ จะได้เห็นในวันที่พี่จะเอ่ยได้เต็มปากเต็มคำว่า "พี่มั่นใจในความเทพของพี่เองได้ 100%"
สำหรับคลับนักวาดอนิเมะนั้น ที่นี่มันก็ยังคงเป็นบ้านเหมือนเดิมครับ มีพี่คอยดูแลบ้าน ต้อนรับสมาชิกทุกคน พูดคุยยเฮฮาอยู่ตลอด นานๆทีจะแวะเข้ามาบ้างก็ได้นะ พี่ต้อนรับเสมอ อีกอย่างคือ พี่เองก็เฝ้าติดตามน้องโฟมอยู่เหมือนกัน.... พี่อาจจะทึกทักไปเอง แต่พี่เห็นน้องโฟมเป็นทั้งน้องชาย ทั้งลูกศิษย์ เพราะงั้นทุกผลงานของน้องโฟมพี่เองนั้นเฝ้ามองดูอยู่เสมอ ทั้งงานในเฟสและในคลับ แม้อาจจะไม่ได้เมนท์หรืออะไรก็ตามนะ (เพราะพี่ไมอาจคอมเมนท์งานใครๆได้ช่วงนั้น มันมีเหตการณ์นิดหน่อย...) ยังไงก็ขอให้โชคดีในสิ่งที่ตัวเองเลือกพี่เชื่อว่าทางที่น้องโฟมเลือกนั้นไม่ผิด แต่หากก้าวต่อไปแล้วอย่าได้ถอย... อาจจะแวะพักกลางทางได้ แต่ห้ามหันหลังกลับมาเด็ดขาด... แล้วซักวันก็คงจะมีวันที่ทางเดินของน้องโฟมกับพี่สวนทางกันอีก อาจจะเป็นที่นี่หรือที่ไหนก็แล้วแต่ ถึงตอนนั้นเราคงจะได้เล่นสนุกกัน เหมือนพี่น้องด้วยกันอีกนะ... โชคดีนะน้องโฟม... ^^
น้องโฟมเองก็เป็นรุ่นน้องที่น่ารักของพี่คนนึง พี่พูดได้เต็มปากว่า ตั้งแต่เกิดมาแล้วท่องโลกอินเตอร์เน็ต พี่มีน้องโฟมคนแรกเลยที่นับถือพี่เป็นเหมือนพี่ชาย แถมยังคอยชื่นชมพี่อะไรพี่ต่างๆนาๆอีก มันก็เป็นเหมือนกำลังใจอย่างนึง ที่ทำให้พี่ค่อยๆมีฝีมือพัฒนาไปได้เรื่อยๆ พูดได้อีกอย่างเลยว่า เพราะมีน้องโฟมคอยเป็นพลังให้ห่างๆ พี่ก็เหมือนจะมีไฟก้าวต่อไปได้ส่วนหนึ่ง วึ่งในส่วนนี้พี่ต้องขอบคุณจริงๆนะ แต่เรื่องที่พี่คาดเดาว่าน้องโฟมอยากจะเอาชนะพี่นั้น พี่รู้มาก่อนแล้วล่ะ... เพราะทุกครั้งที่เข้าคลับมาเจอพี่โยนงาน...น้องโฟมจะพยายามวาดภาพแนวที่พี่เองก็วาดด้วยตลอด เหมือนเพื่อที่จะบอกกับตัวเองว่า "ถ้าพี่วาดได้ น้องเองก็ต้องวาดได้" พี่จะพูดอย่างนึงว่า ไม่ผิดหรอกที่น้องโฟมจะเป็นคนที่ชอบเอาชนะ... การมีคู่แข่ง ได้รู้ถึงความกดดันต่างๆนาๆนั้น มันทำให้เรามีการพัฒนามากขึ้นได้... ช่วงนี้พี่เองก็มีคู่แข่งอยู่เหมือนกัน ซึ่งมันเองก็เก่งกว่าพี่... แต่จำไว้เสมอว่าการวาดรูปนั้นหากเราวาดเพื่อเอาชนะแล้ว สุดท้ายแม้เราจะเอาชนะเขาได้ แต่หัวใจของเราตอนที่เอาชนะเขาได้อาจจะลืมตัวเองที่เคยวาดด้วยความชอบไปแล้วก็ได้... น้องโฟมน่ะเป็นคนที่มีพัฒนาการที่ดีมากนะในสายตาพี่... พี่มองผลงานตามเวลาที่ผ่านไปพี่เองก็เลยพูดได้ว่าเร็วจนน่ากลัวเลยล่ะ.... แต่ที่น้องโฟมอาจจะกำลังขาดก็คงจะเป็นแรงกระตุ้นอะไรบางอย่าง ที่อยากจะทำให้ตัวเองมีไฟ มีแรงฮึด ซึ่งตรงนี้เองต้องเปิดโลกและค้นหาเอา เพราะว่าแต่ละคนจะเจอมาไม่เหมือนกัน หากเป็นตามที่น้องโฟมบอก น้องโฟมอาจจะมีพี่เป็นแรงบันดาลใจ และอยากเห็นการ์ตูนของพี่ใช่ม๊าาา =w= แต่ความจริงแล้วพี่เองก็วาดการ์ตูนอยู่เหมือนกัน วาดส่งสำนักพิมพ์นี่แหละ แต่ด้วยปัญหามากมายแถมยังต้องคอยช่วยเหลือคนในคลับมากมายที่ต้องการคำแนะนำในการวาดรูป จัดกิจกรรมอะไรอีก มันเลยทำให้พี่นั้นไม่ได้วาดเลย แต่ที่พูดมานั้นไม่ใช่ทั้งหมด... ใจจริงแล้วพี่รู้ตัวเองดีว่าพี่เองก็ยังเก่งไม่พอ... พี่ยังต้องการความโหดและฝีมือที่มากกว่านี้ซึ่งตอนนี้มันกำลังพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ พีเองก็รอเวลาที่พี่เองจะวาดอะไรได้ดั่งใจและได้ดั่งจินตนาการที่พี่คิดค้น หากถึงเวลานั้นแล้ว สิ่งที่น้องโฟมขอ พี่จำไม่ได้จริงๆว่ามันคืออะไรแต่พี่คิดว่าน้องโฟม อยากจะเห็นการ์ตูนของพี่ น้องโฟมจะได้เห็นแน่นอนครับ จะได้เห็นในวันที่พี่จะเอ่ยได้เต็มปากเต็มคำว่า "พี่มั่นใจในความเทพของพี่เองได้ 100%"
สำหรับคลับนักวาดอนิเมะนั้น ที่นี่มันก็ยังคงเป็นบ้านเหมือนเดิมครับ มีพี่คอยดูแลบ้าน ต้อนรับสมาชิกทุกคน พูดคุยยเฮฮาอยู่ตลอด นานๆทีจะแวะเข้ามาบ้างก็ได้นะ พี่ต้อนรับเสมอ อีกอย่างคือ พี่เองก็เฝ้าติดตามน้องโฟมอยู่เหมือนกัน.... พี่อาจจะทึกทักไปเอง แต่พี่เห็นน้องโฟมเป็นทั้งน้องชาย ทั้งลูกศิษย์ เพราะงั้นทุกผลงานของน้องโฟมพี่เองนั้นเฝ้ามองดูอยู่เสมอ ทั้งงานในเฟสและในคลับ แม้อาจจะไม่ได้เมนท์หรืออะไรก็ตามนะ (เพราะพี่ไมอาจคอมเมนท์งานใครๆได้ช่วงนั้น มันมีเหตการณ์นิดหน่อย...) ยังไงก็ขอให้โชคดีในสิ่งที่ตัวเองเลือกพี่เชื่อว่าทางที่น้องโฟมเลือกนั้นไม่ผิด แต่หากก้าวต่อไปแล้วอย่าได้ถอย... อาจจะแวะพักกลางทางได้ แต่ห้ามหันหลังกลับมาเด็ดขาด... แล้วซักวันก็คงจะมีวันที่ทางเดินของน้องโฟมกับพี่สวนทางกันอีก อาจจะเป็นที่นี่หรือที่ไหนก็แล้วแต่ ถึงตอนนั้นเราคงจะได้เล่นสนุกกัน เหมือนพี่น้องด้วยกันอีกนะ... โชคดีนะน้องโฟม... ^^