ทักทายยามค่ำคับผม555
@96269
yukine 7 นาทีก่อน
ตอนที่ 1 เหล่านักเรียนใหม่
“ได้เวลาเรียน แล้ว! วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มา มั้ยเนี่ย ” “นี้พวกนาย คุยกันเงียบๆหน่อย Professeur กำลังจะมาแล้วนะ” รินะ หัวหน้าห้องของห้องE กำลังเตือนเพื่อนในห้องอยู่ “กว่า Professeur จะมาก็อีกนาน เค้าเดินช้าจะตายชัก”
“นี้!! ถ้า Professeur เค้าเดินเข้ามา เห็นห้องเราอยู่ในสภาพนี้ ฉันต้องรับผิดชอบนะยะ เซ็งจิต!” ขณะที่ชั้นกำลังวีนและ
เหวี่ยง ไส่ไอพวกผู้ชายที่กำลังคุยกัน(อย่างดังมากๆ) ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องของใครบ้างคน “ครืด นี่รินะ ชั้นมีเรื่องอยากถาม”เสียงของเคซ์เซย์ เคียว ดังขึ้นถามชั้น และนั่นทำให้ทั้งห้องเงียบกริบกันเลยทีเดียว มันชั่งน่าดีใจจริงๆเลย
ชั้นคิดในใจ “ มีไรหรอ มาซะน่านิ่งเชียว(ปกติก็นิ่งอยู่แล้วหนิ)”ชั้นเอ่ยถามคนตรงหน้าที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง (ที่เงียบกริบ
เพราะเคซ์เซย์) “ มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามามั้ย”เคซ์เซย์ถามพร้อมกับมองรอบๆห้อง”ไม่รู้สิ ยังไม่เห็นเลยอะ”ชั้นตอบกลับพรางยักไหล่”งั้นหรอ” “อืมใช่ แล้วมาเพื่อถามแค่เนี้ยะเนี่ยนะ -^-*”ชั้นว่าพรางหักนิ้วตัวเองเล่น “จะต่อยผมหรอ” เค้าพูดแล้วทำน่าตายใส่ชั้น อะ แอ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!กล้าดียังงายยยยยยยยยยยยยยยยย ~ และไม่นาน เคซ์เซย์
ก็กลับไปห้องเรียนของตัวเอง สุดท้ายนรกมันก็มาเยือนช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน! Professeur มาพร้อมกับหน้าตาที่ต้องการจะฆ่าหัวหน้าห้องอย่างชั้น และแล้วชั้นก็ถูกเรียกไปตักเตือนหน้าห้อง “นี่เธอเป็นหัวน่าห้องยังไง ทำไมถึงไม่ดูแลห้องให้ดีกว่านี้เสียงก็ดัง ห้องก็รก เธอนี่เป็นหัวหน้าห้องที่ใช้ไม่ได้เลยนะ!!!!!!!!” เอ้าบ่นเค้าไปค่ะ Professeur
“@xygbhjpjk;l[o’ljugydrsknkhigfuvf+!$#%$&&(^E$&*(^$%Y)& R%%$&^*T^$@@~@$#*^( “ บ่นจนฟังไม่ทันแล้วค่ะพี่น้อง โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~ ชั้นจะบ้าตาย เอ้า! นั่นไงยังไม่หมดอีกคำด่าทำไมมันเยอะอย่างนี้เนี่ยยยย “มาอีกแล้ว “ “ “!@#$%^&*(++)#@#$%^&*()_+_)(%$#$%(^^^^^^^^%&*&(*^&^(&()*&*&!@#$%^&*()_+(*&$%(^()&)**^87 !@#$%^&*()_+(^&#$%#()+*%^^#$#@@@!%$@&@#!^*%(%%&%*%(^))_()(_(_()!$%^^)%()(*(^&()&_*&*^ เข้าใจมั้ย” พรางเอานิ้ว ชี้น่าชั้น แล้วทำน่าโหด “ เข้าใจแล้วค่ะ Professeur หนูจะทำตามที่ Professeur บอกนะค่ะ(ฟังไม่ทันหรอกแหลไปงั้นๆแหละ) “ ก้มน่าพรางกั้นหัวเราะ “ ดีมากงั้นไปเข้าเรียนได้แล้ว!)ขณะที่กำลังจะเดินเข้าห้องเรียนอันแสนน่าเบื่อ เสียงแห่งสวรรค์ ก็ดังขึ้น กรี้งงงงๆๆๆๆ!หมดเวลาเรียนซักที “วิชาต่อไปวิชาไรวะ” เสียงถามกันแบบข้ามหัวชั้นเลยทีเดียว “นี่ๆๆ ต่อไปพักย่ะ แค่นี้ก็ลืมแล้วหรอ (ความเดินตอนที่แล้วก่อนที่รินะ จะฆ่าเคซ์เซย์ แบบไม่ได้ตั้งใจ) ติ๊ดๆๆ เสียงมือถือของชั้นดังขึ้น “ อ๊ะ! มีมันเบอร์เจ้านายเราหนิ โทรมาทำไมเนี่ยคนยิ่งกำลังยุ่งๆอยู่นะ!” “โหลค่ะมีอะไรให้ทำหรอค่ะ ถึงโทรมาหารินะเนี่ย (ชั้นมีเรื่องที่จะไห้รินะช่วยหนะ) รินะทำไม่ได้หรอกนะค่ะแบร่ๆอย่าไห้รินะช่วยให้เสียเวลาเลยนะค่ะเจ้านาย(แต่ชั้นมั่นใจมากเลยนะว่ารินะทำได้)เรื่องอะไรหรอค่ะ(มาช่วยปั่นงานของพวกเราดอกกุหลาบทั้ง7สีหน่อยสิรินะ)อย่างนั้นรินะยิ่งทำไม่ได้ใหญ่เลยนะค่ะรินะไม่เก่งขนาดนั้นหรอก รินะโง่จะตาย(ไม่จริงหรอกรินะช่วยชั้นบ่อยแล้วนะ และงานก็ออกมาดีทุกครั้งเลยด้วย)มันบังเอิญมั้งค่ะ(รินะช่วยพวกเราหน่อยนะ กุหลาบสีดำพูดแทรกขึ้นมานะอย่าสนใจเลยแล้วจะช่วยรึป่าว) ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวจะพาเคซ์เซย์ไปด้วยจะได้เสร็จเร็วๆดีมั้ยค่ะ(ดีเลยอีก10นาทีมาหาที่ห้องขณะกรรมการนะรินะ เย่~!รินะยอมช่วยพวกเราแล้ว) เสียงแทรกอีกแล้วหรอค่ะ(อืมมาเร็วๆแล้วกัน)ค่ะแค่นี้นะค่ะ(อืม)” เฮ้อออออีก10นาทีเวลาพักของช้านนนนนนนนนนนนนนนน ตอนนี้ก็เหลืออีก7นาที กว่าจะเดินไปถึงห้อง ก็ใช้เวลาไปประมาณ 10นาที แล้วถ้าเพิ่มเวลาไปตามเคซ์เซย์ มาก็ประมาณ 15 นาทีตายแล้ววววววววววววว! รีบไปตามเคซ์เซย์ และรีบวิ่งก็คงไปถึงทันนะ ไปเลยดีกว่า” ระหว่างวิ่งอยู่นั้น ก็เจอกับพี่ มากิที่กำลังเดินอยู่ และชั้นก็ยอมไปช้าและหยุดคุยกับพี่มากิ(นานพอสมควร) “ดีค่ะพี่มากิ พี่กำลังจะไปไหนหรอ” “มีเรื่องที่จะต้องจัดการหนะ” ว่าแล้วก็บอกว่าอะไรหว่าไม่ได้ยิน” พี่มากิพี่พูดว่าไงนะหนูไม่ค่อยได้ยินเลยเดียวนี้หูพัง” “พี่จะไปดูเด็กไหม่คนที่ย้ายเข้ามาอะอายุมากกว่ารินะ 3 ปี แหนะ “แกจิง นี่ชั้นคิดในใจทุกคนที่อายุมากกว่าชั้นต้องแก่หมดวะ ฮะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ “จะไปดูเด็กใหม่กับพี่มั้ย” ไม่ละกันหนูมีธุระโคดด่วนต้องไปอะค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะพี่มาก “ รินะแต่เค้าหล่อโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเลยนะไม่ไปจิงหรอ “ ทำสายตาน่ากลัวมากค่ะพี่น้อง “ไม่ไป! นั้นไงเด็กไหม่เดนมานั้นแล้ว” ว่าแล้วก็ชี้ไปทางด้านหลังของชั้น “ อือค่ะแล้วไงหรอ “ชั้นดูนาฬิกาแล้วถึงกับตาหลุดออกมาจากเบ้าตากันเลยทีเดียว “นี่มันผ่านมา 20 นาทีแล้วหนิ TT^TT แงงงงงงงงๆตายแน่ชั้น
พี่มากิหนูกับพาเคซ์เซย์ ขอตัวก่อนนะค่ะ ไปเร็วเจ้าน่าตาย” ไปละนะคับพี่มากิ - - บ๊ายบาย- -“”บายจ๊ะทั้ง2คน^^ “ นายเด็กใหม่ที่ย้ายเข้ามาสินะ” กอดอก”ไช่คับ “ ยิ้มให้แต่แอบเหมือนไม่จิงใจนะเนี่ย “งั้นหรอ” “แล้ว2คนเมื่อกี๊ไคหรอคับ “ คนรับใช้ ตัวป่วน ผู้หญิงอะนะ ไปรายงานตัวกับเหล่ากรรมการนักเรียนซะสิ” อือ คับ “ส่งยิ้มไห้ (ขนลุก)
อากิรุ say :
น่าเบื่อจิงๆเลยยัยพวกนี้ รำคาญชิบ
ตอนที่ 1 เหล่านักเรียนใหม่
“ได้เวลาเรียน แล้ว! วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มา มั้ยเนี่ย ” “นี้พวกนาย คุยกันเงียบๆหน่อย Professeur กำลังจะมาแล้วนะ” รินะ หัวหน้าห้องของห้องE กำลังเตือนเพื่อนในห้องอยู่ “กว่า Professeur จะมาก็อีกนาน เค้าเดินช้าจะตายชัก”
“นี้!! ถ้า Professeur เค้าเดินเข้ามา เห็นห้องเราอยู่ในสภาพนี้ ฉันต้องรับผิดชอบนะยะ เซ็งจิต!” ขณะที่ชั้นกำลังวีนและ
เหวี่ยง ไส่ไอพวกผู้ชายที่กำลังคุยกัน(อย่างดังมากๆ) ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องของใครบ้างคน “ครืด นี่รินะ ชั้นมีเรื่องอยากถาม”เสียงของเคซ์เซย์ เคียว ดังขึ้นถามชั้น และนั่นทำให้ทั้งห้องเงียบกริบกันเลยทีเดียว มันชั่งน่าดีใจจริงๆเลย
ชั้นคิดในใจ “ มีไรหรอ มาซะน่านิ่งเชียว(ปกติก็นิ่งอยู่แล้วหนิ)”ชั้นเอ่ยถามคนตรงหน้าที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง (ที่เงียบกริบ
เพราะเคซ์เซย์) “ มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามามั้ย”เคซ์เซย์ถามพร้อมกับมองรอบๆห้อง”ไม่รู้สิ ยังไม่เห็นเลยอะ”ชั้นตอบกลับพรางยักไหล่”งั้นหรอ” “อืมใช่ แล้วมาเพื่อถามแค่เนี้ยะเนี่ยนะ -^-*”ชั้นว่าพรางหักนิ้วตัวเองเล่น “จะต่อยผมหรอ” เค้าพูดแล้วทำน่าตายใส่ชั้น อะ แอ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!กล้าดียังงายยยยยยยยยยยยยยยยย ~ และไม่นาน เคซ์เซย์
ก็กลับไปห้องเรียนของตัวเอง สุดท้ายนรกมันก็มาเยือนช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน! Professeur มาพร้อมกับหน้าตาที่ต้องการจะฆ่าหัวหน้าห้องอย่างชั้น และแล้วชั้นก็ถูกเรียกไปตักเตือนหน้าห้อง “นี่เธอเป็นหัวน่าห้องยังไง ทำไมถึงไม่ดูแลห้องให้ดีกว่านี้เสียงก็ดัง ห้องก็รก เธอนี่เป็นหัวหน้าห้องที่ใช้ไม่ได้เลยนะ!!!!!!!!” เอ้าบ่นเค้าไปค่ะ Professeur
“@xygbhjpjk;l[o’ljugydrsknkhigfuvf+!$#%$&&(^E$&*(^$%Y)& R%%$&^*T^$@@~@$#*^( “ บ่นจนฟังไม่ทันแล้วค่ะพี่น้อง โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~ ชั้นจะบ้าตาย เอ้า! นั่นไงยังไม่หมดอีกคำด่าทำไมมันเยอะอย่างนี้เนี่ยยยย “มาอีกแล้ว “ “ “!@#$%^&*(++)#@#$%^&*()_+_)(%$#$%(^^^^^^^^%&*&(*^&^(&()*&*&!@#$%^&*()_+(*&$%(^()&)**^87 !@#$%^&*()_+(^&#$%#()+*%^^#$#@@@!%$@&@#!^*%(%%&%*%(^))_()(_(_()!$%^^)%()(*(^&()&_*&*^ เข้าใจมั้ย” พรางเอานิ้ว ชี้น่าชั้น แล้วทำน่าโหด “ เข้าใจแล้วค่ะ Professeur หนูจะทำตามที่ Professeur บอกนะค่ะ(ฟังไม่ทันหรอกแหลไปงั้นๆแหละ) “ ก้มน่าพรางกั้นหัวเราะ “ ดีมากงั้นไปเข้าเรียนได้แล้ว!)ขณะที่กำลังจะเดินเข้าห้องเรียนอันแสนน่าเบื่อ เสียงแห่งสวรรค์ ก็ดังขึ้น กรี้งงงงๆๆๆๆ!หมดเวลาเรียนซักที “วิชาต่อไปวิชาไรวะ” เสียงถามกันแบบข้ามหัวชั้นเลยทีเดียว “นี่ๆๆ ต่อไปพักย่ะ แค่นี้ก็ลืมแล้วหรอ (ความเดินตอนที่แล้วก่อนที่รินะ จะฆ่าเคซ์เซย์ แบบไม่ได้ตั้งใจ) ติ๊ดๆๆ เสียงมือถือของชั้นดังขึ้น “ อ๊ะ! มีมันเบอร์เจ้านายเราหนิ โทรมาทำไมเนี่ยคนยิ่งกำลังยุ่งๆอยู่นะ!” “โหลค่ะมีอะไรให้ทำหรอค่ะ ถึงโทรมาหารินะเนี่ย (ชั้นมีเรื่องที่จะไห้รินะช่วยหนะ) รินะทำไม่ได้หรอกนะค่ะแบร่ๆอย่าไห้รินะช่วยให้เสียเวลาเลยนะค่ะเจ้านาย(แต่ชั้นมั่นใจมากเลยนะว่ารินะทำได้)เรื่องอะไรหรอค่ะ(มาช่วยปั่นงานของพวกเราดอกกุหลาบทั้ง7สีหน่อยสิรินะ)อย่างนั้นรินะยิ่งทำไม่ได้ใหญ่เลยนะค่ะรินะไม่เก่งขนาดนั้นหรอก รินะโง่จะตาย(ไม่จริงหรอกรินะช่วยชั้นบ่อยแล้วนะ และงานก็ออกมาดีทุกครั้งเลยด้วย)มันบังเอิญมั้งค่ะ(รินะช่วยพวกเราหน่อยนะ กุหลาบสีดำพูดแทรกขึ้นมานะอย่าสนใจเลยแล้วจะช่วยรึป่าว) ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวจะพาเคซ์เซย์ไปด้วยจะได้เสร็จเร็วๆดีมั้ยค่ะ(ดีเลยอีก10นาทีมาหาที่ห้องขณะกรรมการนะรินะ เย่~!รินะยอมช่วยพวกเราแล้ว) เสียงแทรกอีกแล้วหรอค่ะ(อืมมาเร็วๆแล้วกัน)ค่ะแค่นี้นะค่ะ(อืม)” เฮ้อออออีก10นาทีเวลาพักของช้านนนนนนนนนนนนนนนน ตอนนี้ก็เหลืออีก7นาที กว่าจะเดินไปถึงห้อง ก็ใช้เวลาไปประมาณ 10นาที แล้วถ้าเพิ่มเวลาไปตามเคซ์เซย์ มาก็ประมาณ 15 นาทีตายแล้ววววววววววววว! รีบไปตามเคซ์เซย์ และรีบวิ่งก็คงไปถึงทันนะ ไปเลยดีกว่า” ระหว่างวิ่งอยู่นั้น ก็เจอกับพี่ มากิที่กำลังเดินอยู่ และชั้นก็ยอมไปช้าและหยุดคุยกับพี่มากิ(นานพอสมควร) “ดีค่ะพี่มากิ พี่กำลังจะไปไหนหรอ” “มีเรื่องที่จะต้องจัดการหนะ” ว่าแล้วก็บอกว่าอะไรหว่าไม่ได้ยิน” พี่มากิพี่พูดว่าไงนะหนูไม่ค่อยได้ยินเลยเดียวนี้หูพัง” “พี่จะไปดูเด็กไหม่คนที่ย้ายเข้ามาอะอายุมากกว่ารินะ 3 ปี แหนะ “แกจิง นี่ชั้นคิดในใจทุกคนที่อายุมากกว่าชั้นต้องแก่หมดวะ ฮะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ “จะไปดูเด็กใหม่กับพี่มั้ย” ไม่ละกันหนูมีธุระโคดด่วนต้องไปอะค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะพี่มาก “ รินะแต่เค้าหล่อโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเลยนะไม่ไปจิงหรอ “ ทำสายตาน่ากลัวมากค่ะพี่น้อง “ไม่ไป! นั้นไงเด็กไหม่เดนมานั้นแล้ว” ว่าแล้วก็ชี้ไปทางด้านหลังของชั้น “ อือค่ะแล้วไงหรอ “ชั้นดูนาฬิกาแล้วถึงกับตาหลุดออกมาจากเบ้าตากันเลยทีเดียว “นี่มันผ่านมา 20 นาทีแล้วหนิ TT^TT แงงงงงงงงๆตายแน่ชั้น
พี่มากิหนูกับพาเคซ์เซย์ ขอตัวก่อนนะค่ะ ไปเร็วเจ้าน่าตาย” ไปละนะคับพี่มากิ - - บ๊ายบาย- -“”บายจ๊ะทั้ง2คน^^ “ นายเด็กใหม่ที่ย้ายเข้ามาสินะ” กอดอก”ไช่คับ “ ยิ้มให้แต่แอบเหมือนไม่จิงใจนะเนี่ย “งั้นหรอ” “แล้ว2คนเมื่อกี๊ไคหรอคับ “ คนรับใช้ ตัวป่วน ผู้หญิงอะนะ ไปรายงานตัวกับเหล่ากรรมการนักเรียนซะสิ” อือ คับ “ส่งยิ้มไห้ (ขนลุก)
อากิรุ say :
น่าเบื่อจิงๆเลยยัยพวกนี้ รำคาญชิบ
ขยันเปลี่ยนรูปจิงตัวเทองับ