ฉันก็ต้องขอโทษเธอเหมือนกันนะ ที่ไปโวยวายใส่...อันที่จริงฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำแบบนั้นแล้วต่างฝ่ายต่างจะรู้สึกดีตรงไหน การกระทำของฉันที่ทำไปมันก็ไม่ต่างไปจากการเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้ เธอเองก็มีภาระ มีหน้าที่ มีงาน มีคนต้องดูแล การที่เธอต้องการเวลาที่จะได้พักผ่อนสมองบ้างไม่ต้องมานั่งคอยปวดหัวกับโลกที่เธอควรจะได้อยู่อย่างอิสระ ฉันจะไม่บอกว่าตัวเองเข้าใจความรู้สึกของเธอ เพราะเราต่างมีจุดที่เริ่มเดินแตกต่างกัน เเต่เหตุผลที่ฉันยังอยู่ตรงนี้ก็คือเหตุผลนั้น ว่าในความจริงแล้วตัวฉันไม่อาจแสวงหาสิ่งเหล่านั้นได้ ฉันจะไม่บีบคั้นเธอเอาไว้อีก เพราะเธอเองก็ยังต้องเดินต่อไป ขอบคุณนะและก็ขอโทษด้วยกับความเห็นแก่ตัวของฉัน