ช่วงนอกเรื่องmikuเเต่เเจกความรู้วันนี้เรื่อง ยามาโต้ในตำนาน

เรื่องยามาโต้ผมตั้งกระทู้เรื่องเรือลำนี้มาเกือบจะ10กระทู้เเล้วเเละนี่เป็นข้อมูลชิ้นสุดท้ายให้อ่านกัน

ปฏิบัติการเท็งโง .. ปฏิบัติการทางทะเลหลักครั้งสุดท้ายของกองทัพญี่ปุ่น ยามาโตะตกอยู่ภายใต้การโจมตี เกิดไฟไหม้อย่างหนักที่ท้ายเรือ บริเวณโครงสร้างส่วนบน และจมต่ำลงไปกว่าแนวน้ำ ซึ่งเกิดเพราะความเสียหายจากตอร์ปิโด ปฏิบัติการเท็งโง (ญี่ปุ่น: 天號作戰 (คีวจิไต) หรือ 天号作戦 (ชินจิไต) Ten-gō Sakusen ?) เป็นปฏิบัติการทางทะเลหลักครั้งสุดท้ายของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ในสงครามมหาสมุทรแปซิฟิกของสงครามโลกครั้งที่สอง ปฏิบัติการเท็งโงยังมีชื่อเรียกอื่นอีกว่า Operation Heaven One (ปฏิบัติการสรวงสวรรค์) และ Ten-ichi-gō (เท็ง-อิชิ-โง) ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1945 เรือประจัญบานยามาโตะของญี่ปุ่น ซึ่งเป็นเรือประจัญบานที่ใหญ่ที่สุดในโลก พร้อมเรือรบของญี่ปุ่นลำอื่นๆ อีก 9 ลำ ได้แล่นออกจากญี่ปุ่นเพื่อการโจมตีฆ่าตัวตาย ต่อกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตร ที่กำลังสู้รบในยุทธการโอะกินะวะ กองกำลังของญี่ปุ่นถูกโจมตียับยั้ง และโดนทำลายเกือบจะทั้งหมดด้วยเรือบรรทุกอากาศยาน และอากาศยานบนเรือของสหรัฐ ก่อนที่จะเดินทางถึงเกาะโอะกินะวะ ยามาโตะและเรือรบอีก 5 ลำอับปางลงในยุทธนาวีนี้ ยุทธนาวีได้แสดงให้เห็นถึงอำนาจความยิ่งใหญ่ทางอากาศ ของสหรัฐในสงครามมหาสมุทรแปซิฟิก เมื่อสงครามมาถึงขั้นนี้ ตลอดจนเรือผิวน้ำที่ถูกโจมตีได้ง่าย เมื่อปราศจากการคุ้มกันทางอากาศ ยุทธนาวีดังกล่าวยังได้แสดงถึงความสมัครใจของญี่ปุ่น ที่จะเสียสละชาวญี่ปุ่นจำนวนมากในความพยายามที่สิ้นหวัง ที่จะชะลอการรุกคืบสู่แผ่นดินแม่ญี่ปุ่นของฝ่ายสัมพันธมิตร ภูมิหลัง ต้นปี ค.ศ. 1945 หลังจากการทัพหมู่เกาะโซโลมอน ยุทธนาวีทะเลฟิลิปปินส์ และยุทธนาวีอ่าวเลย์เต กองเรือผสมของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ที่เคยน่าเกรงขามในอดีตได้ลดจำนวนลง เหลือเพียงเรือรบ อากาศยาน และนักบินที่สามารถปฏิบัติการได้เพียงหยิบมือเดียวเท่านั้น เรือรบที่เหลือส่วนใหญ่ของกองเรือผสม จอดประจำอยู่ที่ท่าเรือในญี่ปุ่น ซึ่งเรือรบขนาดใหญ่ส่วนมาก อยู่ที่อู่ทหารเรือคุเระ จังหวัดฮิโระชิมะ กองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรได้เริ่มต้นแผนการทัพ ที่จะโจมตีแผ่นดินแม่ของญี่ปุ่น ด้วยการรุกรานเกาะไซปันและเกาะอิโวะจิมะ กองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรรุกรานเกาะโอะกินะวะ ในวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1945 ซึ่งนับเป็นก้าวถัดมา ก่อนการเริ่มแผนการที่เตรียมไว้ สำหรับการโจมตีแผ่นดินใหญ่ญี่ปุ่น ในเดือนมีนาคม ในแถลงการสรุปต่อสมเด็จพระจักรพรรดิฮิโระฮิโตะ เกี่ยวกับการตอบโต้ของญี่ปุ่น ต่อการโจมตีเกาะโอะกินะวะของฝ่ายสัมพันธมิตร ผู้นำทางทหารของญี่ปุ่นอธิบายว่า กองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นวางแผนที่จะโจมตีทางอากาศเป็นวงกว้าง รวมถึงการใช้กามิกาเซ่ด้วย ตามที่มีรายงานไว้ สมเด็จพระจักรพรรดิได้ตรัสถามว่า "แล้วกองทัพเรือละ? พวกเขาจะทำสิ่งใดเพื่อช่วยป้องกันโอะกินะวะ?" ด้วยความกดดันจากสมเด็จพระจักรพรรดิ ให้มีการโจมตีบางรูปแบบ ทำให้บรรดาผู้บัญชาการกองทัพเรือ คิดปฏิบัติการอัตวินิบาตกรรมขึ้น โดยใช้เรือขนาดใหญ่ที่ยังใช้การได้อยู่ รวมไปถึงเรือประจัญบานยามาโตะด้วย ในแผนปฏิบัติการที่ร่างขึ้น ภายใต้คำสั่งของผู้บัญชาการสูงสุดของกองเรือผสม พลเรือเอกโทะโยะดะ โซะเอะมุ (Toyoda Soemu) ได้มีคำสั่งให้เรือประจัญบานยามาโตะ และเรือคุ้มกันโจมตีกองเรือสหรัฐที่คอยสนับสนุนทหาร ที่ยกพลขึ้นบกทางตะวันตกของเกาะโอะกินะวะ ยามาโตะและเรือคุ้มกันจะสู้รบไปตลอดทาง สู่เกาะโอะกินะวะและเข้าเกยหาดระหว่างหมู่บ้านฮิงะชิ (Higashi) และหมู่บ้านโยะมิตัง (Yomitan) ก่อนจะทำหน้าที่ เสมือนเป็นป้อมปืนใหญ่ชายฝั่งและต่อสู้จนกระทั่งเรือถูกทำลาย เมื่อเรือถูกทำลาย ลูกเรือที่ยังรอดชีวิตต้องสละเรือ และเข้าต่อสู้กับกองกำลังสหรัฐบนแผ่นดิน มีเครื่องบินคุ้มกันเพียงน้อยนิด ที่สามารถจัดเตรียมได้ ซึ่งไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง เมื่อเผชิญกับการโหมโจมตีทางอากาศของสหรัฐ ในการเตรียมพร้อมเพื่อดำเนินการตามแผน เรือที่กำหนดได้ออกจากคุเระไปยังเมืองโทะกุยะมะ (Tokuyama) จังหวัดยะมะงุชิ นอกชายฝั่ง มิตะจิริ (Mitajiri) ประเทศญี่ปุ่น ในวันที่ 29 มีนาคม แม้ว่าจะเชื่อฟังปฏิบัติตามคำสั่ง ที่ให้เตรียมตัวสำหรับภารกิจ พลเรือโท เซอีชิ อิโต (Seiichi Itō) ผู้บัญชาการกองกำลังปฏิบัติการเท็งโง ยังคงปฏิเสธ ที่จะออกคำสั่งให้เรือของเขาดำเนินการตามแผนด้วยเชื่อว่าแผนปฏิบัติการนี้ เป็นสิ่งไร้ประโยชน์และสูญเปล่า ผู้บัญชาการคนอื่น ๆ ของราชนาวีจักรวรรดิญี่ปุ่น มีความรู้สึกในเชิงลบต่อปฏิบัติการเป็นอย่างมากเช่นเดียวกัน และเชื่อว่าเป็นการสูญเปล่าในชีวิตมนุษย์และเชื้อเพลิง นาวาเอก อะสึชิ โออิ (Atsushi Ōi) ผู้บัญชาการกองเรือคุ้มกัน ผู้ซึ่งได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก จากการที่เชื้อเพลิงและทรัพยากร ถูกยักย้ายถ่ายเทไปจากปฏิบัติการของเขา กล่าวไว้ว่าจุดประสงค์ของปฏิบัติการนี้เป็นเพียง "ประเพณีนิยมและเกียรติยศของกองทัพเรือ" เขาตะโกนว่า " สงครามนี้เป็นของชาติเรา ทำไมต้องสนใจในเกียรติยศของ "กองเรือผิวน้ำ" มากด้วยเล่า? ใครสนใจชื่อเสียงของพวกแกกัน? ไอ้พวกโง่ !" ("กองเรือผิวน้ำ" หมายถึงเรือหลวง โดยเฉพาะเรือประจัญบานที่ "ควรจะมีชัยชนะในสงคราม") พลเรือโท รีวโนะซุเกะ คุซะกะ (Ryūnosuke Kusaka) บินออกจากโตเกียวในวันที่ 5 เมษายน สู่โทะกุยะมะในความพยายามครั้งสุดท้าย ที่จะโน้มน้าวเหล่าผู้บัญชาการกองเรือผสม รวมถึงพลเรือโท อิโต ให้ตกลงยอมรับในแผนการ ครั้งแรกที่ได้ฟังถึงปฏิบัติการที่เสนอขึ้นมานั้น (ได้มีการปกปิดปฏิบัติการเป็นความลับจากผู้บัญชาการส่วนใหญ่) ผู้บัญชาการและกัปตันเรือของกองเรือผสม มีมติเป็นเอกฉันท์ที่จะเข้าร่วมกับพลเรือโทอิโต ในการปฏิเสธที่จะดำเนินการตามแผนการ ด้วยเหตุผลเดียวกันกับที่เขาได้แสดงออกไว้ข้างต้น จากนั้นพลเรือโท คุซะกะ ได้ชี้แจงว่า การโจมตีของกองทัพเรือจะช่วยเปลี่ยนเส้นทางเครื่องบินสหรัฐ จากการโจมตีทางอากาศของกองทัพตามแผนกองเรือสหรัฐที่โอะกินะวะ คุซะกะยังอธิบายอีกว่า บรรดาผู้นำรวมถึงสมเด็จพระจักรพรรดิ คาดหวังว่ากองทัพเรือ จะพยายามทำให้ดีที่สุด ในการสนับสนุนการป้องกันโอะกินะวะ เมื่อได้ยินดังนี้ เหล่าผู้บัญชาการกองเรือผสม จึงยอมอ่อนข้อและยอมรับแผนการที่เสนอ ลูกเรือได้ฟังบรรยายสรุปถึงลักษณะของภารกิจ และได้รับโอกาสเลือกที่จะอยู่ต่อเบื้องหลังถ้าต้องการ แต่ไม่มีผู้ใดยอมรับโอกาสนั้น อย่างไรก็ตามลูกเรือใหม่ ป่วย และทุพพลภาพ ได้รับคำสั่งให้ลงจากเรือลูกเรือเข้ารับการฝึกอย่างเข้มข้นจนนาทีสุดท้าย เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับภารกิจ โดยมากจะเป็นขั้นตอนควบคุมความเสียหาย ณ เวลาเที่ยงคืนเรือได้รับการเติมเชื้อเพลิง ตามรายงาน ในการต่อต้านลับๆ ของคำสั่งให้เตรียมเรือ ว่ามีเชื้อเพลิงเพียงพอที่จะไปแค่โอะกินะวะ ในความจริงแล้ว บุคลากรในโทะกุยะมะ ได้เติมเชื้อเพลิงที่เหลือเกือบทั้งหมดในท่าเรือ กับให้เรือประจัญบานยามาโตะ และเรือลำอื่นๆ แม้ว่าจะไม่เพียงพอ ให้กองกำลังเดินทางกลับจากโอะกินะวะมาสู่ประเทศญี่ปุ่น ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี เครียดเเล้วมาดูที่ทำให้เครียดอีกเเบบนึงคลิปเกมสุดท้ายที่อัดไว้ก่อนไปฝึกไม่ได้เอาลง55 http://youtu.be/YtwPnOgtXsE ล้างหน้าด้วยรูปนี้