(Fic MGE) บันทึกพิลึกของนายขอลา 1

เสียงบิ๊กไบท์คันโตของผมดังกระหึ่มก้องท้องถนนแถบชนบทในประเทศ ซึ่งมันก็เป็นปกติของทุกวัน ที่แถบนี้จะได้ยินเสียงบิ๊กไบท์กระหึ่มอย่างนี้เพราะผมเองก็บิดรถชมวิวแถวนี้บ่อยน่าดู

ก็อย่างที่บอกผมผ่านแถวนี้บ่อยจนเป็นเรื่องธรรมแต่เหตุการณ์บางอย่างมันไม่ธรรมดาอะดิ ผมก็ไม่รู้ว่ามันไม่ปกติยังไงระหว่างบึ่งรถอยู่ชิวๆ ผมเหลือบเห็นฟ้าผ่าไปทั่วบริเวณนี้เลยทีเดียวจะบอกว่าฝนตกก็ไม่ใช่ เพราะมันเล่นผ่าอย่างงี้มาเกือบ 2 ชั่วโมงแล้วเนี่ย

สองชั่วโมงที่ผมสงสัยอยู่เนี่ยความรุนแรงของเสียงฟ้าผ่าและแสงแสบตามันเริ่มจะถี่ขึ้นๆจนผมเริ่มระแวงจริงๆ แล้ว ว่าแล้วก็

:Xม เอ๋ยยย เกือบผ่าโดนผมแล้วถนนเบื้องหลังผมถึงกับแตกกระจายเลยทีเดียว ผมเลยจัดการเปิดฝาสับสวิตส์นอสท์แล้วบิดเต็มสูบมีเท่าไหร่ใส่เต็มแม็ก ไม่อยากจะคุยบิ๊กไบท์คันเนี้ยผมรักดังดวงใจถอดประกอบแต่งใหม่เองอย่างดีเลยทีเดียวถ้ามองภายนอกอาจเหมือนว่ามันก็บิ๊กไบท์ทั่วไป ไม่ได้แต่งไรมากนักแต่เครื่องยนต์เทอร์โบเจ็ท ที่ใช้ในอุตสาหกรรมการบินที่ผมไปศึกษามาโดยเฉพาะแต่เรื่องนี้ค่อยเล่าให้ฟังละกัน ตอนนี้เผ่นจากเหตุการณ์หายนะให้รอดก่อนเห้ออ

วิ้ดดดดดดดดด ซูมมมมมมมมมมมม

เปรี้ยงๆ ๆๆ

เสียงเครื่องยนต์เจ็ทผสมกับเสียงฟ้าผ่าที่เหมือนกันมันจงใจจะผ่ากะบาลผมให้ได้อย่างนั้นแหละเพื่อความมั่นใจผมก็ขับแบบหลบหลีกซิกแซกด้วย เพราะมันเริ่มจะตีวงแคบมาใกล้ผมขึ้น

“เวรเอ๋ย อย่างกะดายฮาร์ทแล้วตู่จะตายป่ะเนี่ย” ผมบ่นเบาๆ อย่างเซงจิต

ทันใดนั้นเอง

เปรี้ยงงงงง

ซูมมมมมม

ฟู่....................

รอดตัวไปเหมือนเมื่อกี้จะเป็นดอกสุดท้ายแล้วนะผมว่า เพราะไอ้ฟ้าเปรี้ยงๆ รอบๆตะกี้หายไปหมดแล้ว ผมดับสวิตส์นอส ปลดเทอร์โบเจ็ทเพื่อผ่อนเครื่องยนต์ปล่อยมือจากแฮนแล้วชูขึ้นฟ้าอย่างประกาศชัยชนะ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฟ้าผ่าก็ฟ้าผ่าเหอะไม่ได้แอ้มหรอกเว้ย

ว๊ะ กักๆๆๆแล้วผมก็เริ่มหัวเราะอย่างตัวโกงในการ์ตูนเกรดบี

ระหว่างที่ผมลิงโลดในชัยชนะอยู่นั้น..........

เปรี้ยงงงงงง

สายฟ้าที่ท้าทายไว้ก็ผ่าลงกลางกระบาลกระผมทันที

:Xมมมมม ...... เอ้ยยยยยยยยย

คิดได้แค่นั้น สติของผมก็ดับลงทันที