บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 00 - 02

สวัสดีครับหล่าวสาวก Monster Girl ทั้งหลาย ทุกท่านคงเคย อ่าน Miguel of time and the hero Hashimoto มาแล้วบ้างสินะครับ
รองเปลี่ยนสตายดูนะครับ มาเป็นแบบสมุดบันทึกแทน นั้นก็คือ บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว ครับ ปล นี้ไม่ใช้การแอบอ้างผลงาน แต่ผมชอบเรื่องของเขาเลยเอามาเผยแพร่ให้สมาชิกอ่านกัน เพื่อจะชอบ

บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 00

บันทึกนี้ถูกเขียนขึ้นจากจินตนาการล้วนๆ โดยใช้ข้อมูลจากmonster girl encyclopedia ของอาจารย์
Kenkou Kurosu และได้การแปลจากคุณ Kururi จิ้งจอกจึงนำข้อมูลมาเขียนต่ออีกที่นึง
เคยนำมาลงในเว็บๆ หนึ่งแต่โดนผู้ไม่ประสงค์ดีปล่อยไวรัสจนล้มไปแล้ว และมีคนขอให้เอามาให้อ่าน
อีกครั้ง จิ้งจอกขาวจึงนำมาลงที่บล๊อบของตัวเอง โดยข้อมูลจากmonster girl encyclopedia
นั้นค่อนข้าง แรง!! จิ้งจอกขาวจึงพยายามเขียนลดความแรงลงให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้แล้ว
หากยังแรงไปก็ขอให้บอกด้วยนะครับจิ้งจอกจะได้เขียนไหม่อีกครั้งเพือลดความแรงให้มากกว่านี้ครับ
เพราะฉะนั้นขอความร่วมมือด้วยนะครับ
จิบิดรากอน: ไม่ให้ความร่วมมือเค้าโกรธจริงด้วยนะ

บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 01
บันทึกการเดินทางของ จิ้งจอกขาว
ถึงผู้ที่พบบันทึกนี้ แสดงว่าผม จิ้งจอกขาว(นามแฝง) ได้เดินทางไปทั่วดินแดนตามที่หวังสำเร็จ หรือไม่ ก็คงเป็นสามีให้มอนสเตอร์ตัวใดตัวหนึ่งไปแล้วก็ได้ ฮะๆๆ เอาเถอะผมก็หวังว่าผมคงไม่เป็นอย่างหลังไปซักก่อนเดินทางจบก็อะนะ งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่า
วันนี้ 1 เดือน อาวาเร ปีโรเวเรียสที่ 15
วันนี้เป็นวันที่ผมตัดสินใจออกเดินทางไปยังดินแดงปีศาจซักที่ หลังจากที่ผมได้อ่านหนังสือของหน่วยเฉพาะกิจมาโมโนะแห่งราชสำนัก จบผมก็รู้สึกอย่างพบพวกเธอซักครั้งจริงๆ บ้างคนอาจจะว่าผมบ้าที่อ่านคำเตือนแล้วยังจะออกเดินทางไปหาอีก แต่ผมก็ไม่ถือหรอกนะก็ผมเองยังคิดว่าตัวเองบ้าเลย ฮะๆๆ ผมแอบฝึกเพลงดาบจากพวกคุณลุงทหารในหมู่บ้านมาหลายปีกับแอบศึกษาเวทมนต์ที่ผมแอบคัดลอดมาจากพวก:Xดที่เคยมาเดินมายังหมู่บ้านของผมอีกนิดหน่อย ( ตอนที่แอบคัดลอกกลัวแทบตายเลยว่าจะถูกพวกเธอจับได้ รอดมาได้ยังไงยังงงตัวเองอยู่เลยฮะๆๆๆ ว่าแต่ที่บอกว่าพวก:Xดจะได้รับเวทมนต์...เออ...จำชื่อไม่ได้แหะจนกลายมีรูปร่างเป็นเด็กท่าจะจริงแหะ ) ในที่สุดผมก็ได้เวลาออกเดินทางซักทีพวกชาวบ้านหลายคนออกมาส่งผมกันหมด บอกคนก็บอกให้ผมเลิกล้มความคิดนี้ซะเพราะมันอันตรายเกินไป ผมก็ยอมรับว่าอันตรายจริง แต่ผมตั้งใจจะไปแล้วนี้ ก็อยากจะทำให้สำเร็จ ดูเหมือนผู้เฒ่าจะเข้าใจความตั้งใจของผม เลยให้ดาบผมมาเล่มเห็นบอกว่าเป็นดาบของผู้กล้าของหมู่บ้านที่เดินทางไปปราบจอมมารแต่ไม่กลับมาอีกเลย (แล้วทำไมดาบถึงกลับมาที่หมู่บ้านได้ละงงชะมัด) กับเสบียงในการเดินทางนิดหน่อย แล้วก็แนะนำให้ผมไปที่เมืองหลวงหาข้อมูลเพิ่มเติมเพราะคนอย่างผมมันซื่อไม่ทันได้ข้ามเขตต้องตกเป็นของพวกมอนสเตอร์แน่นอน งะ แช่งกันได้นะท่านผู้เฒ่าครับ ก่อนที่ผมจะลาไป ขอให้เทพเจ้าช่วยอวยพรให้ผมเดินทางโดยปลอดภัยด้วยเถอะครับ

บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 02

วันที่ 5 เดือน อาวาเร ปีโรเวเรียสที่ 15
5 วันหลังจากออกเดินทาง ในที่สุดผมก็เดินทางมาถึงเมืองหลวงซักที ในช่วงที่เดินทางอยู่ก็โดนพวกสไลม์โจมตีหลายรอบ ให้ตายเถอะร่างกายเธอเหนียวจริงๆ เคยโดนเธอจับได้ดิ้นหนีแทบไม่ทัน บ้างวันต้องรีบหนีปืนขึ้นต้นไม้ไม่ให้พวกคุณเธอปืนขึ้นมาได้ ...รู้สึกอนาถใจจริงๆ พอคิดจะหลบไปเดินในป่าก็ดันโดนกลิ่นหอมหลงทางเจออาราวเน่อีกต่างหาก เกือบโดนคุณเธอใช้เถาวัลย์จับลากลงกลีบพวกเธอแล้วไหมละ แค่เริ่มเดินทางก็ทำท่าจะไม่รอดซะแล้ว....
นี้เป็นครั้งแรกเลยที่ผมเดินทางมาเมืองหลวง มันเป็นเมืองใหญ่และสวยงามที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลยในชีวิตมีผู้คนเดินกันเยอะแยะเต็มไปหมด มีของที่ผมไม่เคยเห็นอยู่เต็มไปหมด บ้างคนแต่งชุดเหมือนพวกอัศวินเดินเต็มไปหมด บางจุดก็มีคนที่กำลังเอ่ยถึงความอันตรายของมอนสเตอร์ถ้าจำไม่ผิดตามที่อ่านมาคงเป็นสาวกของดิออเดอร์ซินะ เท่าที่จำได้ท่านผู้เฒ่าบอกว่าเมืองหลวงไม่เป็นมิตรกับพวกมอนสเตอร์เท่าไหร่ เพราะอย่างนั้นผมที่คิดจะเดินทางไปรอบดินแดนก็ควรจะระวังตัวคนของดิออเดอร์เอาไว้ซินะ เอาเถอะถ้าผมไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวพวกเขาก็คงไม่ทำอันตรายผมเหมือนกันนั้นแหละ หลังจากที่ผมติดต่อที่พักได้และซื้อพวกเสบียงเอาไว้แล้ว ก็คงต้องหาข้อมูลซักที่ แน่นอนว่าสถานที่ที่หาข้อมูลได้ดีที่สุดต้องเป็น โรงน้ำชา หรือไม่ก็ต้องเป็นบาร์เหล้าอยู่แล้ว ผมเลยรีบตรงไปบาร์ทันที ในบาร์เต็มไปด้วยผู้คนมากมายเลยมากหน้าหลายตา พอผมเข้ามาพวกเขาก็จ้องมองผมทันที ก็น่าละในบาร์ที่มีแต่พวกชายร่างยักษ์วัยสามสิบขึ้นอยู่ดีๆ ก็มีชายวัยยี่สิบต้นๆ มาในร้านแบบนี้ก็ต้องมองอยู่หรอก(ตอนที่ผมเริ่มบันทึกผมพึงอายุได้ 22 ปีเอง) สายตาแต่ละคนน่ากลัวชะมัด พอผมไปนั่งที่เคาเตอร์แล้วสั่งนมมาแก้วก็โดนหัวเราะเฉยเลย ก็ผมไม่ชอบพวกเหล้านี้จะสั่งนมมันผิดเหรอไง ในบาร์ผมได้ข่าวสารเยอะเลย ไม่ว่าจะเป็นหมู่บ้านนี้โดนมนุษย์หมาป่าบุกโจมตีลักพาตัวผู้หญิงและผู้ชายในหมู่บ้านไป หมู่บ้านนั้นโดนอมาซอนเนสโจมตี เมืองนั้นกำลังยกกำลังไปปราบก็อบลินกลุ่มหนึ่งที่ดักปล้นนักเดินทาง และอีกมากมายเลย แต่ที่กำลังดังก็คงเป็นกลุ่มผู้กล้าของเมืองนี้กำลังจะออกเดินทางปรามจอมมารในวันพรุ่งนี้ แน่นอนว่าผู้กล้าคนนั้นก็อยู่ในบาร์นี้แหละกำลังเพ้อถึงความสามารถของตัวเอง บอกว่าจะปราบจอมมารให้ดู แถมข้างกายก็มีหญิงสาวมานั่งด้วยเพียบ ขอให้โดนกิลทาบิลูลากไปที่เถอะ หลังจากที่ผมนั่งจนร้านใกล้ปิด ผมก็ตัดสินใจว่าจะกลับโรงแรมนอนซักทีเพื่อเดินทางซักที หวังว่าการเดินทางของผมจะราบรื่นด้วยดีด้วยเถอะ
ป.ล. ตอนที่ผมเดินออกจากบาร์ผมรู้สึกเหมือนมีใครจับตาผมอยู่ก็ไม่รู้ แต่พอผมมองไปรอบๆ ผมก็ไม่เห็นใครเลย

ผมเคยตามอ่านอยู่พักนึงจนลืมชื่อบล๊อกแล้วฏ้ไม่ได้อ่านอีกเลย