(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 10

วันที่ 17 เดือน อาวาเร ปีโรเวเรียสที่ 15
วันนี้ผมฝันถึงหมู่บ้านของผม หมู่บ้านที่ผมเกิดมา ชาวบ้านและท่านผู้เฒ่าที่เลี้ยงดูผมที่กำพร้าพ่อกับแม่ ผมคิดถึงพวกท่านจังเลย
วันนี้พวกเราเดินทางกันอีกครั้ง ป่าแห่งนี้เป็นป่าทึบ ดีที่ยังมีแสงแดดอยู่บ้างทำให้พวกเราเดินทางมาได้ไม่ลำบากนักแต่ก็มืดพอดูผมพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมริสถึงให้พวกเราพักกันก่อนแล้วเดินทางตอนเช้า ริสบอกว่าในป่านี้มีถ้ำอยู่ สามารถใช้เป็นที่พักในคืนนี้ได้เธอจะนำทางให้ พวกเราเลยเดินทางตามเธอไป ป่าแห่งนี้มีมอนสเตอร์นอกจากอารัคเน่แล้ว พวกเราได้พบกับไดรแอคอยู่ในต้นไม้ต้นหนึ่งพร้อมกับสามีของเธอ เธอเป็นนางไม้ผมสีเขียวยาวถึงสะโพกดูเธอจะแปลกใจเหมือนกันที่เห็นมนุษย์อย่างผมเข้ามาในป่าอันตรายแบบนี้พร้อมกับมอนสเตอร์สาวถึงสองคน จากที่ได้คุยกับเธอบอกว่าเธออาศัยอยู่ในป่าแห่งนี้มานานแล้ว ที่นี้ไม่ค่อยมีมนุษย์เข้ามาเท่าไหร่จะมีก็แต่พวกใจกล้าอยากลองแบบผมเท่านั้น เธอบอกว่าที่นี้นอกจากเธอกับอารัคเน่แล้วยังมีพวกมาแทนโก และแมนติสด้วย แล้วบอกแหล่งที่อยู่พวกมาแทนโกกับอารัคเน่ให้ผมฟังและบอกให้ระวังตัวหน่อย พวกเราเลยรับคำแล้วเดินทางต่อ พวกเราเดินทางมาจนเที่ยงพวกเราก็พักทานอาหารกัน และพูดคุยกัน ริสก็บอกว่าให้ผมระวังตัวเพราะเธอรู้สึกว่ามีบ้างอยู่แทบนี้ด้วย เทียร์ก็บอกว่าได้ยินเสียงแปลกๆ ผมเลยชักดาบเตรียมสู้ สิ่งที่ผมพบคือแมนทิส สาวตั๊กแตนตำข้าว ดูเหมือนเธอจะบาดเจ็บด้วยและหวาดกลัวมาก ริสบอกว่ามีเสียงฝีเท้าตรงมาทางนี้ด้วยหลายเสียง ผมเล่นบอกให้พวกเธอซ่อนตัวก่อนเพราะผมกลัวว่าจะเป็นสาวกของดิออเดอร์ก่อนที่ผมจะบอกให้แมนทิสหาที่ซ่อนด้วย แต่แมนทิสดูกลัวผม พอผมเข้าใกล้เธอก็เข้าโจมตีผมเลย ผมก็เลยจำเป็นเอาด้ามดาบตีให้สลบแล้วให้เทียร์พาไปซ่อนส่วนผมก็รับหน้าเอง คนที่มาเป็นสาวกของดิออเดอร์จริงๆ และมีชายคนหนึ่งนำมาด้วย พอเจอผมพวกเขาก็ถามว่าเห็นมาแมนทิสมาแถวนี้บ้างไหม ผมเลยโกหกไปว่าไม่เห็น จากที่ผมฟังมาดูเหมือนชายคนนั้นจะเป็นผู้กล้าจากเมืองใกล้ๆ นี้ มาเพื่อกำจัดมอนสเตอร์ในป่านี้ ดูเป็นคนหยิ่งๆ ไม่น่าคบเลย แถมถามผมว่าไพร่อย่างผมมาทำอะไรในป่านี้ ทำเอาผมโมโหขึ้นมาหน่อยๆ ผมเลยบอกไปว่าผมเป็นนักเดินทางจะไปเมืองข้างหน้าเลยเดินตัดป่านี้ แล้วชี้ไปที่ป่าด้านนึงบอกว่าผมเห็นบางอย่างจับกลุ่มกันอยู่แถวนั้นบอกว่าอาจเป็นรังของแมนทิสก็ได้ พวกนั้นก็ขอบใจผมแล้วเดินจากไป พอพวกนั้นไปกันหมด พวกริสถึงได้ออกจากที่ซ่อน ดูพวกเธอโกรธมากที่พวกนั้นดูถูกผม อยากจะสั่งสอนพวกมัน แต่ผมบอกว่าไม่จำเป็น เพราะผมไม่อยากจะให้พวกเธอเป็นศัตรูกับดิออเดอร์ อีกอย่างที่ผมชี้ไปไม่ใช้รังของแมนทิสหรอก แต่เป็นที่อยู่ของมาแทนโกต่างหาก ฮะๆๆ ปานนี้คงกลายเป็นมนุษย์เห็ดไปแล้วมั่ง ผมบอกว่าให้เดินทางกันไปที่ถ้ำนั้นกันก่อนมืด เพราะถ้ามืดผมกลัวว่าจะโดนอารัคเน่เล่นงานเอา
ในคืนนี้พวกเราพักกันที่ถ้ำแห่งนั้น แมนทิสเองก็ได้รับการรักษาจนพ้นขีดอันตรายแล้ว ฟื้นขึ้นมาแล้ว เธอยังกลัวผมอยู่ ผมเลยขอให้เทียร์คุยแทน จากที่เทียร์บอก แมนทิสกำลังล่าเหยื่ออยู่แล้วพบกับสาวกของดิออเดอร์เข้าเลยโดนโจมตีจนหนีมาทางนี้ ผมเลยให้เทียร์บอกว่าตอนนี้ปลอดภัยแล้วพักให้สบายแล้วแบ่งเนื้อที่ล่ามาได้ให้เธอ ก่อนที่พวกเราจะพัก พรุ่งนี้ผมหวังว่าการเดินคงจะราบรื่นเหมือนทุกวัน

จิ้งจอกลงให้ก่อน 10 ตอนนะครับเดียวจะค่อยเอามาลงจนถึงปัจจุบันครับ

อ่านแล้วซึ้งเลยนิยายกากๆผมสู้ไม่ได้จริงนั้นแหละ