วันที่ 21 เดือน อาวาเร ปีโรเวเรียสที่ 15
แผนของผมได้ผล ท่านเจ้าเมืองเชื่อผมเสียสนิทและตบรางวัลให้ผมอย่างงาม พวกเราเลยได้เงินมาใช้จ่ายได้อีกซักพักใหญ่เลย หลังจากที่พวกท่านเจ้าเมืองไปจากถ้ำพวกมนุษย์หนูยักษ์ก็มาขอบใจผม ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไรขอแค่รักษาสัญญาก็พอเขียนถึงพวกเธอผมก็นึกถึงเมือวานได้ตอนที่ผมตื่นขึ้นมากำลังโดนพวกเธอลอกคราบอยู่เลย ให้ตายเถอะเรื่องที่ว่าเธอชอบเรื่อง...เป็นระดับต้นๆ ถ้าจะจริงแหะ แต่ผมไม่ให้หรอก ในวันนี้พวกเราออกเดินทางแต่เช้าเดินทางข้ามที่ราบไป พวกเราพบกับเซนเทอร์กำลังล่าสัตว์อยู่แถวนั้นพอ เธอเป็นหญิงสาวผมสีน้ำตาลและมีท่อนล่างเป็นม้าเหมือนกับเทียร์แต่เทียร์มีขนสีดำ ส่วนเซนเทอร์มีขนสีน้ำตาล ผมเห็นเธออยู่กันหลายคน พอผมเข้าไปทักทายพวกเธอก็หันธนูใส่ผมทันที ทำเอาผมอธิบายแทบไม่ทันเลยว่าไม่ได้มาร้าย เธอถามจุดประสงค์ที่ผมมา ผมเลยอธิบายให้เธอฟังถึงเป้าหมายของผม แน่นอนว่าเธอหาว่าผมบ้าอีกแล้ว ไม่เข้าใจเลยว่าแค่อยากเดินทางไปพบมอนสเตอร์ทุกชนิด ต้องถูกหาว่าบ้าด้วยเหรอไง พอพวกเราถามทางเธอก็บอกว่าถ้าจะไปที่ท่าเรือตะวันออกให้อ้อมบึงไปจะปลอดภัยกว่า แต่สำหรับผมตัดบึงไปก็ได้แต่ให้ระวังพวกทากยักษ์ที่อาศัยอยู่ที่นั้นให้ดี และก็ที่นั้นมีซาฮากินอยู่ให้ระวังไว้ไหนก็ดี พวกเรารับคำแล้วเดินทาง ตอนที่ผมเดินทางอยู่ผมได้กลิ่นบางอย่างด้วย มันเป็นกลิ่นที่ผมไม่รู้จัก ผมมารู้ตัวอีกที่ก็ตอนที่โดนริสถีบใส่ผมจนล้มนี้แหละผมถึงได้สติ เทียร์บอกว่าอยู่ดีผมก็เหม่อกำลังเดินไปไหนซักแห่งพวกเธอเรียกเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกตัวจนริสต้องถีบใส่ผมนั้นแหละ ให้ตายเถอะจุกชะมัดแรงถีบลิซาร์ดแมนนี้แรงจริงๆ ผมบอกว่าผมได้กลิ่นบางอย่าง เทียร์เลยลองดมดูก็บอกผมว่ามันเป็นกลิ่นฟีโรโมนของมนุษย์มดยักษ์ ทำเอาผมเข้าใจทันที กลิ่นฟีโรโมนของมนุษย์มดยักษ์สามารถสะกดผู้ชายให้เดินไปที่รังของพวกเธอได้ อันตรายจริง ผมอยากเห็นรังของมนุษย์มดยักษ์เลยถามว่าเทียร์พอจะพาผมไปดูได้ไหม เทียร์บอกว่าได้พวกเราเลยเดินทางไปดูกัน ที่นั้นผมได้เห็นโพรงดินขนาดใหญ่ที่มีร่างของมนุษย์มดยักษ์เดินเข้าออกหลายคน เธอเป็นหญิงสาวผมดำในชุดเสี้อกล้ามสีหมองเหมือนเสื้อของคนงานขุดดินเธอมีช่วงล่างเป็นมดและมีหนวดเหมือนมด พวกเธอกำลังแบกอาหารเข้าไปในโพรงอย่างขยันขันแข็ง ในระหว่างที่พวกเราแอบดูมีมนุษย์เดินเหม่อเข้าไปในรังหลายคนก็แน่ละกลิ่นฟีโรโมนแรงซะขนาดนี้ แม้แต่ผมเองก็พยายามจะไม่สูดสติยังเกือบหลุดหลายรอบ หลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางกันต่อจนมาถึงชายป่าในเวลาเกือบค่ำ พวกเราจึงพักกันที่ชายป่าแห่งนี้ พรุ่งนี้ค่อยเดินทางกันต่อ ขอให้วันพรุ่งนี้สามารถผ่านไปได้อย่างราบรื่นด้วยเถอะ
แผนของผมได้ผล ท่านเจ้าเมืองเชื่อผมเสียสนิทและตบรางวัลให้ผมอย่างงาม พวกเราเลยได้เงินมาใช้จ่ายได้อีกซักพักใหญ่เลย หลังจากที่พวกท่านเจ้าเมืองไปจากถ้ำพวกมนุษย์หนูยักษ์ก็มาขอบใจผม ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไรขอแค่รักษาสัญญาก็พอเขียนถึงพวกเธอผมก็นึกถึงเมือวานได้ตอนที่ผมตื่นขึ้นมากำลังโดนพวกเธอลอกคราบอยู่เลย ให้ตายเถอะเรื่องที่ว่าเธอชอบเรื่อง...เป็นระดับต้นๆ ถ้าจะจริงแหะ แต่ผมไม่ให้หรอก ในวันนี้พวกเราออกเดินทางแต่เช้าเดินทางข้ามที่ราบไป พวกเราพบกับเซนเทอร์กำลังล่าสัตว์อยู่แถวนั้นพอ เธอเป็นหญิงสาวผมสีน้ำตาลและมีท่อนล่างเป็นม้าเหมือนกับเทียร์แต่เทียร์มีขนสีดำ ส่วนเซนเทอร์มีขนสีน้ำตาล ผมเห็นเธออยู่กันหลายคน พอผมเข้าไปทักทายพวกเธอก็หันธนูใส่ผมทันที ทำเอาผมอธิบายแทบไม่ทันเลยว่าไม่ได้มาร้าย เธอถามจุดประสงค์ที่ผมมา ผมเลยอธิบายให้เธอฟังถึงเป้าหมายของผม แน่นอนว่าเธอหาว่าผมบ้าอีกแล้ว ไม่เข้าใจเลยว่าแค่อยากเดินทางไปพบมอนสเตอร์ทุกชนิด ต้องถูกหาว่าบ้าด้วยเหรอไง พอพวกเราถามทางเธอก็บอกว่าถ้าจะไปที่ท่าเรือตะวันออกให้อ้อมบึงไปจะปลอดภัยกว่า แต่สำหรับผมตัดบึงไปก็ได้แต่ให้ระวังพวกทากยักษ์ที่อาศัยอยู่ที่นั้นให้ดี และก็ที่นั้นมีซาฮากินอยู่ให้ระวังไว้ไหนก็ดี พวกเรารับคำแล้วเดินทาง ตอนที่ผมเดินทางอยู่ผมได้กลิ่นบางอย่างด้วย มันเป็นกลิ่นที่ผมไม่รู้จัก ผมมารู้ตัวอีกที่ก็ตอนที่โดนริสถีบใส่ผมจนล้มนี้แหละผมถึงได้สติ เทียร์บอกว่าอยู่ดีผมก็เหม่อกำลังเดินไปไหนซักแห่งพวกเธอเรียกเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกตัวจนริสต้องถีบใส่ผมนั้นแหละ ให้ตายเถอะจุกชะมัดแรงถีบลิซาร์ดแมนนี้แรงจริงๆ ผมบอกว่าผมได้กลิ่นบางอย่าง เทียร์เลยลองดมดูก็บอกผมว่ามันเป็นกลิ่นฟีโรโมนของมนุษย์มดยักษ์ ทำเอาผมเข้าใจทันที กลิ่นฟีโรโมนของมนุษย์มดยักษ์สามารถสะกดผู้ชายให้เดินไปที่รังของพวกเธอได้ อันตรายจริง ผมอยากเห็นรังของมนุษย์มดยักษ์เลยถามว่าเทียร์พอจะพาผมไปดูได้ไหม เทียร์บอกว่าได้พวกเราเลยเดินทางไปดูกัน ที่นั้นผมได้เห็นโพรงดินขนาดใหญ่ที่มีร่างของมนุษย์มดยักษ์เดินเข้าออกหลายคน เธอเป็นหญิงสาวผมดำในชุดเสี้อกล้ามสีหมองเหมือนเสื้อของคนงานขุดดินเธอมีช่วงล่างเป็นมดและมีหนวดเหมือนมด พวกเธอกำลังแบกอาหารเข้าไปในโพรงอย่างขยันขันแข็ง ในระหว่างที่พวกเราแอบดูมีมนุษย์เดินเหม่อเข้าไปในรังหลายคนก็แน่ละกลิ่นฟีโรโมนแรงซะขนาดนี้ แม้แต่ผมเองก็พยายามจะไม่สูดสติยังเกือบหลุดหลายรอบ หลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางกันต่อจนมาถึงชายป่าในเวลาเกือบค่ำ พวกเราจึงพักกันที่ชายป่าแห่งนี้ พรุ่งนี้ค่อยเดินทางกันต่อ ขอให้วันพรุ่งนี้สามารถผ่านไปได้อย่างราบรื่นด้วยเถอะ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ninetail01 เมื่อ 2012-7-8 09:06
(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 13
