(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 20

วันที่ 3 เดือน ฟามาโก ปีโรเวเรียสที่ 15
4 ที่ผมอาศัยอยู่ในถ้ำกับมังกร บาดแผลของผมหายดีแล้ว มังกรรักษาบาดแผลให้ผมจนจับดาบได้อีกครั้ง ที่นอนของผมเป็นกองสมบัติที่มังกรสะสมมา เท่าที่ดูต้องให้ใช้สิบชีวิตก็คงไม่หมดหรอก แต่ก็ทำเอาผมเจ็บหลังไปหลายรอบเหมือนกัน มังกรบอกผมว่าผมเป็นสมบัติที่มีค่าที่สุดของเธอและจะไม่มีวันปล่อยผมให้ห่างสายตาเด็ดขาด ซึงเธอก็ทำจริง เธอคอยอยู่ใกล้ๆ ผมจริง เธอไปไหนก็จะเอาตัวผมไปด้วยทุกครั้ง ทำให้ผมแทบไม่มีโอกาสหนีเลย ถึงผมจะไม่เคยคิดจะหนีก็เถอะนะ ทำไมนะเหรอ คิดว่ามนุษย์ธรรมดาที่มีดีแค่เพลงดาบอย่างผมจะหนีมังกรพ้นเหรอ อีกอย่างที่นี้ก็มีของแปลกอยู่เยอะ อย่างดาบที่ทำจากทองคำแท้ทั้งด้ามจนผมต้องใช้สองมือช่วยกันยกถึงจะยกขึ้น ผมอยากรู้จริงๆ ว่าหนักขนาดนี้จะใช้สู้ได้ยังไง หนังสือต้องสาปที่เปิดที่เกือบโดนดูดเข้าไปข้างในถ้าหากผมไม่ได้มังกรช่วยเอาไว้เสียก่อนนะ โล่ที่เบายังกะขนนก หรือเสื้อเกราะที่ดูภายนอกเหมือนเสื้อเกราะธรรมดาแต่แข็งยังกะเพชร กระเป๋าที่สามารถใส่ของได้ไม่จำกัดและหยิบอะไรออกมาก็ได้ แต่สิ่งที่ผมถูกใจที่สุดคือหนังสือเกี่ยวกับเพลงดาบจากที่ต่างๆ ทั้งของมนุษย์และของมอนสเตอร์ วันว่างๆ ผมก็เอามันมาฝึกและปรับให้เข้ากับเพลงดาบของตัวเอง โดยมีมังกรดูผมฝึกตลอด เธอถามผมว่าทำไมถึงฝึกเพลงดาบ ผมก็ตอบไปว่าเพื่อให้ตัวเองเก่งขึ้นและเอาชนะเธอได้ มังกรก็หัวเราะออกมาเห็นเป็นเรื่องตลก เธอบอกว่าจะรอให้ถึงวันนั้น มีหลายครั้งที่มีนักเดินทางมาที่ถ้ำเพื่อมาแอบขโมยสมบัติของเธอ แต่ก็ถูกเธอไล่ไปหมด ผมว่าการที่ได้อยู่กับมังกรก็ไม่เลวร้ายอะไร แต่เพราะผมยังอยากจะเดินทางต่อและผมก็เป็นห่วงพวกริสมาก เลยคิดว่าถึงเวลาที่ผมต้องท้าสู้กับมังกรและออกจากที่นี้ซักที ถึงจะไม่มั่นใจว่าจะชนะเท่าไหร่ก็เถอะ วันนี้มีพวกนักเดินทางมากันอีกแล้ว ดูเหมือนจะเตรียมตัวมาพร้อม ชายคนหนึ่งที่อ้าวตัวเองว่าเป็นผู้กล้าจากไหนซักแห่งหนึ่งมาเพื่อจัดการกับมังกรที่สังหารนักเดินทางไปมากมาย แค่ผมฟังผมก็รู้ว่าพวกมันโกหก ตั้งแต่ผมอาศัยอยู่กับเธอผมยังไม่เคยเห็นเธอสังหารนักเดินทางคนไหนเลย ดูแล้วหวังในสมบัติของเธอมากกว่า แน่นอนว่ามังกรไม่ยอมง่ายๆ และเกิดการต่อสู้กันขึ้น มนุษย์พวกนี้ย่อมแพ้ให้กับมังกรอยู่แล้ว แต่ก็ทำให้เธอบาดเจ็บไม่น้อยเลย หลังจากที่ไล่พวกมันไปได้มังกรก็กลับไปเฝ้าถ้ำของเธอต่อ แต่ผู้กล้านั้นมันอาศัยจังหวะนั้นปามีดอาบยาพิษใส่ตอนที่มังกรเผลอ มันบาดเนื้อของเธอไปได้หน่อยแต่มันก็ทำให้มังกรถึงกับแทบทรุด มันบอกว่ามันเคลือบพิษอย่างแรงขนาดล้มช้างทั้งโขลงได้อย่างสบายๆ เอาไว้ มันยกดาบขึ้นเตรียมจะสังหารเธอแถมยังบอกด้วยว่ามันจะเอาหัวของเธอไปขึ้นเงินมันจะมีชื่อเสียงว่าสามารถฆ่ามังกรได้ นั้นทำให้ผมสุดจะทนจริงๆ ผมเองเข้าไปขวางดาบของมัน ดูมันจะตกใจมากที่ผมเข้ามาขวางเหมือนกับมังกรที่ตกใจเหมือนกันที่ผมเข้ามาขวางดาบของผู้กล้าจอมปลอมคนนั้น มันถามผมว่าทำไมถึงขวาง ผมเลยบอกว่าผมแค่ทำตามหน้าที่ สมบัติของเธอเท่านั้น และผมก็ไม่ชอบวิธีการลอบกัดของมันเท่าไหร่ ผมบอกว่าถ้ามันเป็นผู้กล้าก็ให้ต่อสู้อย่างตรงไปตรงมา มันบอกว่าขอแค่ให้ได้ชัยชนะมามันไม่สนวิธีการ และมันก็บอกอีกว่าถ้าผมขวางมันจะสังหารผมด้วย หลังจากที่ผมสู้กับผมก็ชนะมันได้อย่างง่ายดาย วิชาดาบของมันแทบจะไม่ถึงครึ่งของทหารประจำหมู่บ้านผมด้วยซ้ำ มันบอกว่าจะไปบอกดิออเดอร์ให้มาจัดการผมแล้วก็วิ่งหนีไปเลย ให้ตายเถอะจะมีผู้กล้าที่ดูดีกว่านี้ไหมเนี้ย น่าสิ้นหวังชะมัด หลังจากที่ผมไล่มันไปแล้ว ผมก็กลับไปถามอาการของมังกร เธอบอกว่าพิษแค่นี้อะไรเธอไม่ได้หรอก แล้วถามผมว่าทำไมถึงช่วยเธอ ผมเลยบอกไปว่าผมเป็น สมบัติของเธอ ก็ต้องช่วยเธอก็แค่นั้น แล้วผมก็พาเธอกลับเข้าถ้ำไป เรื่องที่จะสู้กับเธอคงต้องพับเก็บเอาไว้โอกาสหน้าซะละมั้ง

โหะๆ สุ้กับมังกรด้วยแฮะ