วันที่ 15 เดือน ฟามาโก ปีโรเวเรียสที่ 15
พวกเรามาถึงภูเขาในช่วงเช้าของวัน เมือคืนไม่รู้ว่าพวกริสคิดอะไรถึงพยายามจะให้ฟลอร่าเอาพลังวิญญาณจากผมให้ได้ เห็นว่าเพราะเธอกลายเป็นซัคคิวบัสไปแล้วถ้าอดกลั้นเอาไว้จะไม่ดี ผมเองก็จำได้ว่าถ้าเอวฟ์ที่กลายเป็นซัคคิวบัสไปแล้วถ้าไม่ได้รับพลังวิญญาณจากผู้ชายนานๆ จะเสียการควบคุมได้ง่ายๆ แต่ทำไมต้องเป็นผมด้วยละ แน่นอนว่าฟลอร่าปฏิเสธแทบจะในทันที แต่พวกริสเหมือนจะไม่ยอมพยายามทุกวิธีทางสุดท้าย ฟลอร่าก็เอาพลังวิญญาณของผมไปจนได้ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าพวกเธอใช้วิธีอะไรกันนะ แต่ท่าทีของฟลอร่าที่มีต่อผมก็อ่อนลงไปเยอะเลยทีเดียว ภูเขาลมหวนมีสายลมพัดอยู่ตลอดเวลาสมกับที่เป็นที่อยู่ของซิลฟ์จริงๆ ฟลอร่าบอกว่าลมแรงแบบนี้เธอไม่สามารถใช้ธนูได้ดั่งใจคงช่วยอะไรพวกผมไม่ได้ ผมบอกว่าไม่เป็นอะไรเพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นผมจะเป็นคนปกป้องพวกเธอเอง ที่ภูเขาแห่งนี้มีฝูงฮาร์ปี้และฮาร์ปี้ดำอาศัยอยู่ พวกเธอดูจะสนใจการมาของพวกเรามาก แต่ก็ไม่มีใครมาทักทายพวกเราเลยซักคน พวกเราพยายามเดินขึ้นเขาไปเรื่อยๆ โดยมีสายลมพัดใส่พวกเราอยู่ตลอดเวลา มีอยู่หลายครั้งที่ลมพัดแรงเสียจนพวกเราแทบจะปลิวตามลม ในระหว่างที่พวกเรากำลังลำบากอยู่นั้นเองพวกเราก็ได้ยินเสียงหัวเราะด้วย พอหันไปมองก็เห็นซิลฟ์ เป็นเด็กสาววัยน่าจะ 13 เห็นจะได้ เธอมีผิวเป็นสีเขียวชุดกระโปรงสีเขียวใสจนแทบจะเห็นร่างกายสีเขียวของเธอ เธอมีผมสีเขียวเข้มเป็นลอนเหมือนพายุหมุน ดวงตาสีทอง รอบๆ ตัวเธอมีสายลมพัดผ่านอยู่ตลอดเวลา ลักษณะที่เห็นเป็นเลือดเนื้อแบบนี้แสดงว่าเป็นเดมอนเอเลเมทัลซินะ เธอถามผมว่ามาทำอะไรแถวนี้ ผมเลยบอกความต้องการของผมที่จะขอยืมพลังแห่งธาตุลมจากเธอทำให้ซิลฟ์ทำหน้าสงสัยน้อยๆ ก่อนจะหัวเราะออกมา เธอบอกว่าเธอจะให้ยืมถ้าหากว่าพวกผมสามารถใล่จับเธอได้ วูฟเฟร่าได้ยินก็กระโจนเข้าใส่ทันที แต่พอเข้าใกล้วูฟเฟร่าก็ถูกลมบ้างอย่างจากร่างของซิลฟ์พัดจนปลิว แต่ดาโกน่าก็บินไปรับร่างของเธอเอาไว้เสียก่อน ก่อนที่ซิลฟ์จะหัวเราะคิกๆ ออกมาแล้วบินหนีไปพร้อมบอกว่าแน่จริงก็จับเธอให้ได้ พวกเราเลยเริ่มตามจับเธอกัน ซิลฟ์สมแล้วที่เป็นลม ว่องไวมาก ทำให้พวกเราลำบากกันพอดู นอกจากความสามารถที่บินได้แล้วเธอยังมีสายลมอยู่รอบตัวพอพวกเราเข้าใกล้ก็ถูกสายลมพัดจนกระเด็นทุกที กว่าจะจับได้ก็เกือบค่ำ แต่ก็แลกด้วยอาการปวดหลังของผม ทำไมนะเหรอ ผมช่วยซิลฟ์จากการถูกต้นไม้ล้มทับจากพลังลมของเธอเอง เธอตกใจไม่น้อยเหมือนกันที่ผมพุ่งตัวมากอดแถมเพื่อป้องกันเธอ ในคืนนั้นระหว่างที่ผมกำลังให้วารูน่ารักษาหลังให้ ซิลฟ์ก็มาหาผม ถามผมว่าทำไมถึงช่วยเธอทั้งๆ เธอเป็นลมต้นไม้แค่นั้นทำอะไรเธอไม่ได้ ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงเหมือนกันเพราะตอนนั้นพอเห็นซิลฟ์กำลังถูกต้นไม้ทับก็พุ่งตัวแล้วลืมเรืองที่เธอเป็นธาตุลมไปซะสนิดเลย ซิลฟ์อึงกับคำตอบของผมพร้อมกับหัวเราะออกมาบอกว่า เธอบอกว่าผมจับตัวเธอได้แล้วเธอจะให้ยืมพลังธาตุลมของเธอ แต่ขอเธอเดินทางไปกับผมด้วย เพราะเธอกำลังเบือๆ ถ้าได้เดินทางกับผมต้องสนุกแน่ๆ พวกเลยได้เพื่อนร่วมเดินอีกคน
พวกเรามาถึงภูเขาในช่วงเช้าของวัน เมือคืนไม่รู้ว่าพวกริสคิดอะไรถึงพยายามจะให้ฟลอร่าเอาพลังวิญญาณจากผมให้ได้ เห็นว่าเพราะเธอกลายเป็นซัคคิวบัสไปแล้วถ้าอดกลั้นเอาไว้จะไม่ดี ผมเองก็จำได้ว่าถ้าเอวฟ์ที่กลายเป็นซัคคิวบัสไปแล้วถ้าไม่ได้รับพลังวิญญาณจากผู้ชายนานๆ จะเสียการควบคุมได้ง่ายๆ แต่ทำไมต้องเป็นผมด้วยละ แน่นอนว่าฟลอร่าปฏิเสธแทบจะในทันที แต่พวกริสเหมือนจะไม่ยอมพยายามทุกวิธีทางสุดท้าย ฟลอร่าก็เอาพลังวิญญาณของผมไปจนได้ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าพวกเธอใช้วิธีอะไรกันนะ แต่ท่าทีของฟลอร่าที่มีต่อผมก็อ่อนลงไปเยอะเลยทีเดียว ภูเขาลมหวนมีสายลมพัดอยู่ตลอดเวลาสมกับที่เป็นที่อยู่ของซิลฟ์จริงๆ ฟลอร่าบอกว่าลมแรงแบบนี้เธอไม่สามารถใช้ธนูได้ดั่งใจคงช่วยอะไรพวกผมไม่ได้ ผมบอกว่าไม่เป็นอะไรเพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นผมจะเป็นคนปกป้องพวกเธอเอง ที่ภูเขาแห่งนี้มีฝูงฮาร์ปี้และฮาร์ปี้ดำอาศัยอยู่ พวกเธอดูจะสนใจการมาของพวกเรามาก แต่ก็ไม่มีใครมาทักทายพวกเราเลยซักคน พวกเราพยายามเดินขึ้นเขาไปเรื่อยๆ โดยมีสายลมพัดใส่พวกเราอยู่ตลอดเวลา มีอยู่หลายครั้งที่ลมพัดแรงเสียจนพวกเราแทบจะปลิวตามลม ในระหว่างที่พวกเรากำลังลำบากอยู่นั้นเองพวกเราก็ได้ยินเสียงหัวเราะด้วย พอหันไปมองก็เห็นซิลฟ์ เป็นเด็กสาววัยน่าจะ 13 เห็นจะได้ เธอมีผิวเป็นสีเขียวชุดกระโปรงสีเขียวใสจนแทบจะเห็นร่างกายสีเขียวของเธอ เธอมีผมสีเขียวเข้มเป็นลอนเหมือนพายุหมุน ดวงตาสีทอง รอบๆ ตัวเธอมีสายลมพัดผ่านอยู่ตลอดเวลา ลักษณะที่เห็นเป็นเลือดเนื้อแบบนี้แสดงว่าเป็นเดมอนเอเลเมทัลซินะ เธอถามผมว่ามาทำอะไรแถวนี้ ผมเลยบอกความต้องการของผมที่จะขอยืมพลังแห่งธาตุลมจากเธอทำให้ซิลฟ์ทำหน้าสงสัยน้อยๆ ก่อนจะหัวเราะออกมา เธอบอกว่าเธอจะให้ยืมถ้าหากว่าพวกผมสามารถใล่จับเธอได้ วูฟเฟร่าได้ยินก็กระโจนเข้าใส่ทันที แต่พอเข้าใกล้วูฟเฟร่าก็ถูกลมบ้างอย่างจากร่างของซิลฟ์พัดจนปลิว แต่ดาโกน่าก็บินไปรับร่างของเธอเอาไว้เสียก่อน ก่อนที่ซิลฟ์จะหัวเราะคิกๆ ออกมาแล้วบินหนีไปพร้อมบอกว่าแน่จริงก็จับเธอให้ได้ พวกเราเลยเริ่มตามจับเธอกัน ซิลฟ์สมแล้วที่เป็นลม ว่องไวมาก ทำให้พวกเราลำบากกันพอดู นอกจากความสามารถที่บินได้แล้วเธอยังมีสายลมอยู่รอบตัวพอพวกเราเข้าใกล้ก็ถูกสายลมพัดจนกระเด็นทุกที กว่าจะจับได้ก็เกือบค่ำ แต่ก็แลกด้วยอาการปวดหลังของผม ทำไมนะเหรอ ผมช่วยซิลฟ์จากการถูกต้นไม้ล้มทับจากพลังลมของเธอเอง เธอตกใจไม่น้อยเหมือนกันที่ผมพุ่งตัวมากอดแถมเพื่อป้องกันเธอ ในคืนนั้นระหว่างที่ผมกำลังให้วารูน่ารักษาหลังให้ ซิลฟ์ก็มาหาผม ถามผมว่าทำไมถึงช่วยเธอทั้งๆ เธอเป็นลมต้นไม้แค่นั้นทำอะไรเธอไม่ได้ ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงเหมือนกันเพราะตอนนั้นพอเห็นซิลฟ์กำลังถูกต้นไม้ทับก็พุ่งตัวแล้วลืมเรืองที่เธอเป็นธาตุลมไปซะสนิดเลย ซิลฟ์อึงกับคำตอบของผมพร้อมกับหัวเราะออกมาบอกว่า เธอบอกว่าผมจับตัวเธอได้แล้วเธอจะให้ยืมพลังธาตุลมของเธอ แต่ขอเธอเดินทางไปกับผมด้วย เพราะเธอกำลังเบือๆ ถ้าได้เดินทางกับผมต้องสนุกแน่ๆ พวกเลยได้เพื่อนร่วมเดินอีกคน
(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 30
