วันที่ 23 เดือน ฟามาโก ปีโรเวเรียสที่ 15
วันนี้ผมฝันเห็นเธออีกแล้ว ซัคคิวบิส คนนั้น ซัคคิวบัสที่ผมไม่รู้สึกว่าเป็นซัคคิวบิสคนนั้น ตอนแรกผมคิดว่าผมอาจโดนไนย์แมร์คนอื่นเข้าฝัน แต่ผมก็คิดว่าไม่ใช่ ไม่รู้ว่าทำไม แต่รู้สึกว่าไม่ใช่ วันนี้ผมได้คุยกับเธอในฝัน เธอยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน ทำเอาผมใจเต้นไม่น้อย เธอบอกว่าผมไม่เหมือนมนุษย์คนอื่นๆ ที่เธอเคยรู้จักมากก่อน แม้เธอจะจำไม่ได้ว่ามีใครบ้างก็ตาม หึ จะหัวเราะดีไหมนะ เธอบอกผมว่าได้กลิ่นสาปมอนสเตอร์สาวจากตัวผมด้วย ผมก็เลยบอกเรื่องพวกริสให้ฟัง เธอหัวเราะออกมา เธอบอกว่าผมน่าสนใจและจะรอวันที่จะเจอผม ก่อนที่ผมตื่นขึ้นมา
ผมตื่นขึ้นมาในสายของวันนั้น ยังรู้สึกเพลียๆ อยู่เลย ก็นะจะเพลียอยู่หรอก เมือคืนผมโดนพวกริสสูบพลังวิญญาณจนเกลี้ยงเลย แถมตอนท้ายอมาซอนเนสลูกสาวหัวหน้าเผ่ามารวมด้วยอีกคน สูบจนผมสลบไปตอนไหนก็ไม่รู้ ตื่นขึ้นมาก็เห็นพวกเธอนอนอยู่ล้อมผมเต็มไปหมดผมเลยปล่อยให้หัวเธอนอนต่อไป ส่วนผมก็ขอตัวออกไปข้างนอกซักหน่อย
หลังจากผมเดินออกจากบ้านพักผมก็เดินไปหาหัวหน้าเผ่าของอามาซอนเนสเพื่อพูดคุยกัน เพราะผมอย่างรู้สังคมของที่นี้มากกว่านี้ ท่านหัวหน้าเผ่าบอกผมว่าจะให้ได้ตามที่ท่านให้ได้เท่านั้นผมเองก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้วข้อมูลบางส่วนที่ท่านบอกผมไม่ได้ผมก็ไม่คิดจะขอให้ท่านพูดอยู่แล้ว พวกคุณกันอย่างสนุกมากท่านบอกว่าถูกใจผมมาก ก็เลยบอกว่าถ้าผมมีปัญหาอะไรก็ให้มาหาท่านได้ พวกท่านอมาซอนเนสจะช่วยเต็มที่อย่างสุดความสามารถในฐานะผู้มีพระคุณของเผ่า ผมก็อยากจะปฏิเสธนะ แต่พอท่านบอกว่าอนาคตไม่แน่นอนเสมอไปให้รับเอาไว้จะดีกว่า ผมเลยรับเอาไว้ พวกเราออกเดินทางกันต่อหลังจากที่พวกริสตื่นขึ้นมาแล้ว พวกอมาซอนเนสบอกลาพวกเราที่หน้าหมู่บ้านแห่งนี้ ท่านหัวหน้าเผ่าให้ยาสูตรลับกับพวกเราด้วย บอกว่ายานี้ช่วยลดความเหนื่อยล้าและเพิ่มพลังวิญญาณให้กับมนุษย์อย่างผมด้วย แต่ว่ายากินเยอะเพราะมีผลข้างเคียงอยู่ด้วย จากที่ได้ฟังผมข้างเคียงผมก็สาบานกับตัวเองเลยว่าไม่จำเป็นจริงๆ จะไม่ขอกินเด็ดขาดเลย พวกเราออกเดินทางในช่วงเที่ยงของวัน ช้ากว่าที่คิดพอสมควรเลย พวกเราพยายามจะเดินตัดป่าให้เร็วที่สุด ทำให้พวกเราออกจากป่าในช่วงค่ำของวันเราจึงตัดสินใจพักกันที่ชายป่า ริสบอกว่าถ้าพรุ่งเดินทางแต่เช้าก็น่าจะถึงเมืองภายในเที่ยงของวัน หวังว่าพรุ่งนี้จะได้เจอเรื่องดีๆ นะ
วันนี้ผมฝันเห็นเธออีกแล้ว ซัคคิวบิส คนนั้น ซัคคิวบัสที่ผมไม่รู้สึกว่าเป็นซัคคิวบิสคนนั้น ตอนแรกผมคิดว่าผมอาจโดนไนย์แมร์คนอื่นเข้าฝัน แต่ผมก็คิดว่าไม่ใช่ ไม่รู้ว่าทำไม แต่รู้สึกว่าไม่ใช่ วันนี้ผมได้คุยกับเธอในฝัน เธอยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน ทำเอาผมใจเต้นไม่น้อย เธอบอกว่าผมไม่เหมือนมนุษย์คนอื่นๆ ที่เธอเคยรู้จักมากก่อน แม้เธอจะจำไม่ได้ว่ามีใครบ้างก็ตาม หึ จะหัวเราะดีไหมนะ เธอบอกผมว่าได้กลิ่นสาปมอนสเตอร์สาวจากตัวผมด้วย ผมก็เลยบอกเรื่องพวกริสให้ฟัง เธอหัวเราะออกมา เธอบอกว่าผมน่าสนใจและจะรอวันที่จะเจอผม ก่อนที่ผมตื่นขึ้นมา
ผมตื่นขึ้นมาในสายของวันนั้น ยังรู้สึกเพลียๆ อยู่เลย ก็นะจะเพลียอยู่หรอก เมือคืนผมโดนพวกริสสูบพลังวิญญาณจนเกลี้ยงเลย แถมตอนท้ายอมาซอนเนสลูกสาวหัวหน้าเผ่ามารวมด้วยอีกคน สูบจนผมสลบไปตอนไหนก็ไม่รู้ ตื่นขึ้นมาก็เห็นพวกเธอนอนอยู่ล้อมผมเต็มไปหมดผมเลยปล่อยให้หัวเธอนอนต่อไป ส่วนผมก็ขอตัวออกไปข้างนอกซักหน่อย
หลังจากผมเดินออกจากบ้านพักผมก็เดินไปหาหัวหน้าเผ่าของอามาซอนเนสเพื่อพูดคุยกัน เพราะผมอย่างรู้สังคมของที่นี้มากกว่านี้ ท่านหัวหน้าเผ่าบอกผมว่าจะให้ได้ตามที่ท่านให้ได้เท่านั้นผมเองก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้วข้อมูลบางส่วนที่ท่านบอกผมไม่ได้ผมก็ไม่คิดจะขอให้ท่านพูดอยู่แล้ว พวกคุณกันอย่างสนุกมากท่านบอกว่าถูกใจผมมาก ก็เลยบอกว่าถ้าผมมีปัญหาอะไรก็ให้มาหาท่านได้ พวกท่านอมาซอนเนสจะช่วยเต็มที่อย่างสุดความสามารถในฐานะผู้มีพระคุณของเผ่า ผมก็อยากจะปฏิเสธนะ แต่พอท่านบอกว่าอนาคตไม่แน่นอนเสมอไปให้รับเอาไว้จะดีกว่า ผมเลยรับเอาไว้ พวกเราออกเดินทางกันต่อหลังจากที่พวกริสตื่นขึ้นมาแล้ว พวกอมาซอนเนสบอกลาพวกเราที่หน้าหมู่บ้านแห่งนี้ ท่านหัวหน้าเผ่าให้ยาสูตรลับกับพวกเราด้วย บอกว่ายานี้ช่วยลดความเหนื่อยล้าและเพิ่มพลังวิญญาณให้กับมนุษย์อย่างผมด้วย แต่ว่ายากินเยอะเพราะมีผลข้างเคียงอยู่ด้วย จากที่ได้ฟังผมข้างเคียงผมก็สาบานกับตัวเองเลยว่าไม่จำเป็นจริงๆ จะไม่ขอกินเด็ดขาดเลย พวกเราออกเดินทางในช่วงเที่ยงของวัน ช้ากว่าที่คิดพอสมควรเลย พวกเราพยายามจะเดินตัดป่าให้เร็วที่สุด ทำให้พวกเราออกจากป่าในช่วงค่ำของวันเราจึงตัดสินใจพักกันที่ชายป่า ริสบอกว่าถ้าพรุ่งเดินทางแต่เช้าก็น่าจะถึงเมืองภายในเที่ยงของวัน หวังว่าพรุ่งนี้จะได้เจอเรื่องดีๆ นะ
(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 34
