วันที่ 24 เดือน ฟามาโก ปีโรเวเรียสที่ 15
วันนี้ผมก็ฝันเห็นเธออีกครั้ง ซัคคิวบัสที่ไม่รู้สึกว่าซัคคิวบิสคนนั้น เธอบอกว่าแปลกใจมากที่ผมพบเธออีกครั้งในความฝัน ผมเองก็แปลกใจเหมือนกัน พวกเราได้คุยเล่นกันตามภาษา เธอถามผมว่าเดินทางถึงไหนแล้ว ผมก็ตอบตามความจริงว่าใกล้ถึงหมู่บ้าน น่าแปลกที่เธอดูจะชะงักไปพักหนึ่งเลย เธอบอกกับผมว่าให้ระวังตัวให้ดีหมู่บ้านนั้นไม่ปลอดภัยอย่างที่คิด ผมแปลกใจไม่น้อยที่เธอพูดแบบนั้น เธอไม่ได้บอกว่าเพราะอะไร แต่กลับบอกว่าเธอเชื่อว่าผมจะผ่านไปได้ เธอบอกว่าเธอจะรอผม ก่อนที่ผมจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง
พวกเราออกเดินกันแต่เช้า ไปตามทางเดิน ที่นี้สไลย์แดงอาศัยอยู่เยอะพอสมควรเลย แต่ก็ไม่ใช่อุปสรรคกับการเดินทางของพวกเราเท่าไหร่ ตอนที่เดินทางอยู่ผมได้กลิ่นหอมบางอย่างด้วย มันทำให้รู้สึกมีความสุขยังไงก็ไม่รู้ซิ เทียร์บอกว่ามันเป็นขนของ เคซารันปาซารัน พร้อมกับที่เธอชี้ไปยังปุยสีขาวบ้างอย่างที่กำลังลอยอยู่ ผมมองไปยังเจ้าก้อนปุยๆ นั้นผมก็เห็นร่างของเด็กหญิงผมสีเขียวตัวเล็กอยู่ภายในก้อนปุยๆ นั้นด้วย เทียร์บอกว่ายังเป็นต้นอ่อนอยู่เลยทำให้มีฤทธิ์ไม่มาก เธอบอกให้ผมรีบไปก่อนที่จะเจอพวกโตเต็มวัย ผมเองก็พอรู้ฤทธิ์ของพวกเธอตอนเต็มวัยเลยพยักหน้ารับรีบเดินทางต่อทันที
พวกเราไปถึงหมู่บ้านในเที่ยงของวันนั้น หมู่บ้านแห่งนี้เงียบเหงาพอกับหมู่บ้านที่พวกวูฟเฟร่าเคยบุกโจมตีเลย ผมเลยคิดว่าหมู่บ้านนี้เคยโดนบุกเหมือนกัน พอผมเดินไปหน่อยวูฟเฟร่าก็บอกว่าเธอได้ยินเสียงคนล้อมพวกเราอยู่ ริสเองก็พยักหน้าเช่นกัน พอผมเดินไปได้ไม่ถึงใหนก็โดนชาวบ้านล้อมทันทีพร้อมกับยกอาวุธขึ้นมาครบมือ ถามผมว่าผมเป็นใคร มือของพวกเขาสั่นไปหมด แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะรู้ว่าพวกริสเป็นมอนสเตอร์หรอกเพราะผมใช่เวทเบือนลักษณ์เสมอเวลาเข้าเมืองหรือหมู่บ้าน เพราะตอนนี้ผมก็มั่นใจในพลังเวทที่เพิ่มขึ้นมาของผมเหมือนกันไม่คิดว่าพวกชาวบ้านจะจับได้หรอก ผมเลยบอกว่าเป็นนักเดินทางเดินทางผ่านมาเท่านั้น แต่ชาวบ้านคนหนึ่งบอกว่าไม่เชื่อ บอกผมว่าเป็นพวกเดียวกับพวก ผี ใช่ไหม ผี...งั้นเหรอ พอผมจะถามก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้น ทำให้พวกชาวบ้านถึงกับชะงักด้วยความตกใจ แต่ผมกับพวกริสวิ่งไปหาทันที พอพวกเราวิ่งถึงก็เห็นชาวบ้านชายคนหนึ่งกำลังถูกชาวบ้านหญิงทำร้ายอยู่ พอเห็นท่าจะไม่ดีแล้ว พวกเราก็พยายามจะช่วยชาวบ้านชายหนุ่มแต่ชาวบ้านหญิงคนนี้แรงเยอะมาก มากจนผมไม่คิดว่าจะเป็นแรงของมนุษย์ผู้หญิงธรรมดาได้ ผมใช่เวลาอยู่นานกว่าจะดึงร่างผู้หญิงคนนั้นออกได้แต่พอเธอเห็นผมเธอก็เข้ามาจู่โจมผมทันทีโชคดีที่ริสเอาดาบฟาดหัวอย่างแรงทำให้ชาวบ้านสาวคนนั้นสลบไปก่อนทันที ผมหันไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่นานก็มีร่างของหญิงสาวคนหนึ่งออกจากร่างของชาวบ้านคนนั้น ผี หญิงสาวผิวซีดใสจนเกือบมองทะลุได้ เธอมีดวงตาสีแดง ผมสีขาวยาวสะบัดไปมาในชุดกระโปรงสีขาวขาดๆ ผีตนนั้นมองมาทางผมพร้อมกับพุ่งเข้าโจมตี แต่ผมก็หลบได้อย่างรวดเร็วก่อนที่ผมกับพวกริสจะร่วมมือกันไล่ไป แต่กว่าจะไล่ได้นานพอดูเลย ส่วนชาวบ้านหญิงคนนั้นนอนสลบไปเรียบร้อยแล้ว แสดงว่าเธอคงโดนผีตนนั้นสิงอยู่แน่นอน ผมเลยถามว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมที่นี้ถึงมี ผี โผล่ออกมาได้ ทำให้ผมรู้ว่า ทางเหนือของที่นี้มีสุสานตั้งอยู่ เมื่อไม่กี่วันนี้อยู่ดีพวกผี ก็โผล่ออกมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ พวกชาวบ้านต่างหวาดกลัวเป็นอย่างมาก พวกชาวบ้านขอร้องให้พวกผมช่วยขับไล่พวกผีเหล่านั้นไป แต่ผมไม่สามารถช่วยได้ เพราะผมเองจนปัญญาจริงๆ ครับ ผีที่ผมไล่ไปเมือกี้มีร่างกายแล้วผมถึงสามารถจับต้องไล่เธอ แต่ ผี มีแบบที่ไม่มีร่างกายจับต้องไม่ได้อยู่ด้วย แล้วผมจะไล่ไปได้ยังไงละครับ และที่ชาวบ้านบอกว่า ผีพวกนี้มาจากสุสารละก็ นอกจาก ผีแล้ว ต้องมีซอมบี้ กับโครงกระดูกอยู่แน่ๆ สุดท้ายก็โดนพวกชาวบ้านไล่ออกจากหมู่บ้านจนได้ พวกวูฟเฟล่า ดาโกน่า และฟลอร่าโมโหน่าดูเลยกับความแล้งน้ำใจแบบนี้ ริสถามผมว่าจะเอายังไงต่อ ผมเลยบอกไปว่าจะไปสุสารดู ทำให้พวกวูฟเฟล่าตกใจพอดูไม่เห็นด้วยที่ผมจะไปที่นั้น ผมบอกว่าที่ผมไปเพราะอย่างเห็นมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ที่นั้นกับตาตัวเอง และหาสาเหตุของเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย ริสก็ไม่ขัดข้องแต่เธอแนะนำว่าให้ไปถึงที่โน้นก่อนค่ำจะดีกว่า ผมเลยรับคำแล้วมุ่งตรงไปที่สุสานทันที
วันนี้ผมก็ฝันเห็นเธออีกครั้ง ซัคคิวบัสที่ไม่รู้สึกว่าซัคคิวบิสคนนั้น เธอบอกว่าแปลกใจมากที่ผมพบเธออีกครั้งในความฝัน ผมเองก็แปลกใจเหมือนกัน พวกเราได้คุยเล่นกันตามภาษา เธอถามผมว่าเดินทางถึงไหนแล้ว ผมก็ตอบตามความจริงว่าใกล้ถึงหมู่บ้าน น่าแปลกที่เธอดูจะชะงักไปพักหนึ่งเลย เธอบอกกับผมว่าให้ระวังตัวให้ดีหมู่บ้านนั้นไม่ปลอดภัยอย่างที่คิด ผมแปลกใจไม่น้อยที่เธอพูดแบบนั้น เธอไม่ได้บอกว่าเพราะอะไร แต่กลับบอกว่าเธอเชื่อว่าผมจะผ่านไปได้ เธอบอกว่าเธอจะรอผม ก่อนที่ผมจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง
พวกเราออกเดินกันแต่เช้า ไปตามทางเดิน ที่นี้สไลย์แดงอาศัยอยู่เยอะพอสมควรเลย แต่ก็ไม่ใช่อุปสรรคกับการเดินทางของพวกเราเท่าไหร่ ตอนที่เดินทางอยู่ผมได้กลิ่นหอมบางอย่างด้วย มันทำให้รู้สึกมีความสุขยังไงก็ไม่รู้ซิ เทียร์บอกว่ามันเป็นขนของ เคซารันปาซารัน พร้อมกับที่เธอชี้ไปยังปุยสีขาวบ้างอย่างที่กำลังลอยอยู่ ผมมองไปยังเจ้าก้อนปุยๆ นั้นผมก็เห็นร่างของเด็กหญิงผมสีเขียวตัวเล็กอยู่ภายในก้อนปุยๆ นั้นด้วย เทียร์บอกว่ายังเป็นต้นอ่อนอยู่เลยทำให้มีฤทธิ์ไม่มาก เธอบอกให้ผมรีบไปก่อนที่จะเจอพวกโตเต็มวัย ผมเองก็พอรู้ฤทธิ์ของพวกเธอตอนเต็มวัยเลยพยักหน้ารับรีบเดินทางต่อทันที
พวกเราไปถึงหมู่บ้านในเที่ยงของวันนั้น หมู่บ้านแห่งนี้เงียบเหงาพอกับหมู่บ้านที่พวกวูฟเฟร่าเคยบุกโจมตีเลย ผมเลยคิดว่าหมู่บ้านนี้เคยโดนบุกเหมือนกัน พอผมเดินไปหน่อยวูฟเฟร่าก็บอกว่าเธอได้ยินเสียงคนล้อมพวกเราอยู่ ริสเองก็พยักหน้าเช่นกัน พอผมเดินไปได้ไม่ถึงใหนก็โดนชาวบ้านล้อมทันทีพร้อมกับยกอาวุธขึ้นมาครบมือ ถามผมว่าผมเป็นใคร มือของพวกเขาสั่นไปหมด แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะรู้ว่าพวกริสเป็นมอนสเตอร์หรอกเพราะผมใช่เวทเบือนลักษณ์เสมอเวลาเข้าเมืองหรือหมู่บ้าน เพราะตอนนี้ผมก็มั่นใจในพลังเวทที่เพิ่มขึ้นมาของผมเหมือนกันไม่คิดว่าพวกชาวบ้านจะจับได้หรอก ผมเลยบอกว่าเป็นนักเดินทางเดินทางผ่านมาเท่านั้น แต่ชาวบ้านคนหนึ่งบอกว่าไม่เชื่อ บอกผมว่าเป็นพวกเดียวกับพวก ผี ใช่ไหม ผี...งั้นเหรอ พอผมจะถามก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้น ทำให้พวกชาวบ้านถึงกับชะงักด้วยความตกใจ แต่ผมกับพวกริสวิ่งไปหาทันที พอพวกเราวิ่งถึงก็เห็นชาวบ้านชายคนหนึ่งกำลังถูกชาวบ้านหญิงทำร้ายอยู่ พอเห็นท่าจะไม่ดีแล้ว พวกเราก็พยายามจะช่วยชาวบ้านชายหนุ่มแต่ชาวบ้านหญิงคนนี้แรงเยอะมาก มากจนผมไม่คิดว่าจะเป็นแรงของมนุษย์ผู้หญิงธรรมดาได้ ผมใช่เวลาอยู่นานกว่าจะดึงร่างผู้หญิงคนนั้นออกได้แต่พอเธอเห็นผมเธอก็เข้ามาจู่โจมผมทันทีโชคดีที่ริสเอาดาบฟาดหัวอย่างแรงทำให้ชาวบ้านสาวคนนั้นสลบไปก่อนทันที ผมหันไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่นานก็มีร่างของหญิงสาวคนหนึ่งออกจากร่างของชาวบ้านคนนั้น ผี หญิงสาวผิวซีดใสจนเกือบมองทะลุได้ เธอมีดวงตาสีแดง ผมสีขาวยาวสะบัดไปมาในชุดกระโปรงสีขาวขาดๆ ผีตนนั้นมองมาทางผมพร้อมกับพุ่งเข้าโจมตี แต่ผมก็หลบได้อย่างรวดเร็วก่อนที่ผมกับพวกริสจะร่วมมือกันไล่ไป แต่กว่าจะไล่ได้นานพอดูเลย ส่วนชาวบ้านหญิงคนนั้นนอนสลบไปเรียบร้อยแล้ว แสดงว่าเธอคงโดนผีตนนั้นสิงอยู่แน่นอน ผมเลยถามว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมที่นี้ถึงมี ผี โผล่ออกมาได้ ทำให้ผมรู้ว่า ทางเหนือของที่นี้มีสุสานตั้งอยู่ เมื่อไม่กี่วันนี้อยู่ดีพวกผี ก็โผล่ออกมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ พวกชาวบ้านต่างหวาดกลัวเป็นอย่างมาก พวกชาวบ้านขอร้องให้พวกผมช่วยขับไล่พวกผีเหล่านั้นไป แต่ผมไม่สามารถช่วยได้ เพราะผมเองจนปัญญาจริงๆ ครับ ผีที่ผมไล่ไปเมือกี้มีร่างกายแล้วผมถึงสามารถจับต้องไล่เธอ แต่ ผี มีแบบที่ไม่มีร่างกายจับต้องไม่ได้อยู่ด้วย แล้วผมจะไล่ไปได้ยังไงละครับ และที่ชาวบ้านบอกว่า ผีพวกนี้มาจากสุสารละก็ นอกจาก ผีแล้ว ต้องมีซอมบี้ กับโครงกระดูกอยู่แน่ๆ สุดท้ายก็โดนพวกชาวบ้านไล่ออกจากหมู่บ้านจนได้ พวกวูฟเฟล่า ดาโกน่า และฟลอร่าโมโหน่าดูเลยกับความแล้งน้ำใจแบบนี้ ริสถามผมว่าจะเอายังไงต่อ ผมเลยบอกไปว่าจะไปสุสารดู ทำให้พวกวูฟเฟล่าตกใจพอดูไม่เห็นด้วยที่ผมจะไปที่นั้น ผมบอกว่าที่ผมไปเพราะอย่างเห็นมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ที่นั้นกับตาตัวเอง และหาสาเหตุของเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย ริสก็ไม่ขัดข้องแต่เธอแนะนำว่าให้ไปถึงที่โน้นก่อนค่ำจะดีกว่า ผมเลยรับคำแล้วมุ่งตรงไปที่สุสานทันที
(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 35