วันที่ 7 เดือน มิเรียน่า ปีโรเวเรียสที่ 15
วันนี้ผมฝันเห็นลิลิสอีกครับ หลังจากที่ผมไม่ได้ฝันเห็นเธอมานาน พอเธอเห็นผมเธอก็ถามผมว่าผมมีอะไรไม่สบายใจอย่างนั้นเหรอ ผมตกใจเหมือนกันว่าทำไมเธอถึงรู้เธอบอกผมว่าหน้าผมมันฟ้อง ผมเลยเล่าเรืองที่ผมสงสัยให้ฟัง ลิลิสก็หัวเราะออกมาทันที ทำเอาผมงงไปเหมือนกัน ลิลิสบอกผมว่า ผมนี้ดวงสมพงษ์พวกมอนสเตอร์อย่างพวกเธอจริงๆ ทำเอาผมงงไปใหญ่ เธอบอกผมว่าถ้าไปจนสุดทางก็จะรู้เอง หลังจากนั้นพวกเราก็ได้คุยกันเล็กน้อย เธอถามผมว่าผมจะมาแดนปีศาจไหม ผมบอกว่าอาจจะไปเพราะมีมอนสเตอร์หลายคนที่เจอได้แต่ในแดนปีศาจเท่านั้น ลิลิสบอกว่าถ้ามาก็ขอให้ผมมาที่ปราสาทจอมมารด้วย ท่านแม่ของเธออยากพบผม ความจริงผมอยากจะหลีกเลียงปราสาทจอมมารนะ แต่ว่าไปพบท่านจอมมารคนปัจจุบันซักครั้งก็คงไม่เลวเท่าไหร่เลยตอบไปว่าถ้ามีโอกาสจะไป ลิลิสเลยยิ้มตอบ บอกผมว่าจะรอ ก่อนที่ผมจะตื่น จะรองั้นเหรอ ผมยังไม่รู้เลยว่าต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนกว่าผมจะไปที่แดนปีศาจได้ เอาเถอะตอนนี้ก็ไม่ใช่มนุษย์ร้อยเปอร์เซ็นต์ไปแล้วนี้น่า
พวกเราเดินทางกันต่อในวันรุ่งขึ้น พวกเราเดินทางลึกเข้าไปเลยๆ โดนที่ไม่มีมอนสเตอร์มาโจมตีเราระหว่างทางเลย นั้นทำให้พวกเรายิ่งต้องระวังตัว เพราะผมรู้ดีว่าแบบนี้มันเหมือนความสงบก่อนเกิดพายุ และก็เป็นความจริง ผมเดินได้ซักพักพวกเราก็โดนโจมตีจากไมโนทอรัส ไมโนทอรัสเป็นหญิงสาวผมเทา ดวงตาคมสีน้ำเงิน ทีมีร่างกายช่วงล่างเป็นขาของวัวกระทิงยืนสองขาขนสีน้ำตาล หางสีเดียวกัน และมีเขาวัวกระทิงสีขาว ในมือถือขวานขนาดใหญ่ที่ใช้พังกำแพงมาหาพวกผม เรี่ยวแรงมหาศาลจริงๆ เธอถามผมว่ามาทำอะไรที่นี้ ผมเลยบอกสาเหตุที่ผมเข้ามาภายในเข้าวงกตแห่งนี้ ไมโนทอรัสก็บอกว่าไม่จะสาเหตุอะไร แต่ตอนนี้เธอกำลังเซ็งที่ไม่มีมนุษย์มาถึงนี้เลย ขอผมเป็นที่ระบายอารมณ์หน่อยแล้วก็เข้าจู่โจมพวกเราทันที ไมโนทอรัสสมแล้วที่เป็นมอนสเตอร์ที่จัดว่าอันตรายจริงๆ แรงมหาศาลขนาดใช้ขวานทำลายกำแพงได้ง่ายๆ แบบนั้น ดีที่ผมมีพวกริสช่วยกับอุบายนิดหน่อย ผมเลยสามารถล้มไมโนทอรัสคนนั้นได้ง่ายๆ แต่ก็ทำให้กำแพงพังเป็นแถบๆ หลังจากไมโนทอรัสสลบไปแล้ว พวกเราก็รีบหนีทันทีเพราะไม่รู้ว่าเสียงการต่อสู้เมือกี่จะเรียกอะไรมาหรือเปล่า หลังจากที่พวกเราเดินทางอยู่ไม่นาน ซิลฟ์ก็บอกว่าเธอจับพลังของโนมได้ ก่อนที่เธอจะพาเราไปยังที่อยู่ของโนม โนมเป็นหญิงสาวผมสั้นสีน้ำตาลเปลือกไม้ มีเถาวัลย์และเมล็ดสีเขียวประดับอยู่ ดวงตาสีเขียวดูเย็นชา ผิวสีน้ำตาลคล้ำ เธอมีแขนท่อนล่างดินรูปมือขาดใหญ่เช่นเดียวกับขาท่อนล่างของเธอ ซิลฟ์ดูดีใจมากที่พบลอยมาพูดคุยกับเธอ ทำให้โนมหันมาสนใจอย่างช้าๆ แล้วหันมาสนใจพวกเราดูเธอจะแปลกใจพวกเรานิดหน่อยละมั้ง ซิลฟ์เล่าความต้องการของผมที่ต้องการขอยืมพลังของเธอ โนมมองผมอย่างสงสัย ก่อนที่เธอจะเข้ามากอดผม ทำเอาผมงงไปพักใหญ่ๆ ซิลฟ์บอกผมว่าโนมยอมช่วยผมแล้วเพราะเธอชอบผม ทำเอาผมงงไปเลย แต่ผมบอกกับเธอว่าเรื่องของมอบพลังแห่งธาตุดินเอาไว้ที่หลังก่อน เพราะผมต้องทำตามสัญญากับดราโกน่า โนมพยักหน้ารับก่อนที่เธอจะสลายหายเข้าไปในร่างผมเหมือนกันซิลฟ์ แล้วพวกเราจึงเดินทางสำรวจกันต่อ ผมเดินทางลึกเข้าไปในเขาวงกตมากขึ้น พวกเราพบ:Xบสมบัติและมิมิคตลอดทาง รวมถึงกับดักที่รุนแรงขึ้นทุกที แต่นั้นทำให้ผมแปลกใจเพราะตลอดทางที่ผมมา ผมยังไม่เจอเลเมียเลยแม้แต่คนเดียว แต่พอผมเข้าไปจนถึงส่วนลึกสุดของเขาวงกตผมถึงได้เข้าใจ ทำไมลิลิสถึงหัวเราะผม ทำไมสมบัติถึงได้เยอะแบบนี้ และทำไมผมถึงไม่เห็นเลเมียเลย เพราะที่นี้ไม่มีเลเมีย แต่ที่นี้มีอิคิกน่าอยู่ ทำไมผมถึงไม่สังเกตนะ ใช้ข่าวลือเรืองสมบัติมาล่อให้พวกผู้ชายเข้ามาสำรวจเป็นวิธีของอิคิกน่านี้นา อิคิกน่าเป็นหญิงสาวผมสีเขียวยาวถึงสะโพก ดวงตาคมสีเหลืองเหมือนดวงตาของงู ผิวสีม่วงมีท่อนร่างเป็นหางของงูเกล็ดสีเขียวขนาดใหญ่ สวมชุดเกราะอกสีแดง กับกระโปรงสีเดียวกัน เธอตบมือเบาๆ พร้อมหัวเราะออกเบาๆ เธอเอ่ยชมผมว่าเก่งมากที่เข้ามาถึงที่นี้ได้ พวกริสต่างเรียกอาวุธขึ้นมาทันทีเช่นเดียวกับผม อิคิกน่าบอกให้พวกเราวางอาวุธลงเพราะเธอไม่ได้คิดร้ายกับผม และถึงเธอจะคิดร้ายกับผมจริง คิดว่าจะสู้เธอได้เหรอ ก็แน่นอนละ อิคิกน่าเป็นมอนสเตอร์ที่มีพลังเวทมนต์มหาศาลมากผมเองก็ไม่คิดว่าจะชนะเธอได้เลย แต่ถ้าเธอคิดร้ายกับพวกริสผมก็พร้อมสู้ตาย ทำเอาอิคิกน่าหัวเราะออกมาทันที เธอบอกสมแล้วที่ท่านลิลิสยอมรับ ทำเอาผมตกใจเหมือนกัน เธอบอกว่าเธอรู้จักกับลิลิสมานานแล้ว และลิลิสก็บอกเรื่องของผมให้เธอฟังด้วย อิคิกน่าพูดแล้วก็เลื่อยมารอบตัวผมบอกผมว่าใบหน้าผมน่ารักดี เธอชอบและผมก็ฝ่าอันตรายมาถึงนี้ได้ แล้วหันไปหาพวกริสบอกว่าเธอขอผมเป็นสามีของเธอได้ไหม ทำเอาพวกผมชะงัก ฮะๆ ก็เล่นขอหน้าด้านๆ นี้น่าจะไม่ให้ชะงักได้ไง ผมพยายามจะปฏิเสธแต่ไม่ว่าผมจะทำยังไงอิคิกน่าก็หาเหตุผลมาโน้มน้าวทำเอาผมกับริสเถียงไม่ออกเลย ( ความจริงพวกริสไม่ค่อยจะเถียงด้วยซ้ำ เหมือนพวกเธอจะสนุกมากกว่า ) ให้ตายเถอะ ริซาสแมน ไนย์แมร์ มนุษย์หมาป่า มังกร ซีบิชอฟ เอลฟ์ ซิลฟ์ โนม และก็อิคิกน่า นี้ยังไม่รวมอุนดีนกับอิกนิส ที่ผมต้องทำสัญญาก่อนไปแดนปีศาจอีก อ้า ถ้าทางผมคงได้กลายเป็นอิกคิวบัสเต็มตัวก่อนไปถึงแดนปีศาจแหงๆ หลังจากที่อิคิกน่ารวมเดินทางไปกับผม พวกเราก็กลับมาถึงเมืองหลวงทางใต้ในช่วงค่ำของวัน โดนมีอิคิกน่านำทางในเขาวงกตให้ถึงทางออก พวกชาวเมืองดูดีใจกันมากที่ผมกลับออกมาได้อย่างปลอดภัย อิคิกน่าที่แปลงร่างเป็นมนุษย์บอกผมว่าเป็นเรื่องปกติเพราะไม่มีใครเข้าไปข้างในแล้วยังรอดกลับออกมาได้ปลอดภัยแบบผมรับรองว่าผมดังแน่ๆ แต่ผมกับไม่คิดแบบนั้นนะ พวกเราเลยไปพักกันในโรงแรมกันทันทีและตัดสินใจจะออกเดินทางในวันพรุ่งแต่เช้า ขอให้พรุ่งนี้ผมออกจากเมืองได้อย่างปลอดภัยทีเถอะ
วันนี้ผมฝันเห็นลิลิสอีกครับ หลังจากที่ผมไม่ได้ฝันเห็นเธอมานาน พอเธอเห็นผมเธอก็ถามผมว่าผมมีอะไรไม่สบายใจอย่างนั้นเหรอ ผมตกใจเหมือนกันว่าทำไมเธอถึงรู้เธอบอกผมว่าหน้าผมมันฟ้อง ผมเลยเล่าเรืองที่ผมสงสัยให้ฟัง ลิลิสก็หัวเราะออกมาทันที ทำเอาผมงงไปเหมือนกัน ลิลิสบอกผมว่า ผมนี้ดวงสมพงษ์พวกมอนสเตอร์อย่างพวกเธอจริงๆ ทำเอาผมงงไปใหญ่ เธอบอกผมว่าถ้าไปจนสุดทางก็จะรู้เอง หลังจากนั้นพวกเราก็ได้คุยกันเล็กน้อย เธอถามผมว่าผมจะมาแดนปีศาจไหม ผมบอกว่าอาจจะไปเพราะมีมอนสเตอร์หลายคนที่เจอได้แต่ในแดนปีศาจเท่านั้น ลิลิสบอกว่าถ้ามาก็ขอให้ผมมาที่ปราสาทจอมมารด้วย ท่านแม่ของเธออยากพบผม ความจริงผมอยากจะหลีกเลียงปราสาทจอมมารนะ แต่ว่าไปพบท่านจอมมารคนปัจจุบันซักครั้งก็คงไม่เลวเท่าไหร่เลยตอบไปว่าถ้ามีโอกาสจะไป ลิลิสเลยยิ้มตอบ บอกผมว่าจะรอ ก่อนที่ผมจะตื่น จะรองั้นเหรอ ผมยังไม่รู้เลยว่าต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนกว่าผมจะไปที่แดนปีศาจได้ เอาเถอะตอนนี้ก็ไม่ใช่มนุษย์ร้อยเปอร์เซ็นต์ไปแล้วนี้น่า
พวกเราเดินทางกันต่อในวันรุ่งขึ้น พวกเราเดินทางลึกเข้าไปเลยๆ โดนที่ไม่มีมอนสเตอร์มาโจมตีเราระหว่างทางเลย นั้นทำให้พวกเรายิ่งต้องระวังตัว เพราะผมรู้ดีว่าแบบนี้มันเหมือนความสงบก่อนเกิดพายุ และก็เป็นความจริง ผมเดินได้ซักพักพวกเราก็โดนโจมตีจากไมโนทอรัส ไมโนทอรัสเป็นหญิงสาวผมเทา ดวงตาคมสีน้ำเงิน ทีมีร่างกายช่วงล่างเป็นขาของวัวกระทิงยืนสองขาขนสีน้ำตาล หางสีเดียวกัน และมีเขาวัวกระทิงสีขาว ในมือถือขวานขนาดใหญ่ที่ใช้พังกำแพงมาหาพวกผม เรี่ยวแรงมหาศาลจริงๆ เธอถามผมว่ามาทำอะไรที่นี้ ผมเลยบอกสาเหตุที่ผมเข้ามาภายในเข้าวงกตแห่งนี้ ไมโนทอรัสก็บอกว่าไม่จะสาเหตุอะไร แต่ตอนนี้เธอกำลังเซ็งที่ไม่มีมนุษย์มาถึงนี้เลย ขอผมเป็นที่ระบายอารมณ์หน่อยแล้วก็เข้าจู่โจมพวกเราทันที ไมโนทอรัสสมแล้วที่เป็นมอนสเตอร์ที่จัดว่าอันตรายจริงๆ แรงมหาศาลขนาดใช้ขวานทำลายกำแพงได้ง่ายๆ แบบนั้น ดีที่ผมมีพวกริสช่วยกับอุบายนิดหน่อย ผมเลยสามารถล้มไมโนทอรัสคนนั้นได้ง่ายๆ แต่ก็ทำให้กำแพงพังเป็นแถบๆ หลังจากไมโนทอรัสสลบไปแล้ว พวกเราก็รีบหนีทันทีเพราะไม่รู้ว่าเสียงการต่อสู้เมือกี่จะเรียกอะไรมาหรือเปล่า หลังจากที่พวกเราเดินทางอยู่ไม่นาน ซิลฟ์ก็บอกว่าเธอจับพลังของโนมได้ ก่อนที่เธอจะพาเราไปยังที่อยู่ของโนม โนมเป็นหญิงสาวผมสั้นสีน้ำตาลเปลือกไม้ มีเถาวัลย์และเมล็ดสีเขียวประดับอยู่ ดวงตาสีเขียวดูเย็นชา ผิวสีน้ำตาลคล้ำ เธอมีแขนท่อนล่างดินรูปมือขาดใหญ่เช่นเดียวกับขาท่อนล่างของเธอ ซิลฟ์ดูดีใจมากที่พบลอยมาพูดคุยกับเธอ ทำให้โนมหันมาสนใจอย่างช้าๆ แล้วหันมาสนใจพวกเราดูเธอจะแปลกใจพวกเรานิดหน่อยละมั้ง ซิลฟ์เล่าความต้องการของผมที่ต้องการขอยืมพลังของเธอ โนมมองผมอย่างสงสัย ก่อนที่เธอจะเข้ามากอดผม ทำเอาผมงงไปพักใหญ่ๆ ซิลฟ์บอกผมว่าโนมยอมช่วยผมแล้วเพราะเธอชอบผม ทำเอาผมงงไปเลย แต่ผมบอกกับเธอว่าเรื่องของมอบพลังแห่งธาตุดินเอาไว้ที่หลังก่อน เพราะผมต้องทำตามสัญญากับดราโกน่า โนมพยักหน้ารับก่อนที่เธอจะสลายหายเข้าไปในร่างผมเหมือนกันซิลฟ์ แล้วพวกเราจึงเดินทางสำรวจกันต่อ ผมเดินทางลึกเข้าไปในเขาวงกตมากขึ้น พวกเราพบ:Xบสมบัติและมิมิคตลอดทาง รวมถึงกับดักที่รุนแรงขึ้นทุกที แต่นั้นทำให้ผมแปลกใจเพราะตลอดทางที่ผมมา ผมยังไม่เจอเลเมียเลยแม้แต่คนเดียว แต่พอผมเข้าไปจนถึงส่วนลึกสุดของเขาวงกตผมถึงได้เข้าใจ ทำไมลิลิสถึงหัวเราะผม ทำไมสมบัติถึงได้เยอะแบบนี้ และทำไมผมถึงไม่เห็นเลเมียเลย เพราะที่นี้ไม่มีเลเมีย แต่ที่นี้มีอิคิกน่าอยู่ ทำไมผมถึงไม่สังเกตนะ ใช้ข่าวลือเรืองสมบัติมาล่อให้พวกผู้ชายเข้ามาสำรวจเป็นวิธีของอิคิกน่านี้นา อิคิกน่าเป็นหญิงสาวผมสีเขียวยาวถึงสะโพก ดวงตาคมสีเหลืองเหมือนดวงตาของงู ผิวสีม่วงมีท่อนร่างเป็นหางของงูเกล็ดสีเขียวขนาดใหญ่ สวมชุดเกราะอกสีแดง กับกระโปรงสีเดียวกัน เธอตบมือเบาๆ พร้อมหัวเราะออกเบาๆ เธอเอ่ยชมผมว่าเก่งมากที่เข้ามาถึงที่นี้ได้ พวกริสต่างเรียกอาวุธขึ้นมาทันทีเช่นเดียวกับผม อิคิกน่าบอกให้พวกเราวางอาวุธลงเพราะเธอไม่ได้คิดร้ายกับผม และถึงเธอจะคิดร้ายกับผมจริง คิดว่าจะสู้เธอได้เหรอ ก็แน่นอนละ อิคิกน่าเป็นมอนสเตอร์ที่มีพลังเวทมนต์มหาศาลมากผมเองก็ไม่คิดว่าจะชนะเธอได้เลย แต่ถ้าเธอคิดร้ายกับพวกริสผมก็พร้อมสู้ตาย ทำเอาอิคิกน่าหัวเราะออกมาทันที เธอบอกสมแล้วที่ท่านลิลิสยอมรับ ทำเอาผมตกใจเหมือนกัน เธอบอกว่าเธอรู้จักกับลิลิสมานานแล้ว และลิลิสก็บอกเรื่องของผมให้เธอฟังด้วย อิคิกน่าพูดแล้วก็เลื่อยมารอบตัวผมบอกผมว่าใบหน้าผมน่ารักดี เธอชอบและผมก็ฝ่าอันตรายมาถึงนี้ได้ แล้วหันไปหาพวกริสบอกว่าเธอขอผมเป็นสามีของเธอได้ไหม ทำเอาพวกผมชะงัก ฮะๆ ก็เล่นขอหน้าด้านๆ นี้น่าจะไม่ให้ชะงักได้ไง ผมพยายามจะปฏิเสธแต่ไม่ว่าผมจะทำยังไงอิคิกน่าก็หาเหตุผลมาโน้มน้าวทำเอาผมกับริสเถียงไม่ออกเลย ( ความจริงพวกริสไม่ค่อยจะเถียงด้วยซ้ำ เหมือนพวกเธอจะสนุกมากกว่า ) ให้ตายเถอะ ริซาสแมน ไนย์แมร์ มนุษย์หมาป่า มังกร ซีบิชอฟ เอลฟ์ ซิลฟ์ โนม และก็อิคิกน่า นี้ยังไม่รวมอุนดีนกับอิกนิส ที่ผมต้องทำสัญญาก่อนไปแดนปีศาจอีก อ้า ถ้าทางผมคงได้กลายเป็นอิกคิวบัสเต็มตัวก่อนไปถึงแดนปีศาจแหงๆ หลังจากที่อิคิกน่ารวมเดินทางไปกับผม พวกเราก็กลับมาถึงเมืองหลวงทางใต้ในช่วงค่ำของวัน โดนมีอิคิกน่านำทางในเขาวงกตให้ถึงทางออก พวกชาวเมืองดูดีใจกันมากที่ผมกลับออกมาได้อย่างปลอดภัย อิคิกน่าที่แปลงร่างเป็นมนุษย์บอกผมว่าเป็นเรื่องปกติเพราะไม่มีใครเข้าไปข้างในแล้วยังรอดกลับออกมาได้ปลอดภัยแบบผมรับรองว่าผมดังแน่ๆ แต่ผมกับไม่คิดแบบนั้นนะ พวกเราเลยไปพักกันในโรงแรมกันทันทีและตัดสินใจจะออกเดินทางในวันพรุ่งแต่เช้า ขอให้พรุ่งนี้ผมออกจากเมืองได้อย่างปลอดภัยทีเถอะ
(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 44
