ในที่สุดก็เสร็จสักทีตอน16หลังจากที่อู้มาสองวัน555+
มีโลโก้แล้วจ้าเย้ๆ!!
แถมหน่อยรายการบั้นทอนปัญญาที่เอาไว้ดูเสริมความรู้
มีโลโก้แล้วจ้าเย้ๆ!!
Chapter 16:Power And Responsibility
“จำไว้หากอยู่ในทะเลทรายพลังเจ้าจะไร้ขีดจำกัด”
ในฝันผมได้ยินเสียงมันเป็นเสียงของอารอนแล้วผมก็เห็นกองทหารพร้อมกับธงที่ผมเคยเห็นที่ไหนสักแห่งมาก่อนจากนั้นผมก็เห็นวิหารถูกเผาอยู่เบื้องหลังต่อมาก็มีลูกธนูมากมายถูกยิงมาหาผม
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นแล้วพยายามตั้งสติผมมองไปรอบๆก็พบว่าผมอยู่ให้ห้องนอนที่ตกแต่งอย่างหรูหราในแบบอิยีปต์แล้วผมก็เหลือบมาเห็นทริชนอนอยู่ข้างๆผมจากนั้นผมก็เริ่มตรวจดูตัวเอง
ชุดกับของทุกอย่างยังอยู่ครบแต่ว่าแขนซ้ายของผมถูกพันไว้ด้วยผ้าอย่างแน่นหนา
“อรุณสวัสดิ์คะ ท่านฟาโรห์”ผมหันไปหาเสียงนั้นแล้วก็เห็นนาซัสเดินเข้ามา
“เอ่อ...นี่ผมอยู่ในเมืองเหรอ?”
“ไม่ใช่หรอกคะ ท่านยังอยู่ในแอมเชียร์อยู่เลย”
“แต่ว่าทำไมมันถึงได้ดูใหม่แบบนี้ละตอนที่ผมมามันยังเป็นแค่ซากวิหารอยู่เลย”
“เพราะท่านยังไงละคะแต่ว่าตอนนี้ข้าอยากให้ท่านดูอะไรบางอย่างก่อน”
นาซัสลากผมขึ้นจากเตียงแล้วออกไปที่ระเบียงสิ่งที่ผมเห็นทำใจผมถึงกับตะลึง
“พลังของท่านช่างมหาศาลจริงๆ”
ที่นี่ได้กลายเป็นโอเอซิสที่อุดมสมบูรณ์และผมก็อยู่ในวิหารตรงใจกลางของมัน
“นี่...มัน...เป็นไปได้ยังไง...ตอนผมมามันยังแห้งแล้งอยู่เลย”
“ที่นี่นะมีการเชื่อมต่อกับท่านอยู่ยิ่งท่านมีพลังมากที่นี่ก็จะยิ่งกว้างใหญ่และอุดมสมบูรณ์”
“แต่พลังนี่เป็นของอารอนนะ ทำไมตอนที่เขายังอยู่มันถึงไม่เป็นแบบนี้ละ”
“เพราะว่าท่านพ่อน่ะแก่มากแล้วและร่างกายก็เสื่อมโทรมทำให้ไม่สามารถปล่อยพลังออกมาได้มากจึงทำให้ที่นี่แห้งแล้งแบบนั้น”
นาซัสทำให้ผมนึกได้ว่าพ่อของเธออารอนต้องตายเพราะผม
“เอ่อ...ผมเสียใจด้วยนะเรื่องพ่อของเธอนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกคะ ท่านพ่อได้เลือกแล้ว”
“แต่ว่าทำไมเขาเลือกผมทั้งๆที่ผมเห็นว่าน่าจะมีคนที่เก่งกว่าผมเข้าก่อนหน้านี้เพราะว่าหอกนั้นที่ผมใช้แทงอารอนมันถูกตกแต่งอย่างสวยงามน่าเป็นของอัศวินที่เก่งอยู่นะ”
“เพราะว่าท่านแตกต่างยังไงละคะ”
“แล้วผมแตกต่างยังไงละ”
“ก็ท่านสามารถผ่านประตูเข้าไปได้โดยที่ไม่ได้ทำร้ายใครแถมท่านยังชนะข้าโดยที่ท่านไม่ได้ใช้ความรุนแรงเลยท่านพ่อก็เลยคิดว่าท่านเป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุดที่จะได้พลังนี้”
“ที่จริงเขาน่าจะให้พลังนี่กับเธอเพราะลูกสาวเขานี่”
“ไม่ได้หรอกคะ เพราะถึงข้าจะเป็นลูกสาวแต่ข้าเป็นอนุบิส ที่มีหน้าที่คอยรับใช้ฟาโรห์เท่านั้น”
“เออ...นี่ไอ้หอกรูปร่างแปลกๆที่ตรงปลายมันยิงออกไปได้เธอไปได้มาจากไหนเหรอ”
ผมพยายามที่จะถามเรื่องRPGที่อยู่ในห้องสมบัติของอารอนโดยพยายามพูดให้นาซัสเขาใจ
“ถ้าท่านหมายถึงRPGละก็ข้าเก็บได้จากพวกคนที่แต่งตัวคล้ายๆท่าน”
“แล้วนี้เธอรู้จักชื่อมันได้ยังไง”
“ข้าได้ยินพวกนั้นพูดกันตอนจะเอามันออกมาใช้แต่ไม่ทันได้ใช้ข้าก็ฆ่าพวกมันจนหมด”
“งั้นเหรอ...ก็ไม่มีอะไรแล้วละเธอไปได้แล้วเออ...แล้วอย่าเรียกผมว่าฟาโรห์เลยมันฟังดูห่างเหินกันเกินไปเรียกผมว่าฟุกเถอะ”
“ค่ะ งั้นข้าขอตัวก่อนนะคะท่านฟุก”แล้วเธอก็เดินออกไปจากห้อง
ผมคิดเรื่องคนที่นาซัสพูดถึงพวกนั้นคงจะเป็นพวกที่กวินทดลองส่งมาแล้วก็เป็นเหมือนผมคือโดนมาตกในทะเลทรายแล้วก็เจอกันที่นี่เข้าจากที่นาซัสพูดพวกนั้นคงจะเป็นทหารหรือไม่ก็ผู้ก่อการร้ายละมั๊ง
ผมก็เดินเข้าห้องมา
“ดูเจ้าท่าทางสดชื่นดีนี่ทั้งๆที่เพิ่งโดนอัดเละมาแท้ๆ”ทริสนั่งรอผมอยู่บนเตียง
“อ่าว...เธอตื่นแล้วเหรอเออแล้วนี่เธอรู้เรื่องที่เกิดขึ้นรึยัง”
“ยัยหมาบ้านั้นเล่าให้ข้าฟังหมดแล้วเป็นไงบ้างละของเล่นใหม่ของเจ้านะ”
“ก็น่ารักดีนะ แต่ว่านี่เธอโกรธชั้นเรื่องอะไรเนี่ย”
“ข้าไม่ได้โกรธซะหน่อย”
“เธอโกรธชั้นอยู่แน่ๆ”
“ก็บอกว่าไม่ได้โกรธ”แล้วทริชก็กระโดดออกไปทางหน้าต่าง
ผมได้แต่ยืนงงว่าเธอโกรธผมเรื่องอะไร
ผมกลับมานั่งที่เตียงแล้วก็ลองแกะผ้าพันที่พันมือผมออกดูก็พบว่าแขนซ้ายของผมมีรอยสักเป็นอักขระโบราณตั้งแต่ไหลมาจนถึงหลังมือและที่หลังมือก็เป็นสัญลักษณ์เหมือนพระอาทิตย์
“เอ่อ...นาซัส เธออยู่แถวนี้รึเปล่ามานี่หน่อยสิ”ผมเรียกนาซัสมาเพื่อที่จะถามเรื่องรอยสักที่มือ
“คะท่านฟุก มีอะไรเหรอ”นาซัสเดินเข้ามาในห้อง
“คือ...ลายสักนี่นะ มันคืออะไรเหรอ”
“มันเป็นอักขระแห่งพลังที่เป็นหลักฐานแสดงถึงพลังอำนาจของท่านไงละคะท่านพ่อของข้าก็มีเหมือนกัน”
“แล้วมันจะมีผลกระทบอะไรรึเปล่าผมเห็นอารอนใส่ปลอกแขนปิดมันเอาไว้นี่”
“ก็ไม่น่าจะมีนะคะเพราะท่านพ่อเองก็ไม่เคยเป็นอะไรข้าเองก็ไม่ค่อยรู้สักเท่าไหร่เพราะว่าท่านพ่อไม่ค่อยจะพูดถึงนะคะ”
“อืมงั้นก็แค่นี้ก่อนนะเธอไปก่อนเถอะเดี๋ยวผมจะอาบน้ำสักหน่อย”
ผมเดินลงมาด้านล่างเพื่อที่จะไปยังห้องอาบน้ำระหว่างทางผมได้เห็นพวกมัมมี่ช่วยกันทำความสะอาดและดูแลบริเวณต่างๆของวิหารพอผมเดินผ่านพวกเธอต่างก็เข้ามาคำนับผมกันตลอดทางถึงจะดูยังไงๆอยู่แต่ผมก็รู้สึกว่าที่นี่กลับมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง
ผมเดินมาถึงห้องอาบน้ำพอเข้าไปด้านก็เห็นว่าข้างในนั้นกว้างมาก มีสระน้ำขนาดใหญ่และตกแต่งซะอย่างหรูเลย
ทำเอาผมลืมไปเลยว่าผมอยู่ในทะเลทรายผมถอดชุดออกแล้วก็ลงไปแช่น้ำเย็นๆ
ขณะที่แช่น้ำอยู่ผมลองมานึกดูนี่ผมไม่ได้อาบน้ำมาเป็นอาทิตย์แล้วทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองนี่โคตรซกมกเลยวะ
ผมแช่อยู่ซักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนมีใครเดินเข้ามาผมจึงรีบดำน้ำหลบที่จริงผมก็ไม่รู้ว่าจะหลบไปทำไมแต่ผมเคยเห็นในอนิเมะเค้าทำกันเลยอยากลองมั้ง
“นานเหมือนกันเนอะโนร่า ที่ไม่ได้อาบน้ำแบบนี้นะ”
“อืม...”
พอพวกนั้นเดินลงสระมาผมก็ได้รู้ว่าพวกนั้นคือแฝดผู้พิทักษ์ที่ผมเคยลวนลามไปครั้งนึงก่อนหน้านี้พวกนั้นก็มาอาบน้ำเหมือนกันเหรอ
แต่แว้ตอนนี้ผมกลั้นหายใจต่อไปไม่ได้แล้วต้องรีบขึ้นไม่งั้นได้ตายแน่แต่ถ้าพวกนั้นเห็นล่ะ คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้งก็เราเป็นฟาโรห์พวกนั้นไม่ว่าอะไรอยู่แล้วผมรีบลุกขึ้นจากใต้น้ำอย่างเร็วเพื่อมาหายใจ
“ฮ้า~~~เกือบตายแล้วสิกรูไม่น่าทำอะไรแปลกๆเลยเอ๊ะ นี่ขาใครเนี่ย?”รู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังขี่คอผมอยู่พอหันขึ้นไปดูก็ปรากฏว่าเป็นผู้พิทักษ์สีขาว
“อ่าว..ไง หวัดดีมาอาบน้ำเหมือนกันเหรอ”ตอนนี้เธอหน้าแดงมากๆแล้วก็น๊อกคาหัวผมไปเลย
ผมเอาตัวเธอลงมากจากนั้นก็ส่งให้ผู้พิทักษ์สีดำซึ่งดูเหมือนจะเป็นคนพี่
“งั้นก็...อาบน้ำให้สบายนะชั้นไปก่อนละ”ผมรีบลุกออกจากสระอย่างไว
“เดี๋ยวสิ! ทำไมท่านชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อยเลย”คนพี่พูดกับผม
“เรื่องอะไรเหรอ”
“ก็ท่านชอบทำให้เราอยากแล้วก็หนีไปท่านนี้มันไร้ความรับผิดชอบจริงๆ”
เอ๊ะ...ทั้งๆที่ผมไม่ได้ผิดแต่ทำไมผมถึงรู้สึกผิดขึ้นมาวะแต่ว่าก่อนหน้านี้ผมกลัวจะกลายเป็นอินคิวบัสก็เลยไม่ได้ทำอะไรทั้งๆผมเองก็หื่นเต็มที่แล้วเหมือนกันแต่ตอนนี้ผมกลายเป้นอินคิวบัสไปแล้วเบิ้ลทีเดียวสองคงจะไม่เป็นไร
“พูดงี้หยามกันนี่ ก็ได้เดี๋ยวพ่อจะเล่นให้เดินถางขาซักเดือน”
แล้วก็เริ่มพิธีการโดยเริ่มจากคนพี่ก่อนและก็ต่อด้วยคนน้องจากนั้นก็ปิดท้ายด้วย3P.
ขณะที่*censor*กันอยู่ผมได้ถามชื่อพวกเธอดูแล้วก็รู้ว่าคนพี่ชื่อเรเน็กส่วนคนน้องชื่อโนร่า
หลังจากที่*censor*ไปสามรอบดันกลายเป็นว่าผมกลับเหนื่อยซะเองยัยพวกนี้นี่ไม่รู้จักพอจริงๆสามรอบแล้วยังจะขอต่ออีก
“เอ่อ...ชั้นว่าพอแค่นี้เถอะชั้นรู้สึกเหนื่อยแล้ว”
“แต่ท่านฟาโรห์...ข้ากับโนร่ายังไม่เหนื่อยเลยขออีกสักรอบเถอะนะคะ...”เรเน็กเข้ามากอดแขนผมแล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“ไม่เอาหรอกเดี๋ยวชั้นก็แห้งตายกันพอดี”ผมพยายามปฏิเสธแต่ว่าโนร่าก็เข้ามากอดผมแล้วก็ส่งสายตาอ้อนมาอีกทำให้ผมอดใจไม่ไหว
“เฮ้อ~~ก็ได้เดี๋ยวจะให้เป็นรอบสุดท้ายแล้ว”
หลังจากที่ผมจัดไปอีกดอกผมก็ขึ้นจากสระแล้วก็ไปกินข้าวเที่ยงที่ห้องทานอาหาร
เมื่อไปถึงผมก็เห็นทริชนั่งอยู่ก่อนแล้วพออาหารมาเสริฟผมก็จัดการฟาดซะเรียบโต๊ะเพราะเมื่อกี้มันใช้พลังงานเยอะโคตรๆพอกินเสร็จทริชก็เดินออกไปด้วยท่าทางแปลกๆผมจึงเดินตามออกไปเธอเดินตรงเข้าไปในป่าผมจึงพยายามตามไปแต่ก็คลาดกันผมจึงถอดใจแล้วเดินกลับ
เมื่อผมหันมาก็เห็นทริชยืนอยู่ตรงหน้าแล้วเธอก็จับผมกดกับพื้น
“เฮ้ นี่เธอจะทำอะไรเนี่ย”
“ฟุกข้าขอถามอะไรเจ้าอย่างสิ”
“อะไรเหรอ”
“เจ้า...ยังชอบข้าอยู่รึเปล่า”
“ชอบสิ ทำไมเธอถามแบบนั้นละ”
“ก็ข้าเห็นเวลาที่เจ้าคุยกับยัยหมาบ้านั่นเจ้าดูมีความสุขนี่”ทริชเริ่มพูดอะไรแปลกๆผมเลยคิดว่าเป็นเพราะเธอคงน้อยใจที่ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้สนใจเธอสักเท่าไหร่ผมเลยตัดสินใจ
จูบเธอจากนั้นก็พูดว่า
“ทริช...ชั้นรักเธอนะ และจะรักตลอดไป”ทริชหน้าแดงหน่อยๆแต่ว่าไม่ได้ตอบอะไรแล้วก็กระโดดหนีไปผมกลับมาที่วิหารแล้วก็ขึ้นไปที่ห้องเพื่อนอนกลางวัน
ผมตื่นขึ้นมาตอนกลางดึกเพราะว่าแขนขวาของผมชาไปหมดผมหันไปดูว่าเป็นเพราะอะไรแล้วก็เห็นว่านาซัสนอนหนุนแขนของผมอยู่ผมจึงได้ปลุกเธอขึ้นมา
“นี่นาซัส”
“หืม...มีอะไรเหรอคะท่านฟุก”
“เอ่อ...ทำไมเธอถึงมานอนอยู่ตรงนี้ละ”
“ก็ข้าเคยนอนกับท่านพ่อตรงนี้ตลอด เตียงนี่ก็เลยเป็นของข้าด้วย”
“อ๋องั้นเหรอ งั้นก็นอนให้สบายนะ”แต่ว่าผมก็รู้สึกว่ามีอะไรโดนหลังผมจึงหันไปดู
“ทริช...นี่เธอก็นอนอยู่นี่ด้วยเหรอ”
“ทำไมข้านอนเตียงเดียวกับเจ้าไม่ได้รึไง”
“เอ่อ...ได้สิทำไมจะไม่ได้ละ”
“ไม่ได้หรอกคะ!! ทำไมยัยแมลงนั้นต้องมานอนเตียงเดียวกับเราด้วย”
“ก็เพราะฟุกเป็นของข้ายังไงละ ยัยหมาบ้า”
“ท่านฟุกเป็นของข้าต่างหากละ ยัยแมลง”
“เอ่อ...ใจร่มๆก่อนเถอะโยม อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลย”ผมพยายามห้ามแต่ก็เหมือนเคยไม่มีใครฟังกรูเลย
“ฟุกเจ้าจะเลือกข้าใช่มั๊ย”
“ท่านฟุกจะเลือกข้าต่างหาก ใช่มั๊ยคะท่าน”
ทั้งสองคนหันมาถามผมแล้วผมจะตอบยังไงละทีนี้
“เอ่อ...ที่จริงพวกเธอก็น่ารักกันทั้งคู่จะให้เลือกคนใดคนนึงมันก็....”
“งั้นข้าจะทำให้ท่านรู้ว่าข้าน่ารักกว่ายัยแมลงนั่น”แล้วนาซัสก็เริ่มถอดเสื้อผ้า
“อย่ามาชุบมือเปิบไปง่ายๆสิ ยัยหมาบ้า”จากนั้นทริชก็เริ่มถอดด้วยอีกคน
แล้วคืนนั้นผมก็โดน*censor*จนปางตายอีกรอบ.....
Chapter 16: END
หลังจากที่สนุกกันมาพอแล้วตอนหน้าจะเริ่มเครียดกันอีกครั้งนะครับเตรียมใจไว้ได้เลย
แถมหน่อยรายการบั้นทอนปัญญาที่เอาไว้ดูเสริมความรู้
http://www.youtube.com/watch?v=N3BXDIPrkkI&feature=g-all-u
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DarkSlayer เมื่อ 2012-7-14 08:35
[Gray Wolf Legend] Chapter-16
ชิยาโมโตะยังไม่เคยโดนขนาดนี้เลย
