ตอนนี้จะเป็นการวางแผนและจัดเตรียมสถานที่สำหรับการบุกในตอนหน้า
เชิญชมได้เลยครับ
เชิญชมได้เลยครับ
Special Chapter 2: Setup
หลังจากที่ผมได้ไปดูสถานการณ์ในเมืองมาแล้วผมก็ได้กลับมาที่ถ้ำเพื่อวางแผนหลังจากที่ใช้เวลาไปสักพักผมก็คิดแผนออกผมจึงเรียกเหล่ามอนสเตอร์มารวมกันเพื่อชี้แจงแผนให้พวกเธอฟัง
“ทุกคนมากันครบแล้วนะเอาละผมจะอธิบายแผนให้ฟัง ขั้นแรกผมต้องการเรือ วูฟเฟร่า วารูน่าพวกเธอสองคนไปกับผมเราจะไปขโมยเรือมาจากอ่าวแล้วก็มารับพวกเราที่เหลือตรงชายฝั่งนอกเมืองหลังจากที่ได้เรือมาแล้วผมจะอธิบายแผนขั้นที่สองให้ฟัง”
“แล้วเจ้าจะเอาเรือมาทำไมขืนหนีไปด้วยเรือยังไงเราก็โดนกองเรือของพวกมันไล่กวดแล้วก็โดนยิงทิ้งกลางทะเลอยู่ดี”ดาโกน่าค้านขึ้นมา
“เธอพูดก็ถูกถ้าพวกมันรู้เราโดนเล่นแน่แต่ว่าแผนของผมคือเราจะหนีโดยที่ไม่ให้พวกมันรู้”
“แล้วเจ้าจะทำยังไงละ”
“ก็ผมบอกไปแล้วว่าผมมีแผน”
พอตกค่ำผมกับวูฟเฟร่าเดินเลียบชายหาดไปส่วนวารูน่าผมให้เธอว่ายน้ำไปสังเกตการณ์ดูก่อนและรู้สึกว่าตอนนี้ในเมืองจะจัดงานฉลองอะไรสักอย่างอยู่ผมกับวูฟเฟร่าได้ลอบเข้ามาในอ่าวได้สำเร็จแต่กว่าจะเข้ามาได้นี่เล่นเอาเหนื่อยเลยเพราะมีไอ้พวกทหารเฝ้าอยู่เต็มไปหมดพอเข้ามาแล้วผมก็ไปสมทบกับวารูน่าที่ตรอกใกล้กับอ่าว
“เจอเรือลำไหนถูกใจบ้างละ วารูน่า”
“ข้าได้เลือกเอาไว้สามลำลำแรกเป็นเรือประมงธรรมดาไร้การป้องกันแต่มีคนนอนเฝ้าอยู่คนนึง ลำที่สองเป็นเรือสินค้าขนาดใหญ่มีทหารเฝ้าอยู่4 คน ส่วนลำสุดท้ายเป็นเรือรบขนาดกลางที่มีอาวุธเต็มอัตรา แล้วก็มีทหารเฝ้าอยู่ 18คน”
“เรือรบก็น่าสนอยู่แต่มันเตะตาเกินไปเรือสินค้าเหรอใหญ่ไปเราควบคุมมันไม่ได้หรอก ลำที่โดนที่สุดก็เรือประมงนั้นแหละขนาดพอดีแถมไม่ค่อยเป็นที่สังเกตด้วย”
พอเลือกได้แล้วผมก็สั่งให้วารูน่าอ้อมไปด้านข้างเรือจากนั้นก็สิ่งเสียงล่อเจ้าของเรือให้ออกมาดูเพื่อเปิดโอกาสให้ผมที่ซุ่มอยู่อีกจุดนึงยิงเขาด้วยปืนพกเก็บเสียงที่เพิ่งจะได้กระสุนมาเพิ่มจากพวกหน่วยSpecnazที่ตายอยู่ในวิหารพอผมยิงเจ้าของเรือจนตายแล้ว ร่างของเขาก็ตกลงไปหาวารูน่าที่ค่อยรับอยู่จากนั้นก็พาลงไปใต้น้ำแบบไม่มีเสียงพอเก็บเจ้าของเรือเสร็จผมสั่งก็ให้วารูน่ากับวูฟเฟร่าลอบนำเรือออกไปจากอ่าวแล้วก็ไปจอดไว้ที่ชายฝั่งใกล้ๆกับถ้ำส่วนผมจะแยกเข้าไปในเมืองอีกรอบ
“ฟุกเจ้าจะไปไหน”วารูน่าถามผม
“ผมจะไปขโมยแผนผังของเมืองมาจากจวนเจ้าเมืองนะ”แล้วผมก็แยกออกไป
ผมแอบย่องเข้าไปในตัวเมืองโดยการลัดเลาะไปตามซอยต่างๆในที่สุดผมก็มาถึงจวนของเจ้าเมืองแต่ผมยังไม่เข้าไป เพราะผมต้องการสังเกตการณ์เคลื่อนไหวของทหารก่อนผมปีนขึ้นไปบนหลังคาของบ้านคนแถวนั้นแล้วก็นั่งดู ผ่านไปครึ่งชั่วโมงตอนนี้ผมรู้ว่ามีทหารอยู่สามกลุ่มกลุ่มละสองคน เฝ้าอยู่รอบจวนและทุกสิบนาทีพวกมันจะเดินวนไปแทนที่อีกกลุ่มนึง
แล้วผมก็กะเวลาเอาไว้จากนั้นก็ลงไปรอที่ริมกำแพงพอพวกทหารเดินมาเปลี่ยนที่ผมก็ปืนข้ามกำแพงไปลงด้านในผมย่องผ่านพุ่งไม้เข้าไปด้านหลังพวกมันแล้วก็ออกไป ล็อกคอทหารคนนึงพร้อมกับดูดความชื้นและก็ยิงอีกคนนึงด้วยปืนพกเก็บเสียง
พอเสร็จผมก็จัดการดูดความชื้นออกจากศพของอีกคนนึงแล้วก็นำชุดเกราะของพวกมันไปซ่อนที่จริงผมอยากจะใส่ชุดเกราะพวกมันแล้วลอบเข้าไปมากกว่าแต่ว่าชุดมันดันใหญ่เกินเลยใส่ไม่ได้
พอเคลียรพื้นที่เสร็จผมก็ปีนเข้าไปด้านในผ่านทางหน้าต่างชั้นสองแล้วผมก็ย่องไปตามทางเดินจนไปถึงห้องนอนของไอ้เจ้าเมือง ผมจึงย่องเข้าไปแล้วก็ตรงไปที่เตียงของมันเพื่อที่จะฆ่ามันซะแต่ว่าสิ่งที่ผมเห็นไม่ใช่ชายแก่อ้วนท้วนที่น่าฆ่าทิ้งแต่เป็นหญิงสาวหน้าตางดงามมีผมสีทองอ่อนกำลังหลับอย่างมีความสุขแล้วผมก็เหลือบไปเห็นรูปวาดที่อยู่ตรงหัวเตียงมันเป็นรูปของเธอยืนอยู่กับไอ้กาเร็นเท่าที่ดูเธอคงจะเป็นน้องสาวหรือไม่ก็ลูกของมัน และยังมีอีกหลายรูปที่ผนังห้องไอ้กาเร็นคงจะรักเธอมาก
ผมเล็งปืนไปที่หัวเธอและมือก็พร้อมจะเหนียวไกเพียงแค่นัดเดียวผมก็สามารถทำให้ไอ้กาเร็นมันเจ็บปวดเหมือนที่ผมโดนแต่...ผมก็ไม่ทำไม่รู้ว่าทำไมแต่ผมก็ไม่ได้ฆ่าเธอ
ผมเก็บปืนจากนั้นก็เริ่มค้นห้องผมเห็นโต๊ะทำงานอยู่ในอีกห้องนึงที่ตั้งอยู่ติดกัน พอลองไปค้นดูก็เจอพิมพ์เขียวของเมืองและระบบท่อระบายน้ำผมเลยมวนเก็บจากนั้นก็ขึ้นไปบนหลังคาแล้วโดดข้ามไปยังบ้านใกล้ๆ
จากนั้นผมก็วิ่งไปตามหลังคาแล้วก็หลบออกนอกเมืองไปผมตรงกลับมาที่ถ้ำพอถึงผมก็เห็นพวกสาวๆกำลังหลับอยู่ก็เลยพยายามย่องเข้าไปแบบเงียบๆแล้วก็ไปนั่งแถวๆมุมเพื่อคิดแผนขั้นต่อไป
คืนนั้นผมก็ไม่ได้นอนเลยแม้แต่นิดเดียวและผมก็รู้สึกเหมือนถูกมองอยู่แต่ก็ไม่ได้สนใจในตอนเช้ามืดก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้นผมเดินไปปลุกโนมซิลฟ์ อิกนิส กับอุนดินเพื่อที่จะดำเนินแผนขั้นต่อไป
“เฮ้ ตื่นๆเราต้องไปกันแล้ว”
“ไปหนาย....นี่ยังมืดอยู่เลย...”
“เลิกงัวเงียได้แล้วน่าซิลฟ์ ลุกๆ”
พอซิลฟ์ตื่นผมก็พาพวกเธอขึ้นเรือแล้วก็ไปแถวๆอ่าวจากนั้นผมก็ให้ซิลฟ์สร้างฟองอากาศครอบหัวผมแล้วก็ลงน้ำโดยให้อุนดินคอยช่วยพยุงเพราะผมว่ายน้ำไม่เป็น
แล้วผมก็ดำไปแถวท่อน้ำจากนั้นก็เข้าไปด่านในโดยที่ให้อิกนิสโนมกับอุนดินตามมาด้วยผมเดินไปตามทางที่ผมจำมาจากแผนผังแล้วก็ในที่สุดก็มาถึงจุดเหมาะที่จะใช้เป็นทางหนี
“เอาละโนม อิกนิส ต่อจากนี้เป็นหน้าที่ของพวกเธอโนมผมต้องการให้เธอพังกำแพงรอบพวกเราให้พอมีที่ว่างเป็นวงกลมแล้วก็ปิดทางระบายน้ำทั้งหมดโดยเริ่มจากด้านหลังผมแล้วก็เหลือทางที่เราเดินมาไว้ทางเดียวอิกนิสเธอต้องสร้างระเบิด”
“แต่ข้าทำไม่เป็นนะ”
“เรื่องนั้นเดี๋ยวผมสอนให้ ขั้นแรกเธอต้องสร้างลูกไฟขึ้นมาก่อน”
อิกนิสสร้างลูกไฟขึ้นมาหนึ่งลูก
“เอาละ ทีนี้ก็ทำให้มันมีขนาดเล็กลงแต่ความรุนแรงยังเท่าเดิม”
แล้วอิกนิสก็บีบอัดลูกไฟนั้นให้เล็กลงจนมีขนาดเท่าก่อนกรวด
“ความรุนแรงมันยังเท่าเดิมแน่นะ”
“แน่นอน”
“เอาละที่นี้เธอต้องใส่ลูกไฟนี่เข้าไปในรูบนเพดานโนมมานี้หน่อย”
ผมเรียกหาโนมเพื่อให้เธอมาเจาะรูบนเพดานสำหรับวางระเบิด
“เธอช่วยเจาะรูบนเพดานหน่อยเจาะรอบๆวงกลมนี่เลยนะ”
แล้วโนมก็เจาะรูจนรอบจากนั้นอิกนิสก็ใส่ลูกไฟเข้าไป
“นี่อิกนิสเธอสามารถทำให้ลูกไฟคงอยู่ในสภาพนี้ได้นานเท่าไหร่”
“ก็ได้เรื่อยๆจนกว่าเจ้าจะสั่งจุดระเบิดเลย”
“งั้นก็ดี โนมก็ปิดทางเสร็จแล้วงั้นเรากลับกันเถอะ”พอเดินมาถึงปากท่อผมก็มอบหน้าที่ให้อุนดิน
“เอาละอุนดิน หลังจากที่เธอส่งผมขึ้นบนเรือได้แล้วผมอยากให้เธอรออยู่แถวนี้แล้วก็พอถึงตอนเที่ยงให้มองท้องฟ้าเอาไว้ถ้ามีลูกไฟสีแดงลอยขึ้นบนฟ้าให้เธอสูบน้ำเข้าไปในท่อนั้นโดยให้เหลือพื้นที่ระหว่างผิวน้ำเพดานไว้สักครึ่งเมตรตกลงนะ”
“ได้เลย”
แล้วผมก็ขึ้นมาบนเรือซึ่งตอนนี้ก็เช้าพอดีผมกลับมาที่ถ้ำแล้วก็เริ่มอธิบายแผนขั้นสุดท้ายหรือแผนบุกโจมตี...
SpecialChapter 2: END
เป็นไงบ้างครับผมคิดแผนออกมาได้ดีรึเปล่า
หรือถ้าใครยังงงๆอยู่ก็รอดูตอนหน้าได้เลย
[Gray Wolf Legend] Spacial Chapter-2
