ตอนที่ 2 การเริ่มเดินทางอีกครั้ง
หลังจากที่ผมใช้เวลาไป 30 วัน กับการศึกษาร่างกายของผมเองแล้ว จึงทำให้รู้ข้อดีข้อเสียของร่างกายตอนนี้
1 ผมจะกลายร่างเป็นผู้หญิงในวันที่พระจันทร์เต็มดวงแต่พลังยังคงเดิม
2 สำคัญมากวันที่ไม่มีพระจันทร์ผมจะกลับเป็นมนุษย์ธรรมดา ซึ่งไม่มีพลังเหลืออยู่เลยจะเป็นอันตรายมาก
3 พอผมกลับมาเป็นเหมือนเดิมผมจะมีความต้องการกับมอนฯสาวและมนุษย์ผู้หญิงอย่างมาก
4 ถ้าผมไม่ได้ *Censor* กับใครวันพระจันทร์เต็มดวงผมจะหน้ามืดแบบครั้งที่แล้วอีก
(ซึ่งผมไม่อยาก Censor กับผู้ชายนะ)
(และผมจะไม่ยอมให้มันเป็นอีกครั้งด้วย
)
อืมหลักๆคือ ข้อ2 นั้นสำคัญมากเพราะมันเป็นอันตรายถึงชีวิตเลยทีเดียวกับการวิ่งหนีพวกดิออเดอร์และพวกมอนสาวๆ
พอผมตั้งหลักได้ก็รีบออกจากถ้ำกันเลยผมเดินกลับเข้ามาในเมืองจึงได้รู้ว่าผมพวกล่าค่าหัวทหารรับจ้างต้องการตัวผม
เพราะเงินรางวัลที่ไอ้ขุนนางนั่นตั้งไว้นี่เองผมเริ่มเดินทางลำบากในเมืองมากขึ้นทุกทีผมตอนนี้ไม่มีทุนในการเดินทาง
ผมต้องการเงินอย่างมากและผมก็คิดได้ว่าฆ่าไอ้พวกนี้แหละและฉกเงินพวกมันดีกว่า ผมจึงแกล้งไปปล่อยข่าว
ให้พวกมันรู้ว่าผมอยู่ข้างหลังเมืองพวกมันกรูเข้ามาทางเดินแคบๆอืมผมลืมบอกไป30วันเนี่ยผมไปลักจำวิชาการต่อสู้
ด้วยดาบมาเล็กๆน้อยๆอะนะผมแอบตามพวก ลิซาร์ดแมนและซาลามันเดอร์มาเลยพอมีฝีมือถูๆไถๆไปได้บ้าง
ทหารรับจ้างและพวกล่าค่าหัวมาประมาน 30 คน พวกมันยืนล้อมผมพร้อมที่จะลุมกระทืบผมแน่นอนแต่ว่าผมเร็วกว่า
ผมพุ่งเข้าไปที่หัวหน้ามันและจับล็อคเอาดาบของมันขึ้นมาจ่อที่คอหอยแล้วบอกให้พวกมันยอมแพ้แต่ว่าดูเหมือน
แผนผมจะพลาดเพราะพวกมันไม่สนหัวหน้ามันเลย(ค่าหัวผมแพงไปมั้งเลยไม่สนหัวหน้า) ผมจัดการเชือดหัวหน้ามัน
คอหลุดกระเดินแล้วใช้พลังของอิกนิสคลุมดาบให้เป็นธาตุไฟแล้วพุ่งเข้าทะลวงฟันกับพวกมันจนพวกมันล่วงหมดทุกคน
ผมก็ใช้เวลาพักใหญ่ในการค้นของจากพวกมันเช่นเสบียงเงินทองเอยเพื่อการเดินทางอีกยาวไกลของผม
ผมเดินเข้าเมืองไปซื้อข่าวจาก บาร์แห่งหนึ่งในเมือง จนรู้ชื่อไอ้ขุนนางนั่นซะที มันชื่อว่า ฮาร์ท
ถึงจะได้มาแค่นี้แต่ก็คงเกินพอแล้วสำหรับการล่ามันทีหลัง
End Chapter 2
หลังจากที่ผมใช้เวลาไป 30 วัน กับการศึกษาร่างกายของผมเองแล้ว จึงทำให้รู้ข้อดีข้อเสียของร่างกายตอนนี้
1 ผมจะกลายร่างเป็นผู้หญิงในวันที่พระจันทร์เต็มดวงแต่พลังยังคงเดิม
2 สำคัญมากวันที่ไม่มีพระจันทร์ผมจะกลับเป็นมนุษย์ธรรมดา ซึ่งไม่มีพลังเหลืออยู่เลยจะเป็นอันตรายมาก
3 พอผมกลับมาเป็นเหมือนเดิมผมจะมีความต้องการกับมอนฯสาวและมนุษย์ผู้หญิงอย่างมาก
4 ถ้าผมไม่ได้ *Censor* กับใครวันพระจันทร์เต็มดวงผมจะหน้ามืดแบบครั้งที่แล้วอีก
(ซึ่งผมไม่อยาก Censor กับผู้ชายนะ)
(และผมจะไม่ยอมให้มันเป็นอีกครั้งด้วย)อืมหลักๆคือ ข้อ2 นั้นสำคัญมากเพราะมันเป็นอันตรายถึงชีวิตเลยทีเดียวกับการวิ่งหนีพวกดิออเดอร์และพวกมอนสาวๆ
พอผมตั้งหลักได้ก็รีบออกจากถ้ำกันเลยผมเดินกลับเข้ามาในเมืองจึงได้รู้ว่าผมพวกล่าค่าหัวทหารรับจ้างต้องการตัวผม
เพราะเงินรางวัลที่ไอ้ขุนนางนั่นตั้งไว้นี่เองผมเริ่มเดินทางลำบากในเมืองมากขึ้นทุกทีผมตอนนี้ไม่มีทุนในการเดินทาง
ผมต้องการเงินอย่างมากและผมก็คิดได้ว่าฆ่าไอ้พวกนี้แหละและฉกเงินพวกมันดีกว่า ผมจึงแกล้งไปปล่อยข่าว
ให้พวกมันรู้ว่าผมอยู่ข้างหลังเมืองพวกมันกรูเข้ามาทางเดินแคบๆอืมผมลืมบอกไป30วันเนี่ยผมไปลักจำวิชาการต่อสู้
ด้วยดาบมาเล็กๆน้อยๆอะนะผมแอบตามพวก ลิซาร์ดแมนและซาลามันเดอร์มาเลยพอมีฝีมือถูๆไถๆไปได้บ้าง
ทหารรับจ้างและพวกล่าค่าหัวมาประมาน 30 คน พวกมันยืนล้อมผมพร้อมที่จะลุมกระทืบผมแน่นอนแต่ว่าผมเร็วกว่า
ผมพุ่งเข้าไปที่หัวหน้ามันและจับล็อคเอาดาบของมันขึ้นมาจ่อที่คอหอยแล้วบอกให้พวกมันยอมแพ้แต่ว่าดูเหมือน
แผนผมจะพลาดเพราะพวกมันไม่สนหัวหน้ามันเลย(ค่าหัวผมแพงไปมั้งเลยไม่สนหัวหน้า) ผมจัดการเชือดหัวหน้ามัน
คอหลุดกระเดินแล้วใช้พลังของอิกนิสคลุมดาบให้เป็นธาตุไฟแล้วพุ่งเข้าทะลวงฟันกับพวกมันจนพวกมันล่วงหมดทุกคน
ผมก็ใช้เวลาพักใหญ่ในการค้นของจากพวกมันเช่นเสบียงเงินทองเอยเพื่อการเดินทางอีกยาวไกลของผม
ผมเดินเข้าเมืองไปซื้อข่าวจาก บาร์แห่งหนึ่งในเมือง จนรู้ชื่อไอ้ขุนนางนั่นซะที มันชื่อว่า ฮาร์ท
ถึงจะได้มาแค่นี้แต่ก็คงเกินพอแล้วสำหรับการล่ามันทีหลัง
End Chapter 2
Alone In The Darkness 2
