Chapter 3 สิ่งจำเป็น
ผมเริ่มคิดว่าถ้าผมถูกล่าในคืนเดือนดับ(ข้างแรมหรือไม่มีพระจันทร์น่ะแหละ)ผมคงจะรอดยากแน่นอนผมต้อง
เริ่มหาฝึกวิชาดาบที่เยี่ยมยอดให้ได้และแน่นอนอาวุธที่ต้องทนพลังกายของผมได้และมีความเป็นดาบชั้นยอด
และเวทย์มนตร์นี่แหละขาดไม่ได้จริงถ้าเรามีเวทย์มนตร์เราก็มีชัยไปกว่าครึ่ง ซึ่งเวทย์มนตร์ที่ผมรู้ตอนนี้มีเพียงอำพรางตัว
ผมจึงไปหาประกาศในเมือง ซึ่งมีภารกิจบุกคฤหาสแวมไพร์ตามหาคัมภีร์เพลงดาบในตำนาน
ภารกิจยากระดับ B+ ค่าจ้าง 30000 เหรียญ
ผมคิดในใจ ''อืมมีกินมีใช้ไปอีกนานเลยนะเนี่ยภารกิจนี้ปลอมตัวไปรับหน่อยก็แล้วกัน'' ผมใช้เวทย์อำพรางเดินไปที่จุด
รับสมัครคน
คิล :''เอ่อขอสมัครภารกิจบุกคฤหาสหน่อยครับผม''
คนจ้าง : ''คนเดียวหรอ จะไหวหรอคนบุกไปเป็น 10 ยังรอดยากเลยแกจะไปคนเดียวหรอ ? ''
คิล : ''ไม่ต้องห่วงครับผมคนเดียวก้เกินพออย่าห่วงไปเลย''
คนจ้าง : ''โอเคถ้าแกว่าอย่างงั้น ไม่รอดกลับมาอย่ามาโทษกันละเอาแผนที่ไป และนี่ข้าแถม หนังสือสารานกรม
มอนเตอร์ให้เจ้าไว้ใช้ดูจุดอ่อนของพวกมัน ผมเดินทางมาถึงคฤหาสน์แห่งนั้นรู้สึกได้เลยว่าต้องมีมอนเตอร์ยั้วเยี้ยแน่นอน
คฤหาสน์นี้เป็นรูปทรงหรูสไตล์อังกฤษแต่มีความเก่าแก่พอสมควรมีอีกาเยอะไปหน่อยขาดการดูแลพื้นที่ภายใขเขตคฤหาสน์ดูรกร้างมาก ผมเดินตามถนนเข้าไปและเข้าประตูหน้าภายในช่างแตกต่างจากภายนอกไม่มีสิ่งของฝุ่นจับทุกอย่างดูได้รับการรักษาเป็นอย่างดีเป็นคฤหาสน์ที่สวยมากซึ่งต่างจากภายนอกโดยสิ้นเชิง
ผมดึงดาบออกมาคิดในใจแล้วมันจะมีอะไรรออยู่ในนั้นบ้างนะ พอผมเดินเข้าไปประตูก็ปิดาม แอ๊ดดดดดดปัง!
End Chapter 3
ผมเริ่มคิดว่าถ้าผมถูกล่าในคืนเดือนดับ(ข้างแรมหรือไม่มีพระจันทร์น่ะแหละ)ผมคงจะรอดยากแน่นอนผมต้อง
เริ่มหาฝึกวิชาดาบที่เยี่ยมยอดให้ได้และแน่นอนอาวุธที่ต้องทนพลังกายของผมได้และมีความเป็นดาบชั้นยอด
และเวทย์มนตร์นี่แหละขาดไม่ได้จริงถ้าเรามีเวทย์มนตร์เราก็มีชัยไปกว่าครึ่ง ซึ่งเวทย์มนตร์ที่ผมรู้ตอนนี้มีเพียงอำพรางตัว
ผมจึงไปหาประกาศในเมือง ซึ่งมีภารกิจบุกคฤหาสแวมไพร์ตามหาคัมภีร์เพลงดาบในตำนาน
ภารกิจยากระดับ B+ ค่าจ้าง 30000 เหรียญ
ผมคิดในใจ ''อืมมีกินมีใช้ไปอีกนานเลยนะเนี่ยภารกิจนี้ปลอมตัวไปรับหน่อยก็แล้วกัน'' ผมใช้เวทย์อำพรางเดินไปที่จุด
รับสมัครคน
คิล :''เอ่อขอสมัครภารกิจบุกคฤหาสหน่อยครับผม''
คนจ้าง : ''คนเดียวหรอ จะไหวหรอคนบุกไปเป็น 10 ยังรอดยากเลยแกจะไปคนเดียวหรอ ? ''
คิล : ''ไม่ต้องห่วงครับผมคนเดียวก้เกินพออย่าห่วงไปเลย''
คนจ้าง : ''โอเคถ้าแกว่าอย่างงั้น ไม่รอดกลับมาอย่ามาโทษกันละเอาแผนที่ไป และนี่ข้าแถม หนังสือสารานกรม
มอนเตอร์ให้เจ้าไว้ใช้ดูจุดอ่อนของพวกมัน ผมเดินทางมาถึงคฤหาสน์แห่งนั้นรู้สึกได้เลยว่าต้องมีมอนเตอร์ยั้วเยี้ยแน่นอน
คฤหาสน์นี้เป็นรูปทรงหรูสไตล์อังกฤษแต่มีความเก่าแก่พอสมควรมีอีกาเยอะไปหน่อยขาดการดูแลพื้นที่ภายใขเขตคฤหาสน์ดูรกร้างมาก ผมเดินตามถนนเข้าไปและเข้าประตูหน้าภายในช่างแตกต่างจากภายนอกไม่มีสิ่งของฝุ่นจับทุกอย่างดูได้รับการรักษาเป็นอย่างดีเป็นคฤหาสน์ที่สวยมากซึ่งต่างจากภายนอกโดยสิ้นเชิง
ผมดึงดาบออกมาคิดในใจแล้วมันจะมีอะไรรออยู่ในนั้นบ้างนะ พอผมเดินเข้าไปประตูก็ปิดาม แอ๊ดดดดดดปัง!
End Chapter 3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย codomo เมื่อ 2012-7-27 11:36
Alone In The Darkness 3