Chapter 14 ครั้งแรกเลยนะเนี่ย
วันนี้ผมรู้สึกถึงลางไม่ดีแฮะลืมเช็ควันเวลาไปหน่อยผมออกตามล่าแมนทิสตอนกลางคืนวันนี้พระจันทร์เต็มดวง!! (ซวยแล้วไงล่ะ) ผมลองมองย้อนไปในความทรงจำของลุงคิลดูเอ๊ะถ้าเป็นวันหนักๆ แบบนี้เราจะกลายเป็นมอนเตอร์สาวแฮะอืมแต่ดูเหมือน พลังของผมจะสเถียรกว่าลุงเยอะ เพราะผมเริ่มกลายร่างแต่ไม่หัวหนักแฮะควบคุมตัวเองได้อยู่ ผมปวดหัวนิดๆแฮะตอนพระจันทร์โผล่มาบนท้องฟ้าผมเดินไปที่ริมน้ำแล้วชะโงกหน้าลงไปดู
ผมกลายเป็น อลิสไปซะแล้วแฮะ ตัวผมเล็กลง ผมยาวตรงสีทองดูนุ่มสลวย ชุดของผมซึ่งเป็นผ้าคลุมเหมือนจะสลายหายไป กลายเป็นชุดเด็กมีผ้ากันเปื้อนกระโปรงถุงเท้าสีขาวยาวเลยเข่า (มีพื้นที่ศักสิทธิ์ด้วยแฮะ) ผมเลยค่อยๆบินไปแบบเอื่อยๆ(ร่างเด็กแบบนี้จะไปล่าสาวตั๊กแตนไงเนี่ย) ผมบินไปได้สักพักก็เจอกลุ่มกองโจรป่าแฮะพวกมันดูกำลังหื่นกระหายพอสมควรเลยแฮะ ความซวยก็บังเกิดแก่ผมทันทีเลยครับ พวกมันเหมือนโดนมนตร์เสน่ห์ของอลิสเข้าพวกมันพุ่งเข้ามาหาผมอย่างหน้ามืดตามัวเลยผมบอกได้เลยไม่มีทางขัดขืนเลยแฮะพวกมันจับล็อกแล้วก็
จึงทำให้การเดินทางของผมวันนี้จบลงอย่างรวดเร็วยังดีนะผมนึกคุณสมบัติของอลิสออกคือพวกเธอจะบริสุทธิ์ไปตลอดกาล (เย้ตูยังไม่เสียซิง) ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนเช้าแล้วครับ พวกมันทุกคนหลับกันหมดเพลียสนิทไปเลย ผมกลับมาอยู่ในร่างปกติของผม
ผมรีบจับดาบไอ้ตัวหัวหน้าออกมาฟันหัวไอ้ตัวหัวหน้าทิ้งไปเลยแล้วพวกที่เหลือลุกขึ้นมาแบบตกใจผมเขวี้ยงดาบทะลุคอหอยมันอีกตัว1 อีกประมาน 4 คนพยายามวิ่งหนีผมใช้หนวดโรเปอร์รัดพวกมันไว้แล้วก็เอาดาบแทงทะลุพวกมัน4คนรวดแง่ง (บังอาจมาCensorตู)ต้องเอาคืน ผมลงมานั่งปวดหัวนิดๆแฮะผมรู้สึกเหมือนอารมณ์ของผมพลุ่งพลานผิดปกติเพราะผมเป็นคนไม่กล้าฆ่าคนหรอกเหมือนจิตสำนึกของลุงคิลค่อยๆซึมเข้ามาในร่างผมเรื่อยแฮะ สงสัยผมคงต้องพยายามควบคุมตัวเองให้ได้แฮะผมลุกขึ้นแล้วเหมือนขาสั่นๆแฮะทำไมฟะเนี่ย อืมสงสัยคงต้องไปล่าสาวน้อยแมนทิสตอนกลางวันนี้แหละ
ENd Chapter 14
ขอโทษครับที่ให้รอซะนาน (อาจจะหายไปอีกสักพัก hurt ต่อ
) ขอบคุณที่อ่านกันครับขอบคุณครับ
วันนี้ผมรู้สึกถึงลางไม่ดีแฮะลืมเช็ควันเวลาไปหน่อยผมออกตามล่าแมนทิสตอนกลางคืนวันนี้พระจันทร์เต็มดวง!! (ซวยแล้วไงล่ะ) ผมลองมองย้อนไปในความทรงจำของลุงคิลดูเอ๊ะถ้าเป็นวันหนักๆ แบบนี้เราจะกลายเป็นมอนเตอร์สาวแฮะอืมแต่ดูเหมือน พลังของผมจะสเถียรกว่าลุงเยอะ เพราะผมเริ่มกลายร่างแต่ไม่หัวหนักแฮะควบคุมตัวเองได้อยู่ ผมปวดหัวนิดๆแฮะตอนพระจันทร์โผล่มาบนท้องฟ้าผมเดินไปที่ริมน้ำแล้วชะโงกหน้าลงไปดู
ผมกลายเป็น อลิสไปซะแล้วแฮะ ตัวผมเล็กลง ผมยาวตรงสีทองดูนุ่มสลวย ชุดของผมซึ่งเป็นผ้าคลุมเหมือนจะสลายหายไป กลายเป็นชุดเด็กมีผ้ากันเปื้อนกระโปรงถุงเท้าสีขาวยาวเลยเข่า (มีพื้นที่ศักสิทธิ์ด้วยแฮะ) ผมเลยค่อยๆบินไปแบบเอื่อยๆ(ร่างเด็กแบบนี้จะไปล่าสาวตั๊กแตนไงเนี่ย) ผมบินไปได้สักพักก็เจอกลุ่มกองโจรป่าแฮะพวกมันดูกำลังหื่นกระหายพอสมควรเลยแฮะ ความซวยก็บังเกิดแก่ผมทันทีเลยครับ พวกมันเหมือนโดนมนตร์เสน่ห์ของอลิสเข้าพวกมันพุ่งเข้ามาหาผมอย่างหน้ามืดตามัวเลยผมบอกได้เลยไม่มีทางขัดขืนเลยแฮะพวกมันจับล็อกแล้วก็
จึงทำให้การเดินทางของผมวันนี้จบลงอย่างรวดเร็วยังดีนะผมนึกคุณสมบัติของอลิสออกคือพวกเธอจะบริสุทธิ์ไปตลอดกาล (เย้ตูยังไม่เสียซิง) ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนเช้าแล้วครับ พวกมันทุกคนหลับกันหมดเพลียสนิทไปเลย ผมกลับมาอยู่ในร่างปกติของผมผมรีบจับดาบไอ้ตัวหัวหน้าออกมาฟันหัวไอ้ตัวหัวหน้าทิ้งไปเลยแล้วพวกที่เหลือลุกขึ้นมาแบบตกใจผมเขวี้ยงดาบทะลุคอหอยมันอีกตัว1 อีกประมาน 4 คนพยายามวิ่งหนีผมใช้หนวดโรเปอร์รัดพวกมันไว้แล้วก็เอาดาบแทงทะลุพวกมัน4คนรวดแง่ง (บังอาจมาCensorตู)ต้องเอาคืน ผมลงมานั่งปวดหัวนิดๆแฮะผมรู้สึกเหมือนอารมณ์ของผมพลุ่งพลานผิดปกติเพราะผมเป็นคนไม่กล้าฆ่าคนหรอกเหมือนจิตสำนึกของลุงคิลค่อยๆซึมเข้ามาในร่างผมเรื่อยแฮะ สงสัยผมคงต้องพยายามควบคุมตัวเองให้ได้แฮะผมลุกขึ้นแล้วเหมือนขาสั่นๆแฮะทำไมฟะเนี่ย อืมสงสัยคงต้องไปล่าสาวน้อยแมนทิสตอนกลางวันนี้แหละ
ENd Chapter 14
ขอโทษครับที่ให้รอซะนาน (อาจจะหายไปอีกสักพัก hurt ต่อ
) ขอบคุณที่อ่านกันครับขอบคุณครับAlone In The Darkness 14
