วันที่ 20 เดือนพรีซีเรีย ปีโรแวเรียสที่ 15
พวกเราออกเดินทางกันแต่เช้าโดยผ่านป่าที่อยู่ไม่ไกลจากเมืองมานักริสบอกกับผมว่าที่นี้รู้สึกได้ถึงกลิ่นมอนสเตอร์สาวที่เธอไม่รู้จักอยู่ด้วยป่าแห่งนี้เป็นแม้จะเป็นป่าทึบแต่ก็มีแสงแดดส่องถึงทำให้พวกเราเดินทางได้ไม่ลำบากมากในระหว่างที่พวกเราริสก็บอกผมว่ากลิ่นได้หายไปแล้วผมเองก็รู้สึกเหมือนนับตั้งแต่โดนมิซูกิเอาพลังวิญญาณส่วนเกินผมไปและตอนที่โดนน้ำหอมขอกลิลิสผมก็เริ่มสัมผัสถึงมอนสเตอร์สาวได้มากขึ้นตอนที่ผมเข้ามาในป่าผมก็รู้สึกได้แต่แค่แปบเดียวก็หายไปพอผมเดินได้ไม่นานผมก็พบกับแม่ค้าเดินผ่านมา แม่ค้าคนนั้นเห็นผมก็เข้ามาทักทายดูเธอจะแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นคนต่างดินแดนกับมอนสเตอร์สาวเยอะขนาดนี้แต่ดูเธอจะไม่ได้รังเกียจพวกริสเลยซักนิดที่มิซูกิบอกว่ามนุษย์ที่นี้ส่วนมากจะเป็นมิตรกับมอนสเตอร์ถ้าจะเป็นความจริงแหะแม่ค้าคนเดินมาหยุดอยู่ที่ข้างหน้าผมแล้วทำท่าจะค้าขายกับผมแต่ก็ที่เธอจะได้พูดอะไรก็ถูกมิซูกิห้ามเอาไว้ก่อนเธอบอกให้แม่ค้าคนนั้นคืนร่างเดิม แม่ค้าคนนั้นดูตกใจเหมือนที่เห็นริวอย่างมิซูกิก่อนที่สีหน้าเธอจะเปลี่ยนไปพร้อมกับควันที่ระเบิดออกจากเธอทำให้ผมเห็นร่างของเธอที่ไม่ใช่มนุษย์ เธอมีผมสีน้ำตาลยาวระบ่าหูทรงแหลมสีเดียวกัน ดวงตาสีทองดูน่ากลัวในชุดกิโมโนสีเขียวใบไม้มีกระเป๋าอยู่ข้างหน้าใส่ลูกคิดเอาไว้ที่ขาของเธอเหมือนก้อนขนสีน้ำตาลปกคลุมเอาไว้คล้ายกางเกงละหางสีน้ำตาลสลับดำที่หลังแบกกล้องไม้ที่บรรจุของเอาไว้หลายชนิด(ดูของแต่ละชิ้นแล้วไม่น่าไว้ใจยังไงก็ไม่รู้แต่ผมก็รู้สึกสนใจของพวกนี้ยังไม่รู้สงสัยพลังปีศาจทำพิษผมอีกแล้วละมั้ง )เธอจะบ่นออกมาว่านึกแล้วว่าปิดไม่มิดก่อนจะแนะนำตัวเอง เธอแนะนำตัวเองว่าเป็นมอนสเตอร์สาวของที่นี้ชนิดนึงชื่อว่าเกียวบุดานุกิ และเป็นเจ้าของกลิ่นและสัมผัสที่ผมกับพวกริสรู้สึกก่อนเข้าป่าเกียวบุดานุกิบอกว่าเห็นผมเข้ามาในป่า เลยคิดจะหลอกขายของซักหน่อยไม่นึกว่าท่านริวอย่างมิซูกิจะอยุ่ที่นี้ด้วยแต่ยังไงก็พยายามจะขายของให้พวกเราอยู่ดี ของที่เกียวบุดานุกิมีของที่ผมไม่เคยเห็นอยู่เยอะเหมือนกันหลังจากพวกเราซื้อจนเสร็จก็ถามเรื่องของท่าเรือนางนวลทางเหนือเกียวบุดานุกิก็บอกกับผมว่าให้ไปถามคิวบิเพื่อนของเธอที่ย่านโยชิวาระทางตะวันออกเฉียงเหนือของที่นี้ดูเพือนของเธอจะนำทางไปให้เองและเกียวบุดานุกิบอกเส้นทางให้ฟัง ( แน่นอนว่าคิดเงินด้วย สปิริตแม่ค้าสูงจริงๆ )ก่อนจะจากไป พวกเราออกจากป่าแล้วเดินมาพักที่ทุ่งหญ้าในเย็นของวันจากเส้นทางไปย่านโยชิวาระที่เกียวบุดานุกิบอกนับว่าไกลพอดูเลยสงสัยการที่พวกเราจะกลับถึงแดนปีศาจต้องใช้เวลากว่าที่คิดซะแล้ว แต่เอาเถอะคิดว่าเดินทางเทียวดินแดนใหม่ดูซักรอบก็แล้วกันนะ
(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 85
