เนื่องจากช่วงนี้ผมรู้สึกเบื่อเรื่อง Gray Wolf Legend ขึ้นมาก็เลยแต่งเรื่องใหม่มาอีกเรื่องไว้เป็นทางเลือกที่สองสำหรับคนที่อ่านนิยายของผม(ถ้ามีน่ะนะ)
บาย...
ตอนที่ 1: พ่อค้าเร่
ณบนถนนกลางทุ่งหญ้ากว้างไพศาลในดินแดนแห่งหนึ่ง มีรถฮัมวี่ M1114 ลายพรางแบบที่ใช้ในกองทัพกำลังวิ่งไปตามทาง
ภายในรถมีชายหนุ่มสี่คนที่แต่งตัวเหมือนพ่อค้ากำลังคุยถกกันเรื่องเส้นทางอยู่
วิกเตอร์: เฮียแน่ใจนะว่าเรามาถูกทางน่ะ?
เมสัน: เออสิ ชั้นก็พอจะอ่านภาษาพวกชาวเหนือออกอยู่คิดว่าน่าจะมาถูกทางแล้วล่ะ
วิกเตอร์: แต่พูดก็พูดเถอะ ที่พวกเราหลงมาสี่รอบติดๆกันเนี่ยไม่เพราะเราให้เฮียอ่านแผนที่หรอกเหรอ
เมสัน: แล้วแกมาลองอ่านเองดูมั๊ยเล่า!! ภาษาชาวเหนือน่ะมันยากนะโว้ย!!
วิกเตอร์: ผมอ่านออกซะที่ไหนกันละ
เมสัน: จำไว้นะที่ชั้นยังไม่ตบกะบาลแกก็เพราะแกยังมีความชอบเรื่องการเปลี่ยนเครื่องรถเป็นปฏิกรพลังเวทอยู่หัดนั่งเงียบๆเหมือนพวกข้างหลังมั้งได้มั๊ย
โร้ก: ผู้กองอย่าว่าอย่างโง้นอย่างงี้เลยนะแต่ที่เจ้าวิกเตอร์พูดมามันก็มีส่วนถูกอยู่นะ ผู้กองแน่ใจเหรอว่าเรามาถูกทางนะ
โร้กพูกเสริมขึ้นมาจากข้างหลัง
เมสัน: แกก็เป็นไปกับมันด้วยเหรอโร้กไว้ใจชั้นเหอะน่าเดี๋ยวก็ถึงเองแหละ
วิกเตอร์: แล้วคูก้าร์ละ แกคิดว่ารอบนี้เราจะหลงอีกรึเปล่าวะ
วิดเตอร์หันไปถามคูก้าร์ที่นั่งเงียบๆอยู่ข้างโร้ก
คูก้าร์: ……ไม่รู้สิ…….
วิกเตอร์: เห็นมั๊ยคูก้าร์ยังไม่แน่ใจเลย
เมสัน: เอ๊ะไอ้นี่ไม่เลิกนะ
“เพียะ!!”เมสันตบกะบาลวิกเตอร์ไปหนึ่งที
เมสัน: พูดมากเดี๋ยวพ่อก็พาแหกโค้งทั้งคันรถหรอกบอกว่าถึงก็ถึงสิวะ
วิกเตอร์: คร้าบๆ
และความเงียบก็เข้าปกคลุมรถคันนี่อีกครั้ง…แต่เงียบได้แป๊ปเดียววิกเตอร์ก็แพล่มออกมาอีกรอบ
วิกเตอร์: แต่เฮีย….
เมสัน: อะไรอีกวะ
วิกเตอร์: พวกของที่เราจะเอาไปขายเนี่ยแน่ใจนะว่ามันจะไม่ขาดทุนนะ
เมสัน: มันก็ต้องได้กำไรสักอย่างสองอย่างละน่ายังไงซะผ้าทอของอารัคเน่กับนมของโฮสทอรัสก็ได้มาฟรีละนะ ส่วนพวกเครื่องเทศที่ได้มาจากหมู่บ้านไรเว่นพวกชาวบ้านก็ขายให้เราแบบถูกๆเพราะเราไปช่วยพวกเขาตอนถูกถูกก๊อปลิ้นโจมตีไง
วิกเตอร์: นี่เฮียพวกก๊อปลิ้นน่ะไม่เป็นไรแน่เหรอตอนนั้นน่ะเราใช้กระสุนจริงนะ
เมสัน: ไม่เป็นไรหรอกกระสุน 9มม. หรือ.45 ของเรานะฆ่าพวกมอนสเตอร์ไม่ได้หรอกอย่างมากก็แค่แผลฟกซ้ำนิดหน่อยเท่านั้นเองแต่ถ้าใหญ่กว่านั้นเช่น .50cal ละก็ไม่แน่
วิกเตอร์: อืมแบบนั้นผมก็เบาใจละนะ ตอนที่เฮียสั่งให้ผมยิงเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆแบบนั้นผมเกือบจะหมดศรัทธาในตัวเฮียไปแล้ว
เมสัน: แต่คนที่ทำปืนลั่นใส่พวกก๊อปลิ้นในตอนแรกก็คือแกไม่ใช่เหรอ
วิกเตอร์: ก็ไกปืนมันนิ่มน่ะเฮีย
เมสัน: ฮ่าๆๆๆ
พวกเขาขับรถไปเรื่องจนกระทั่งตะวันตกดินก็ได้ตั้งที่พักในทุ่งหญ้าข้างถนน
เมสัน: วิกเตอร์ คูก้าร์พวกนายสองคนไปลาดตระเวนรอบๆซิโร้กเอาปืนให้พวกนี้ด้วย
วิกเตอร์กับคูก้าร์เดินไปหาโร้ก
โร้ก: วันนี้จะเอากระบอกไหนดีละ
โร้กหยิบถุงผ้าสีแดงใบเล็กๆออกมาจากกระเป๋า
วิกเตอร์: เอาเป็นHK416 เหมือนเดิมละกันขอNight Vision ด้วย
โร้กหยิบปืนกับNight Visoinออกมาจากกระเป๋าผ้าแล้วยื่นให้วิกเตอร์
โร้ก: ส่วนของนายก็M39 EMRติดกล้องจับความร้อนเหมือนเดิมใช่มั๊ยคูก้าร์
คูก้าร์ไม่ได้พูดอะไรแค่พยักหน้าแล้วก็รับปืนไป
หลังจากติดอาวุธแล้ววิกเตอร์กับคูก้าร์ก็ออกไปลาดตระเวนส่วนเมสันกับโร้กอยู่เตรียมที่พัก
โร้ก: ไอ้ถุงวิเศษนี่มันสะดวกดีเนอะผู้กอง ใบเล็กนิดเดียวแต่กลับยัดอาวุธลงไปได้ทั้งคลังแสงเลยแต่ว่าจริงๆเหรอที่เจ้าวิกเตอร์ *censor*กับคนแคระพร้อมกับแม่ มดนะ
เมสัน: ก็จริงนะสิไม่งั้นเราจะได้เครื่องยนต์พลังเวทนี่มาเหรอ
โร้ก: รูปร่างเป็นเด็กแบบนั้นเจ้าวิกเตอร์มันเกิดอารมณ์ได้ยังไงนะ
เมสัน: ต่างคนต่างความชอบนะพวก ที่แกยังเกิดอารมณ์กับเจ๊อารัคเน่นั้นได้เลยนี่
โร้ก: อืม..ก็ถูกของผู้กองนั้นแหละ
ทางด้านวิกเตอร์กับคูก้าร์ที่กำลังเดินลาดตระเวนอยู่คูก้าร์ได้เดินไปเหยียบของเหลวเมือกๆเข้าเขาเลยก้มลงตรวจดู ในขณะที่คูก้าร์กำลังตรวจสอบของเหลวนั้นอยู่ก็มีบางอย่างกำลังคืบคลานเข้ามาหาวิกเตอร์จากข้างหลัง
และแล้วเสียงปืนก็ดังสนั่นทุ่งเมสันกับโร้กได้ยินจึงรีบติดอาวุธแล้ววิ่งไปดูก็เห็นวิกเตอร์กับคูก้าร์กำลังวิ่งหนีบางอย่างมา
เมสัน: เกิดอะไรขึ้น!?
เมสันตะโกนถาม
วิกเตอร์: สไลม์!!! เป็นฝูงเลย!!!
เมสัน: บรรลัยละ ทุกคนมาประจำที่ตั้งแนวยิง!!
ทุกคนวิ่งมาประจำที่แล้วก็เปิดฉากยิงใส่พวกสไลม์แต่ว่ากระสุนกลับทะลุตัวพวกสไลม์ไปโดยที่ไม่สามารถไม่สามารถทำความเสียหายได้เลยแม้แต่น้อย
วิกเตอร์: เอาไงดีเฮีย!! กระสุนเราทำอะไรยัยพวกนี้ไม่ได้เลย!!!
เมสัน: ยิงไปเรื่อยๆสลับกับถอย!!
พวกเมสันได้ยิงสลับกับถอยไปจนใกล้จะถึงที่พักเมสันก็สังเกตุว่าสไลม์ที่โดนยิงไปเยอะนั้นตัวหดเล็กลงแล้วก็หนีไปเขาเลยเปลี่ยนรูปแบบการสู้
เมสัน: ทุกคน!! เปลี่ยนอาวุธ!!โร้กขอปืนลูกซองอัตโนมัตแบบใช้แม๊กกาซีนและกระสุนยางให้ทุกคนเร็ว!!!
โร้ก: ครับผู้กอง!!!
โร้กเอาปืนUSAS-12 แจกให้กับทุกคนแล้วก็กลับมาตั้งแนวยิงเหมือนเดิม
วิกเตอร์: แผนว่าไงเฮีย!!
เมสัน:รอให้พวกสไลม์เข้ามาจนได้ระยะแล้วยิงเลยถ้าไกลเกินกระสุนจะโดนไม่หมดแต่ถ้าใกล้เกินเราจะทำความเสียหายได้เป็นวงแคบ
วิกเตอร์: แล้วมันจะไม่เป็นไรจริงๆเหรอ
เมสัน: ไม่หรอกพวกที่โดนยิงจะแค่ตัวหดเล็กลงแล้วก็หนีไปเอง
พอพวกสไลม์เข้ามาได้ระยะเมสันก็สั่ง
เมสัน: ยิง!!!!
และเสียงปืนก็ดังสนั่นทุ่งอีกครั้งพวกสไลม์ที่โดนยิงจนทำให้แตกออกกลายเป็นตัวเล็กๆแล้วก็หนีไป
แต่โร้กพลาดโดนสไลม์จับตัวได้
โร้ก: ช่วยที!!!
วิกเตอร์: โร้กรีบดันตัวเองเข้าไปในตัวสไลม์เร็ว!!
โร้ก: แกจะช่วยให้ชั้นโดน*censor*เร็วขึ้นรึไงวะ!!!
วิกเตอร์: ทำๆไปเหอะน่า!!!
โร้ก: อ๋อ!!เข้าใจแล้ว!!!
โร้กมุดเข้าไปในตัวสไลม์เพื่อลดความเสียหายจากกระสุนยางจากนั้นวิกเตอร์ก็ยิงสไลม์ตัวนั้นแตกกระจายทำให้โร้กหลุดออกมาได้แล้วสไลม์ตัวนั้นก็หนีไป
โร้ก: ขอบใจวะเพื่อน
วิกเตอร์: ได้ทุกเมื่อ
วิกเตอร์จับมือโร้กแล้วพยุงขึ้นยืน
วิกเตอร์: หมดรึยังเฮีย
เมสัน: เคลีย!! เอาละทุกคนเก็บอาวุธ กินข้าว นอนพรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า
รุ่งเช้าพวกเขาก็ออกเดินทางกันต่อ
โปรดติดตามตอนต่อไป...(ถ้ามีคนอ่านอะนะ)
บาย...
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DarkSlayer เมื่อ 2012-12-24 17:39
The Merchant พ่อค้ามหาประลัย ตอนที่ 1