ก็มาแล้วนะครับ กับเรื่องใหม่ของผม นั้นคือ รีไวน์ แต่ก็ต้องอยู่ที่เนื้อหาแล้วละว่ามันจะสนุกหรือไม่ ไปอ่านกันเลยนะครับ
ณ.ใจกลางถนนแห่งหนึ่งในเมือง “เลเวียโนเซ่”
??? “ไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลยแหะ” “หรือว่าเราใกล้จะตายแล้ว”
ผู้ชายคนนึงนอนหงายหน้าอยู่กลางถนนพร้อมมีแผลฉ้ำขนาดใหญ่อยู่ตรงท้องเสื้อผ้าขาดแล้วมีเลือดไหลนองพื้นเต็มไปหมดจนเกือบจะทั่วตัวพร้อมกับมีเด็กผู้หญิงคนนึงร้องไห้อยู่ข้างๆร่างของเขา
???2 “พี่ค่ะ!!!!พี่ค่ะ!!!อย่าตายนะ” พูดออกมาเสียงดังพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
??? “น้องพูดว่าอะไรนะ พี่ไม่เห็นจะได้ยินอะไรเลยนะ” เหมือนจะพูดแต่ปากนั้นไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว
??? “อ๊า~~” “ชักง่วงแล้วสิ” เริ่มหลับตาลงเลื่อยๆจนดวงตาปิดสนิท
ท่ามกลางสายฝนนั้นไม่มีเสียงใดเลยที่ดังกว่าเสียงร้องไห้ของเด็กผู้หญิงคนนั้นแต่เขาคนนั้นก็ไม่ได้ยินเสียงร้องไห้นั้นเลยสักนิดเดียว
2 ชั่วโมงก่อนจะเกิดเรื่อง
ดีครับผมชื่อว่า เรซ อายุ 17 ปี ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศีกษาปีที่ 5 แล้วพึงจะปิดเถอมได้ 2 วันเอง ผมก็เบื่อสุดๆไม่มีอะไรทำเลย ไม่ว่าจะเล่นDie Space 1,2,3 / DNC(Devil never cry) / Face Cry 3 / Crycic 3 / Photo type 2 / Neo Shock
ก็เล่นจบหมดแล้วแต่เนื่องจากผมมีแต่เครื่อง ploycentation 3 ผมเลยซื้อเกมมาเยอะแยะจนกระเป๋าเงินโล่งอีกแล้วเฮ้อ~~~
แต่ผมก็มีน้องสาวคนนึงนะครับเธอน่ารักมาก “สำหรับผม” ก็ไม่รู้ทำไมน้องถึงมาบอกผมเหมือนกันว่าอย่างน้อยวันนึงต้องมีจดหมายรักอยู่ใต้โต๊ะของน้องผมเสมอ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากเห็นที่ผมเล่ามาทั้งหมดเนี้ย ผมไม่ได้เป็นคนไม่ได้เรื่องนะครับ งานบ้าน / งานพาร์ทไทม / ทำอาหาร อะไรพวกนี้ผมก็ทำเป็นแต่ไม่อยากทำแค่นั้นเอง~~
ตอนนี้ผมไม่มีอะไรทำเลยจิงๆผมเลยออกมาเดินเล่นนอกเมืองแล้วผมก็เจอกับผู้หญิงคนนึงเข้า………
??? “เมี้ยว~~~” ไม่มีเสื้อผ้าใส่แต่ชุดชั้นในกับกกน.ปีนตามบ้านเลือนคนอื่นไปทั่ว
เรซ “เห้ย!!!!” “แปปตาฉันฟาดใช้ไหม เมื้อกี้ฉันไม่ได้เห็นผู้หญิงโป้ใส่แต่ชุดชั้นในกับกกน.ปีนตามบ้านเรือนอยู่ใช้ไหม” เพื่อความแน่ใจเลยเงยหน้ามอง
??? “เมี้ยว~~~” กระโดดผ่านหน้าเรซไปเลย
เรซ “………” อึ้งกับสิ่งที่ตนเองเห็นแล้วยืนข้างอยู่ตรงนั้น
??? “เมี้ยว~~” กระโดดข้ามบ้านคนอื่นไปทั่ว
เรซ “คงตาฟาดจิงๆนั้นแหละ” “กลับบ้านนอนดีกว่า” เดินกลับบ้าน
??? “…………” โยนโจ๊กร้อนๆที่ขโมยมาเมื้อกี้ใส่หัวเรซ
เรซ “จ๊าก!!!!!” “ร้อนโว้ย!!!!!!!”ร้องเสียงดังลั่นแล้วเอาจานโจ๊กออกจากหัวจากนั้นก็เช็ดหัว
เรซ “หน็อย~~” “ยัยนี้” พอหันกลับมา ผู้หญิงคนนั้นก็หายไปแล้ว
เรซ “หายไปไหนฟะ” “ทำไมมันหนักๆฟะ……ช่างเหอะ” เดินกลับบ้านโดยไม่รู้เรื่อง
??? “………” ขี่ขอเรซอยู่พร้อมกับกัดหัวเรซเล่นจนเลือดไหลแต่เจ้าตัวก็ไม่รู้เรื่องเลย
เรซ “…………” เดินผ่านร้านสะดวกซื้อมีแต่คนมองเรซเต็มไปหมดแต่เจ้าตัวไม่สนใจ
เด็ก “แม่ๆนั้นพี่เค้าทำอะไรอะ” ถามแม่ตัวเอง
แม่เด็ก “อย่าไปสนใจนะลูก” บอกลูกตัวเองแล้วจูงเดินออกห่างไป
เรซได้เดินผ่านบ้านเพื่อนของตัวเองที่ชื่อมีนา
เรซ “ไงมีนา” โบกมือทักทายมีนาที่กำลังทำสวนอยู่(ยังไม่รู้ตัวว่าถูกขี่คออยู่)
มีนา “ไงเรซ” “ปิดเถอมแล้วเป็นไงบ้าง…….” หันมามองเรซแต่เห็นสิ่งที่ไม่ขาดคิด
มีนา “ผีหลอก!!!!!!!” “กรี้ด!!!!!” วิ่งเข้าบ้านในทันที
เรซ “อะไรของยัยนั้น ฉันไม่ได้เป็นผีสักหน่อย” เดินไปเลื่อยๆ
15 นาทีต่อมา เรซได้ซื้อไอติมมากินเล่นผู้หญิงที่ขี่คออยู่ก็กินหัวเรซเล่นเหมือนกัน
เรซ “แจบๆๆ” เสียงกินไอติม
??? “งุบๆๆๆ”เสียงกินหัวเรซ
เรซ “………….” เดินผ่านร้านขายเสื้อผ้าแถวบ้านแล้วเห็นผู้หญิงขี่คออยู่
เรซ “!!!!!!!!” ตกใจนึกว่าผีขี่คออยู่
เรซ “ยัยนี้ ป่วนจิงๆ” “ไม่น่าทำไมถึงหนักแปลกๆ” จับ???แล้ววางลงพื้น
??? “หิวอะ เมี้ยว~~” ทำท่าเหมือนแมวกำลังหิว
เรซ “งั้นเอานี้ไป” ยื่นปลาให้(เอามาจากไหนฟะ)
??? “งับ!!!” เสียงงับปลาพร้อมกับมือเรซ
เรซ “จ้าก!!!!!” มือเป็นลอยฟัน
??? “………” วิ่งหนีไปพร้อมกับปลา
เรซ “เฮ้อ~~” “วุ่นวายจิงๆ” เดินตรงกลับบ้านทันทีหลังจากให้ปลาเสร็จ
25 นาทีต่อมาเรซได้มาถึงบ้านของตัวเอง
เรซ “พี่กลับมาแล้ว ซึกิ” ตะโกนบอกซึกิที่อยู่ในบ้าน
ซึกิ “อ้าว~~” “พี่กลับมาพอดีเลยมาชิมอาหารฝีมือหนูหน่อยสิ”บอกเรซ
เรซ “ขอผ่าน!!!!!” เหงือตก เพราะว่าอาหารฝีมือซึกิต่อให้ตั้งใจทำแค่ไหนก็สามารถฆ่าคนตายได้
ซึกิ “ใจร้าย~~~” “มากินซะดีๆห้ามหนี” ลากเรซไปนั่งที่โต๊ะอาหาร
ที่โต๊ะอาหารมีเด็กผู้หญิงอยู่คนนึงนั่งตัวสั่นอยู่ที่โต๊ะอาหาร
เรซ “เธอก็โดนด้วยหรอ มิก” ถามผู้หญิงที่นั่งอยู่
มิก “ค่ะ…….” เสียงสั่นๆ
ทั้งคู่นั่งอยู่ที่โต๊ะพร้อมกับตัวสั่นทั่งคู่เพราะได้ยินเสียงหั่นผัก
ซึกิ “เสร็จแล้วค่ะ!!!!” ยกจานข้าวผัดออกมา
เรซ “แปป เขียนพินัยกรรมก่อน” เขียนพินัยกรรมอยู่
มิก “นะโม~~” กำลังท่องนะโม3 จบ
ซึกิ “เดียวเหอะ!!!!” ไปลากทั่งคู่มานั่งที่เก้าอี้แล้ววางข้าวผัดกลางโต๊ะ
เรซ,มิก “……….” มองข้าวผัด
เรซ “หน้าตาผ่านแต่…..” บอกมิกตัวสั่น
มิก “กินแล้วจะตายหรือป่าวก็ไม่รู้นะค่ะ” บอกเรซตัวสั่น
เรซ “ใครจะกินก่อนละ” ถามมิก
มิก “พี่ชายโตกว่า พี่ชายกินก่อนค่ะ” ใช้ความได้เปรียบทางด้านอายุ
เรซ “งี้เลยหรอ” ตักข้าวผัดมาคำนึง
เรซ “อ่า~~~” กำลังจะกินข้าวผัด
เรซ “อ่ะ กินแล้วอร่อยดีแหะ” “แถมตัวเบาด้วย” บอกตัวเอง
มิก “!!!!!!” เห็นเรซ สลบไปพร้อมกับเห็นวิญญาณของเรซออกจากร่างช้อนที่ถือไว้ร่วงลงพื้นทันที
1 ชั่วใมง 10 นาทีต่อมาก่อนเกิดเรื่อง…..
เรซ “โอ้ย~~” “ปวดหัวแหะ” ฟื้นขึ้นมาจากการกินข้าวผัดแล้วพบว่านอนอยู่ที่โซฟา
เรซ “หืม….” “อะไรเนี้ย” เห็นกระดาษอยู่ตรงโต๊ะเลยหยิบขึ้นมาอ่าน
กระดาษ “พี่ค่ะ หนูต้องไปเรียนพิเศษช่วงบ่ายฉะนั้นถ้าพี่ฟื้นแล้วช่วยไปซื้อของให้หน่อยนะค่ะของที่ต้องซื้ออยู่ในกระดาษแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ”
เรซ “เฮ้อ~~” “พึงฟื้นถูกใช้ซะแล้วช่างเหอะ” ใส่ร้องเท้าแล้วเดินออกข้างนอกไป
ท้องฟ้าเริ่มมืดเหมือนฝนกำลังจะตก
เรซ “รีบซื้อดีกว่า ไม่งั้นได้เปียกแน่”
ระหว่างที่เรซกำลังเดินไปซื้อของนั้นเองเรซได้เห็นเด็กคนนึงอยู่กลางถนนพร้อมกับรถที่กำลังวิ่งมา
แม่ของเด็ก “ระวัง!!!!!” ตะโกนบอกลูกของตัวเองที่อยู่กลางถนน
เด็ก “????” สงสัยว่าแม่ตัวเองเรียกทำไม ข้างหลังมีรถบรรทุกวิ่งมาคนขับนั้นเหมือนจะหลับใน
แม่เด็ก “กรี้ด!!!!”
ในตอนที่ร้องกรี้ดนั้นเองได้มีผุ้ชายคนนึงวิ่งเข้าไปผลักเด็กออกไปจากถนน ชายคนนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นั้นคือ เรซ นั้นเอง แต่ว่า………
เรซ “หลบไป!!!!” วิ่งไปผลักเด็กกระเด็นออกไป
เด็ก “!!!!!” ถูกผลักกระเด็นออกมา
เรซ “!!!!!!!” หันกลับมามองเห็นแค่เพียงแสงไฟสีขาวเท่านั้น
เรซ “ตุ๊บ!!!!!!!!!!!” เสียงถูกรถบรรทุกชน พอรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองได้ลอยอยู่กลางอากาศข้ามรถบรรทุกไป
เรซ “……………” ตกลงมาถึงพื้นดัง ปัก!!!
ผู้หญิง “กรี้ด!!!!!” “มีคนถูกรถชนค่ะ” ตะโกนบอกทุกคนที่อยู่ในบริเวณ
ซึกิ “เอ๋~~” พึงกลับจากเรียนพิเศษพอดีพอได้ยินก็เดินมาดู
คนขับรถ “ฉัน….ฉัน…..ฉันไม่ผิดนะ” ลงจากรถแล้ววิ่งหนีไป
ซึกิ “…………” เดินมาดูคนที่ถูกชนแล้วพบว่าคนๆนั้นคือพี่ชายเพียงคนเดียวของเธอ
ซึกิ “พี่!!!!!!” วิ่งมาดูอาการพี่ทันที
เรซ “ไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลยแหะ” “หรือว่าเราใกล้จะตายแล้ว” พูดกับตัวเองปากขยับแต่ไม่มีเสียง
ซึกิ “พี่ค่ะ!!!!พี่ค่ะ!!!อย่าตายนะ” พูดออกมาเสียงดังพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
เรซ “น้องพูดว่าอะไรนะ พี่ไม่เห็นจะได้ยินอะไรเลยนะ” เหมือนจะพูดแต่ปากนั้นไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว
เรซ “อ๊า~~” “ชักง่วงแล้วสิ” เริ่มหลับตาลงเลื่อยๆจนดวงตาปิดสนิท
ท่ามกลางสายฝนนั้นไม่มีเสียงใดเลยที่ดังกว่าเสียงร้องไห้ของเด็กผู้หญิงคนนั้นแต่เขาคนนั้นก็ไม่ได้ยินเสียงร้องไห้นั้นเลยสักนิดเดียว แต่ถึงจะอย่างงั้น……….
เรซ “ที่นี้ที่ไหน” ตื่นขึ้นมาในโลกที่มืดสนิท
ในโลกนี้ไม่มีอะไรเลยนอกจากความมืดแล้วเรซ
เรซ “ที่นี้ที่ไหนกันละเนี้ย” มองดูรอบๆโลกแห่งนี้
??? “ที่นี้ก็คือ จิตใจของเจ้าตอนตายไง” เดินออกมาจากประตูที่ปรากฏตรงหน้าเรซเป็นผู้ชายใส่ชุดเหมือนชนชั้นสูง
เรซ “นายเป็นใคร” ถาม??? ที่เดินออกมา
แอส “ฉันมีชื่อว่า “แอสแซค แมมโมรี่” หรือนายจะเรียกฉันว่าแอส ก็ได้” บอกเรซ ประตูยังไม่ปิดลง
เรซ “นายมีธุระอะไรแล้วนายมาที่นี้ได้ยัง”
แอส “ฉันจะไม่ขอตอบว่ามาได้อย่างไร” “แต่จะมาคุยธุระกับเจ้า” บอกเรซ
เรซ “ธุระ…….ธุระอะไร??” ถามแอส
แอส “ฉันมีงานอยากให้นายทำฉันอยากให้นายปกป้องเธอคนนี้” มีภาพปรากฏขึ้นทั่วทุกมุมเป็นรูปของผู้หญิงที่ทำตัวเหมือนแมวแล้วเคยเจอกับเรซ
เรซ “ยัยนี้!!!!” จำได้ว่าเป็นใคร
แอส “ฉันอยากให้นายปกป้องเธอคนนี้เพราะว่าเธอนั้นมีส่วนสำคัญมากกับงานของพวกเราที่จะทำลายโลกนี้” บอกเรซ
เรซ “ทำลายโลก!!!!” ตกใจมากกับคำนี้
แอส “ใช้” “แต่เพื่อเป็นค่าตอบแทนที่เหมาะสมถ้านายรับงานนี้ ฉันจะชุบชีวิตให้นายกลับเป็นเหมือนเดิมให้เอาหรือไหม” ถามเรซ
เรซ “แน่นอนอยู่แล้ว คำตอบคือ ไม่!!!!!!” บอกแอส
แอส “ทำไมละ”
เรซ “ฉันไม่ขอมีส่วนร่วมกับ การทำลายโลกแน่นอน!!!!” บอกแอส
แอส “งั้นหรอ” “งั้นแกก็อยู่ที่นี้ไปตลอดกาลเลยละกัน” ลอยกลับเข้าไปในประตู ประตูปิดลงแล้วหายไป
เรซ “เฮ้อ~~” “สุดท้ายฉันก็ตายจิงสินะ” กำลังจะนอนอีกครั้ง
??? “เดียวก่อน!!!” “อย่าพึง” มีเสียงดังออกมาพร้อมกับผู้หญิงคนนึงที่พุ่งออกมาจากแสงสีฟ้าที่ปรากฏขึ้นเป็นผู้หญิงที่ใส่ชุดเหมือนพวกนักเวทย์ในเกมต่างๆ
เรซ “เธอเป็นใครอีกเนี้ย” ถาม ???
??? “ช่างเถอะ” “ฉันไม่มีเวลามากขอเข้าเรื่องเลยละกัน” บอกเรซ
??? “ฉันต้องการให้นาย ช่วยอะไรฉันอย่างนึง” ถามเรซ
เรซ “ให้ช่วยอะไรละ”
??? “ฉันอยากให้นาย ตามจับผู้หญิงคนนึง” “เธอเป็นผู้หญิงที่ทำตัวเหมือนแมว” ผู้หญิงที่ทำตัวเหมือนแมวปรากฎออกมาเหมือนภาพ 3 มิติให้เรซเห็น
เรซ “อีกคนแล้วหรอ” “คนเมื้อกี้ก็บอกให้ฉันปกป้องส่วนเธอจะให้ฉันไปตามจับเนี้ยนะ”
ถาม ???
??? “ที่ฉันต้องการให้นายตามจับเพราะ” “ผู้หญิงคนนั้นเป็นกุญแจที่สามารถฆ่าคนทั้งโลกได้เลยนะ” บอกเรซ
เรซ “อะไรนะ!!!!” “ฆ่าคนทั้งโลกยังไง” ถาม ???
??? “เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน” “ที่นีเจะปิดจตัวลงแล้ว” มิติเริ่มแตก
เรซ “งั้นสิ่งที่ฉันจะได้ละ”
??? “ฉันจะชุบชีวิตให้นาย” บอกเรซ
เรซ “………..” คิดอยู่
??? “จะรับข้อเสนอไหม”
เรซ “ก็ยังดีกว่าไปช่วยทำลายโลกละนะ” “ตกลง” บอก ???
??? “งั้นหรอ งั้นพวกเราไปกันเลยเถอะ” จับมือเรซแล้วพุ่งออกไปในแสงสีฟ้า
เรซ “ว่าแต่เธอชื่ออะไร” ถาม ??? ขนาดที่ถูก ??? จูงมือ
ฮานะ “ฉันมีชื่อว่า “ฮานะ” นะ” บอกเรซ
เรซ “งั้นหรอ” “งั้นไปกันเถอะ ฮานะ”
ฮานะ “อืม” พาเรซหายไปในแสงสว่าง
~~ณ.ใจกลางเมือง“ครอสวิงก์”~~
??? “คงถึงเวลาแล้วที่พวกเราต้องไปคุ้มกัน ยัยแมวนั้น” ใส่ชุดแปลกประหลาดเหมือนเป็นหัวหน้านั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะขนาดใหญ่โดยที่กำลังประชุมกันอยู่
???2 “แต่ถึงอย่างงั้นก็เถอะ” “พวกนักเวทย์ปีกสีขาว” “คงไม่อยู่เชยหรอก”
???3 “พวกเราก็ฆ่าพวกนั้นก็ได้นิ” แค่มองเสาหินที่อยู่ในห้องก็กลายเป็นฝุ่น
???2 “ถึงจะเป็นอย่างงั้นก็เถอะ……” ก้มหน้า
???3 “หรือว่าเธอกลัวพวกนักเวทย์หรือไง”
???2 “ป่าวนะ!!!” ทุบโต๊ะ
??? “พอได้แล้ว!!!!” “ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ”“ออกไปได้แล้ว” บอกทุกคนที่มาประชุม
ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมพูดพร้อมกันว่า“ครับ/ค่ะ” แล้วก็เดินออกประตูไปจนเหลือเพียงหัวหน้าไว้คนเดียว
??? “อีกไม่นานหรอก” “ไม่ว่าจะเป็นโลกไหนๆจะไม่มีเผ่าพันธ์ที่มีชีวิตอีก 55555” หัวเราะออกมาดังลั่น
ความมืดเริ่มคลืบคลานออกมาแต่ความหวังใหม่ได้เกิดขึ้นแล้ว
~~End~~
Ep.1 ทุกอย่างเริ่มต้นจากความตาย
อันนี้ถือเป็นเพลงปิดก็ได้นะครับ
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=3Kx8FjY7nzw
ก็เสร็จไปแล้วนะครับ กับเรื่อง Revive เป็นยังไงบอกด้วยละ
Revive ชีวิตหลังคืนชีพ EP.1
