ไม่มีอะไรจะพูดง่วงมากมายครับ ตี 4 - - ไปอ่านกันเถอะ
ณ.โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในเมือง “เลเวียโนเซ่”
เรซ “!!!!!!!!!” ตื่นขึ้นมาในห้องๆนึง ตัวเองนั้นได้นอนอยู่บนเตียงสีขาวพร้อมกับซึกิที่นั่งอยู่ข้างๆเตียง
ซึกิ “พี่!!!!” “ตื่นแล้วหรอ ดีใจจังเลย!!!” กอดเรซทันทีหลังจากเรซตื่นขึ้นกอดแน่นมากจนเรซหายใจไม่ออก
เรซ “พี่จะตายอีกรอบแล้วเนี้ย!!!” “แน่นไปแล้ว” บอกซึกิพร้อมกับดันซึกิออกไป
ซึกิ “โธ่~~” “กอดหน่อยก็ไม่ได้หลับไปนานขนาดนี้นึกว่าจะไม่ฟื้นซะแล้วอีก”
เรซ “นาน???” “พี่หลับไปนานเท่าไหร” ถามซึกิด้วยความสงสัยอย่างมาก
ซึกิ “1เดือนกับอีก2วันค่ะ” บอกเรซด้วยหน้าตายิ้มแย้ม
เรซ “นานนะเนี้ย” อยากจะยิ้มแต่ยิ้มไม่ออกพอได้ยินคำว่าเดือน
ซึกิ “นานสิค่ะ”
เรซ “แล้วนี้กี่โมงแล้วเนี้ย” หันไปมองนาฬิกาที่อยู่ใกล้ๆกับเตียง
เรซ “เห้ย!!!! 3 ทุ่ม” “น้องกลับไปนอนได้แล้วละพี่อยู่คนเดียวได้”
ซึกิ “งั้นหรอค่ะ” “งั้นถ้ามีอะไรกดปุ่มเรียกนางพยาบาลนะค่ะ ไปละ” ชี้ให้เห็นปุ่มกดจากนั้นก็เดินออกประตูไป
เรซ “อืม โชคดีละ” โบกมือให้
นางพยาบาล “น้องสาวมาเยี่ยมทุกวันเลยนะค่ะ” เดินเข้ามาพอดีเป็น Succubus
เรซ “ค.....ครับ” คิดในใจ(นางพยาบาลประจำตัวตรูเป็นอย่างงี้ตรูโดนอะไรไปแล้วมั้งวะเนี้ย)
นางพยาบาล “นี้ค่ะ ยา” วางยาไว้กับอาหาร
นางพยาบาล “ถ้ามีอะไรก็เรียกได้นะค่ะ” พอพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องไป
เรซ “โรงพยาบาล คิดยังไงถึงรับทำงานฟะเนี้ย” พูดเสร็จก็เริ่มกินอาหารกับยาที่นางพยาบาลเอามาให้
5 นาทีต่อมาหลังกินอาหารเสร็จ
เรซ “เฮ้อ~~” “อร่อยดีแหะอาหารโรงพยาบาลก็ใช้ได้” ยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
ฮานะ “………….” ปรากฏออกมาพร้อมกับเสียงฟ้าร้องที่หน้ากระจกของห้องที่เรซนอนอยู่
เรซ “พู้ด!!!!!!” เรซที่กำลังดื่มน้ำอยู่หันไปเห็นฮานะที่หน้าต่างก็ได้พ่นน้ำออกมาเหมือนน้ำตก
เรซ “เธอๆๆๆๆๆๆเป็นใคร” เนื่องจากไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริงเลยไม่รู้ว่าเป็นใคร
ฮานะ “ฉันก็เป็นคนที่ชุบชีวิตให้นายยังไงละ” เปิดผ้าคลุมออกมาให้เห็นทรงผมหางม้าสีชมพู
เรซ “เธอคือคนที่เข้ามาในหัวฉันในตอนนั้นหรอ” คิดในใจ(จะว่าไปก็น่ารักดีแหะ)
ฮานะ “ถูกต้องแล้ว” “ที่ฉันมาเนี้ยเพื่อจะมาดูอาการของนายแล้วเล่าเรื่องต่างๆให้นายฟังยังไงละ” พอพูดเสร็จก็มานั่งที่เตียงของเรซ
เรซ “แล้วเธอจะมาเล่าอะไรละ”
ฮานะ “สิ่งที่นายต้องไปเจอยังไงละ” บอกเรซด้วยลอยยิ้ม
เรซ “อ่อหรอ” รู้สึกสยองพิกล
ฮานะ “เอาละนะ” “งั้นฉันจะบอกก่อนละกันว่าฉันมาจากไหน” ลุกขึ้นแล้วเริ่มเล่าให้เรซฟัง
ฮานะ “นายคงรู้จักนักเวทย์หรือผู้มีพลังพิเศษสินะ”
เรซ “อืม ฉันรู้จัก”
ฮานะ “ถ้าฉันบอกว่าสิ่งที่นายต้องไปเจอคือกลุ่มคนที่มีพลังพิเศษเหนือมนุษย์ธรรมดาละ”
เรซ “จะบ้าหรอ!!!” “ฉันก็ตายอะดิ ฉันเป็นคนธรรมดานะ”
ฮานะ “นายไม่ใช้คนธรรมดาตั้งแต่นายฟื้นขึ้นมาจากความตายแล้วละ”
เรซ “อะไรนะ???” สงสัยอย่างมากว่าทำไมตัวเองถึงไม่ใช้คนธรรมดา
ฮานะ “คนที่ถูกจอมเวทย์ชุบชีวิตให้นะมีน้อยมากมักจะมีพลังพิเศษพร้อมกับพลังเวทย์ตามมา” “ฉะนั้นนายในตอนเนี้ยไม่ใช้คนธรรมดาอีกต่อไปแต่เป็นผู้มีพลังผสมผสานยังไงละ”
เรซ “ผู้มีพลังผสมผสาน” “ฟังดูเก่งดีนะ”
ฮานะ “ซื่งปกติคนที่มีพลังผสมผสานจอมเวทย์จะรู้ทันทีว่าคนๆนั้นมีพลังอะไร” “แต่นายนั้นฉันยังหาไม่ได้เลยว่ามีพลังอะไรสงสัยว่านายจะเป็นผุ้มีพลังผสมผสานแบบหายาก”
เรซ “ที่หาไม่เจอเพราะเธอยังเป็นนักเวทย์ฝึกหัดอยู่รึเปล่า~~” ตอบด้วยเสียงกวนประสาท
ปัก!!!!! (เสียงทุบหัวเรซ)
ฮานะ “โทดทีนะ” “แต่ฉันเป็นจอมเวทย์แล้วละนะ” บอกเรซหลังจากทุบหัวเรซเสร็จ
เรซ “เค้าจะบอกพยาบาล รังแกคนป่วย~~” บอกฮานะแกล้งทำน้ำตาซึม
ฮานะ “พอเลย”
เรซ “นิดหน่อยเอง” “ว่าแต่แล้วพวกผู้มีพลังพิเศษละ”
ฮานะ “พวกเราจอมเวทย์ได้รับชื่อว่า “จอมเวทย์ปีกสีขาว” ที่เป็นฝ่ายธรรมมะ” “แต่พวกนั้นเราเรียกว่า“ผุ้มีพลังพิเศษปีกสีดำ” หรือฝ่ายอธรรม”
เรซ “แล้วพวกนั้นทำไมถึงอยากทำลายมนุษย์ละ” ถามด้วยความสงสัย
ฮานะ “ก็เพราะพวกนั้นคิดว่าผู้มีพลังพิเศษเหนือกว่ามนุษย์ธรรมดาเลยคิดจะกำจัดไปให้หมดๆเพราะเห็นเป็นเหมือนพวกชั้นต่าไง”
เรซ “โห~~” “พวกนั้นคงเลวน่าดูสินะ”
ฮานะ “เลวขนาดที่ฆ่าคนเหมือนเห็นเป็นของเล่นเลยละ”
เรซ “แล้วเธอพอรู้ว่าพวกนั้นเป็นใครบ้างไหมละ”
ฮานะ “ก็ไม่รู้มากหรอกนะแต่พวกนั้นจะมีหัวหน้าอยู่ด้วยกันทั้งหมด 6 คน” “ซึ่งแต่ละคนจะมีพลังพิเศษที่เก่งกาจมาก”
เรซ “แล้วเธอพอรู้ไหมว่าใครบ้าง”
ฮานะ “งั้นฉันจะอธิบายให้ทีละคนเลยละกัน” มีข้อมูลออกมาให้ฮานะกับเรซดู
ฮานะ “คนที่หนึ่งคือ “No.1” ชื่อนั้นพวกเรายังไม่รู้เป็นหัวหน้าและเป็นผู้นำของผู้มีพลังพิเศษทั้งหมด” “เห็นบอกกันว่าแค่คนเดียวคนทั้งโลกรวมมือกันยังสู้ไม่ได้เลยละ”
เรซ “จะเก่งไปไหนเนี้ย” คิดในใจ(จะรอดไหมเนี้ยตรู)
ฮานะ “คนที่สอง “No.2” หรือ แอสเป็นรองหัวหน้าและยังเป็นผู้ที่เคยเข้าไปในหัวของนายตอนตายยังไงละ” “ข้อมูลของแอสนั้นเรายังมีไม่มากแต่เห็นว่าไม่นานมานี้ทำให้ประเทศกลายเป็นประเทศร้างมาแล้วนับไม่ถ้วน” “มีพลังในการลบสิ่งต่างๆได้ ถือว่าน่ากลัวเลยละ”
เรซ “ข้ามเหอะ” “สู้ไม่ได้อย่างแรงเลยละ พลังยังใช้ไม่เป็นเลยละฉันเนี้ย”
ฮานะ “คนที่สาม “No.3” หรือชื่อที่เราเรียกกันว่า วินเป็นหัวหน้าของหน่วยพิเศษที่เก่งในเรื่องลอบสังหารเป็นหลัก” “เป็นผู้หญิงที่กลัวไปหมดไม่ว่าจะเป็นอะไรเห็นว่าฆ่าคนตายมาแล้วนับหมื่นคนโดยที่ทุกคนไม่มีบาดแผลแม้แต่น้อย” “พลังของเธอนั้นคือ ลม และอากาศจึงเหมาะสำหรับการลอบสังหารโดยไร้บาดแผล”
ฮานะ “คนที่สี่ “No.4” คนนี้เราไม่มีข้อมูลเลยแม้แต่นิดเดียวเหมือนว่าจะเป็นผู้วางแผนต่างๆนั้นแหละ
ฮานะ “คนที่ห้า “No.5” คนนี้เราก็มีข้อมูลไม่มากนักแต่ที่เราพอได้ยินมาเป็นรองหัวหน้าหน่วยพิเศษ”“เป็นผู้หญิงที่ฆ่าคนไปทั่วโดยไม่สนใจว่าจะเป็นคนธรรมดาหรือผู้มีพลังพิเศษ ถ้าไปขวางก็จะถูกฆ่าทั้งหมด” “มีพลังคือ ความมืด และ เสียง”
ฮานะ “คนสุดท้าย “No.6” ชื่อว่า เฟธฮาร์ท เป็นคนที่เคยมีข้อมูลบอกมาว่าเคยตายไปแล้วหลายรอบจากการสู้กับจอมเวทย์ของปีกสีขาว” “แต่ก็กลับมาใหม่ทุกครั้งแล้วฆ่าจอมเวทย์ทุกคนที่เคยฆ่าเขา” “มีพลังคือ ไฟ หรือป่าวข้อมูลยังไม่แน่ชัดเท่าไร”
ฮานะ “ทั้งหมดนี้คือข้อมูลของ 6 หัวหน้าทั้งหมดที่พวกเรามี” “เป็นอย่างไงบ้างละ”
เรซ “อืม~~~” “ขอผ่าน” บอกฮานะด้วยหน้าตายอย่างมาก
ฮานะ “ทำไมละ???” สงสัย
เรซ “ฉันใช้พลังยังไม่เป็นเลย” “จะให้ฉันไม่สู้กับพวกนั้นเนี้ยนะ ไม่ตายอะแปลกมาก”
ฮานะ “ฉันให้นายไปฆ่าพวกนั้นที่ไหนละ” “ฉันจะหายนายไปพาตัวเธอคนนี้มาต่างหาก”
มีภาพปรากฏออกมาเป็นภาพของผู้หญิงที่ทำตัวเหมือนแมวในตอนแรก
เรซ “ยัยแมวนิ!!!” ตกใจกับภาพที่เห็น
ฮานะ “ตกใจขนาดนั้นเลยหรอ” “แค่ภาพเองนะ”
เรซ “จะไม่ให้ตกใจได้ไงละ” “ก็ภาพมันเป็นตอนเปลียนชุดนะ” หลับตา
ฮานะ “ว้าย!!!!” “ขอโทษ” เปลียนเป็นภาพอื่น
เรซ “เฮ้อ~~” “แล้วยัยแมวนี้เป็นใครละ”
ฮานะ “เธอชื่อว่า “มิว” เป็นลูกหลานของโลกเธอเป็นเหมือนประตูที่เปิดไปสู่การสูญสิ้นของมนุษย์ทั้งหมด” “ซึ่งถ้ามีประตูก็ต้องมีกุญแจแต่ว่ากุญแจนั้นพวกเรายังไม่ทราบว่าเป็นใครเหมือนกัน”
เรซ “งั้นหรอ” “แล้วเธอรู้หรือป่าวว่ายัยแมวอยู่ไหน” ถามฮานะ
ฮานะ “แน่นอน” “นั้นไง……….อะไรนะ!!!!” เห็นมิวอยู่ที่เตียงของเรซ
เรซ “มาตั้งแต่เมื้อไรเนี้ย!!!!” ตกใจเมื้อเห็นมิว
มิว “เมี้ยว~~~” กระโดดออกนอกหน้าต่างไป
ฮานะ “จับไม่ได้อีกแล้ว” “เฮ้อ~~~” ถอนหายใจ
เรซ “เดียวค่อยไปตามจับทีหลังก็ได้” “ฉันว่าตอนนี้เธอไปนอนก่อนเถอะ จะเที่ยงคืนแล้วนะ”
ฮานะ “งั้นหรอ” “งั้นเจอกันพรุ่งนี้” วิ่งกระโดดบนอากาศแล้วหายไป
เรซ “เฮ้อ~~” “งานเข้าแล้ว~~~นอนดีกว่า” นอนหลับแล้วคิดถึงเรื่องต่างๆที่ได้ยินมาทั้งหมด
~~~เช้าวันต่อมา~~~
เรซ “โอ้ย~~” “ในที่สุดก็ได้ออกจากโรงพยาบาล” เดินออกมาจากโรงพยาบาลแล้วเดินไปทางตลาดในเมือง
~~~15 นาทีต่อมาหลังจากเดินเข้ามาในตลาด~~~
เรซ “เกิดเรื่องอะไรขึ้นอีกละเนี้ย” มองเห็นกลุ่มคนจำนวนมากมุงดูอยู่กลางตลาด
เรซได้มองเห็นฮานะที่เสื้อผ้าขาดยับเยินจากการกระทำของคนๆนึง
เรซ “ฮานะ!!!!” วิ่งเข้าไปดูฮานะโดยไม่สนใจกฝูงคน
??? “แกเป็นใครเนี้ย” “ถึงกับกล้าเข้ามายุ่งเลยหรอเนี้ย”
เรซ “ฮานะ เป็นอะไรไหมใครทำอะไรเธอเนี้ย” ไม่สนใจในสิ่งที่ ??? พูด
??? “ไม่สนใจงั้นหรอ” เดินเข้าไปหาเรซแล้วถีบเรซออกจากฮานะ
เรซ “อึก” “หน็อย~~” หลังจากถูกถีบก็วิ่งเข้ามาจะต่อย ??? ทันที
ฮานะ “อย่านะเรซ” พูดด้วยเสียงเบามาก
เรซ “ทำไมถึงห้ามฉันละ” ถูกถีบกลับมาหาฮานะพอดี
ฮานะ “เจ้านั้นนะคือ “No.6” นะ” “นายสู้ไม่ไหวหรอก”
เรซ “No.6!!!!” “แกนะหรอ” หันไปหา???
เฟธฮาร์ท “ใช้แล้ว” “ฉันนี้แหละ“เฟธฮาร์ท” ที่พูดถึงกัน แล้วแกมีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันอย่างงั้นหะไอชั้นต่ำ” ถีบเรซด้วยลูกทีบไฟ
เรซ “อ้าก!!!!” ถูกทีบปลิวออกมาจากฝูงคน เสื้อมีลอยไหม้
เฟธฮาร์ท “อะไรกัน!!!” “เข้ามายุ่งแล้วยังอ่อนไม่ได้เรื่องอีก” เดินออกมาจากฝูงคน
เรซ “ถึงจะใช้พลังไม่ได้” “แต่ก็ไม่ยอมหรอกโว้ย!!!” หยิบไม้เหล็กที่อยู่แถวนั้นขึ้นมาแล้ววิ่งเข้าไปฟาดใส่เฟธฮาร์ททันที
เฟธฮาร์ท “กระจอกนะ” หมุนตัวหลบแล้วเตะเรซปลิวออกไป
เรซ “อึก” ปลิวออกมาไม้เหล็กหลุดออกจากมือ
เฟธฮาร์ท “อะไรมีดีแค่เนี้ย” “ฉันยังมีพลังอีกเยอะเลยนะโว้ย!!!” มีไฟพุ่งออกมามหาศาลมากจนทำให้ทั้งตลาดถูกเผาไปอย่างง่ายดาย
เรซ “เราจะสู้กับปีศาจอย่างงี้ได้หรอเนี้ย” คิดในใจ
ฮานะ “เชื่อมั่นสิ!!!!!” “ถ้านายเชื่อแล้วอยากปกป้องสิ่งใดสิ่งนึงนายต้องใช้ได้แน่!!!!” ตะโกนออกมาสุดเสียงโดยที่เสียงนั้นแทบจะไม่มีอยู่แล้ว
เรซ “สิ่งที่อยากปกป้อง” “เชื่อมั่น” เริ่มคิด
เฟธฮาร์ท “หนวกหูจริงเลย” “ตายไปซะเถอะ”ไปลูกบอลไฟใส่ฮานะ
ฮานะ “กรี้ด!!!!”
เรซ “สิ่งที่อยากปกป้อง” “ฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่เราอยากปกป้องคือ…..” มองไปที่ฮานะ
เปรี้ยง!!!!!! (เสียงฟ้าผ่า)
อยู่ดีๆก็มีฝนตกลงมาหนักมากแต่ฝนนั้นไม่ใช้ฝนธรรมดาเป็นฝนสีดำที่แปลกประหลาดมาก
ฮานะ “เราไม่เป็นอะไรเลย……” “ฝน???” มองฝนสีดำที่ตกลงมาพร้อมกับเรซที่ปรากฎอยู่หน้าฮานะตั้งแต่เมื้อไรก็ไม่รู้
เรซ “…………” ก้มหน้าแล้วที่มือมีควันอยู่ที่มือ
เฟธฮาร์ท “โห~~” “ใช้ได้หนิที่รับไฟของฉันได้นะ”
ฮานะ “นายรับไฟของหมอนั้นได้หรอ” ถามเรซด้วยความสงสัย
เรซ “เธอบอกให้เชื่อมั่นใช้ไหมละ” “ฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันอยากปกป้องคืออะไร”
ฮานะ “คืออะไร…….”
เรซ “คนที่ฉันรู้จักยังไงละ!!!” โผล่มาข้างหลังเฟธฮาร์ทด้วยความเร็วสูงมากจนทางที่วิ่งมาไหม้
เฟธฮาร์ท “ใช้ได้นี้หว่า” หันหลังไปกำลังจะต่อยด้วยหมัดไฟ
เรซ “…………” โผล่มาอีกทีข้างหลังเฟธฮาร์ทตอนกำลังหันไปต่อย
เฟธฮาร์ท “เร็วมาก!!!!” หันกลับไปตั้งหลักไม่ทัน
ฮานะ “นั้นนะหรอพลังของเรซ” มองดูเรซขยับไปไหนไม่ได้เพราะอาการบาดเจ็บ
เรซ “……..” ต่อยไปที่หลังของเฟธฮาร์ทโดยหมัดที่ต่อยไปมีสายฟ้าจำนวนมากอัดแน่นอยู่
เฟธฮาร์ท “อ้าก!!!!” ปลิวมาเพราะแรงสายฟ้าแต่ก็ตั้งหลักได้แล้วกลับมายืนใหม่
เฟธฮาร์ท “ตายซะเถอะ” มีดาบไฟขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาที่มือแล้วฟันใส่เรซ
ฮานะ “ระวัง!!!!” ตะโกนบอกเรซ
แก่ง!!! (เสียงของดาบที่เรซใช้กันดาบของเฟธฮาร์ท)
เฟธฮาร์ท “อะไรกัน!!!!” “ไม่จริงนะดาบนี้มัน!!!!” ตกใจมากเมื้อเห็นดาบของเรซ
เรซ “………..” ถือดาบสีทองเอาไว้แล้วมีแสงสีทองพุ่งออกมาจากดาบ
ฮานะ “ไม่ผิดแน่…….” “Excalibur” ชื่อของดาบที่เรซถืออยู่
เรซ “เอาละ…….” “มาคิดบัญชีที่แกทำไว้กัน” ชูดาบสีทองชี้หน้าเฟธฮาร์ท
~~END~~
EP.2 ตำนานลืมตาตื่น
จบแล้วนะครับกับตอนที่ 2 เป็นอย่างไงบ้างบอกด้วยละกันครับ ไปนอนละไม่ไหวบาย~~~
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย drangonthun เมื่อ 2013-3-1 12:52
Revive ชีวิตหลังคืนชีพ EP.2
