สวัสดีครับทุกท่านหลังจากที่ผมหายไปนานพอสมควร เพราะ มั่วแต่ทำงาน และ ทำเรื่องSM.G. แบบติด Top speed ไปด้วย
เลยไม่ค่อยได้แวะมาใน 2 th เท่าไร ก็ขออภัยด้วย
และ ตอนนี้วันนี้ ผมได้นำนิยายเรื่องหนึ่งมาให้ชมกัน แต่ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าจะถูกใจกันรึเปล่าก็ไปชมกันเลยนะครับ
พ่อบ้านจอมเซ่อ กับ ปราสาทมอนสาว (ผ้าเช็ดผืนที่ 1 )
ผ้าเช็ด ผืนที่ 1 ( ผมได้เป็นพ่อบ้านละ )
สวัสดีครับ ทุกคน กระผมชื่อ โฮม บูชิชิ เป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่ง ที่กำพร้าตั้งแต่เด็ก เพราะ ผมถูกพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่ 8 ขวบ และ ผมก็ถูกพ่อบ้านคนหนึ่งไปเลี้ยง เขาสอนอะไรหลายอย่างให้ผมรู้ สอนแต่เรื่องการเป็นพ่อบ้านอะนะ ซึ่งผมก็เรียนรู้เรื่องการเป็นพ่อบ้านถึง 10 ปีเลย ทีเดียว จนตอนนี้ผมก็กลายเป็นพ่อบ้านเต็มตัวในวัย 18 ปีครับ ซึ่ง ผมก็ได้เป็นที่ยอมรับ ของ ลูกคุณหนูมากมาย มีหลายคนอยากจ้างผม แต่แล้ว มีคนหนึ่งที่ ผมไม่เคยเจอเธอใน งานประกวดพ่อบ้านมาก่อน
เธอเดินมาหาผมอย่างช้าๆ และ พูดขึ้นมาว่า "ฉันเกลียดนายไปตายซะไป!" (เปรี๊ยงงงงงง เสียงหน้าแตกของโฮม) อ้ากกกกก มันช่างเป็นคำพูดที่ แทงอกผมจนผมกลายเป็นสีขาวเลย เพราะ ช็อกกกกกก มากอะ ผมไม่เคยเจอใครที่พูดแบบนี้มาก่อนเลย และ เธอก็พูดมาอีกว่า "หึเพราะฉะนั้นมาเป็นพ่อบ้านที่บ้านฉันซะ" (หาาาา อะไรของเธอคนนี้เนี่ย ผมยิ่งฟังที่เธอพูดแล้วยิ่งงง ขึ้นเรื่อยๆ" และ หลังจากนั้น ผมก็ วิ่งหนีเธอ เพราะ ขืนอยู่ต่อมีหวัง งง จนปวดหัวแน่ และ ก็เป็นครั้งแรก ที่ผมสะดุด ตกบันได และ ภาพสุดท้ายที่เห็นก่อนกลิ้งสุดบันไดคือ "คุมะ" (แพนตี้ลายหมี)
พอผมตื่นขึ้นมา ก็พบว่า ตัวเองนอนอยู่บนเตียงนอน ที่ไหนสักแห่ง ผมลุกและเดินไปเรื่อยๆ ออกประตูจากห้อง และ เดินตามทางเดินไป จนไปเจอป้าย ห้องอาบน้ำ "อ๋อ.... ห้องน้ำ กำลังคันตัวอยู่พอดีขอไปอาบน้ำสักหน่อย" พอผมเปิดเข้าไปก็เจอภาพ สุดอลังกาล
"โอพระเจ้า สาวเปลือย! หูแหลมบ้าง ช่วงล่างเป็นงู บางคนมีปีก" พรวดดดดด! เลือดกำเดากระฉูด "ขอโทษคร้าบบบบบ" ปึ้งปิดประตู และ วิ่งหนีไปด้วยความเร็ว พอผมรู้ ตัวก็ มาอยู่ที่ไหนสักแห่งเหมือนห้อง รับแขก แต่เป็นห้องรับแขกที่กว้างสุดดดๆ เลยอะ
"อ้าวววว.... ตื่นแล้วหรอพ่อหนุ่ม" เสียงสาวปริศนาที่มาข้างหลัง ผมตกใจและหันไป "What !" คุณเธอมี ปีก และ เขา ดูไปมาที่เหมือนซักคิวบัสเลย พอผม มองไปเรื่อยๆ ก็พอว่า ถูกล้อมไว้หมดแล้ว มีแต่มอนสาวทั้งงั้นเลย
"ฮึฮึ เป็นไงถูกใจรึเปล่าทุกคน" เสียงที่เหมือนเคยได้ยิน พอผมหันไป มองก็พบว่า เสียงนั้น มาจาก สาวน้อยคนนั้นที่พูดทำร้ายจิดใจผม
"ฉัน เมจี่ เป็นจอมเวทย์สาวน้อยสุดน่ารัก ที่พานายมาปราสาท The All Monster Girl แห่งนี้ไงละ" หาาาาาาหลงตัวเองชัดๆ ผมงง กับ เธอคนนี้ขึ้นเรื่อยๆ
"นี่คือ พ่อบ้านที่เราตามหาใช่ไหมเนี่ย เมจี่" เสียงมอนสาว ตนอื่นๆที่เริ่ม ซุบซิบกัน
"พ่อบ้าน? หมายความว่าไง" โฮมพูดด้วยความ งง และ สงสัย
"ก็ช่วยไม่ได้ ก็ปราสาทแห่งนี้ ไม่เคยมีพ่อบ้านมาก่อนนี่น่า ก็เลยอยากลอง และ นายมีคุณสมบัติ พอ ที่จะมารับใช้พวกเรา ที่ปราสาทแห่งนี้ที่มีมอนสาวอยู่ 500 คน เออออหรือ 1,000 คนหว่า" "อ๋อ 500 คนเอง" เมจี่ พูดและยิ้มให้
"500 คน" โฮม อึ้งมากจนพูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว
"เพราะฉะนั้นพวกเราทุกคน ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ คุณพ่อบ้าน" เสียงที่พสานรวมมาทั้ง 500 คน
"นี่มันบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาอะไรเนี่ย!"
End ผ้าเช็ดผืนที่ 1
เป็นไงบ้างครับ กับ เรื่องนี้สนุกใช้ได้รึเปล่าหวังว่าคงจะชอบกันนะครับ
อย่าลืม เม้นบอก ตอบกันหน่อยเด้อ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย zombie7829 เมื่อ 2013-3-8 08:44
พ่อบ้านจอมเซ่อ กับ ปราสาทมอนสาว (ผ้าเช็ดผืนที่ 1 )
[IMG]
พวกเรายินดีต้อนรับทุกท่าน เข้าสู่ S.MG. ขอให้สนุกกับกิล I love monster girl
