วันที่ 27 เดือนมิทรีด้า ปีโรแวเรียสที่ 15
พวกเราเริ่มออกเดินทางกันแต่เช้าเออคิดว่านะ บรรยากาศในแดนปีศาจแบบนี้ทำให้ผมไม่รับรู้ถึงเวลาเท่าไหร่เลยคงต้องให้ลิลิสช่วยสอนเรื่องการดูเวลาให้ซักหน่อยแล้วพวกเดินทางผ่านทุ่งใหญ่ที่เต็มไปด้วยดอกไม้แปลกประหลาดดูน่ากลัวพิลึกยังไงก็ไม่รู้ซิตลอดทางผมรู้สึกว่ามีคนติดตามหลังผมมาตลอด ผมเลยบอกพวกริสกับอิคิดน่า พวกเธอเองก็รู้สึกเช่นกันเลยว่าแผนจะจับคนที่ตามหลังผมหลังจากที่พวกเราวางแผนและลงมาจับในช่วงเที่ยง ของวัน มอนสเตอร์สาวที่ตามหลังผมคือแอลป์ เธอเป็นหญิงสาวผมสั้นเหมือนผู้ชายสีทอง ดวงตาสีน้ำเงิน ผิวขาวในชุดเสื้อแขนสั้นสีน้ำตาลแดงและกางเกงขาสั้นสีเขียว รองเท้าบูธสีน้ำตาล เธอปีกสีม่วงเข้มดั่งค้างคาวหางยาวปลายรูหัวใจสีเดียวกัน และเขาที่ศีรษะทั้งสองข้างสีเดียวกันแบบซัคคิวบัสแต่ว่าทำไมละเธอถึงตามผมตอนนั้นผมไม่เข้าใจจริงๆ จนกระทั้งเธอพูดชื่อจริงของผมชื่อจริงๆ ของผม พอผมถามทำไมเธอถึงรู้ชื่อของผม ผมก็ต้องตกใจมาก เพราะเธอคืออดีตเพื่อนสนิดของผมเองลูกชายของเพื่อนบ้านที่เล่นกับผมมาตั้งแต่สมัยเด็กจนออกจากหมู่บ้านไปสมัครเป็นทหารเมือ2 ปีก่อน แต่ว่าทำไม ถึงผมจะรู้ว่าอิกคิวบัสที่กลายเป็นแอลป์จะมีร่างกายกลายเป็นผู้หญิงก็เถอะแต่ว่าผมไม่คิดเลยว่าจะเปลี่ยนไปจนผมจำไม่ได้แบบนี้ก่อนที่เขาไม่ซิต้องเธอซินะจะร้องให้ออกมา ดูเหมือนว่าเธอได้เข้าร่วมสงครามและถูกปล่อยให้อยู่ที่ดินแดนและกลายเป็นแอลป์ไปเมือ ไม่กี่วันก่อนนี้เอง และยังยอมรับสภาพตัวเองตอนนี้ไม่ได้ ผมถามลิลิสว่าพอมีวิธีจะช่วยให้เพือนผมกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมแต่ลิลิสได้ส่ายหน้าเพราะผู้ชายที่กลายเป็นแอลป์จะเสียความสามารถในการสร้างพลังวิญญาณในตัวไปแล้วไม่มีโอกาสจะกลับเป็นมนุษย์หรืออิกคิวบัสได้อีกแล้ว เท่านั้นแหละแอลป์ถึงกับปล่อยโฮออกมาเลยทั้งๆ ที่สมัยก่อนเป็นคนที่เข็มแข็งขนาดนั้นแท้ๆ ร้องจนสลบไปเลย ทำเอาตกใจไหมพอวารูน่ากับเทียร์มาช่วยดูก็ทำให้รู้ว่า เธอไม่ได้รับพลังวิญญาณมานานมากแล้วเลยสลบไปเท่านั้น เป็นจังหวะเดียวกับที่ทหารของดิออเดอร์คนหนึ่งโผล่มาพอดี ดิออเดอร์คนนั้นคือ ชินทหารดิออเดอร์ที่พวกเราเจอบนเกาะตะวันออก ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนในกองเดียวกับที่แอลป์เคยสังกัดอยู่เขาบอกกับผมว่ากองของเขาถูกทิ้งให้อยู่แดนปีศาจกันเพียงลำพังตอนสงครามสิ้นสุดและถูกมอนสเตอร์สาวที่นี้โจมตีจนเหลือรอดมาแค่สองคน ดูเขาจะเป็นห่วงแอลป์มากผมเลยถามว่าจะทำยังไงต่อ ชินก็บอกกับผมว่าเขาอยากจะกลับบ้านที่ทวีปหลักแต่เพื่อนของผมก็กลายเป็นแอลป์ ส่วนเขาเองก็ไม่ใช่มนุษย์อีกแล้วคงจะกลับไปไม่ได้ลิลิสเลยแนะนำให้เดินทางมากับพวกเราด้วยกัน เธอจะส่งให้ถึงเมืองปราสาทซัคคิวบัสเองเพราะเป็นที่เดียวที่พอจะให้ทั้งสองคนอาศัยอยู่ได้ รวมถึงสภาพร่างกายของแอลป์ด้วยชินก็รับปากเพราะนั้นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วพวกเราเลยได้เพื่อนร่วมเดินทางมาอีกสองคน พวกเราเดินทางกันต่อและมาพักกันที่กลางทุ่งหญ้าแห่งนี้พรุ่งนี้พวกเราหน้าจะถึงหอคอยในช่วงหัวค่ำของวันหวังว่าคืนนี้คงไม่อะไรเกิดขึ้น...หรอกนะ
(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 108
