วันที่ 15 เดือน 5 ปี พ.ศ. 2567
ผมกับสาวๆทั้ง 5 เดินทางมาจนเมืองที่อยู่ใกล้ๆในช่วงเที่ยงของวันตลอดทางที่ผ่ามมานั้นเป็นทุ้งหญ้าเต็มไปด้วยสไลม์ไม่ว่าจะหันซ้ายหันขวาก็เห็นมีแต่ สไลม์และสไลน์แดง ทำเอาผมคิดเลยล่ะว่าผู้กล้าอาจจะเริ่มต้นออกผจญภัยจากหมู่บ้านใกล้ๆนี้แหงแน่นอนว่าพวกเธอนั้นมุ่งตรงที่จะเข้ามาเล่นงานผมซึ่งผมเองก็อยากจะลองอยู่แล้วล่ะว่าการ*censor*กับพวกสไลม์นั้นจะให้ความรู้สึกยังไงแต่ถ้าจะให้*censor*จนหมดทั้งทุ้งมันก็คงจะเสียเวลามากไปนานโขงานนี้ผมก็เลยพึ่งยาดอปเปลแกงเกอร์ ซึ่งก็ทำให้ผมและสาวทั้งห้าของผมผ่านไปได้โดยง่ายๆโดยทิ้งร่างแยกของผมเอาไว้ แน่นอนว่าทิ้งเอาไว้สักพักร่างแยกของผมมันกคงจะหายไปเอง แถมความรู้สึกกับความจำก็จะกลับมาหาผมด้วยไม่เสียทั้งเวลา ไม่เสียทั้งโอกาส คุ้มค่าสุดๆ แต่ก็เล่นทำเอายาดอปเปลแกงเกอร์ลดฮวบไปเยอะพอตัวเลยล่ะเมืองที่นี้เป็นเมืองค่อนข้างแปลกตาจากเมืองก่อนๆมาก บ้านหลายหลังมีรูปร่างแปลกประหลาดมีทั้งที่ปล่อยควันขาวๆออกมาตลอดเวลา มีทั้งที่มีเสาซึ่งปล่อยกระแสไฟฟ้าเชื่อมโยงไปยังเสาอีกเสาที่อยู่ใกล้ๆมีทั้งที่หลังคาบ้านเป็นเหมือนขวดยาบรรจุของเหลวสีต่างๆขนาดยักษ์ มีมากจนผมขี่เกียจเขียนอธิบายเลยล่ะขอข้ามเลยล่ะกัน ผมก็พอจะเดาได้จากที่เคยเล่นพวกเกมมาเยอะเมืองนี้ต้องมีชื่อเสียงเรื่องการประดิษฐ์แน่นอนไม่ต้องสงสัย และถือว่าดีที่รอบนี้ทานุกิจังร่ายเวทย์ปลอมแปลงร่างลวงตาให้กับอีกสี่สาวที่เหลือของผมร่วมถึงตัวของเธอเองด้วย การเข้ามาภายในเมืองจึงไม่ได้มีปัญหาใดๆผมและทั้งห้าสาวตัดสินใจเช่าห้องในโรงแรมแห่งหนึ่งหลังจากที่หาอะไรทานกันเสร็จสรรพแน่นอนว่าเมืองนี้ใหญ่พอตัว ผมก็จึงต้องทำการจัด*censor*เหล่าสาวๆของผมตามสัญญา สงสัยผมคงต้องหาซื้อเจ้ายาดอปเปลแกงเกอร์เพิ่มเอาไว้มากๆซะแล้วสิ
(18+)บันทึกการเดินทางของนายสีชาด 21