วันที่ 30 เดือนมิทรีด้า ปีโรแวเรียสที่ 15
พวกเราออกจากหอคอยในตอนเช้าของวัน...เออคิดว่านะวันนี้ผมรู้ว่าแอลป์ดูเปลี่ยนไปดูเหมือนผู้หญิงมากขึ้นยังก็ก็ไม่รู้ซิ พอไปถามชิน ชินก็เอาแต่ปฏิเสธบอกไม่รู้เรื่องท่าเดียวในเมือชินไม่อยากตอบผมก็ไม่คิดจะถามเขาเหมือนกันพวกเราเดินทางขึ้นเหนือเพือตรงไปยังเมืองปราสาทซัคคิวบัสและปราสาทของจอมมารตามที่ได้ตั้งใจเอาไว้พวกเดินผ่านทุ่งราบเพือตรงไปยังป่าเบื้องหน้า ที่ทุ่งราบนั้นพวกเราได้พบกับดาร์คสไลม์ด้วยเธอเป็นสไลม์ที่มีร่างกายเป็นสีม่วง และมีแกนอยู่ใจกลางร่างของเธอด้วยทันทีเธอเห็นผมกับชินก็เริ่มโจมตีพวกเราทันที ดาร์คสไลม์ดุร้ายอย่างที่เขียนเอาไว้จริงๆแถมยังใช้เวทมนต์ได้อีก ผมที่ใช้พลังได้ทั้ง 4 ธาตุจึงยังพอจะรับมือได้ แต่ชินที่ใช้พลังแห่งธาตุไม่ได้เลยและแอลป์เองก็ยังใช้พลังไม่ได้ดั่งใจถึงพวกเราจะไล่เธอไปได้แต่ก็มีดาร์คสไลม์อีกจำนวนหนึ่งมาแทน ทำให้พวกเรารับศึกหนักในระหว่างที่พวกเรากำลังจะแพ้ พวกเราได้การช่วยเหลือจากอิคิดน่าถือหอกคน และ มนุษย์หมาป่าครึ่งเอวฟ์ถือธนูคนหนึ่งพลังของทั้งสองคนสามารถไล่ดาร์คสไลม์ได้อย่างง่ายดายและดูเหมือนลิลิสจะรู้จักทั้งสองคนด้วย อิคิดน่าคนนั้นชื่อว่า ท่านอีคิดน่าเมอร์เซ และมนุษย์หมาป่าครึ่งเอวฟ์คนนั้นชื่อว่า แวร์วูล์ฟ พริเมรา ที่รับใช้ลิลิสอันดับ 4 เดรูเอลลาพี่สาวของลิลิส ทั้งสองมารับลิลิสกลับปราสาทของจอมมาร เพราะท่านเดรูเอลลาเป็นห่วงแต่ลิลิสปฏิเสธที่จะกลับไปกับพวกเธอเธอบอกว่าเธอดีใจที่ท่านพี่เป็นห่วงเธอแต่เธอรับปากกับผมว่าจะเดินทางไปด้วยกันและรับปากกับพวกชินว่าจะพาไปที่เมืองของปราสาทซัคคิวบัสเธอฝากบอกท่านพี่ของเธอด้วยว่าเธอจะกลับไปยังปราสาทของจอมมารเองผมเองก็บอกรับแกว่าจะพาลิลิสไปยังปราสาทจอมมารอย่างปลอดภัยแน่นอนเพราะลิลิสเป็นคนสำคัญของผมคนนึง อิคิดน่าคนนั้นและมนุษย์หมาป่าครึ่งเอวฟ์คนนั้นก็ยิ้มออกมาบางๆพร้อมกับบอกว่าจะนำข้อความลิลิสไปบอกและหายไป หลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางกันต่อทันทีเพราะผมไม่อยากจะเจอดาร์คสไลย์อีกรอบพวกเรามาพักที่ชายป่าแห่งหนึ่งหวังว่าคืนนี้พวกเราจะไม่โดนมอนสเตอร์สาวจู่โจมอีกนะ
(Fic. MGE)บันทึกการเดินทางของจิ้งจอกขาว 110
