วันที่ 30 เดือน 5 ปี พ.ศ. 2567
จริงๆแล้วในวันนี้ผมไม่คิดจะลุกมาจดบันทึกหรอกเพราะเนื่องจากผมนั้นจะดูยัยลูอาน(ชื่อของสาวแวมไพร์)ผิดไปถนัดเพราะในตอนที่ผมกำลังเขียนบันทึกอยู่นี้ เธอยังเกาะอยู่ตัวผมเพื่อ*censor*อย่างบ้าคลั่งไม่ยอมหยุดเลย ในคืนวันที่ 28 เธอบ่นออกมาว่าหิวซึ่งผมก็ไม่รู้จะไปหาเลือดให้เธอได้จากที่ไหน ก็จึงยืนแขนให้เธอกัดเธอถามว่าทำอะไร ผมก็ตอบไปว่าให้อาหารเธอไงเธอยังถามต่อว่าไม่กลัวเธอจะดูดเลือดจนหมดตัวหรือ ผมเลยท้าไปว่าถ้าดูดหมดก็ดูดไปเห็นผู้ชายเป็นแค่อาหารไม่ใช่รึไง เธอลังเลเล็กน้อยก่อนจะกัดแขนผมเพื่อดูดเลือด ซึ่งเหมือนเธอจะดูดได้แค่พักหนึ่งก่อนจะหยุดลงผมคิดว่าเธอกะจะดื่มแค่ให้หายหิว แต่ที่ไหนได้ล่ะ เธอเล่นดึงผมลงไปนอนกับเตียงพร้อมกับถอดเสื้อผ้าของผมออกก่อนจะขึ้นค้อมและเริ่ม*censor*ผมอย่างคลุ้มคลั่ง ซึ่งผมก็ไดทราบทันทีที่เธอ*censor*ผม ว่าเธอยังซิงอยู่จากเลือดที่ไหลออกมาจาก*censor*ของเธอแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจอะไรอีกแล้วนอกจาก*censor*ใส่อย่างเดียว ผมจำไม่ได้หรอกว่าข้อมูลในหนังสือนั้นเขียนเกี่ยวกับเธอยังไงแต่ลูอานนั้น*censor*จัดและหื่นมากๆอย่างที่ผมคาดไม่ถึงเลยว่าคนเกลียดผู้ชายอย่างเธอจะเป็นได้ขนาดนี้ขนาดว่าตอนที่ผมจะลุกยืนนั้น เธอขาของเธอล็อกเอวของผมเอาไว้เพื่อไม่ให้ขาดความติอเนื่องในการ*censor* ส่วนหนึ่งคงต้องโทษยาที่ผมดีดให้เธอกินล่ะนะซึ่งในระยะแรกที่เธอเริ่มร้องออกมาว่า มันรู้สึกดีอย่างนี้นี่เองแม่ถึงได้ดูมีความสุขมากกว่าอยู่กับเธอ เธอร้องซ้ำๆสลับไปสลับมา ผมจึงถามเธอเธอก็ตอบและเหล่าเรื่องทั้งหมดทั้งๆที่กำลัง*censor*กับผมอยู่นี่แหละจึงได้ทราบว่าที่จริงแล้วแม่ของเธอนั้นก็ไม่ได้ปล่อยปะละเลยอะไรเธอเลยแม้แต่น้อยต้องพูดว่าเป็นแม่ลูกที่รักกันดีเลยล่ะ แต่มีอยู่วันหนึ่งที่เธอดันไปเห็นแม่กับพ่อกำลัง*censor*โดยไม่ได้ตั้งใจแล้วเห็นแม่นั้นกำลังทำหน้ามีความสุขมากซึ่งมันดูมีความสุขมากกว่าตอนที่ได้อยู่ใกล้ๆกับเธอเธอจึงได้มีอคติเกิดขึ้นในใจว่าเธอนั้นไม่ใช่ทุกๆอย่างของแม่เธอจึงเริ่มเกลียดผู้ชายและเกลียดเรื่อง*censor*ในต่อมาและกลายเป็นเกลียดมนุษย์โดยเฉพาะมนุษย์ผู้ชายที่เธอเกลียดมากเพราะพลังวิญญาณนั้นจำเป็นต่อการดำรงชีวิตแต่มันมีผลข้างเคียงในตอนที่เธอดื่มเลือดแล้วพลังวิญญาณมันกระตุ้นให้เธออยาก*censor*ขึ้นมา ถึงตรงนี้ผมก็พบบางอ๋อเลยที่เดียวว่าไม่ใช่เพราะยาหรืออะไรเลย นอกจากเลือดของเข้าที่มีพลังวิญญาณที่มหาศาลมากๆจึงไม่แปลกอะไรที่ดื่มเลือดของผมเข้าไปและคลั่งการ*censor*ขนาดนี้ เอาเถอะ การ*censor*ของผมยังคงต้องดำเนินกันไปอีกสักพักใหญ่
และที่ผมอุตส่าห์ลุกขึ้นมาเขียนทั้งๆที่ลูอานใช้ขาเกาะร่างของผมเพื่อ*censor*อยู่ทั้งเดินนั้นก็เพราะวันนี้เป็นวันเกิดผมยังไงล่ะ จึงอยากจะมาเขียนอวยพรตัวเองหน่อย
สีชาด ไอ้เรานั้นอายุครบ 18 แล้วแถมยังได้ฟันหญิงอีก ตอนนี้เรากลายเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้วนะสุขสันต์วันเกิดนะตัวเรา
(18+)บันทึกการเดินทางของนายสีชาด 29