วันที่ 6 เดือน 7 ปี พ.ศ. 2567
เช้าวันนี้ผมตื่นขึ้นมาโดยพบว่าภายนอกพีรามิดนั้นกลายเป็นดินแดนที่มีแม่น้ำที่ไหลผุดออกมาจากช่องว่างของพีรามิดไหลรินเจ่อนองพร้อมต้นไม้ที่ขึ้นเขียวชอุ่มมีผลไม้งอกเงยอย่างครบถ้วนอุดมสมบูรณ์ไปแล้วแม้ยังเห็นเค้าโครงของทะเลทรายอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้ดูแห้งแล้งเหมือนก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อยท้องฟ้าในยามนี้เปิดออกแสดงให้เห็นท้องฟ้าสีครามสดใสไร้เมฆหมอกสีดำบดบังจนผมและสาวๆของผมต่างคิดว่านี้เรายังอยู่ในแดนปีศาจอยู่แน่รึเปล่าแถมในบริเวณใกล้ๆนั้นก็ยังมีพีระมิดและอาคารหินอ่อนอีกนับกว่า 10 ปรากฏขึ้นมา โดยแต่ล่ะแห่งนั้นมีลักษณะยอดหรือรูปร่างที่แตกต่างกันออกไปเล็กน้อยแน่นอนว่าเมื่อผมออกมาเดินภายนอกพีรามิดก็โดนเนเฟอร์กระโดดมากอดและจูบทักทายยามเช้าพลางขอให้ผมกล่าวชมผลงานอันอลังการของเธอซึ่งผมก็กล่าวชมออกมาจริงๆนั้นแหละ ในตอนนี้ผมได้ตัดสินใจแล้วว่าผมจะตั้งปักหลักอาศัยอยู่ที่นี่ส่วนเรื่องการติดต่อกับโลกของผมนั้นเอาไว้ใช้วิธีการสืบหาจากนักเดินทางที่จะผ่านหรือเข้ามาอาศัยกันภายในอาณาจักรอนูบิสและสฟิงซ์ที่ตอนนี้ต่างกลายเป็นภรรยาของผมไปแล้วนั้นได้รับคำสั่งของเนเฟอร์ให้ไปเจรจาด้านการฑูตระหว่างอาณาจักรและเมืองใกล้ๆฉะนั้นคงจะไม่เจอพวกเธออีกสักระยะ ผมเดินสำรวจสถานที่ต่างๆ ซึ่งเต็มไปด้วยมัมมี่สาวที่กำลังทำงานก่อสร้างบ้านเรือนที่หวังจะให้ผู้ที่คิดจะมาอยู่อาศัยได้พักกันอย่างขยันขันแข็งแม้ผู้ควบคุมอย่างอนูบิสจะไม่อยู่ราวกับพวกเธอนั้นมีชีวิตชีวาอย่างน่าประหลาด เนเฟอร์บอกว่าไม่แปลกอะไรเพราะมัมมี่สาวที่อยู่นะที่นี้ต่างก็เป็นประชาชนและลูกหลานที่ให้ความรักและซื้อสัตย์มาตั้งแต่สมัยที่เธอยังมีชีวิตนับเมื่อพันปีก่อนจึงไม่จำเป็นต้องมีอนูบิสคอยควบคุมพวกเธอก็ทำงานกันได้อย่างเต็มที่ ผมเดินสำรวจจนไปพบกับคุณจิ้งจอกและเหล่าสาวๆของเขาที่กำลังนั่งชมกับบรรยากาศของสภาพแวดล้อมในเมืองอย่างอิ่มเอิบดูเหมือนว่าคุณจิ้งจอกนั้นกำลังฝึกลำดาบอยู่ซะด้วย ผมจึงกล่าวทักทายและขอนั่งดูคุณจิ้งจอกฝึกซ้อมโดยสาวๆของผมก็ไปร่วมวงสนทนากับสาวๆของคุณจิ้งจอกซึ่งผมก็จ้องตัวดาบอยู่นานก็รู้อย่างหนึ่งว่าคุณจิ้งจอกนั้นถือเป็นคนที่จิตแข็งดวงแข็งอย่างมากแน่ๆเพราะหากเคยเรียนรู้เรื่องดาบจะรู้ได้ทันทีว่าลักษณะของใบดาบที่คุณจิ้งจอกใช้นั้นเป็นดาบที่ถูกตีในรูปแบบของตระ:Xลโยชิมัตสึซึ่งขึ้นชื่อว่าดาบอาถรรพ์แห่งการพิทักษ์ หรือดาบที่มีความคุณธรรมสูงสุด(ก็ไม่มีอะไรมากนักหรอกเคยอ่านการ์ตูนแล้วเกิดอยากจะศึกษาลักษณะของดาบชนิดต่างๆขึ้นมาแต่กลายเป็นว่าเรียนรู้จนติดหัวซะเยอะ แต่เอาไปใช้ไม่ได้เลย ฮาสิ)พูดกันว่าผู้พกดาบตระ:Xลนี้จะได้รับการคุ้มครองจากดาบจนได้รับการกล่าวขวัญว่าเป็นนักดาบไร้พ่ายหรือถึงพ่ายก็ไม่ตาย เพราะดาบจะปกป้องชีวิตของผู้ถือครองซึ่งที่เขียนมานั้นผมก็ไม่รู้ว่าจะจริงรึเปล่าแต่ก็นึกสนุกจึงขอคุณจิ้งจอกท้าประลองกันโดยผมจะใช้นิ้วชี้แทนดาบ แน่นอนว่าท้าเป็นการส่วนตัวโดยไม่ให้สาวๆรู้ดูเหมือนคุณจิ้งจอกจะตกใจมากที่ผมท้าเขาแบบนั้นซึ่งผมก็ยืนยันว่าจะสู้กับเขาที่ใช้ดาบด้วยนิ้วชี้ แน่นอนครับ ตอนแรกดูเหมือนคุณจิ้งจอกอยากจะออมมือให้แต่พอผมสามารถใช้นิ้วรับคมดาบได้อย่างต่อเนื่องได้สบายๆ เขาก็ต้องเปลี่ยนเป็นเอาจริงอย่างเต็มที่ส่วนผมนั้นยอมรับว่าการเคลื่อนไหวของคุณจิ้งจอกนั้นดีและรวดเร็วมากที่สุดหากนับคนที่ผมเคยพบเจอแต่ก็ยังอืดเกินไปสำหรับผมอยู่ดี แต่ทว่าดาบสุดท้ายของคุณจิ้งจอกต้องทำเอาผมอึ้งเพราะมันสามารถสร้างรอยบาดให้กับนิ้วของผมได้ แม้ว่าผมยังไม่ได้เอาจริงก็ตามทีคุณจิ้งจอกนับเป็นคนแลกและอาจจะเป็นคนเดียวที่สามารถสร้างบาดแผลให้กับผมได้ในโลกนี้ถึงถ้าหากผมเอาจริงขึ้นมาสักนิดคุณก็ไม่มีทางสร้างรอยบาดให้ผมได้ก็ตามซึ่งผมก็ยิ้มหัวเราะและขอยอมแพ้ด้วยตัวเองดูเหมือนคุณจิ้งจอกจะดูงงกับที่ผมขอยอมแพ้มากผมก็จึงบอกความจริงไปว่าที่สู้กันนั้นผมไม่ได้เอาจริงเลยแม้แต่น้อยเพียงแค่ต้องการทดสอบเขาและอาถรรพ์ของดาบผมจึงบอกสรรพคุณของมันให้กับคุณจิ้งจอกและบอกให้เขาเก็บเอาไว้ข้างกายให้ดีอย่าให้ใครมาชิงเอามันไปได้ผมก็ขอให้เขานั้นฝึกดาบเพื่อปกป้องให้สมกับที่เขาพกมัน ไม่ใช่เพื่อฟาดฟันและผมก็หวังว่าหากคุณจิ้งจอกออกเดินทางแล้วเก่งขึ้น ก็อยากจะสู้กับเขาอีกครั้ง ในแบบที่ผมเอาจริงช่วงเวลาที่เหลือทั้งวันจึงเป็นการนั่งเล่นสนทนา เหมือนกับการปิกนิกโดยผมงัดเอาเกมพื้นบ้านง่ายๆหลายเกมจากโลกของผมออกมาเสนอให้พวกเขาและสาวๆได้เล่นกันซึ่งสร้างเสียงเฮฮากันมากพอสมควรยังไงซะ พรุ่งนี้เช้าคุณจิ้งจอกและสาวๆกับผู้ติดตามของเขาก็จะออกเดินทางกันแล้ว ผมก็จึงจัดงานเลี้ยงตอบแทนในช่วงเย็นโดยผมนั้นงัดเอาวิชาชีวิตคนเคยโสดก้นครัวออกมาใช้กับวัตถุดิบต่างๆที่หาได้ เลี้ยงทุกๆคนจนอิ่มไปเลย
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย panom555 เมื่อ 2013-3-21 11:17
(18+)บันทึกการเดินทางของนายสีชาด 38
