นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่งอแรกที่ผมแต่งขึ้นถ้ามันไม่สนุกหรือไม่ดีตรงไหนก็ฝากติชมด้วยนะครับ
นิยายเรื่องนี้เป็นโลกคู่ขนานของนาซไม่มีส่วยเกี่ยวกับ S.MG แต่อย่างใด
ฝันร้ายครั้งที่ 1
เอ่อ....ชั้นจำได้ว่าเดินตามผู้หญิงคนนั้นมาแล้วไงชั้นถึงมาอยู่ในป่ารกได้ละเนี่ยม่ายยยยยยยยยยจิงงงงงง!!!!!!!!!!
" หนึ่งวันก่อนเกิดเรื่อง "
ผมชื่อ นาซาโตะ "ครอส" อาคาเนะ แต่พ่อมักเรียกผมว่า นาซ เป็นนักเรียนม.ปลายปี1ธรรมดาๆคนนึงใช่ชีวิตแบบปกติไปวันไม่มีอะไรพิเศษมากผมเป็นลูกครึ่งเยอรมันญี่ปุ่น พ่อผมเป็นคนเยอรมันเป็นนายทหารยศพันเอกประจำการอยู่กองทัพนานที่จะกลับมาให้เลยไม่ค่อยได้คุยกันส่วนแม่ผมเป็นคนญี่ปุ่นเสียชีวิตไปตอนผมอายุ 12 ตอนนี้ผมก็อยู่กับน้องสาวชื่อนานาเสะ อายุ 15 ปีอยู่ม.ต้นปี 3เป็นน้องสาวคนเดียวของผมเวลาพ่อผมกลับมาบ้างครั้งก็จะมีของกลับมาฝากอย่างเช่น Mauser C96,Butter-Fly Knife แต่บ้างครั้งก็จะเป็นพวกขนมบ้างไส้กรอกบ้างบางวันผมก็เอามีดButter-Flyมาควงเล่นแก้เบื่อมันก็อาจจะบาดมือคุรได้ถ้าไม่ระวังแต่ก่อนที่พ่อจะกลับไปพ่อได้สอนวิธียิงปืนให้ผมทุกรูปแบบเลย
"พี่คะ!ตื่นได้แล้วนะนี่มันเช้าแล้วนะ" คำพูดที่ได้ยินจนซินไม่ต้องเดาเลยก็รู้ว่าใคร
"อ๊าาาา.....ขอนอนอีกสามนาทีนะ" "โถ่...พี่ก็อย่างงี้ทุกทีเลยสงสัยวันต้องปลุกแบบพิเศษแล้วละมั้ง?"
อุ๊ก!เหมือนมีบ้างอย่างกำลังทับตัวผมจึงลืมตาขึ้นมาดู "เฮ้ย!?..."สิ่งที่ผมเห็นคือนานาเสะกำลังนั้งคร่อมทับตัวผมอยู่
"นี้เธอทำบ้าอะไรเนี่ย!!!???"ผมพูดไปด้วยความตกใจ "ก็ถ้าไม่ทำอย่างงี้พี่จะตื่นไหมละ?แล้วก็ข้าวเช้าเสร็จแล้วนะ"จากนั้นนานาเสะก็ลุกออกจากตัวผมลงไปข้างล่าง "ให้ตายสิ...วันนี้มันอะไรกันนักหนา...เดียวก่อนนะวันนี้มันปิดเทอมนี่!?!?ซวยละ"ผมจึงรีบวิ่งไปอาบน้ำแปงฟันแต่งตัวและลงไปกินข้าวเช้า"อ๊า....ข้าวเช้าเธอก็ยังทำอร่อยเหมือนเดิมเลยนะ"ผมชมน้องสาวที่ทำอาหารได้อร่อยทุกที "แหม่...พี่ไม่ต้องชมขนาดนั้ก็ได้" "เอ่อ...ใช่สิเกือบลืมงั้นไปก่อนนะ"ผมรีบวิ่งออกจากบ้านไปที่โรงเรียน "เฮ้ย...ไอ้คนที่อยู่ตรงนั้นนะหยุดวิ่งเดียวนี้!!!!!"ฮ่าๆหมั่นใจได้เลยว่าเป็นเจ้าคิโด้แน่นอนผมจึงหยุด"ฮ่าๆเสร็จชั้นแน่"เจ้าคิโด้กำลังจะกระโดดเข้ามาให้ผม"ไอ้โง่แกนั้นหละที่เสร็จ"ผมจึงหันมาทีบเจ้าคิโด้แล้วจับทุ่มด้วยท่า DDT ตุบ!!! "โอ๊ย...นี่นายยังเล่นแรงไม่เปลี่ยนเลยนะ"นี่คือ ซาโตยามะ คิโด้ เป็นเพื่อนสนิทคนที่ 1 ผมเป็นเพื่อนกับหมอนี่ตั้งแต่เด็กแล้วละ "ก็แกเล่นวิ่งเข้ามาแบบนี้ชั้นก็นะตกใจสิ...เอา 1 2 3 อึบ!"ผมพูดแล้วช่วยดึงเจ้าคิโด้ขึ้นมา"เดียวก่อนนะ....ชิบฉายแล้ววววววว!!!!!" "ตกใจอะไรวะนาซาโตะ"คิโด้ถามผมด้วยความงง "เดียวก็ไปรับผลสอบข้าหรอกคิโด้ เอ๊าวิ่งงงง!!!!!"ผมจึงรีบวิ่งไปที่โรงเรียนกับคิโด้ พอผมวิ่งมาถึงโรงเรียน *แฮกๆๆๆ* ผมหอบเพราะวิ่งมาราธอนจากบ้านมาถึงโรงเรียน "ในที่สุด...ข้าก็ได้มันมา!!!!! //กำพูดผิด"ผมพูดด้วยความงง "มันต้องพูดแบบนี่ไม่ใช่เหรอฟะ!...ในที่สุดก็ถึงสักที"เจ้าคิโด้พูดสวนกลับมา "โอเคๆ...ตูพูดผิดเอง"จากนั้นพวกผมก็เดินไปรับผลสอบ"ฮ่าๆๆๆ...ในที่สุดก็ปิดเทอมแบ๊ววววว!!!!!"ผมพูดด้วยความดีใจ "ว่าไงทั้งสองคน"เสียงนี้คุ้นๆนะเอ่อ...จำได้ละเสียงนี่ "เอา....ว่าไงอิโต้"คนๆนี่ชื่อ ซาคามะ อิโต้ เป็นเพื่อนสนิทคนที่2ของผม "ว่าผมสอบเป็นไงบ้างวะ"เจ้าคิโด้หันมาถามผม "ผมโอเคอยู่อะนะ"ผมหันไปตอบคิโด้ "แล้วนายละอิโต้"ดูเหมือนว่าจะผ่านทุกวิชาอีกแล้วสินะ "ชั้นผ่านหมดทุกวิชานะ"อิโต้ตอบกลับมา "เห....นายทำไงวะถึงได้เก่งขนาดนี้"เจ้าคิโด้หันไปถาม "นายจะไปเอาอะไรมากวะก็คนมันเรียนเก่งนิ"ผมตอบเจ้าคิโด้กลับไป "ฮ่าๆๆ"อิโต้แล้วหัวเราะ "เอาพวกเราไปหาอะไรกินฉลองปิดเทอมกัน"เจ้าคิโด้พูดขึ้นมาซึ่งผมก็เห็นด้วย "เอ๊า....ออกเดินทาง"ผมพูดแล้วไปหาอะไรกินกับคิโด้และอิโต้....เวลาผ่านไปจาก เที่ยงจนถึงสี่โมงเย็น"อ๊า.....อิ่มจังเลยงั้นแยกกลับบ้านละนะ"ผมพูด "เอ๊า...ไม่อยู่ต่ออีกหน่อยเหรอ"เจ้าคิโด้ถามผม
"ชั้นต้องกลับบ้านไปดูแลน้องนะ"ผมตอบเจ้าคิโด้ไป "เหรอ...งั้นก็ลาก่อนแล้วค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะไอ้ซิลคอน!"
"เดียวนะ....ตายซ่าาาาาแล้วก็ลาก่อน!"ผมจับเจ้าคิโด้ทุมแล้วเดินกลับบ้าน "ดะ.....ดะ....ดวย แอก"เจ้าคิโด้ลงไปนอนกับพื้น พอผมเดินกลับมาถึงบ้าน "กลับบ้านแล้วคร๊าบบบบ".....ไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลที่ท่านเรียก........
สังสยนานาเสะจะออกไปข้างนอกละมั้ง? "อ๊าาาา....เหนื่อยจังเลยไปอาบน้ำดีกว่า"จากนั้นผมจึงเดินไปห้องน้ำ
พอผมเปิดประตูห้องน้ำเท่านั้นละ....ถึงกับรู้เลยเพราะนานาเสะกำลังอาบน้ำอยู่!!!!! "เออ....สงสัยจะเข้าผิดห้อง"ผมพยายามไม่มอง "กะ....กริ๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!ไอ้พี่บ้าโรคจิตออกไปเดียวนี้เลย"นานาเสะหยิบข้าวของมาปาใส่ผม "ขอโทษกร๊าบบบบบ!!!!!!"ผมจึงวิ่งออกมาจากห้องน้ำแล้วปิดประตู....เวลาผ่านไปตอนนี้ก็สี่ทุ่มแล้ว
"หาว....ง่วงจังเลยขอนอนละนะ"หลังจากนั้นผมก็หลับไป..................."อ๊า....ที่นี่ที่ไหนกันเนี่ย"ผมหันมามองรอบข้าง......"อืม....ก็ไม่มีอะไรนิ"แต่พอผมมองไปข้างหน้าตัวผม"เอ๊ะ!?!?...คุณเป็นใครกัน"สิ่งที่ผมเห็นคิดผู้หญิงผมสีเงินดวงตาสีแดงแล้วเธอก็พูดกับผมว่า"นี้ชั้นของพลังวิญญาณของนายหน่อยได้ไหม?"ผมก็ตกใจที่เธอพูดอะไรแปลกๆ
ท่านกำลังเข้าสู่ช่วง R-18 โปรดใช้จักรยานในการรับชม//โดนถีบ
"คุณช่วยบอกผมได้ไหมว่า....อุ๊ฟ"ผมถูกผู้หญิงคนนั้นจูบ *จ๊วบๆๆ*อ๊า....ให้ตายสิลิ้นเธอนี่นุ่มจริงๆ
"เห!?...จะทำอะไรนะ"ผมมองผู้หญิงคนนั้นถอดกางเกงผม "นะ...นี้เธอจะทำอะไรนะ"..."ก็ชั้นบอกไปแล้วนิว่าจะเอาพลังวิญญาณนายไง?"จากนั้นเธอก็อม*censor*ของผม อ๊าาาาา...รู้สึกดีกว่าFABอีกนะเนี่ย.."ผะ..ผมจะไม่ไหวแล้ว"
และในที่สุดผมก็เสร็จจนได้ "นี้นายยังต่อไหวใช่ไหม?"นี่มันฝันร้ายอะไรกันละเนี่ย!!!??? อุ๊ก!?เธอขึ้นมานั่งคร่อมผมแล้วเธอก็เริ่ม*censor*กับทั้งคืนเลย...."อ๊า...รู้สึกดีจริงๆเลย"นี่ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย"งั้นชั้นไปก่อนนะ"เธอค่อยเดินหายไปในแสงสว่าง"เฮ้ย!เดียวก่อน!!!"ผมก็เลยวิ่งตายเธอเข้าไปในแสงสว่างแล้วก็............................................
เอ่อ....ชั้นจำได้ว่าเดินตามผู้หญิงคนนั้นมาแล้วไงชั้นถึงมาอยู่ในป่ารกได้ละเนี่ยม่ายยยยยยยยยยจิงงงงงง!!!!!!!!!!!!!
มันเป็นฝันร้ายที่น่ากลัวมากเลยละครับทุกคน
จบฝันร้ายครั้งที่ 1
เป็นไงบ้างละครับกับ Albtraum ตอนที่ 1 เริ่มมาก็ติดเรทกันเลยทีเดียว
สนุกหรือไม่ก็ติชมกันด้วยนะครับ
แถมเล็กๆน้อยๆ
นาซ : โอ้วสวัสดีครับทุกคน..ผมนาซเองนะ
ลิลิม : สวัสดีค้า! ชั้นลิลิมคะ!
นาซ : ธะ...เธอเป็นใครกันเนี่ย!?
ลิลิม : ไม่บอกหรอกจ๊ะ
...ว่าแต่คืนนี้นอนหลับฝันดีใช่ไหมละ 
นาซ : ฝันดีบ้าอะไรละฝันร้ายสุดๆเลย!
ลิลิม : อ้าว....นึกว่านายจะฝันดีซะอีก
นาซ : ได้โปรดอย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลย
ลิลิม : งั้นพอแค่นี้ก่อนละกัน....บ๊าย บาย ค่า!!!!!
นาซ : สนุกหรือไม่ก็โพสต์บอกด้วยนะครับ!!!!!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นโลกคู่ขนานของนาซไม่มีส่วยเกี่ยวกับ S.MG แต่อย่างใด
ฝันร้ายครั้งที่ 1
เอ่อ....ชั้นจำได้ว่าเดินตามผู้หญิงคนนั้นมาแล้วไงชั้นถึงมาอยู่ในป่ารกได้ละเนี่ยม่ายยยยยยยยยยจิงงงงงง!!!!!!!!!!
" หนึ่งวันก่อนเกิดเรื่อง "
ผมชื่อ นาซาโตะ "ครอส" อาคาเนะ แต่พ่อมักเรียกผมว่า นาซ เป็นนักเรียนม.ปลายปี1ธรรมดาๆคนนึงใช่ชีวิตแบบปกติไปวันไม่มีอะไรพิเศษมากผมเป็นลูกครึ่งเยอรมันญี่ปุ่น พ่อผมเป็นคนเยอรมันเป็นนายทหารยศพันเอกประจำการอยู่กองทัพนานที่จะกลับมาให้เลยไม่ค่อยได้คุยกันส่วนแม่ผมเป็นคนญี่ปุ่นเสียชีวิตไปตอนผมอายุ 12 ตอนนี้ผมก็อยู่กับน้องสาวชื่อนานาเสะ อายุ 15 ปีอยู่ม.ต้นปี 3เป็นน้องสาวคนเดียวของผมเวลาพ่อผมกลับมาบ้างครั้งก็จะมีของกลับมาฝากอย่างเช่น Mauser C96,Butter-Fly Knife แต่บ้างครั้งก็จะเป็นพวกขนมบ้างไส้กรอกบ้างบางวันผมก็เอามีดButter-Flyมาควงเล่นแก้เบื่อมันก็อาจจะบาดมือคุรได้ถ้าไม่ระวังแต่ก่อนที่พ่อจะกลับไปพ่อได้สอนวิธียิงปืนให้ผมทุกรูปแบบเลย
"พี่คะ!ตื่นได้แล้วนะนี่มันเช้าแล้วนะ" คำพูดที่ได้ยินจนซินไม่ต้องเดาเลยก็รู้ว่าใคร
"อ๊าาาา.....ขอนอนอีกสามนาทีนะ" "โถ่...พี่ก็อย่างงี้ทุกทีเลยสงสัยวันต้องปลุกแบบพิเศษแล้วละมั้ง?"
อุ๊ก!เหมือนมีบ้างอย่างกำลังทับตัวผมจึงลืมตาขึ้นมาดู "เฮ้ย!?..."สิ่งที่ผมเห็นคือนานาเสะกำลังนั้งคร่อมทับตัวผมอยู่
"นี้เธอทำบ้าอะไรเนี่ย!!!???"ผมพูดไปด้วยความตกใจ "ก็ถ้าไม่ทำอย่างงี้พี่จะตื่นไหมละ?แล้วก็ข้าวเช้าเสร็จแล้วนะ"จากนั้นนานาเสะก็ลุกออกจากตัวผมลงไปข้างล่าง "ให้ตายสิ...วันนี้มันอะไรกันนักหนา...เดียวก่อนนะวันนี้มันปิดเทอมนี่!?!?ซวยละ"ผมจึงรีบวิ่งไปอาบน้ำแปงฟันแต่งตัวและลงไปกินข้าวเช้า"อ๊า....ข้าวเช้าเธอก็ยังทำอร่อยเหมือนเดิมเลยนะ"ผมชมน้องสาวที่ทำอาหารได้อร่อยทุกที "แหม่...พี่ไม่ต้องชมขนาดนั้ก็ได้" "เอ่อ...ใช่สิเกือบลืมงั้นไปก่อนนะ"ผมรีบวิ่งออกจากบ้านไปที่โรงเรียน "เฮ้ย...ไอ้คนที่อยู่ตรงนั้นนะหยุดวิ่งเดียวนี้!!!!!"ฮ่าๆหมั่นใจได้เลยว่าเป็นเจ้าคิโด้แน่นอนผมจึงหยุด"ฮ่าๆเสร็จชั้นแน่"เจ้าคิโด้กำลังจะกระโดดเข้ามาให้ผม"ไอ้โง่แกนั้นหละที่เสร็จ"ผมจึงหันมาทีบเจ้าคิโด้แล้วจับทุ่มด้วยท่า DDT ตุบ!!! "โอ๊ย...นี่นายยังเล่นแรงไม่เปลี่ยนเลยนะ"นี่คือ ซาโตยามะ คิโด้ เป็นเพื่อนสนิทคนที่ 1 ผมเป็นเพื่อนกับหมอนี่ตั้งแต่เด็กแล้วละ "ก็แกเล่นวิ่งเข้ามาแบบนี้ชั้นก็นะตกใจสิ...เอา 1 2 3 อึบ!"ผมพูดแล้วช่วยดึงเจ้าคิโด้ขึ้นมา"เดียวก่อนนะ....ชิบฉายแล้ววววววว!!!!!" "ตกใจอะไรวะนาซาโตะ"คิโด้ถามผมด้วยความงง "เดียวก็ไปรับผลสอบข้าหรอกคิโด้ เอ๊าวิ่งงงง!!!!!"ผมจึงรีบวิ่งไปที่โรงเรียนกับคิโด้ พอผมวิ่งมาถึงโรงเรียน *แฮกๆๆๆ* ผมหอบเพราะวิ่งมาราธอนจากบ้านมาถึงโรงเรียน "ในที่สุด...ข้าก็ได้มันมา!!!!! //กำพูดผิด"ผมพูดด้วยความงง "มันต้องพูดแบบนี่ไม่ใช่เหรอฟะ!...ในที่สุดก็ถึงสักที"เจ้าคิโด้พูดสวนกลับมา "โอเคๆ...ตูพูดผิดเอง"จากนั้นพวกผมก็เดินไปรับผลสอบ"ฮ่าๆๆๆ...ในที่สุดก็ปิดเทอมแบ๊ววววว!!!!!"ผมพูดด้วยความดีใจ "ว่าไงทั้งสองคน"เสียงนี้คุ้นๆนะเอ่อ...จำได้ละเสียงนี่ "เอา....ว่าไงอิโต้"คนๆนี่ชื่อ ซาคามะ อิโต้ เป็นเพื่อนสนิทคนที่2ของผม "ว่าผมสอบเป็นไงบ้างวะ"เจ้าคิโด้หันมาถามผม "ผมโอเคอยู่อะนะ"ผมหันไปตอบคิโด้ "แล้วนายละอิโต้"ดูเหมือนว่าจะผ่านทุกวิชาอีกแล้วสินะ "ชั้นผ่านหมดทุกวิชานะ"อิโต้ตอบกลับมา "เห....นายทำไงวะถึงได้เก่งขนาดนี้"เจ้าคิโด้หันไปถาม "นายจะไปเอาอะไรมากวะก็คนมันเรียนเก่งนิ"ผมตอบเจ้าคิโด้กลับไป "ฮ่าๆๆ"อิโต้แล้วหัวเราะ "เอาพวกเราไปหาอะไรกินฉลองปิดเทอมกัน"เจ้าคิโด้พูดขึ้นมาซึ่งผมก็เห็นด้วย "เอ๊า....ออกเดินทาง"ผมพูดแล้วไปหาอะไรกินกับคิโด้และอิโต้....เวลาผ่านไปจาก เที่ยงจนถึงสี่โมงเย็น"อ๊า.....อิ่มจังเลยงั้นแยกกลับบ้านละนะ"ผมพูด "เอ๊า...ไม่อยู่ต่ออีกหน่อยเหรอ"เจ้าคิโด้ถามผม
"ชั้นต้องกลับบ้านไปดูแลน้องนะ"ผมตอบเจ้าคิโด้ไป "เหรอ...งั้นก็ลาก่อนแล้วค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะไอ้ซิลคอน!"
"เดียวนะ....ตายซ่าาาาาแล้วก็ลาก่อน!"ผมจับเจ้าคิโด้ทุมแล้วเดินกลับบ้าน "ดะ.....ดะ....ดวย แอก"เจ้าคิโด้ลงไปนอนกับพื้น พอผมเดินกลับมาถึงบ้าน "กลับบ้านแล้วคร๊าบบบบ".....ไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลที่ท่านเรียก........
สังสยนานาเสะจะออกไปข้างนอกละมั้ง? "อ๊าาาา....เหนื่อยจังเลยไปอาบน้ำดีกว่า"จากนั้นผมจึงเดินไปห้องน้ำ
พอผมเปิดประตูห้องน้ำเท่านั้นละ....ถึงกับรู้เลยเพราะนานาเสะกำลังอาบน้ำอยู่!!!!! "เออ....สงสัยจะเข้าผิดห้อง"ผมพยายามไม่มอง "กะ....กริ๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!ไอ้พี่บ้าโรคจิตออกไปเดียวนี้เลย"นานาเสะหยิบข้าวของมาปาใส่ผม "ขอโทษกร๊าบบบบบ!!!!!!"ผมจึงวิ่งออกมาจากห้องน้ำแล้วปิดประตู....เวลาผ่านไปตอนนี้ก็สี่ทุ่มแล้ว
"หาว....ง่วงจังเลยขอนอนละนะ"หลังจากนั้นผมก็หลับไป..................."อ๊า....ที่นี่ที่ไหนกันเนี่ย"ผมหันมามองรอบข้าง......"อืม....ก็ไม่มีอะไรนิ"แต่พอผมมองไปข้างหน้าตัวผม"เอ๊ะ!?!?...คุณเป็นใครกัน"สิ่งที่ผมเห็นคิดผู้หญิงผมสีเงินดวงตาสีแดงแล้วเธอก็พูดกับผมว่า"นี้ชั้นของพลังวิญญาณของนายหน่อยได้ไหม?"ผมก็ตกใจที่เธอพูดอะไรแปลกๆ
ท่านกำลังเข้าสู่ช่วง R-18 โปรดใช้จักรยานในการรับชม//โดนถีบ
"คุณช่วยบอกผมได้ไหมว่า....อุ๊ฟ"ผมถูกผู้หญิงคนนั้นจูบ *จ๊วบๆๆ*อ๊า....ให้ตายสิลิ้นเธอนี่นุ่มจริงๆ
"เห!?...จะทำอะไรนะ"ผมมองผู้หญิงคนนั้นถอดกางเกงผม "นะ...นี้เธอจะทำอะไรนะ"..."ก็ชั้นบอกไปแล้วนิว่าจะเอาพลังวิญญาณนายไง?"จากนั้นเธอก็อม*censor*ของผม อ๊าาาาา...รู้สึกดีกว่าFABอีกนะเนี่ย.."ผะ..ผมจะไม่ไหวแล้ว"
และในที่สุดผมก็เสร็จจนได้ "นี้นายยังต่อไหวใช่ไหม?"นี่มันฝันร้ายอะไรกันละเนี่ย!!!??? อุ๊ก!?เธอขึ้นมานั่งคร่อมผมแล้วเธอก็เริ่ม*censor*กับทั้งคืนเลย...."อ๊า...รู้สึกดีจริงๆเลย"นี่ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย"งั้นชั้นไปก่อนนะ"เธอค่อยเดินหายไปในแสงสว่าง"เฮ้ย!เดียวก่อน!!!"ผมก็เลยวิ่งตายเธอเข้าไปในแสงสว่างแล้วก็............................................
เอ่อ....ชั้นจำได้ว่าเดินตามผู้หญิงคนนั้นมาแล้วไงชั้นถึงมาอยู่ในป่ารกได้ละเนี่ยม่ายยยยยยยยยยจิงงงงงง!!!!!!!!!!!!!
มันเป็นฝันร้ายที่น่ากลัวมากเลยละครับทุกคน
จบฝันร้ายครั้งที่ 1
เป็นไงบ้างละครับกับ Albtraum ตอนที่ 1 เริ่มมาก็ติดเรทกันเลยทีเดียว
สนุกหรือไม่ก็ติชมกันด้วยนะครับ
แถมเล็กๆน้อยๆ
นาซ : โอ้วสวัสดีครับทุกคน..ผมนาซเองนะ
ลิลิม : สวัสดีค้า! ชั้นลิลิมคะ!
นาซ : ธะ...เธอเป็นใครกันเนี่ย!?
ลิลิม : ไม่บอกหรอกจ๊ะ
...ว่าแต่คืนนี้นอนหลับฝันดีใช่ไหมละ นาซ : ฝันดีบ้าอะไรละฝันร้ายสุดๆเลย!
ลิลิม : อ้าว....นึกว่านายจะฝันดีซะอีก
นาซ : ได้โปรดอย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลย
ลิลิม : งั้นพอแค่นี้ก่อนละกัน....บ๊าย บาย ค่า!!!!!
นาซ : สนุกหรือไม่ก็โพสต์บอกด้วยนะครับ!!!!!!!
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย NazKung เมื่อ 2013-3-21 12:45
「 Albtraum 01 」
[IMG]
