วันที่ 17 เดือน 7 ปี พ.ศ. 2567
ในที่สุดวันนี้ซาอังค์(อนูบิส)กับโฮเทป(สฟิงซ์) ก็กลับมาจากการเจรจาทางการทูตในที่สุด ซึ่งผมก็ขำเอามากๆเมื่อซาอังค์นั้นบ่นออกมาเมื่อเห็นสภาพความเละเทะไร้ระเบียบของการใช้ชีวิตของพวกผมแน่นอนว่าเนเฟอร์ก็โดนด้วยแม้ว่าจะเป็นนายก็ตาม เลือดเจ้าระเบียบสมเป็นบนูบิสจริงๆผิดกับโฮเทปที่มาถึงก็กระโดดเข้าใส่ผมและ*censor*อย่างหื่นกระหายในทันที โดยไม่สนว่าซาอังค์จะกำลังบ่นอยู่ก็ตามเล่นเอาซาอังค์วีนแตกไปเลย ผมเลยจัด*censor*เธอหลังจากที่*censor*กับโฮเทปเสร็จไปแบบไม่ให้เธอตั้งตัว ตอนแรกเธอเหมือนจะต่อตามแต่ทำอะไรไม่ถูกสุดท้ายก็ร้องเสียงหลงซะมีความสุขเชียวล่ะ สุดท้ายในช่วงอาหารเย็น ซาอังค์พูดว่าชีวิตแบบนี้ก็ไม่เลวร้ายอะไรแต่คงต้องจัดตารางกันสักหน่อย ไม่เช่นนั้นจะเสียงานเสียการกันพอดีบอกตามตรงว่าพูดแบบนี้มันดูดีแต่ท่าทีของเธอนั้นเล่นมาคลอเคลียผมไม่ยอมห่างแถมหางยังกระดิกดุกดิกไปมาอย่าถี่รัวน่ารักเกินไปแล้ว ซาอังค์จึงเอากระดาษแผ่นใหญ่ขึ้นมาเขียนตารางบางอย่างอย่างรวดเร็ว ซึ่งเมื้อเขียนเสร็จก็รู้ว่ามันเป็นตารางแสดงการใช้ชีวิตหนึ่งสัปดาห์แบบเรียบง่ายโดยเธอกำหนดให้วันจันทร์ถึงศุกร์นั้นเป็นวันที่สาวๆทั้งสิบจะทำงานที่ได้รับโดยในแต่ล่ะวันจะมีผู้หญิงสองคนที่ว่างงานเพื่อ*censor*กับผมแบบจัดเต็ม วันเสาร์นั้นทำงานกันหมดไม่เว้นแม้แต่ผมกับวันอาทิตย์กับคืนทุกคืนนั้นก็รวมตัวกันเพื่อ*censor*หมู่แบบเดียวกันกับก่อนที่จะจัดตารางขึ้นโดยหากผมมีสาวมาเพิ่มก็จะใช้การจับฉลากสุ่มรายสัปดาห์เอาซึ่งพวกเธอก็ปรึกษากันและสมานฉันท์ว่าจะใช้วิธีนี้ ส่วนผมก็สงสัยว่าผมนั้นจะได้ทำงานอะไรในวันเสาร์ซาอังค์ก็บอกแค่ว่าเดี๋ยวก็รู้เอง และมั่นใจว่าผมจะไม่ปฏิเสธเสียด้วย ทำเอาผมนั้นรู้สึกอยากจะรู้มากๆเลยที่เดียว
(18+)บันทึกการเดินทางของนายสีชาด 41
