ถึงตอนนี้เราจะเริ่มมหรสพวัวแก่กินหญ้าอ่อนกันนะบัดนี้
บทที่สอง ความซวยในวันที่สามของการเกษียน
“เจ้ามนุษย์!! เจ้าเป็นใครถึงได้บังอาจบุกรุกอาณาเขตของป่าศักดิ์สิทธิ์!!”
เอลฟ์ตนนึงกำลังเล็งธนูมาที่จอห์นจากบนหลังคาบ้านของเขา
“เอ่อ…เดี๋ยวนะหนูชั้นว่าเรามาคุยกันดีๆ ดีกว่านะ”จอห์นพยายามเจรจา
“ข้าถามว่าเจ้าเป็นใคร!”เอลฟ์ถามอีกครั้งนึง
“ก่อนจะถามชื่อคนอื่นหัดบอกชื่อตัวเองซะก่อนสิ”จอห์นบอกไป
“ข้าชื่อเซลีน่าเป็นหนึ่งในผู้พิทักษ์ป่าแห่งนี้”เอลฟ์ก็ดันรับมุขตอบมาซะอย่างงั้น
“ชั้นชื่อจอห์นเนลสัน เป็นทหารเกษียนแล้วนะ”จอห์นตอบ
แต่พูดทันจบเซลีน่าก็ยิงธนูเฉี่ยวหน้าจอห์น
“เจ้าเป็นทหารสินะงั้นก็ตายซะเถอะ!!”เซลีน่ายิงธนูใส่จอห์นอีกดอกนึงแต่จอห์นก็รับได้แบบเฉี่ยดฉิวก่อนที่มันจะทะลุสมองเขาไป
“เฮ้ย!! เดี๋ยว!!ฟังกันก่อนสิ!!ชั้นไม่ได้มาร้ายนะ!!”จอห์นพยายามจะคุยด้วยแต่เซลีน่าไม่ฟังแล้วก็เริ่มยิงใส่เขาอีกรอบทำให้จอห์นต้องรีบวิ่งไปหลบหลังต้นไม้
เซลีน่าได้ร่ายมนต์บางอย่างใส่ลูกธนูแล้วยิงไปยังต้นไม้ที่จอห์นหลบอยู่ลูกธนูดอกนั้นทะลุต้นไม้เฉียวหัวจอห์นไปนิดเดียวแต่ไม่ทำความเสียหายให้ต้นไม้เลย
จอห์นเห็นแบบนั้นแล้วจึงได้วิ่งหลบไปตามแนวต้นไม้พร้อมกับหยิบก้อนหินแถวนั้นมาขว้างใส่เซลีน่าไปด้วย
“เข้าใกล้บ้านไม่ได้เลย”จอห์นคิดระหว่างหลบธนูเขาตัดสินใจวิ่งลึกเข้าไปในป่าระหว่างที่หลบเขาเห็นศพพวกทหารของดิออเดอร์กระจายเกลือนไปทั่วแนวต้นไม้ส่วนเซลีน่าก็โดดตามจอห์นมาตามกิ่งไม้
จอห์นวิ่งไปหยิบโล่จากศพทหารคนนึงที่อยู่ใกล้ที่สุด
“ยืมหน่อยนะพวก”เขาพูดแล้วก็หยิบโล่มาใช้
ขณะที่จอห์นกำลังวิ่งหลบลูกธนูอยู่นั้นเขาก็ได้จดจำตำแหน่งของต้นไม้เอาไว้ทั้งหมดเพื่อจะได้ใช้ให้เป็นประโยชน์แล้วเขาก็คิดแผนออกจอห์นวิ่งกลับไปหาเซลีน่าโดยใช้โล่บังลูกธนูเอาไว้เสียงลูกธนูแหวกผ่านอากาศไม่ได้ทำให้เขาลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว
พอได้ระยะจอห์นก็ขว้างหินใส่เซลีน่าแบบเต็มแรงแต่เธอหลบได้เขาจึงซัดโล่ใส่เซลีน่าในทันทีพอเธอเบี่ยงตัวหลบโล่หินที่จอห์นขว้างไปตอนแรกก็ชิ่งกับต้นไม้กลับมาโดนท้ายทอยเซลีน่าเต็มๆตามแผน
“โอ๊ย!!!”เธอร้องด้วยความเจ็บแล้วเสียหลักตกลงจากต้นไม้แต่ตรงใต้ต้นไม้มีหอกของพวกดิออเดอร์ปักปลายชี้ฟ้าอยู่
“เวรแล้ว”จอห์นรีบพุ่งเข้าไปปัดหอกทิ้งแล้วรับเซลีน่าเอาไว้ก่อนเธอจะตกถึงพื้น
กร๊อป!!!เสียงกระดูกช่วงเอวของจอห์นลั่นขึ้นมา
“โอย…….”จอห์นโครงออกมาเบาๆเพราะความเจ็บ
“เจ้าช่วยข้าไว้ทำไม!!!”เซลีน่าถามถึงการกระทำของจอห์น
“บอกแล้วว่าชั้นไม่ได้มาร้ายแล้วอีกอย่างการปล่อยให้ผู้หญิงตายต่อหน้ามันไม่ใช่สไตล์ชั้นด้วยสิ”จอห์นก็ได้บอกไปอีกครั้ง
แต่เซลีน่าไม่ฟังคำพูดของจอห์นเลยเธอกลิ้งตัวลงมาจากอ้อมแขนของจอห์นจากนั้นก็เข้าจู่โจมเขาด้วยมือเปล่าเป็นชุดๆ
แต่จอห์นก็ป้องกันได้หมดแล้วเขาก็หาโอกาสจับแขนทั้งสองข้างของเซลีน่าเอาไว้แล้วดันเธอไปติดกับต้นไม้
“ฟังกันมั้งสิชั้นไม่ใช่พวกเดียวกับพวกทหารนั่นนะ”จอห์นพยายามจะคุยอีกครั้งแต่เซลีน่าก็ยังไม่ฟังอยู่ดีแล้วเธอก็เริ่มร่ายมนต์บางอย่างอีกครั้ง
จอห์นเห็นแบบนั้นจึงได้ตัดสินใจจูบเซลีน่าเธอให้เธอร่ายมนต์ไม่ได้ซึ่งนั้นทำให้เธอหน้าแดงและถึงกับเข่าอ่อนเพราะจอห์นดันเผลอใช้ลิ้นไปเพราะความลืมตัว
หลังจากที่เห็นแบบนั้นแล้วจอห์นจึงคิดว่าเซลีน่าคงจะเข้าใจแล้วจึงได้ปล่อยเธอ
“ทีหลังจะยิงใครก็ดูให้ดีซะก่อนละกัน”จอห์นพูดขึ้นมาแล้วก็เดินกลับไปที่บ้านของเขา
เซลีน่าได้สัมผัสริมฝีปากของตัวเองและเธอก็ลุกขึ้นแล้วเดินตามจอห์นไปซึ่งจอห์นเองก็รู้เขาคิดว่าถ้าเธอจะฆ่าเขาก็คงทำไปนานแล้วพอจอห์นกำลังจะเดินเข้าบ้านเซลีน่าก็จับไหล่ขอเขาเอาไว้
“ก็บอกแล้วไงว่าชั้นไม่…”ไม่ทันจะพูดเสร็จเซลีน่าก็จูบจอห์นอย่างดูดดื่มทำให้สิ่งที่จอห์นคิดว่าน่าจะตายด้านไปนานแล้วกลับมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง
เซลีน่าเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ดลายสก๊อตที่จอห์นใส่ไปทีละเม็ดจนเผยให้เห็นร่างกายที่ยังคงแข็งแรงกำยำและแผลเป็นมากมายทั้งจากกระสุนมีด ไฟไหม้ หรือแม้แต่สะเก็ดระเบิดจอห์นจัดการอุ้มเซลีน่าไปห้องนอนโดยที่ยังคงจูบกันอยู่เขานั่งลงบนเตียงแล้วเซลีย่าก็ผลักจอห์นให้นอนลงแล้วขึ้นคร่อมเขา
จอห์นค่อยๆถอดเสื้อผ้าของเซลีน่าออกที่ละชิ้นจนเหลือแต่ร่างที่เปลือยเปล่าแล้วเขาพลิกตัวกลับขึ้นมาอยู่ข้างบนจากนั้นก็ถอดกางเกงออก…….
จอห์นได้หลับนอนกับเซลีน่ามาตั้งแต่ตอนเที่ยงและมาจบลงในตอนเที่ยงคืนของวันนั้น
:รุ่งเช้าวันต่อมา:
จอห์นลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำแล้วล้างหน้าแปลงฟันตามปกติ
“อา….ฝันบ้าอะไรวะเนี่ย”เขาบ่นขึ้นมาหลังจากบ้วนปากเสร็จ
“หืม…..ทำไมชั้นถึงได้เปลือยอยู่วะเนี่ย…หะ!?”สมองของจอห์นได้ทำการโหลดข้อมูลเล็กน้อยหลังจากเปิดเครื่อง
“เฮ้ย!!”แล้วจอห์นก็หันกลับไปดูที่เตียงละสิ่งที่เข้าได้เห็นก็คือร่างที่เปลือยเปล่าของเซลีน่านอนอยู่บนเตียง…..
To be Continued...
ก็จบกันไปแล้วนะครับสำหรับมหรสพวัวแก่กินหญ้าอ่อนครั้งที่หนึ่งและแน่นอนว่าจะมีครั้งต่อไป
เป็นยังไงก็เม้นกันหน่อยเน้อ
บาย.....
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DarkSlayer เมื่อ 2013-3-22 20:11
The Veteran CH.2
