วันที่ 25 เดือน 7 ปี พ.ศ. 2567
ในวันนี้ผมได้อิสระมาอย่างที่ขอดูเหมือนว่าพวกเธอเองก็คิดว่าจะบังคับผมมากเกินไปสักหน่อยก็จึงปล่อยให้วันอาทิตย์เป็นวันที่ผมจะทำอะไรก็ได้อย่างมีอิสระวันนี้ผมจึงเดินสำรวจภายในเมืองที่ตอนนี้คึกคักพอตัวถึงจะยังไม่ใช่เมืองขนาดกลางซะทีเดียวเพราะเนื่องจากเมืองนั้นพึ่งจะสร้างขึ้นมาได้ไม่นานแต่สร้างได้มากขนาดนี้ในเวลาเพียงสัปดาห์ก็นับนับว่าเร็วแล้วระหว่างทางเองที่เดินผ่านทางเหล่ามัมมี่หลายตน ดูเหมือนพวกเธอจะชอบผมหลังจากเมื่อวานกันท้วนหน้าเลยทีเดียวเพราะบางทีก็ถึงกับมีมัมมี่บางตนนั้นมาพยายามยั่วยวนผมให้*censor*กับเธอเลย ฮะๆๆ แน่นอนว่าผมคงต้องปฏิเสธจากที่สำรวจโดยทั่วเมืองแล้ว ที่นี้นั้นมีประชากรถึง 90 กว่าเปอร์เซ็นต์เป็นมอนสเตอร์ทั้งหมด จึงทำให้ผู้ชายที่จะพบในเมืองนั้นค่อนข้างน้อยถึงน้อยมากและผมยังได้พบกับคุณลุงเจ้าของบาร์เหล้าหน้าโหดที่เมืองในหุบเขาด้วยดูเหมือนว่าเค้าจะเป็นคนที่ตัดสินใจย้ายมาอาศัยที่นี่พร้อมกับภรรยาที่เป็นโฮลส์ทอรัสของเขาซึ่งเขาเหมือนจะรู้ว่าผมนั้นเป็นสามีของฟาโรห์และก็บอกว่าผมนี้ร้ายใช่เล่นซึ่งผมก็ได้ทราบว่าตอนนี้ที่เมืองในหุบเขานั้นพวกดิออเดอร์นั้นเริ่มกลับเข้ามาโจมตีอีกครั้งเพื่อหวังจะยึดเมืองชายแดนกลับคืนพวกลุงหน้าโหดกับภรรยาก็จึงตัดสินใจย้ายลึกเข้ามาในแดนปีศาจเมื่อมีการเจรจาด้านการทูตเข้ามาเปิดทางนับเป็นโอกาสพอดี โดยตอนนี้ยังคงเปิดบาร์เหล้าเหมือนเดิมแม้ว่าร้านจะเล็กกว่าร้านเก่าเล็กน้อยแต่ก็ตั้งใจว่าจะค่อยๆขยายร้านไปพร้อมๆกับเมืองเรื่อยๆ และในช่วงเที่ยงวันผมยังได้เจอกับคณะการฑูตของพวกลัทธิซับบาธอีกซึ่งดูเหมือนกำลังทำการเจรจาอยู่กับซาอังค์ผมก็จึงไม่เข้าไปรบกวนการเจรจาอะไรมากแม้ว่าจะดูมีปัญหาอยู่เล็กน้อยคงเป็นเพราะคนในลัทธิซับบาธนั้นมีนิสัยเหมือนเด็กและซาอังค์ที่ค่อนข้างเจ้าระเบียบแต่ก็ต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเธอไปและเชื่อในตัวเธอที่มีประสบการณ์สุดท้ายในวันนั้นก็ไม่ได้ข่าวอะไรมากหรือที่เป็นเบาะแสการข้ามมิติเลยผมจึงไปนอนเล่นแถวโอเอซิสใหญ่ซึ่งเป็นเขตที่วางแผนเอาไว้ว่าจะให้เป็นส่วนพฤกษชาติสำหรับพักผ่อนหย่อนใจของชาวเมืองซึ่งนอนไปได้สักพักก็เหมือนจะมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาปลุกผม ซึ่งเด็กคนนี้น่าจะเป็นคนของลัทธิซับบาธเพราะดูจากการแต่งตัวของเธอแล้วนั้นโป๊ไม่สมเด็กทั่วไปสักเท่าไหร่ซึ่งผมนั้นไม่ทราบว่าเธอนั้นเป็นมอนสเตอร์ชนิดไหนเพราะหนังสือของผมมันก็ไม่ค่อยจะสมบูรณ์สักเท่าไหร่นักรู้อย่างนี้น่าจะของให้คุณจิ้งจอกช่วยเขียนเพิ่มเติมให้ซะก็ดีเธอคนที่มาปลุกผมนั้นเป็นเด็กร่างเล็ก มีหู ขา เขาและหางเป็นแพะส่วนมือนั้นเหมือนสัตว์กินเนื้อที่มีเล็บมากกว่า สวมเสื้อน้อยชิ้นมากแต่ที่เด่นเลยคือผ้าคลุม ให้ตายสิ ตอนนั้นกำลังหลับสบายๆแต่มีคนมารบกวนนี้มันไม่ค่อยน่าอภิรมย์สักเท่าไหร่ แถมยังมาขอผมท้าสู้อีก เหอะๆผมก็ปฏิเสธไปตามระเบียบ ก็สเปคผมไม่มีเด็กจอแบนอยู่ในหมวดหมู่นี่แน่นอนว่าผมพูดไปอย่างอย่างที่เขียนไว้เลย ทำเอาเธอเดือดนะสิซึ่งมันก็ทำให้ผมเปลี่ยนใจมาสู้กับเธอเพราะรู้สึกติดใจเคียวที่เธอเรียกออกมาฟันใส่ผมมากซึ่งก็ทำให้ผมเดาได้แล้วล่ะว่าเธอคือบาโฟเมท ปีศาจแพะแบบเดียวกันกับในเกม ro ผมจึงเสนอให้ไปตีกันในแถบทะเลทรายเพราะกันเอาไว้ไม่อยากให้ที่นี่เละแน่นอนครับ ผมกลายเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็กไปซะแล้ว แต่เธอก็ร้ายใช่เล่นนะเพราะเล่นสับทะเลทรายแยกไปหลายครั้ง ซึ่งผมก็ล้อเลียนเธอโดยการทำให้เธอเห็นบ้างแต่ผมใช้เท้าผิดกับที่เธอใช้เคียว สุดท้ายก็กลายมาเป็นพูดทับกันจนได้ว่าใครเจ๋งกว่ากันฮะๆ แกล้งเด็กสนุกชะมัด(ถึงจะไม่น่าใช้เด็กจริงๆก็ตามที) เอาเถอะสุดท้ายผมก็ไล่เธอว่าเอาไว้ฟันภูเขาให้ขาดก่อนแล้วค่อยมาท้าใหม่ดูเหมือนเธอจะเจ็บใจที่แพ้ผมอยู่มากๆเลยแฮะ แถมพูดว่าจะตื้อไม่เลิกด้วย เอาเถอะหลังจากนั้นผมก็มีเวลานอนเล่นจนเย็นก่อนจะตื่นขึ้นเพื่อเตรียมตัวเผด็จศึกหลังอาหารเย็น
(18+)บันทึกการเดินทางของนายสีชาด 48
