วันที่ 7
เมือวานหลังจากจดบันทึกเสร็จไปได้ไม่นาน สาวครึ่งกระทิงก็กลับมาและยังหิ้วเอาเนื้อชิ้นโตกลับเข้ามาด้วยดูเหมือนว่าจะเป็นเนื้อที่เป็นอาหารเย็นนี้และเมื่อเธอเห็นว่าไฟติดอยู่ก็ไม่พูดอะไรนอกจากเอาเนื้อเสียบไม้และย่างมันก่อนจะมานั่งซบไหลผมด้วยรอยยิ้ม ผมพยายามถามเธอหลายอย่าง ซึ่งเธอก็ตอบได้แค่ไม่กี่อย่าง เท่าที่รู้ได้ก็เธอคือไมโนทอรัสที่อยู่อาศัยที่นี่ซึ่งที่นี้เป็นถ้ำที่อยู่ในป่าแห่งหนึ่งซึ่งสามารถเชื่อมต่อกับทะเลที่กลีบผาได้ส่วนนอกนั้นเธอไม่รู้อะไรมากเพราะเธอก็แค่ใช้ชีวิตแบบล่าสัตว์มาเป็นอาหารและนอนไปวันๆเท่านั้นจนผมมาโผล่ในถ้ำนี่ล่ะ เธอบอกว่าการวิ่งไล่มนุษย์ผู้ชายเพื่อ*censor*เป็นเรื่องปกติในสัญชาตญาณของเธอเธอก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ แต่เธอก็ชอบดี เพราะเวลาที่*censor*นั้นมันทำให้รู้สึกมีความสุขเอามากๆผมเองก็งงแต่ก็ไม่ได้ถามต่ออะไรเพราะเธอเองก็บอกว่าไม่รู้อะไรนี่แถมตอนนั้นเธอยังฉีกเอาเนื้อที่สุกแล้วมากินและป้อนเข้าปากผมซึ่งหลังอาหารนั้นเธอก็เริ่มคลอเคลียพลางจูบปลุกอารมณ์ผม แน่นอน เธอชนะผมกับเธอจึง*censor*กันจนหลับไป
เช้าวันนี้ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับไมโนทอรัสสาวที่เอาเนื้อกระต่ายย่างมาให้ผมกินและพอเมื่อกินเสร็จ เธอก็เริ่มคลอเคลียกับผมอีกครั้ง ให้ตายสิ เธอคงจะทำอย่างอื่นไม่เป็นแล้วล่ะมั้งนอกจาก กิน นอนและ*censor*เท่านั้นแต่ผมก็ห้ามเธอเอาไว้ก่อนเพราะมีเรื่องที่อยากจะขอพูดผมขอเธอว่าผมนั้นอยากจะออกไปจากที่นี่ แค่นั้นแหละ ยังไม่ได้กล่าวอะไรต่อเธอก็ฟึดฟัดอารมณ์เสียโดยทันทีเธอบอกว่าผมจะหนีเธอไปงั้นเหรอ เธอไม่ยอมเด็ดขาดเพราะผมเป็นผู้ชายเพียงแค่คนแรกและคนเดียวที่สามารถ*censor*กับเธอได้จนเธอหลับก่อนที่ผ่านมาก็มีแต่พวกไก่อ่อน นกขันสั้น หลับก่อนเธอไปทั้งนั้นและร้องเพียงเท่านั้นแหละก็ใช้กำลังเข้า*censor*ผมทันทีเลยตอนแรกผมก็ต่อต้านนั้นแหละ แต่ก็สู้กำลังเธอไม่ค่อยจะได้แถมอารมณ์*censor*มันยังขึ้นอีกต่างหาก ผมก็เลยปล่อยตัวเอง*censor*กับเธอไปจนเราสองคนหลับไปด้วยกันและผมก็ตื่นขึ้นมาในห้องที่มีเพียงผมเพียงคนเดียวในยามเย็น เหมือนกับเมื่อวาน คงจะต้องรอคอยเธอเหมือนกับเมื่อวานซะแล้ว
(18+)บันทึกของนายใบชา 04