วันที่ 13
เกิดเรื่องเข้าให้จนได้สิครับ ในวันที่ 12ผมนั้นตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าผมนั้น นอนอยู่ภายในกรงเหล็กซะเสียแล้วผมลองมองออกมาจากลูกกรงก็พบว่าผมอยู่ภายในหมู่บ้านที่ตั้งรกรากภายในป่าแบบพื้นๆง่ายๆมีผู้หญิงหลายคนหลายช่วงวัยที่มายืนจ้องผมที่ถูกขังอยู่ภายในกรงอย่างกับผมเป็นสัตว์อย่างไรอย่างนั้นโดยผู้หญิงทุกคนนั้นจะแต่งตัวด้วยผ้าน้อยชิ้นปิดส่วนสำคัญ สีผมสั้นยาวแตกต่างกันไปทุกคนมีอาวุธพกติดตัว ไม่ดาบก็มีด ธนู หอกหรือขวานขนาดเล็ก ลักษณะเด่นของพวกเธอคือพวกเธอจะมีตาที่คมกริบสีเงิน ผิวสีแทนน้ำผึ้ง มีเขาสีขาวข้างขวาข้างเดียวกับปีกข้างขวาข้างเดียวสีม่วง สีเดียวกับหางที่มีปลายเป็นรูปหัวใจ ซึ่งดูเหมือนผมกำลังจะอยู่ในช่วงที่กำลังทำพิธีอะไรสักอย่างซึ่งผมก็มารู้ในคืนวันนั้นว่าเป็นพิธีแต่งตั้งยอดนักรบและแต่งงานแน่นอนว่ามีผมเป็นเจ้าบ่าวซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของงานเลยล่ะและผมก็ได้เจอคนที่จับผมมา ซึ่งเธอนั้นมีผมสีขาวยาวถึงสะโพก และกำลังนั่งอยู่บนหามด้วยชุดแต่งกายที่แตกต่างไปจากคนอื่นๆเพราะมันตกแต่งอย่างเต็มยศสวยงามแบบนักรบชนเผ่า ใช่ เธอคือคนที่จะเป็นเจ้าสาวของผมยังไงล่ะแน่นอนว่าเป็นการบังคับแต่งตามวัฒนธรรมของเผ่าโดยผมก็ได้เจอกับเรื่องเหนือคาดอีกครั้ง เพราะผมนั้นโดนเธอจับบังคับ*censor*ซะตรงนั้นเลย รู้สึกแปลกดีครับ ที่ผมนั้นได้*censor*กับผู้หญิงที่พึ่งรู้จักต่อหน้าคนนับเกือบร้อยใช่ มันคือพิธีแต่งงานของชนเผ่านี้นี่แหละ โดยเธอนั้นรุกใส่ผมตลอดและไม่ยอมให้ผมได้รุกกลับเลยจนผ่านไปนานมาก ไม่รู้หรอกว่านานเท่าไหร่แต่ฟ้ามืดลงอย่างเห็นได้ชัดเธอก็ไม่ยอมหยุด*censor*ผมแม้ว่าสีหน้านั้นเหมือนจะไม่ไหวแล้ว ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอถึงยังไม่ยอมหยุด เออตอนนั้นผมเองก็ไม่ไหวแล้วเช่นกัน พอเสร็จครั้งสุดท้ายในตอนนั้นผมก็ตัดสินใจหลับไปก่อนเลย
ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เป็นเช้ามืดของวันใหม่แล้วโดยผมนอนอยู่บนเตียงในห้องๆหนึ่งด้วยร่างที่เปลือยเปล่าโดยมีผู้หญิงที่เป็นเจ้าสาวของผมนั้นนอนกอดอยู่อย่างเหนี่ยวแน่นซึ่งเหมือนว่าเธอจะรู้ว่าผมตื่นแล้วก็จึงจูบผมก่อนจะขึ้นค่อมและเริ่มที่จะ*censor*กับผมต่อ ให้ตายสิ นี่สินะที่เขาเรียกว่าหนีเสือปะจระเข้ ยังไงซะผมก็ถือโอกาสถามสิ่งต่างๆจากเธอไปเลยซึ่งก็ทำให้ผมนั้นได้รู้ว่าพิธีกรรมเมื่อวานนี้เป็นพิธีแต่งงานและเชิดชูยอดนักรบอย่างเธอที่ล่าผมได้ที่เธอล่าผมได้ยังไงนั้น เธอบอกว่าไปเจอผมตอนกำลังปีนต้นไม้เพื่อรอตะคลุบสัตว์ที่พรรคพวกกำลังต้อนอยู่เธอมีชื่อว่าลัยลา เผ่าของเธอคือเผ่าอามาซอนเน่แดนตะวันออกเฉียงใต้โดยเผ่าของเธอนั้นมีแนวคิดที่ถือผู้หญิงเป็นใหญ่และผู้ชายนั้นอ่อนแอผมก็เคยอ่านการ์ตูนมาบ้างล่ะนะ พูดอีกอย่างคือ หน้าที่เกือบทั้งหมดของคนในเผ่านั้นแทบจะสลับกันหมดระหว่างหญิงชายอย่างการทำงานบ้านผู้ชายเป็นฝ่ายที่ต้องทำไม่ใช่หญิงสาวเพราะหน้าที่ของพวกเธอนั้นจับอาวุธขึ้นสู้และล่าสัตว์เว้นเสียแต่เรื่องที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างการตั้งครรภ์มีลูกเป็นต้น ลัยลา*censor*กับผมจนเสร็จกันไปเพียงแค่ไม่กี่ครั้งเธอก็ลุกแต่งตัวแล้วบอกให้ผมจัดการเก็บกวาดงานบ้านซะเพราะเธอจะออกไปล่าสัตว์กับกลุ่มคณะ สั่งผมซะอย่างนั้น เอาเถอะตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากทำตามที่เธอสั่งเท่านั้นแหละ ยังดีที่บ้านของเธอนั้นไม่รกมากเป็นรังหนูซึ่งพอเสร็จผมก็เอาสมุดจดในห่อผ้าสัมภาระที่เธอเก็บเอาไว้ให้ออกมาเขียนบันทึกผมยังคิดอยู่ว่า ต่อจากนี้จะโดนอะไรบ้าง จะหนีไปจากที่นี่ยังไงดี เพราะแน่นอนว่าผมไม่โง่พอที่จะฝ่าออกไปดื้อๆแน่คงจำเป็นจะต้องรอสถานการณ์ที่เข้าทีซะเสียก่อน ตอนนี้สิ่งที่ทำได้ก็มีเพียงแค่คิดวิธีพลางรอลัยลากลับมาจากล่าสัตว์เท่านั้นล่ะนะ
(18+)บันทึกของนายใบชา 07