วันที่ 17
เช้านี้ผมตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่นมากๆ แถมอาหารมื้อเช้าที่มาพร้อมกับนมร้อนของคุณนายพรานยังอร่อยมากอีกด้วยวันนี้ผมตัดสินใจว่าจะลองศึกษาการใช้ชีวิตในโลกแห่งนี้ดูโดยผมนั้นถามคุณนายพรานว่าที่นี่มีงานอะไรพอให้ทำได้บ้างโดยอ้างว่าเงินของตนนั้นตกหายในป่าจนหมดนายพรานก็แนะนำให้ผมไปที่ร้านเหล้าของหมู่บ้าน ตามสูตรโลกแฟนตาซีรับภารกิจจากร้านเหล้า คงไม่ต้องพูดก็คงจะเข้าใจบรรยากาศของร้านที่เหม็นกลิ่นเหล้าและมีนักเดินทางที่แวะพักดื่มกินสังสรรค์กันปะปลายโชคดีที่ภาษาเขียนในโลกนี้เป็นภาษาอังกฤษเพราะผมอ่านภาษาอังกฤษออกภารกิจที่ผมเลือกทำนั้นเป็นภารกิจง่ายๆในฟาร์มของผู้ใหญ่บ้านซึ่งกำลังขาดคนช่วยงานโดยงานที่ว่านั้นคือการรีดนมวัว ผมก็ขำเลย แค่รีดนมนี่นะ ขาดคนรีด ตอนแรกผมก็นึกขำแต่พอได้ทำงานจริงๆนี่สิ หลังรีดนมเสร็จแต่ล่ะครั้งก็วิ่งเผ่นแทบไม่ทัน แหงล่ะครับที่ให้รีดนมนะคือให้รีดนมมนุษย์วัวในฟาร์มของผู้ใหญ่บ้าน ถึงจะมันมือดี แต่กว่าจะรีดเสร็จหมดฟาร์มนี่เล่นวิ่งว่อนเกือบทั่วทั้งฟาร์มอย่างเหนื่อยหอบโดยมีผู้ใหญ่บ้านนั่งดูและหัวเราะอย่างขำขันผมพนันได้ว่าอนาคตของเด็กที่ทำงานที่นี่มีสิทธิ์ได้เป็นนักวิ่งทีมชาติระดับแนวหน้าแน่ๆแต่เงินที่ได้มาก็คุ้มค่าเกินขาดโดยเงินในโลกนี้จากที่ลองคิดดูนั้นน่าจะแบ่งออกเป็นสามอัตราคือ เหรียญทองแดง เหรียญเงินและเหรียญทองโดย 100 เหรียญทองแดงนั้นมีค่าเท่ากับ 1 เหรียญเงินและ 100 เหรียญเงินมีค่าเท่ากับ 1 เหรียญทอง โดยเงินที่ผมได้จากงานนั้น ได้มา 55เหรียญทองแดงซึ่งถ้ารองคำนวณดู อาหารมือหนึ่งโดยประมาณก็ 3-5 เหรียญทองแดงแถมในโลกนี้ยังไม่ต้องจ่ายค่าไฟค่าน้ำ แต่เรื่องค่าภาษีนี่ไม่รู้ว่าจะมีรึเปล่าแต่เท่าที่คิดก็คุ้มค่าแล้วล่ะ ผมจึงวางแผนว่าจะอยู่ที่หมู่บ้านนี้อีกสักสองสามวันแล้วค่อยออกเดินทาง
(18+)บันทึกของนายใบชา 11